Annemin saçma tepkisi!!

serkaps .!.:
Haklı haksız davası aramıyorum ki, ilk mesajımda da belirttim bunu. Yaptıklarını yazmaya kalksam sayfalar yetmez. Tam 10 kere düğün tarihim değişti (düğün salonuna bildirildi) ve bu yapıldığında da düğüne günler vardı, sonra gelip de süğün benim istediğim tarihte olmadı diye bir ton laf söyledi, hiçbir şey yokken gözlerimin içine baka baka sen benim en büyük düşmanımsın, ablansa en büyük dostum dedi, sabaha kadar ağlattı, sabah da yüzüme bakıp ağladın mı çok komik olmuşsun dedi kahkahalarla güldü, ne gelinlil ne ev eşyası bakarken geldi, oturmaya gitmeyi tercih etti vs vs bunlar ufak olan şeyler. Hiçbir zaman da ay beni kıskanıyor tribine girmedim çok şükür, kıskanmayı durduk yere nerden çıkardınız?



Babam eşimi istemedi, kütüğü doğudaki bir ilde diye. Ama sonradan tamam dedi, onların da rızası varken evlendik. Ama annem ben üniversiteden döndükten sonra evdeki varlığımı kabullenemedi, bunu kendisine söylediğimde de inkar etmiyor. 6.30da işten çıkıp 7.30 civarı evde olurdum (servisle gidip gelirdim, saatler belliydi). Bir gün 7.40da eve geldim diye kıyametleri kopardı, babamın yanında yalandan ağladı, o oğlanla geziyorsun biliyorum dedi, 10 dkda nereyi gezeceksem :) hem düğünden önce olanlar hem de düğünden sonraki bu tavırları nedeniyle zaten 2 yıl hiç görüşmedik, annem birinde beni gördüğünde görmemezliğe verdi falan çarşıda :) yani haliyle de eşimle hiç görüşmediler kardeşimin mezuniyetinden sonra. Ama görüşseler de genel tavrı umursamamazlıl olur sanırım, çünkü bir şey anlatmak istediğimde beni dinlemez, kendisi başka şeyler anlatır konu ne olursa olsun.



Doğru söylüyorsun ama işte onun için de sohbet etöeye açık biri lazım. Birkaç kez konuşmayı denedim, beni dinlemek yerine konuyu istediği yere çekti her seferinde...




Çok geçmiş olsun, bebeğin de hayırlı olsun, Allah analı babalı büyütmeyi nasip etsin inşallah. Benim annem de senin annenin bir örneği aslında, sadece farklı konular. Düğün öncesi ablam kıskançlığından annemi heep gaza getirdi, annem de bir güzel gazına geldi, bana yapmadığını bırakmadı. Evimdeki çöp kovasının rengini bilmez, herhangi bir şekilde alışveriş yapmaya gelmedi benle, arkadaşlarına gitmeyi tercih etti :) suratıma bakıp da 'tek izin günüm bugün, şuraya gideceğim' dedi. Düğün davetiyelerimi yırttı attı, nedeni de neden mesai saatleri içerisinde dağıtmamışım, ama davetiyeleri alırken iş çıkışı dağıtabileceğimi söylemiştim, adres olarak da hep iş adreslerini yazmış. Babamla boşandı, tek kaldı şu anda. Bu yüzden konuşuyor benle, geçenki konuşmamızda senin telefonlarını açmadım çünkü baban da açmıyordu demişti bana. Şaka gibi. Bu düşüncemi söylediğimde de hiçbir şey demedi bana, yanlış düşünüyorsun bile...
Genişletmek için tıkla...
Size tribe girdiniz demedim ki. Kiskanmis olma ihtimali benim dusuncem
 
serkaps .!.:
Hayırlı sabahlar hanımlar,

Uzun oldu baştan söyleyeyim. Yazacağımı hiç düşünmezdim ama biriyle paylaşmam lazım ve ne yazık ki eşim ile paylaşamıyorum (daha çok tepki gösterecek diye).

