annemle hiç kuramadığımız arkadaşlık

kısslar bu konu evli olmama rağmen benim hep bir yanımın eksik olmasına sebep oluyor annemle hiç bir zaman kuramadığımız arkadaşlık anneme hiç bir problemimi anlatamıyorum annem herşeye tepki veren azarlayan birisidir onun için kendi çabalarımla kendi aklımın yettiğince problemlerimi aşmaya çalışıyorum benim için gerçekten çok zor oluyor çünkü bir annenin desteği olmadan insan doğruyu yanlışı çoğu zaman göremiyor malesef okadar çok özeniyorumki bir anne ile kızın arkadaşça herşeyini konuşmasına bunu ben hiç bir zaman yaşayamadım senağlama ben asla kendi çocuklarımdan arkadaşlığımı esirgemeyeceğim benim gibi sorunların altında ezilmesinler istiyorum annemi çok seviyorum yinede a.s.

yengecburcu .!.:

cnm.azarlıyanda olsa bi annen var ne güzel..
onlar azarlarken bile severler aslından,içten ..
belki azarlarken bile aslında yine evlatlarının iyiliğini düşünrler..
emin ol gün gelir herkes sana arkanı döner ama annen asla..
artık evli bir insansın belki daha çok özlicek annen seni..
ve aranız daha da düzelecek umarım..

Genişletmek için tıkla...

canım benim annem hep aynıdır hiç değişmedi şimdiye kadar muhakkaki annedir iyiliğimizi ister annemide çok seviyorum fakat sorunlarımı onunla paylaşamıyorum aslında böyle yaparak beni kendinden uzaklaştırdığının farkında değil :1no2:

songülll .!.:

annenizle aranızdaki ilişkiye üzüldüm..
belki psikolojik sorunları vardır da öyle davranıyordur...
hiçbirşey için geç değil arkadaşım...
sevgiler...

Genişletmek için tıkla...

ben kendimi bildim bileli annem hep bu şekilde canım ya dedim ya ne olursa olsun yinede onu seviyorum

prenses tera .!.:

canım benim annem hep aynıdır hiç değişmedi şimdiye kadar muhakkaki annedir iyiliğimizi ister annemide çok seviyorum fakat sorunlarımı onunla paylaşamıyorum aslında böyle yaparak beni kendinden uzaklaştırdığının farkında değil :1no2:

Genişletmek için tıkla...

canım ozaman yapıcak pek bişi yok ne diyelim..
sende anneni böyle kabul edeceksin..
hatalarıyla sevmeyi zaten öğrenmişsin, sende sorunlarını eşinle yada bi dostunla paylaş..

onu da olduğu gibi kabul etmeniz gerekiyor, e kadar azarlasa da anlayışsız gibi gözükse de sizi çok sevdiğine eminim ben.

benim annem de öyle hemen her konuda suçlayıcı konuşuyor asla sevgisini göstermiyor ve sürekli babamla aramızı bozuyor bilmiyorum beni istemeden doğurmuş olması buna sebep midir?

evet arkadaşlar aynı dert bende de var. Bu yaşıma kadar annemin ağzından bir kere bile canım kelimesini duymadım (oysaki başkalarına der) Hiç arkadaş gibi muhabbetimiz olmadı, ben konuşmaya bazı eksikleri anlatmaya çalıştığım zamanda hep yanlış anlaşıldım, hep sonu tartışma ile bitti. Yani ben kendim bile anlatmak istediğimde izin vermedi, ah be kızım kanayan yarama tuz bastın sende nerden açtın bu konuyu... Annem bütün çocuklarımı eşit seviyorum diyo ama buna bir türlü inanmak gelmiyor içimden çünkü beni sevmediğini bariz belli ediyor...

canım benim napıyım bende dertlerimi kendim çözmekten bıkkkktımmmmm artıkkkkkkkkkk çok isterdim annemle arkadaş gibi olmak dertleşmek

