- 13 Mart 2015
- 4.132
- 7.497
-
- Konu Sahibi The Winchesters
- #1
Annenize kirgınlığınızda hakli nedenleriniz var
Ama nolursunuz esinizi hayatinizin bas kosesine koymayin esinjze sizin ve aileniz arasinda tercih teklif etme hakki tanimayin
Haklı haksız davası aramıyorum ki, ilk mesajımda da belirttim bunu. Yaptıklarını yazmaya kalksam sayfalar yetmez. Tam 10 kere düğün tarihim değişti (düğün salonuna bildirildi) ve bu yapıldığında da düğüne günler vardı, sonra gelip de süğün benim istediğim tarihte olmadı diye bir ton laf söyledi, hiçbir şey yokken gözlerimin içine baka baka sen benim en büyük düşmanımsın, ablansa en büyük dostum dedi, sabaha kadar ağlattı, sabah da yüzüme bakıp ağladın mı çok komik olmuşsun dedi kahkahalarla güldü, ne gelinlil ne ev eşyası bakarken geldi, oturmaya gitmeyi tercih etti vs vs bunlar ufak olan şeyler. Hiçbir zaman da ay beni kıskanıyor tribine girmedim çok şükür, kıskanmayı durduk yere nerden çıkardınız?Sizin dusunceniz belli yani cocugunuzu göstermeme hakkinizin oldugunu soyluyor ve savunuyorsunuz.( Saygi duyarim bu sizin vereceginiz bir karar. kolay kolay bu karar alinmaz bence.)
Kendinizden eminken neden konu actiniz onu anlamadim? Hakli haksiz davasini aramak icinse evet siz haklisiniz bir anne ne olursa olsun kizini o durumda aramaliydi. Sizi kiskaniyor olabilir yani mutlulugunuzu ne diyelim aklima baska sebep gelmiyor.
Acaba anneniz istemediği bir damat adayından ötürü mu böyle?Bunu merak ettim yani istenilmeyen bir evlilik mi yaptiniz?Eşinize karşı tutumu nasil???
Hiçbir anne çocuğunu kıskanmaz aksine cocugu için yaşar, çırpınır onun daha iyi daha rahat olmasını ister.Belki onu üzecek birsey yaptiniz hatirlamiyorsunuz ben sizin yerinizde olsam karşılaştığım ilk anda bir çay kahve yapar karşılıklı birebir sohbet esnasinda konuşurdum kirildigim anlari anlatirdim ...en azindan bilinmeyen bir sebepten dolayı içinde kalmazdı)
yasamayan bilemez.
benim annem de problemli. sadece benimle degil. kiz kardesim ve erkek kardesim haric herkesle dusman ve herkes kotu.
babamla bosanmaya karar verdi ama babamin sagladigi imkanlardan vazgecemiyor sanirim, cesaret edemiyor. etrafimizdaki herkes suanda ona katlaniyor. duygu somurusu insanlari baskalarina kardi doldurma vs vs vs...
tup bebek tedavisi oldum birkere halin ne demedi hatta ilk tedavim olumsuzdu. sikma canini demek yerine ilk cocugu olmayan sen degilsin dedi. kuretaj oldum yaninda degildi. kardeslerim dahil surekli benimle tartistilar. hersey burnumdan geldi. kizim oldu kirk gun kaldi oh hersey duzelcek dedim yine sarpa sardi. senin duzenini ben oturttum ben sana bebk bakmasini ogrettime getirdi.
ogluma hamile kaldim 3 aylik olana kadar soylemedim.o uc ay burnumdan geldi hergun kavga. doguma geldi bir hafta kaldi gitti. ben cok gerginmisim onu istemiyormusum vs vs bi suru bahane uydirdu. yarin kirkim cikacak. Allahim kuluna muhtac etme diye dua ediyorum.annemin hayali ben yatakta oturcakmisim o bana bebegi vercekmis emzirip geri vercekmisim geri kalan herseyi ile o ilgilencekmis ben hemen ayaga kalkmisim ona hayalini yasatmamisim... hayalinin amaci da halamlara laf sokmak bak bana bunu yasatmadiniz demek. esime de kafayi takti. esim cocuklari ile cok ilgili masaallah. banyosunu mamasini yapar yedirir yeri geldiginde. neymis efendim biz cocuklari paylasmiyormus. cocugum agladi ver,susturayim demem sorun oldu... vs vs vs... senin konuyu sabote ettim ama benim de konusacagim varmis...
lohusasin bebegin kucaginda sukrolsun, esin yaninda... attik dis kapinin dis mandali. zor olacak ama mutlukuguna odaklan ve mutlu oldugun icin suclu hissetme kendini... ben de insallah asicam bu durumu...
annenle olan sorunların seni ilgendirir eşini ilgendirmez.annenin yaptıkları evet terbiyesizce olabilir ama torununu görmeyecek kadar eşinin karışması çok yanlış.en azından dışsrda buluşup yine gösteebilirsin ki eşinin herşeyini ilmesine gerek yok bence.eşini karşı al sakin bir zamanda evet annemin yaptıkları yanlış olabilir ama o benim annemdir diye her zaman açık kapı bırakmanı tavsiye ederim.Hayırlı sabahlar hanımlar,
Uzun oldu baştan söyleyeyim. Yazacağımı hiç düşünmezdim ama biriyle paylaşmam lazım ve ne yazık ki eşim ile paylaşamıyorum (daha çok tepki gösterecek diye).