16 gün önce doğum yaptım, Allah bağışlasın, zor bir doğumla güzel bir oğlum oldu. Annem oğlumu yüzyüze görmedi hiç. Eşim daha hamile kalmadan annemin çocuklarımızı görmesini istemediğini, çocuk istiyorsam bunu bilerek, kabul ederek istememi, ne olursa olsun düşüncesinin değişmeyeceğini söyledi. Ben de tamam dedim, kaldı ki aynı düşüncedeydim. Aslında hala aynı düşüncedeyim, sadece ara ara vicdan yapıyorum. Eşimin, annemin çocuklarımızı görmesini istememe nedeni ise bundan 4 yıl önce düşük yaptığımda (annem Antalya'da tatildeyken) beni hiç arayıp sormaması, ben yokmuşum gibi davranması ve bunun 2 sene devam etmesi. (Evlenmeden önce çoook şey yaşattılar, her şey problem oldu, neredeyse nefes almam.. Evlendikten sonra birden telefonlarımı açmamaya başladılar, ne bayramda ne başka zaman. Bu annem, babamı evden kovup da benim Ankara'dan yanına gitmeme kadar sürdü ve nedenini de o zaman öğrendim. Nedeni ise: düğünün ertesi günü kız kardeşimin mezuniyeti için şehre döndük, ucu ucuna yetiştik. Hava çok soğuktu, bizim de üzerimizde kapri ve terlik vardı, haliyle çok üşüyorduk. Annem de siz eve gidin dedi, biz de kalktık eve gittik. Neymiş efendim biz kaç günlük evliymişiz de kalkıp kendi evimize gitmişiz! Bizim evimiz mi varmış! Kendi evini kastedmiş. :ukala:)

Her neyse dün annemle telefonda konuşurken tekrar aynı konu açıldı, annem açtı daha doğrusu. Abartısız 20 defa aynı konuyu konuştuk, hala oh iyi oldu da aramadım kafasında. (Hala ucunda bir kayıp vardı, kim olursa aranmalıydı diyemiyor.) İlk baban izin mi verdi ki yanına geleyim dedi, ta oradan nasıl gelecektin arasan yeterdi dediğim de bir şey diyemedi. Başka zaman sinirliydim aramadım dedi. Başka zaman bilmiyordum dedi, sonra bu kadar ciddi olduğunu bilmiyordum oldu cevabı (pıhtı bozukluğu nedeniyle operasyonla düşük yaptım), en son da dün (daha önce de gülerek(!!!) ima etmişti) sesinde bir tebessümle inşallah aynı şeyleri siz de yaşarsınız ya da o da yaşar dedi tam hatırlamıyorum. Bir anda bir şeyler attı ben de ama tuttum kendimi, iyi bir şey söylediğini sanıyorsun ama o da senin yaptığını yaparsa o da yaşar o zaman dedim. O ara oğlum uyandı, kapattım telefonu. Daha öncede aynı mevzuda oğlumu kaybetmemle (ilk bebeğim kızdı) ilgili benzer şeyler söylemişti. Öyle ima etmek istemedi diye kendimi kandırmıştım resmen. Geceden beri de kafamda. Eşim anneme acayip kızgın hala, ailemin olduğu şehirde yapayalnız bıraktılar beni bile isteye hem de, bir tek eşim vardı yanımda. Garibim bana şaklabanlık yapmaktan kendi üzüntüsünü adam gibi yaşayamadı bile.

Çok uzadı. Haklıyı haksızı aramıyorum aslında, annem milyon tane şey yaşattı (en en en basitinden kınaya 2-3 gün kala kınamı yapmaktan vazgeçti vs) bu yüzden biraz da bu durumu kendi hazırladı diye düşünüyorum ama oğlumla ilgili bu imaları da hak etmiş olamam di mi?