benim de annem aynı malesef...
arada sever,canım kızım der
ama genelde herşeye kızar,hiç birşeyi beğenmez,yaptığım herşeyi eleştirir.
tek başıma bişey alsam, bişey yapsam "hmm,iyi" der ama burun kıvırır, yaptığıma pişman olurum -kendime bir oje bile alsam bu böyledir.
ev işi yapsam kesin beğenmez.
artık ben de hiç bişeye elimi sürmüyorum çünkü biliyorum ki beğenmeyecek,bi laf edecek ve benim sinirim bozulacak.
bişey anlatsam soğuk bi şekilde karşılık verir, arada güler yüzle karşılık verse o kadar sevinirim ki anlatamam..
elalem çocuğunun en küçük başarısı överken benim annem-okul hayatımda iş hayatımda çok başarılı olmama rağmen- beni sürekli yerer.
bi de kızar bana herkes herşeyini annesine anlatıyo sen bana anlatmıyosun diye,e nasıl anlatayım?
2 senedir erkek arkadaşım var anneme söyleyemiyorum bile, çünkü dünyanın en mükemmel insanını getirsem yine de beğenmeyecek biliyorum.kaldı ki erkek arkadaşımın ailesini kesinlikle onaylamayacağını biliyorum.
sadece bana karşı değil kardeşime ve babama karşı da böyle.ama kardeşime-kardeşim erkek- ne derse desin onun hatalarını daha çabuk affeder,görmezden gelir.onunla arası daha iyidir, kardeşim ona neler der ama o kardeşime benden daha yakın davranır,sözlerini sineye çeker.ben bişey desem kardeşimi kıskandığımı söyler.yine de kardeşimden çok ben yanındayımdır bişey olduğunda.
genel olarak çok mükemmeliyetçidir annem ve bu aramızda hep bir soğukluk yaratır.
anneyle çocuğun arkadaş olması gerektiğini hiç bir zaman savunmadım çünkü anne annedir her zaman çocuğunun zarar görmesini istemez ve olayları böyle değerlendirir. ama en azından paylaşmak istediklerimi paylaşabileceğim biri olsaydı keşke annem,yine de onu seviyorum ve onsuz bi hayat düşünemiyorum.

bu arada "beni doğurmak istememiş" diyen arkadaşa sadece şunu söyleyeyim;
annemler bir çocukları olması için 4 sene uğraşmışlar ve sonunda ben doğmuşum ama yine de bana böyle davranıyor,yani istenmeyen ya da istenen çocuk olmakla ilgili olduğunu düşünmüyorum.

anne bence bir cocugun hayatinda cok onemli yapi tasi demek daha dogru bilincli bir anne ile bilincsiz bir annenin farki zaman ilerledikce cocuklarda izler birakiyor bu konuda sansli biriyim ki muhtesem bir annem var evlendim bende anne oldum ama anneme bircok konuda danisir fikirlerini alirim cok faydasini gorurum en iyi arkadasimdi herzaman uzerimdeki emegi anlatilamaz cunku babam sadece bir cocugun maddi ihtiyaclarini karsilayip her istedigini almanin babalik oldugunu dusunen biridir........prenses taracim annenle konusup duygularini anlat anne kalbi seni dinlemesine neden olucaktir onu uyar bazende bizler anne babamiza buyuk olup elestirmek zorundayiz rolleri degistirmek gerek sanirim bakalim annenin tavri ne olucak

ebosh .!.:

aynı şeyi ben de yaşıyorum
annem sevgisini bana göstermiyor
öpüp koklamıyor
ama kardeşimi yanımda öpüyo seviyo güzel sözler söylüyo
kardeşim erkek ve 22yaşında
koskoca delikanlı yani öyle küçük falan da değil
anne beni de öyle sev bak ne güzel cihanı seviyosun dediğimde
sen cihanı kıskanıyosun diyor bana
çok isterdim her derdimi annemle paylaşmayı
bi sıkıntım olduğunda annemin koynunda ağlamayı
ama hiç yaşamadım
canım kızım lafını bile duymadım anamdan
elden bir şey gelmiyor
yine de onun canı sağolsunda varsın sevgisini göstermesin:çok üzgünüm:

Genişletmek için tıkla...

Seni de seviyordur içten içten ama Cihana sevgisini öperek gösteriyor demekki, Cihanlar da sevilir be annem benim oğlumun ismide Cihan
a.s

:smiley-cool:

ben de annemle aynı problemleri yaşıyordum bişeyi anlattığımda hemen öyle yapma böyle yap diye akıl veriyor hatta bazen "öyle şey mi olur" diye anlattığım şeylere ters tepkiler veriyordu..dolayısıyla annemden uzaklaştırdı bu hal beni..sonra annem yakınmaya başladı biz neden arkadaş gibi olamıyoruz filan diye..ben de kendimi biraz zorlayarak annemle yine bişeylerimi paylaşmaya başladım ama sonuç yine aynıydı..bunun üzerine anneme bu tavrının beni kendinden ittiğini anlattım..çoğu zaman akıl almak için değil sadece paylaşmak istediğim için ona dertlerimi anlattığımı belirttim..beni yargılamasının saçma olduğunu her ne kadar hayat tecrübesi benden fazla olsa da beim de kendi kendime doğru çözümler üretebileceğimi, üretemiyorsam da yanlış karar verip sonrasında bunun ceremesini çekip ve bunlardan ders almanın benim aklıma daha çok yattığını anlattım..bişeyi anlatırken "ben bu konuda şöyle düşünüyorum..." şeklinde belirttiği düşüncelerini dikkate aldığımı ama beni yargılayarak ve beni yanlış bularak söylediklerini dinlemediğimi söyledim(inatçıyımdır biraz).. bunun üzerine annem daha dikkatli olmaya ben de daha çok paylaşımda bulunmaya gayret ettim..hala tam olrak arkadaş gibi değiliz tabi ama yine de biçk şeyi aştık ve çok şey paylaşıyoruz..özellikle bu yaz itiraf etti artık sen gayet olgun bakıyorsun olaylara diye..yani aslında anneler kızlarını çocuk olarak gördükleri sürece böyle tavırlar takınıyorlar..bi olay karşısında düşündüğünüz herşeyi etraflıca anlatırsanız (bazen bi karar varabilmek için çok ayrıntılı şeyler düşünürüz ama bunu karşı tarafa pek anlatmayız misal) sizin olgunluğunuzu kabullenmek duurmunda kalıyorlar ve artık o zaman anne-çocuktan çok olgun iki kadın gibi paylaşımlarda bulunabiliyorsunuz..
annenizle konuşmayı deneyin..kesin çözüm olmayabilir (her insanın karakteri farklıdır) ama rahatsız oluyorsunuz bu durumdan demek ki ve en azından denemiş olursunuz..

annesiyle anlaşamayan arkadaşlar için gerçekten üzüldüm inşallah en kısa zamnda sizlerde annenizle benim gibi olabilirsiniz :Saruboceq:
ben annemle olan ilişkimi kısaca şöle anlatim hç bi zamn bi arkadaşa ihtiyacım olmadı sadece annem yetti bana çünkü bir arkadaşla neler paylaşa bilirseniz ben hep annemle paylaştım o yüzdende dışardan birine hiç ihtiyacım olmadı annemle tartışmadımmı hiç elebette tartıştım ne kdar arkadaş olsakyaş itibari ve benim onun kızı olmam itibariyle sorunlar çıktı ama hiç bi zamn birbirimize darılmadık gücenmedik ve ne zamn annemin karşı çıktığı birşey yaptıysam bedeli ağır oldu demek istediğim şu anneler iç güdüsel olarak diye düşünüyorum olabilcekleri önceden hissediyolar yerimseniben

........................................................

bende o sansli insanlardanim bir kez annemin kalbini kirmistim o gece ruya gordum ruyamda annem benim kullandigim arabadaymis siyah bir araba arabadan iniyorum kapisini kitliyorum derken iki blok yuruyorum ama zaman uzamis gunes tepede arabaya tekrar donuyorum kapilari acilmiyor annemin cansiz bedeni iceride camlari yumrukluyorum kirmaya calisiyorum yok nasil agliyorum hickiriklar icinde bagira bagira annem gelmis anne diye haykirmalarima sarildi kizim diye o an nasil mutluydum sanki kucagina dogdum gibi bazen okuzlugum tutuyordu bekarlik zamanimda ama o gece anladim annem yoksa dunya uzerindeki en buyuk parcamda yok sacimi her sevdiginde icime huzur yayiliyor simdi gurbetteyim annemden uzakta baska bir ulkdeyim ailem var esim cocugum........ yillar once biz istanbulda oturuken anneannem dedem 7saat uzaklikta bir mesafede otururdu annem bir turkude surekli aglar gozlerinden yas akarak eslik ederdi turkuye turkunun adi YUKSEK YUKSEK TEPELERE EV KURMASINLAR UCANDA KUSLARA MALUM OLSUN BEN ANNEMI OZLEDIM .....cocuk akli anlamazdim gulerdim birgun annem annesini kaybetti yuzundeki anne acisini umutla doktorun agzina bakisini gordum olmus annesinin saclarini seviyordu umutsuzca annecim kalk diyordu iste o an anladim anne ne kadar kiymetli o saclari severken annecigine yasanmis yillarla.hatiralarla vedalasiyordu veeee simdi anne oldum kizim var o turkuyu duyunca bende artik agliyarak eslik ediyorum simdi seni anliyorum annecigim.........o turku benimde icimi kanatiyor simdi seni anliyorum annecigim tipki onun bana baktigi o sevgi dolu gozlerle kizima bakiyorum ama, ben senin sacina dokunup hatiralarimiza veda etme fikrinden de delicesine korkuyorum annecigim ve herzaman sunu diyorum bin kez milyon kez su yeryuzune gelsem senin benim annem olmani isterdim senin guzelligini,kalbini,sicakligini cok seviyorum ben aslinda SENI COK SEVIYORUM ANNECIM..............................................umarim birgun sorunlu olan tum anne kizlarin iliskisi duzelir anneme olan duygularimi paylasmak istedim sadece sizlerle