Annemin hastalığına çare bulamıyoruz

AnlatmayaGerekYok .!.:

Kızlar, annem 50 yaşında çene sinirleri hasar görmüş (nöropatik ağrı diyorlar) başlangıçta diş ağrısı sandık annem sağlam dişlerini dişim ağrıyor diye çektirdi, sonra ağrı geçmedi. Dişçiler beni anlamıyor dedi gezmediğimiz dişçi kalmadı. Bir dr bizi kulak burun boğaza yönlendirdi, her şey temiz çıktı. Nörolojiye yönlendirildik, beyin mr, tomografi, kan sonuçları vs her şey temiz çıktı, ilaç verdi fayda etmedi. Algolojiye (ağrı polikliniği) yönlendirildik.

6 seferdir hastaneye gittik anneme verdikleri ilacı annem bir kere içeyim ve hemen iyileşeyim diye baktı. Bu süreç onu pskilojik olarak çok yıprattı çünkü ocak ayında beri hastanelerdeyiz. İlacın dozu artırıldı annem fayda sağlamadı dedi. En son verdikleri ilaç annemi daha kötü yaptı gittik, doktor 'bu ilaç sana yaramamış, seni zehirleyebilirdi' dedi, ki kendisi verdi ilacı. Annem içtiği her ilacı ilk gün çok iyiyim diye karşıladı ama sonrasında daha da kötü yaptı beni dedi.

Gitmediğimiz yer doktor hastane kalmadı. Ben çalışıyorum haftada bir gün iznim var ve annemi hastane hastane taşımaktan mahvoldum. Hamile kalmayı istiyordum şuan o kadar stresliyimki vücudumda kaşınmaktan yaralar çıktı.

Yarın özel bir hastaneye nörolojiye gidicez sonra haftaya yine cerrahpaşaya randevu aldım. Dr anneme oruç tutma, tedavini devam ettirelim diyor annem tutmaya devam ediyor. Sürekli ağlıyor artık annemi aramak istemiyorum. Bir tanıdığımız kanser bir akrabamız da beyin tümörü varmış kensini onlarla kıyaslıyor ve 'ben mi daha sağlıklıyım onlar mı?' diyor. Psikolojik olarak iyi olmadığını biliyorum, cerrahpaşadaki doktora annemi psikiyatriye de götüreyim mi dedim hayır sebepsiz bir ağrısı yok şuan psikiyatrilik bir durum yok dedi.

Kız kardeşim ocak ayında yurt dışına yerleşti annem ilk defa ayrı kaldı ama burada beni görmüyor. Kardeşim için üzülüyor ama 'bana memlekete yerleşicem kardeşlerimden ayrı kaldım' diyor. 'Anne burada ben ne olucam' diyorum 'gelir görürüm seni' diyor.

Sürekli doktora 'beynimde bir problem mi var diye soruyor' ve kendisinin büyük bir hastalığı olduğunu doktorların annemin hastalığı ile başa çıkamayacakları için söylemediklerini düşünüyor.

Hiç iyi değiliz, bu hasta psikolojisi için ne yapmalı? Bir rahatsızlık vardır ve onun tedavisi uygulanır neden doktorlar annemi bu kadar oyalıyor?

Genişletmek için tıkla...

AnlatmayaGerekYok .!.:

Kızlar, annem 50 yaşında çene sinirleri hasar görmüş (nöropatik ağrı diyorlar) başlangıçta diş ağrısı sandık annem sağlam dişlerini dişim ağrıyor diye çektirdi, sonra ağrı geçmedi. Dişçiler beni anlamıyor dedi gezmediğimiz dişçi kalmadı. Bir dr bizi kulak burun boğaza yönlendirdi, her şey temiz çıktı. Nörolojiye yönlendirildik, beyin mr, tomografi, kan sonuçları vs her şey temiz çıktı, ilaç verdi fayda etmedi. Algolojiye (ağrı polikliniği) yönlendirildik.

6 seferdir hastaneye gittik anneme verdikleri ilacı annem bir kere içeyim ve hemen iyileşeyim diye baktı. Bu süreç onu pskilojik olarak çok yıprattı çünkü ocak ayında beri hastanelerdeyiz. İlacın dozu artırıldı annem fayda sağlamadı dedi. En son verdikleri ilaç annemi daha kötü yaptı gittik, doktor 'bu ilaç sana yaramamış, seni zehirleyebilirdi' dedi, ki kendisi verdi ilacı. Annem içtiği her ilacı ilk gün çok iyiyim diye karşıladı ama sonrasında daha da kötü yaptı beni dedi.