(Bu düşük yaptığımda aramaması ile ilgili hala ilk sözü siz kendinizi suçsuz sanıyorsunuz, bir şey yapmadık sanıyorsunuz ama suçlusunuz, olur. Kaldı ki cidden hiç suçum yok, çok sabrettim çok ağladım her şey güzel yoldan olsun diye.)
Genişletmek için tıkla...
Annemle milattan beri gecinemeyiz biz. Annem degisik bi karakter benim her zor gunumde yanimda olur elimden tutar ama iyi gunumde asla yanimda degildir. Mutlulugu paylasmaz. Bir sey basardiysam tebrik etmez. Yapacaksin tabi der. Normaldir ona gore. Suan 8 haftalik hamileyim. Ilk uktrason goruntumu attim resim olarak. normalmi hersey dedi evet dedim. Tamam dedi cevap olarak sadece.
Bu ornegi sirf annem nasil biri anla diye verdim. Buna ragmen ben dusuk yapsam birak aramamayi annem etrafımda pervane olur benle aglar. Sanki cocukmusum gibi ilgi gosterir.
Hani ben senin yerinde olsam birak vicdan yapmayi yolda girsem yolumu degistirir cenazesine bile gitmem...
 
Annenin yaptiklari normal olmayabilir ama inan bana esin de normal degil sana cocuk yapmak icin şart koşmuş sen de kabul etmissin.şu anda sirf esini kafanda hakli cikarmak icin annenin yaptigi bazi seyleri öne sürüyorsun.için rahat mi merak ettim
 
Annenin yaptiklari normal olmayabilir ama inan bana esin de normal degil sana cocuk yapmak icin şart koşmuş sen de kabul etmissin.şu anda sirf esini kafanda hakli cikarmak icin annenin yaptigi bazi seyleri öne sürüyorsun.için rahat mi merak ettim
 
Atsan atılmaz satsan satılmaz delide olsa annen
Malını çalmadin evini yakmadin namusuna laf etmedin annen yaptıklarının sebebi ne olursa olsun haklı hiç bı yanı yok

Yapmanız gereken evet çocuğu gostermeyinn uzak durun mesafe koyun bayramdan bayrama arayın ama küs kalmayın
 
Haklısın ama soyle bır durumda var .
Annen olması gıbı mesela . Bende annemle , aılemle cok cıddı sorunlar yasadım . Leblebı denmeyecek cinsten problemlerdı sonucunda hayatım degısmıstı cunku .
Ama hıc dusmanlık gutmedım.
Zaten vıjdan ve merhametın buna hıc izin vermedı.
Ne yaptım , arayı gevsettım .
Beklentılerım olmadı onlardan .

Ve yıne soyle bırsey var .
Esın zaten senın yanında olmak zorundaydı . Bu yaptıgını sırınlık ve ya fedakarlık olarak adlandırma bence .
Cocuk ıkınızınse normal olarak senı duzene sokmaya ve yanında olma durumu zaten normal yani .

Ama eşim yanımda oldu annem olmadı gıbı cümlelerle kendını doldurarak annene cocuk gostermeme gıbı bırsey yapmamanı öneririm .

Ve emin ol erkekler o kadar da garibim insanlar degıller .

Bir bakmışsın yıllar sonra yanında anne babanın a sı bıle yok ve o garıbım dedıgın adam bunu fırsat bılıp sana kan kusturuyor .

Bunlar olabılır , en bastada ornek ben.

Erkekler bır kadını ilk kımsesız ve yanında sadece o varmıs gıbı hıssettırıp sonra daha da iterler .

Bunu göz ardı etme bence
 
Kıyamam ya üzüldüm gerçekten.
Sen ne istiyorsun özledin mi anneni? Yanına gelsin mi istiyorsun yoksa vicdanen mi rahatsızsın? Eğer anneni yanında istiyorsan eşine keain ve net birşekilde yanında olmasını istediğini söyle
Bilmem kaç sene öncesinin tribini yapan insan sorunludur üzer seni.
Düşük yaptığında sana acımayan insanı yanında bulundurma kaldıki lohusasın bi laf eder kaldıramazsın daha çok üzülürsün.
Bırak böyle dağınık kalsın çocuğuna bak ilgilen.
Birşey daha eşine annen hakkında konuşma hakkı verme ne olursa olsun o senin annen.
 
