- 6 Aralık 2010
- 6.158
- 1.549
- 373
merhaba kızlar, beni tanıyanlar az çok kayınvalidemlerle düğün zamanı yaşadığımız sıkıntıları, sonrasında benim yapılanları unutamadığımı biliyor. kısa bir özetle şimdiki derdimi anlatayım.
kayınvalidemler istanbulda yaşıyor, bizse ankaradayız. benim ailem de çok yakınımızda oturuyor. kayınvalidemler 15 yıl ankarada yaşadıkları için burada çok fazla eş,dost tanıdıkları var ve bu insanlarla benim ailem de nişan döneminde tanışarak samimiyet kurdular. belki de haddini aşan bir yakınlaşma oldu bizim açımızdan.
şöyle ki bu insanlar, kayınvalidemle her gün 1 saat telefonda görüşüp yediklerine içtiklerine kadar anlatırlar. benim annemle de arası oldukça iyi bu hatunun. iyi de biri ama biraz fazla patavatsızdır.
iyice anlamanız açısından kıyaslayarak yazıyorum. benim annem öğretmen emeklisi ama çok saf, iyi niyetli düşünmeden her şeyi herkese anlatabilen biri. kayınvalidemin en yakın arkadaşı ve kayınvalidem ise oldukça kurnaz,cin tipler. annem de bu kadınla samimiyeti ilerlettiği için tabi, bizimle ilgili bi durum olduğunda bu kadın hemen istanbula yetiştirir. kendisine anadolu ajansı diyorum ben.
kayınvalidemden sakladığımız, üzülmesin diye söylemediğimiz şeyleri bile hemen yetiştirir. tabi burda hata kimin? benim annemin. her şeyi saflığıyla anlatan annemin. ama bugünkü olaydan sonra çok kızdım anneme. aferin dedim bravo anne, sana yapma dediğim halde nasıl anlattın.
olay şu. eşim asker olduğu için ankaraya yakın bi yerde göreve gitti,aramız 1 saat. 15 gün kadar daha orda olacak ama arazi- çadır ortamında kalıyorlar. benim babam da bu kışlada zamanında çalışan emekli bi asker, herkesi tanır orda. kayınvalidemlerin ankaraya gelme planları sürekli ertelendiği için " biz gelirz seni orda görürüz" deişlerdi. eşimi bu çadır ortamında kışlada görebileceklerini uğrayacaklarıı falan söylediler eşim de kızdı." burada aile ortamı mı var nasıl gelirsiniz gelirseniz göremezsiniz" diye gelmeyin dedi ailesine. görevden sonra gelin eve dedi. ama geçtiğimiz haftasonu babam,ben ve annem eşimn görevli olduğu yerin yakınına gittik, piknik alanına. babamın da eski iş yeri olduğu için tabi biz gayet rahat girebildik. eşimi gördük,hasret giderdim. bi haftadır göremiyordum. annemlere de özellikle dedim ki bunu anadolu ajansına ya da başkalarına anlatmayın, biz onlara kışlaya gelmeyin dedik, şimdi bizim buraya geldiğimizi duyarlarsa üzülürler. ayıp olur biz mahçup oluruz dedim. babm da olsun o kadarlık dedi ben buranın komutanıydım istediğim zaman girerim onlarla bir değilim dedi,şakasına. eşime de tembihledim seninkilere geldiğimizi söyleme sanki sen onları istememişsin gibi olur üzülürler dedim.
annem bugün saftirik bi şekilde gidip anadolu ajansına anlatmış. eminim 5 dk sonra kayınvalidem öğrenmiştir. çok kızdım. eşimin haberi yok daha. şimdi bunlar bizi istemiyor diye kıyameti koparacaklar. ne yapacağım ben, nasıl düzelteceğim bu durumu? anneme elli kere dedim anadolu ajansına bizimle ilgili bişey anlatma diye. aman unuttum işte diyo, napıyım şimdi ben?
kayınvalidemler istanbulda yaşıyor, bizse ankaradayız. benim ailem de çok yakınımızda oturuyor. kayınvalidemler 15 yıl ankarada yaşadıkları için burada çok fazla eş,dost tanıdıkları var ve bu insanlarla benim ailem de nişan döneminde tanışarak samimiyet kurdular. belki de haddini aşan bir yakınlaşma oldu bizim açımızdan.
şöyle ki bu insanlar, kayınvalidemle her gün 1 saat telefonda görüşüp yediklerine içtiklerine kadar anlatırlar. benim annemle de arası oldukça iyi bu hatunun. iyi de biri ama biraz fazla patavatsızdır.
iyice anlamanız açısından kıyaslayarak yazıyorum. benim annem öğretmen emeklisi ama çok saf, iyi niyetli düşünmeden her şeyi herkese anlatabilen biri. kayınvalidemin en yakın arkadaşı ve kayınvalidem ise oldukça kurnaz,cin tipler. annem de bu kadınla samimiyeti ilerlettiği için tabi, bizimle ilgili bi durum olduğunda bu kadın hemen istanbula yetiştirir. kendisine anadolu ajansı diyorum ben.
kayınvalidemden sakladığımız, üzülmesin diye söylemediğimiz şeyleri bile hemen yetiştirir. tabi burda hata kimin? benim annemin. her şeyi saflığıyla anlatan annemin. ama bugünkü olaydan sonra çok kızdım anneme. aferin dedim bravo anne, sana yapma dediğim halde nasıl anlattın.
olay şu. eşim asker olduğu için ankaraya yakın bi yerde göreve gitti,aramız 1 saat. 15 gün kadar daha orda olacak ama arazi- çadır ortamında kalıyorlar. benim babam da bu kışlada zamanında çalışan emekli bi asker, herkesi tanır orda. kayınvalidemlerin ankaraya gelme planları sürekli ertelendiği için " biz gelirz seni orda görürüz" deişlerdi. eşimi bu çadır ortamında kışlada görebileceklerini uğrayacaklarıı falan söylediler eşim de kızdı." burada aile ortamı mı var nasıl gelirsiniz gelirseniz göremezsiniz" diye gelmeyin dedi ailesine. görevden sonra gelin eve dedi. ama geçtiğimiz haftasonu babam,ben ve annem eşimn görevli olduğu yerin yakınına gittik, piknik alanına. babamın da eski iş yeri olduğu için tabi biz gayet rahat girebildik. eşimi gördük,hasret giderdim. bi haftadır göremiyordum. annemlere de özellikle dedim ki bunu anadolu ajansına ya da başkalarına anlatmayın, biz onlara kışlaya gelmeyin dedik, şimdi bizim buraya geldiğimizi duyarlarsa üzülürler. ayıp olur biz mahçup oluruz dedim. babm da olsun o kadarlık dedi ben buranın komutanıydım istediğim zaman girerim onlarla bir değilim dedi,şakasına. eşime de tembihledim seninkilere geldiğimizi söyleme sanki sen onları istememişsin gibi olur üzülürler dedim.
annem bugün saftirik bi şekilde gidip anadolu ajansına anlatmış. eminim 5 dk sonra kayınvalidem öğrenmiştir. çok kızdım. eşimin haberi yok daha. şimdi bunlar bizi istemiyor diye kıyameti koparacaklar. ne yapacağım ben, nasıl düzelteceğim bu durumu? anneme elli kere dedim anadolu ajansına bizimle ilgili bişey anlatma diye. aman unuttum işte diyo, napıyım şimdi ben?