16 gün önce doğum yaptım, Allah bağışlasın, zor bir doğumla güzel bir oğlum oldu. Annem oğlumu yüzyüze görmedi hiç. Eşim daha hamile kalmadan annemin çocuklarımızı görmesini istemediğini, çocuk istiyorsam bunu bilerek, kabul ederek istememi, ne olursa olsun düşüncesinin değişmeyeceğini söyledi. Ben de tamam dedim, kaldı ki aynı düşüncedeydim. Aslında hala aynı düşüncedeyim, sadece ara ara vicdan yapıyorum. Eşimin, annemin çocuklarımızı görmesini istememe nedeni ise bundan 4 yıl önce düşük yaptığımda (annem Antalya'da tatildeyken) beni hiç arayıp sormaması, ben yokmuşum gibi davranması ve bunun 2 sene devam etmesi. (Evlenmeden önce çoook şey yaşattılar, her şey problem oldu, neredeyse nefes almam.. Evlendikten sonra birden telefonlarımı açmamaya başladılar, ne bayramda ne başka zaman. Bu annem, babamı evden kovup da benim Ankara'dan yanına gitmeme kadar sürdü ve nedenini de o zaman öğrendim. Nedeni ise: düğünün ertesi günü kız kardeşimin mezuniyeti için şehre döndük, ucu ucuna yetiştik. Hava çok soğuktu, bizim de üzerimizde kapri ve terlik vardı, haliyle çok üşüyorduk. Annem de siz eve gidin dedi, biz de kalktık eve gittik. Neymiş efendim biz kaç günlük evliymişiz de kalkıp kendi evimize gitmişiz! Bizim evimiz mi varmış! Kendi evini kastedmiş.)
Her neyse dün annemle telefonda konuşurken tekrar aynı konu açıldı, annem açtı daha doğrusu. Abartısız 20 defa aynı konuyu konuştuk, hala oh iyi oldu da aramadım kafasında. (Hala ucunda bir kayıp vardı, kim olursa aranmalıydı diyemiyor.) İlk baban izin mi verdi ki yanına geleyim dedi, ta oradan nasıl gelecektin arasan yeterdi dediğim de bir şey diyemedi. Başka zaman sinirliydim aramadım dedi. Başka zaman bilmiyordum dedi, sonra bu kadar ciddi olduğunu bilmiyordum oldu cevabı (pıhtı bozukluğu nedeniyle operasyonla düşük yaptım), en son da dün (daha önce de gülerek(!!!) ima etmişti) sesinde bir tebessümle inşallah aynı şeyleri siz de yaşarsınız ya da o da yaşar dedi tam hatırlamıyorum. Bir anda bir şeyler attı ben de ama tuttum kendimi, iyi bir şey söylediğini sanıyorsun ama o da senin yaptığını yaparsa o da yaşar o zaman dedim. O ara oğlum uyandı, kapattım telefonu. Daha öncede aynı mevzuda oğlumu kaybetmemle (ilk bebeğim kızdı) ilgili benzer şeyler söylemişti. Öyle ima etmek istemedi diye kendimi kandırmıştım resmen. Geceden beri de kafamda. Eşim anneme acayip kızgın hala, ailemin olduğu şehirde yapayalnız bıraktılar beni bile isteye hem de, bir tek eşim vardı yanımda. Garibim bana şaklabanlık yapmaktan kendi üzüntüsünü adam gibi yaşayamadı bile.
Çok uzadı. Haklıyı haksızı aramıyorum aslında, annem milyon tane şey yaşattı (en en en basitinden kınaya 2-3 gün kala kınamı yapmaktan vazgeçti vs) bu yüzden biraz da bu durumu kendi hazırladı diye düşünüyorum ama oğlumla ilgili bu imaları da hak etmiş olamam di mi?
(Bu düşük yaptığımda aramaması ile ilgili hala ilk sözü siz kendinizi suçsuz sanıyorsunuz, bir şey yapmadık sanıyorsunuz ama suçlusunuz, olur. Kaldı ki cidden hiç suçum yok, çok sabrettim çok ağladım her şey güzel yoldan olsun diye.)
Bana da öyle geldi.Acaba anneniz istemediği bir damat adayından ötürü mu böyle?Bunu merak ettim yani istenilmeyen bir evlilik mi yaptiniz?Eşinize karşı tutumu nasil???