Ben sana bi şey söyleyeyim mi?
Zaten bu zihniyetteki bi anne kalkıp da senin çocuğunu görmeye gelmez.
O yüzden boşuna evham yapıyorsun, eşin haklı.
 
Annenin yaptigi imayi anlamadim biraz acar misin?
Ne olursa olsun ister damadi istemesin, ister kizi hata yapsin, cok kirilmis bile olsun, yine de insan kizi dusuk gibi kotu bi olay yasadiginda nasil aramaz ya hadi yanina gelmedi. Her anne anne olamiyor gercekten. Bazi insanlar o kadar bencil ki o yuzden hic annenin savunulacak tarafi yok. Kac gun olmus bebek dogali simdiye kadar gelmemesinden belli zaten anne dedim mi hastanede basinda olur.

Ben yine de iliskinizi tamamen kesmeyin ve bebegi gormek isterse oyle yabanci gibi misafir edin derim. Senin vicdanin rahat olsun.
 
serkaps .!.:
Öyle tabii ki sonuçta o da anne, onun da annelik hakkı var. zaten bunu inkar eden yok, ama sonuçta o anne diye de ben ona çocuğumu göstermek zorunda değilim. Kaldı ki eşimle aynı fikirde olduğumu da belirttim, bu durumda bu pazarlık yapmak olmuyor bence. Annem hala düşük yaptığım ve beni hiç arayıp sormadığı, beni hayatından silip attığı için oh iyi oldu iyi yaptım havasında, bu durumda niye çocuğumu göstereyim ki ona? Benle görüşmesindeki tek sebep de geçen sene babamla boşanmış olması, yani tek kalması...
Genişletmek için tıkla...

Oğlunuz küçük olsa da o da bi birey ve lütfen anneannesini görüp görmeme tercihini oglunuza bırakın. Bırakın akrabalik ilişkileri pekissin, bırakın doğruyu yanlısı kendi gorsun
 
HulyaDeniz123 .!.:
Hiçbir anne çocuğunu kıskanmaz aksine cocugu için yaşar, çırpınır onun daha iyi daha rahat olmasını ister.Belki onu üzecek birsey yaptiniz hatirlamiyorsunuz ben sizin yerinizde olsam karşılaştığım ilk anda bir çay kahve yapar karşılıklı birebir sohbet esnasinda konuşurdum kirildigim anlari anlatirdim ...en azindan bilinmeyen bir sebepten dolayı içinde kalmazdı :KK66:)
Genişletmek için tıkla...
Çocuklarını öldüren anneler var hepimiz şahit oluyoruz tvlerde. Evet annelik kutsal ama bu her annenin kutsal olduğu anlamına gelmiyor.Hangi neden hangi kızgınlık kızının acı gününde yanında olmayıp bi de dalga geçer gibi konuşma hakkı verir bi anneye söyler misiniz?

Ben eşinizle aynı fikirdeyim konu sahibi görüşmeyin ve göstermeyin çocuğunuzu.En zor günlerde yanınızda eşiniz varmış ki çocuk kaybetmek en zor sınavlardan biridir herhalde.Şimdi hiçbir sey yokmuş gibi esine o kadar yüz verme denmesini anlayamıyorum yani.Ki anneniz pişman bile değil.

Umarım çok mutlu olursunuz kendinizi üzmeyin
 
Tek tek yazmayayım, aklımda kaldığı kadarıyla cevaplayayım.

Bir arkadaş eşin yanında olmak zorunda demiş. Tabii ki yanımda olmalı, o çocuk sonuçta ikimizin. Ama orada benim demek istediğim onun bana destek olmaktan kendi üzüntüsünü yaşayamaması, önümde iyiymiş gibi rol yapmak zorunda kalması.