Gitmediğimiz yer doktor hastane kalmadı. Ben çalışıyorum haftada bir gün iznim var ve annemi hastane hastane taşımaktan mahvoldum. Hamile kalmayı istiyordum şuan o kadar stresliyimki vücudumda kaşınmaktan yaralar çıktı.

Yarın özel bir hastaneye nörolojiye gidicez sonra haftaya yine cerrahpaşaya randevu aldım. Dr anneme oruç tutma, tedavini devam ettirelim diyor annem tutmaya devam ediyor. Sürekli ağlıyor artık annemi aramak istemiyorum. Bir tanıdığımız kanser bir akrabamız da beyin tümörü varmış kensini onlarla kıyaslıyor ve 'ben mi daha sağlıklıyım onlar mı?' diyor. Psikolojik olarak iyi olmadığını biliyorum, cerrahpaşadaki doktora annemi psikiyatriye de götüreyim mi dedim hayır sebepsiz bir ağrısı yok şuan psikiyatrilik bir durum yok dedi.

Kız kardeşim ocak ayında yurt dışına yerleşti annem ilk defa ayrı kaldı ama burada beni görmüyor. Kardeşim için üzülüyor ama 'bana memlekete yerleşicem kardeşlerimden ayrı kaldım' diyor. 'Anne burada ben ne olucam' diyorum 'gelir görürüm seni' diyor.

Sürekli doktora 'beynimde bir problem mi var diye soruyor' ve kendisinin büyük bir hastalığı olduğunu doktorların annemin hastalığı ile başa çıkamayacakları için söylemediklerini düşünüyor.

Hiç iyi değiliz, bu hasta psikolojisi için ne yapmalı? Bir rahatsızlık vardır ve onun tedavisi uygulanır neden doktorlar annemi bu kadar oyalıyor?

Genişletmek için tıkla...

AnlatmayaGerekYok .!.:

Kızlar, annem 50 yaşında çene sinirleri hasar görmüş (nöropatik ağrı diyorlar) başlangıçta diş ağrısı sandık annem sağlam dişlerini dişim ağrıyor diye çektirdi, sonra ağrı geçmedi. Dişçiler beni anlamıyor dedi gezmediğimiz dişçi kalmadı. Bir dr bizi kulak burun boğaza yönlendirdi, her şey temiz çıktı. Nörolojiye yönlendirildik, beyin mr, tomografi, kan sonuçları vs her şey temiz çıktı, ilaç verdi fayda etmedi. Algolojiye (ağrı polikliniği) yönlendirildik.

6 seferdir hastaneye gittik anneme verdikleri ilacı annem bir kere içeyim ve hemen iyileşeyim diye baktı. Bu süreç onu pskilojik olarak çok yıprattı çünkü ocak ayında beri hastanelerdeyiz. İlacın dozu artırıldı annem fayda sağlamadı dedi. En son verdikleri ilaç annemi daha kötü yaptı gittik, doktor 'bu ilaç sana yaramamış, seni zehirleyebilirdi' dedi, ki kendisi verdi ilacı. Annem içtiği her ilacı ilk gün çok iyiyim diye karşıladı ama sonrasında daha da kötü yaptı beni dedi.

Gitmediğimiz yer doktor hastane kalmadı. Ben çalışıyorum haftada bir gün iznim var ve annemi hastane hastane taşımaktan mahvoldum. Hamile kalmayı istiyordum şuan o kadar stresliyimki vücudumda kaşınmaktan yaralar çıktı.

Yarın özel bir hastaneye nörolojiye gidicez sonra haftaya yine cerrahpaşaya randevu aldım. Dr anneme oruç tutma, tedavini devam ettirelim diyor annem tutmaya devam ediyor. Sürekli ağlıyor artık annemi aramak istemiyorum. Bir tanıdığımız kanser bir akrabamız da beyin tümörü varmış kensini onlarla kıyaslıyor ve 'ben mi daha sağlıklıyım onlar mı?' diyor. Psikolojik olarak iyi olmadığını biliyorum, cerrahpaşadaki doktora annemi psikiyatriye de götüreyim mi dedim hayır sebepsiz bir ağrısı yok şuan psikiyatrilik bir durum yok dedi.