Bir başka arkadaş da annemin imasını anlamadığını ifade etmiş, onu da şöyle söyleyeyim açık açık yazayım daha doğrusu, yazmak istememiştim ama. Çocuğun ölsün de o zaman gör tarzında bir şey ima etmişti.

Telefonla konuşma mevzusunda da; annem babamla boşandıktan sonra tek yaşamaya başladı. Kız kardeşim de başka bir şehirden gidip geliyor (okuyor). Açıkcası annemin konumunda olmak istemediğim için de annem aradıkça ve nadiren de ben aradığımda konuşuyoruz. Her ne olursa olsun sonuçta annem evet, sırf bu yüzden de (tek olduğu için) konuşuyorum. Ha şuna da eminim eğer babamla boşanmış olmasalardı benimle konuşmazdı, arayıp sormazdı.

Annem doğuma ve hastaneye gelmek istediğini söyledi ama eşimin istemediğini söylediğimde tamam dedi sadece. Şahsen gerçekten isteseydi çıkar gelirdi diye düşünüyorum. Çünkü çıkıp gelseydi eşim hiçbir şey söylemezdi, öyle kovacak surat asacak bir tip değildir. Bunu da daha önce laf arasında söylemiştim kendisine.

Annen vefat etse diyen arkadaş ben biraz da işin bu boyutu nedeniyle annemle konuşmaya devam ediyorum. Hani annem olmasa başkası olaa hiç umrumda olmaz. Ama annemdir, atamdır, üzerimde çok emeği var. Öte yandan ise bu gene de bazı şeyler için yeterli gelmiyor içten içe. Hani benim tek beklentim kötü zamanda insan aranmalı demesi, seni aramalıysım vs demesine de gerek yok. Bana beni aramadın anne, sen hariç herkes aradı diyorum o bana cevap olarak misal sen bana zamanında şöyle şöyle demiştin diyor. Ama bahsettiği şey düğünden çok öncesine ait. Ne alaka yani? Ve her haksız olduğunu hissettiği şeyde aynı cümleyi kuruyor.
 
serkaps .!.:
Öyle tabii ki sonuçta o da anne, onun da annelik hakkı var. zaten bunu inkar eden yok, ama sonuçta o anne diye de ben ona çocuğumu göstermek zorunda değilim. Kaldı ki eşimle aynı fikirde olduğumu da belirttim, bu durumda bu pazarlık yapmak olmuyor bence. Annem hala düşük yaptığım ve beni hiç arayıp sormadığı, beni hayatından silip attığı için oh iyi oldu iyi yaptım havasında, bu durumda niye çocuğumu göstereyim ki ona? Benle görüşmesindeki tek sebep de geçen sene babamla boşanmış olması, yani tek kalması...
Genişletmek için tıkla...
Gösterme kardeş evladında anne üzerinde hakkı vardır
Sırf anne diye eziyet hakkı yok kimaenin
Annelik görevini yapacak
 
Linam07 .!.:
Benim dusuncelerim hakkinda ne düşünüyorsunuz gerçekten merak ettim
Genişletmek için tıkla...

Son mesajınızı diyorsanız katılıyorum. O da bir birey tabii ki ve bir şeyleri anlamaya başladığı zaman yaş sınırları içerisinde kendi kararlarını vermeli. Ama şu an için düşüncemiz bu şekilde. Ha ama itiraf etmek gerekirse de annemde ufacık bir üzgünlük (pişmanlık dahi değil) kırıntısı görmüş olsam o döneme dair, düşüncem de hemen değişir. Derim ki önemsemiş beni, üzülmüş benim adıma. Ama konuyu her açışında farklı sebepler sunmaya devam ediyor ne yazık ki. Hiçbiri de bana mantıklı gelmiyor çünkü birbiri içerisinde tutarlı değil. hadi kötü günümde yanımda olmadı, iyi günümü de kötü günlere çevirmek için canla başla çalıştı ama gene de insan şu an için de olsa kendisi adına bir şeyler hissetsin istiyor. Yani evet benim adıma mutlu olabiliyor, çok güzel ama keşke ben üzüldüğümde de umursamasa bile çabalasa ya da en azından numara yapsa... Oğlumu göremeyeceği için çok üzüldüğünü biliyorum ama bu sadece göremeyeceği için, hani önüne bir engel konduğu için. Nedenini anlamaya yönelik ufacık bir çaba yok. Onun yerine kendince dua olan bence beddua olan sözler sarf etmekle meşgul...
 
Anneniz cok bencil,kendini hep hakli goirme cabasinda ,onun yaptigini soyledigini kayinvalide yapsa yuzune bakmaksiniz ,
Mesafe candir ,
Cocuguna merhameti yok ki torununa olsun ,kadin egosuna kapilmis gidiyor ,
Salin ipini gitsin ,kendi kendine sacmalasin bosverin ,
Cocugunuzla ilgilenin esinizle ilgilenin ,
 
deepsimply .!.:
Anneniz cok bencil,kendini hep hakli goirme cabasinda ,onun yaptigini soyledigini kayinvalide yapsa yuzune bakmaksiniz ,
Mesafe candir ,
Cocuguna merhameti yok ki torununa olsun ,kadin egosuna kapilmis gidiyor ,
Salin ipini gitsin ,kendi kendine sacmalasin bosverin ,
Cocugunuzla ilgilenin esinizle ilgilenin ,
Genişletmek için tıkla...

Di mi ya, ne olursa olsun hep kendini haklı görüyor. Oldum olası öyleydi zaten, 'ben anneyim yapacaksınız' tavrı olan bir insan zaten (konunun ne olduğu önemli değil, o an su içmek dahi olabilir)

Tabii kayınvalide yapsa daha objektif olurdum diye düşünüyorum. Ha bi müddet sonra gene vicdan yapardım kesin ama bu kadar değil sanki.
 
Sizi çok.iyi anlıyorum. Aynı şeyi yasamidiz. Benim de konum vardı bu konuda hatta. Annem de bana 4 yıldır kan kusturur. Düşük yapmadım ama tehlikem vardı hastanede yattim beni bir kere bile aramadı. Ben o.halde onları arayıp haber verdim sana geçmiş olsun deyip kapattı haftalarca aramadı ç artık canıma tak etti. Böyle durumları yaşamayan bilemez. Insan annesiyle kolay kolay bu noktalara gelmiyor ben ,siz de oyledir eminim elimden geleni yaptim ama.onlar istemiyorsa olmuyor. 4 ay sonra doğum yapacağım eşim ş annemin gelmesini istemiyor. Çünkü birinci doğumumda bile hepimize salaklar, gerizekalilar deyip gezdi hastane odasında. Içimizden ne geliyorsa.onu yapın. Biz de insanız. Hiç aramamak da olmuyor ama en iyisi çok.mesafeli olmak. O nekadar hayatınızda olmak istiyorsa o kadar olsun. Şu ekstra çaba sarf etmeyin. Çünkü asla memnun ç tatmin olmuyorlar. Biliyorum. Ben iş çocukların geldiği vakit dur dedim artık.cunku o kadar da değil. Onun annelik hakkını bu şekilde su istimal etmesine izin veremem. Siz de vermeyin. Uzulmeyin de. En iyisi mesafe. Baska yolu yok.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Revenrose
Anne sorunu
2
Yorumlar
26
Görüntüleme
1K
Revenrose
Revenrose
E
Kaynanam yüzünden mutsuzum
3 4 5
Yorumlar
86
Görüntüleme
5K
Toyumvar
Toyumvar
A
Eşimin ailesiyle yaşadığım son durum
2 3
Yorumlar
52
Görüntüleme
4K
suzan3333
S
K
kötü ANNE.
2
Yorumlar
26
Görüntüleme
2K
CiRiLLA
CiRiLLA
G
Kp kişisi ve davranışları
Yorumlar
19
Görüntüleme
2K
Wizardmom
Wizardmom
X