Kız kardeşim ocak ayında yurt dışına yerleşti annem ilk defa ayrı kaldı ama burada beni görmüyor. Kardeşim için üzülüyor ama 'bana memlekete yerleşicem kardeşlerimden ayrı kaldım' diyor. 'Anne burada ben ne olucam' diyorum 'gelir görürüm seni' diyor.

Sürekli doktora 'beynimde bir problem mi var diye soruyor' ve kendisinin büyük bir hastalığı olduğunu doktorların annemin hastalığı ile başa çıkamayacakları için söylemediklerini düşünüyor.

Hiç iyi değiliz, bu hasta psikolojisi için ne yapmalı? Bir rahatsızlık vardır ve onun tedavisi uygulanır neden doktorlar annemi bu kadar oyalıyor?

Genişletmek için tıkla...

benvehuzurum .!.:

bence psikolojik gibi geldi ... annenize soyleyın evet buyuk bır hastalığı var ve doktorlar ona soylemıyor?? psikiyatriye gıttı mı hıç?

Genişletmek için tıkla...

AnlatmayaGerekYok .!.:

Kızlar, annem 50 yaşında çene sinirleri hasar görmüş (nöropatik ağrı diyorlar) başlangıçta diş ağrısı sandık annem sağlam dişlerini dişim ağrıyor diye çektirdi, sonra ağrı geçmedi. Dişçiler beni anlamıyor dedi gezmediğimiz dişçi kalmadı. Bir dr bizi kulak burun boğaza yönlendirdi, her şey temiz çıktı. Nörolojiye yönlendirildik, beyin mr, tomografi, kan sonuçları vs her şey temiz çıktı, ilaç verdi fayda etmedi. Algolojiye (ağrı polikliniği) yönlendirildik.

6 seferdir hastaneye gittik anneme verdikleri ilacı annem bir kere içeyim ve hemen iyileşeyim diye baktı. Bu süreç onu pskilojik olarak çok yıprattı çünkü ocak ayında beri hastanelerdeyiz. İlacın dozu artırıldı annem fayda sağlamadı dedi. En son verdikleri ilaç annemi daha kötü yaptı gittik, doktor 'bu ilaç sana yaramamış, seni zehirleyebilirdi' dedi, ki kendisi verdi ilacı. Annem içtiği her ilacı ilk gün çok iyiyim diye karşıladı ama sonrasında daha da kötü yaptı beni dedi.

Gitmediğimiz yer doktor hastane kalmadı. Ben çalışıyorum haftada bir gün iznim var ve annemi hastane hastane taşımaktan mahvoldum. Hamile kalmayı istiyordum şuan o kadar stresliyimki vücudumda kaşınmaktan yaralar çıktı.

Yarın özel bir hastaneye nörolojiye gidicez sonra haftaya yine cerrahpaşaya randevu aldım. Dr anneme oruç tutma, tedavini devam ettirelim diyor annem tutmaya devam ediyor. Sürekli ağlıyor artık annemi aramak istemiyorum. Bir tanıdığımız kanser bir akrabamız da beyin tümörü varmış kensini onlarla kıyaslıyor ve 'ben mi daha sağlıklıyım onlar mı?' diyor. Psikolojik olarak iyi olmadığını biliyorum, cerrahpaşadaki doktora annemi psikiyatriye de götüreyim mi dedim hayır sebepsiz bir ağrısı yok şuan psikiyatrilik bir durum yok dedi.

Kız kardeşim ocak ayında yurt dışına yerleşti annem ilk defa ayrı kaldı ama burada beni görmüyor. Kardeşim için üzülüyor ama 'bana memlekete yerleşicem kardeşlerimden ayrı kaldım' diyor. 'Anne burada ben ne olucam' diyorum 'gelir görürüm seni' diyor.

Sürekli doktora 'beynimde bir problem mi var diye soruyor' ve kendisinin büyük bir hastalığı olduğunu doktorların annemin hastalığı ile başa çıkamayacakları için söylemediklerini düşünüyor.

Hiç iyi değiliz, bu hasta psikolojisi için ne yapmalı? Bir rahatsızlık vardır ve onun tedavisi uygulanır neden doktorlar annemi bu kadar oyalıyor?

Genişletmek için tıkla...