Annemin evi çok pis

lilypadd

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
20 Nisan 2020
49
32
Selam arkadaşlar, bu konuyu artık buraya açıyorum çünkü ne yapacağımı şaşırdım. Ben 18 yaşında üniversiteyi kazandığımdan beri annemle ayrı yaşıyorum, kendisi babamla küçükken boşanmıştı abimle ben de okulu kazanınca evden ayrıldık o yüzden tek yaşıyor. Hiçbir zaman çok titiz bir ev kadını olmadı ama ben küçükken evimizde hep bir düzen tertip temizlik vardı. Asla evimiz pis olmazdı düzenimiz eksik olmazdı. Ben üniversite için ayrıldığımdan sonra başka bir şehre daha küçük ve daha eski bir eve taşındı ve evle ilgilenmemeye başladı. Başlarda yeni evi eski olduğu için temizlik göstermiyor diye düşündüm. Bu durum yıllardır böyle artarak ilerledi. Artık ben evliyim ve başka bir şehirde yaşıyorum, ara ara yanına ziyarete geliyorum. Artık iş düzensizlik halini aşıp pisliğe gelmiş her geldiğimde bir şokla karşılaşıyorum. Elimden geldiğince geldiğimde ortalığı temizliyorum ancak benim 40 yılda bir yaptığımla ne olabilir ki. Benim asıl canımı sıkan onun bu boşvermişliği. İki ay önce yeni eve taşınmıştı en son dedi ki kızım hala tam yerleşemedim çalışmaktwn fırsat kalmıyor diyordu. Ben de sandım ki herhalde evi genel temizledi ama detaylı yerleştirmeye vakti olmuyor. Bugün yanına geldim birkaç günlüğüne. Bir girdim yerlerin hepsi tozdan simsiyah, fayanslar şimdiden kirlenmiş, banyo lavabosu almış başını gitmiş. Tek temiz yer mutfak, o da sürekli kullanıldığı için. Eşyaların hiçbirisi yerleşmemiş ortada bir sürü saçma sapan eşya duruyor. Ben artık ne yapacağımı bilmiyorum. Acaba depresyonda da böyle mi dışa vuruyor diye korkuyorum. Yanlış bir şey söyleyip onu kırmaktan korkuyorum. Sizce nasıl bir yol izlemeliyim?

İnanın olay sadece kirlilik meselesi değil, evi bu derece kirli bir insanın kendine duyduğu saygı da zedelenir, arkadaşlarının ona duyduğu saygı da zedelenir. Ben dağınıklığını yargılamıyorum sadece böyle bir duruma düşmesini istemiyorum…
 
Depresyondadır ve yılların verdiği yorgunluktur enerjisi yoktur mesela ben de enerjim yokken bir yeri temizleyemem çokta temiz ve düzenli biri değilimdir ama bence annenize bi yardımcı tutun kendisini iyi hissedene kadar zaten taşınmış biri tek başına o kadar eşyayı vs nasıl yerleştirsin ben olsam yapamazdım
 
Depresyondadır ve yılların verdiği yorgunluktur enerjisi yoktur mesela ben de enerjim yokken bir yeri temizleyemem çokta temiz ve düzenli biri değilimdir ama bence annenize bi yardımcı tutun kendisini iyi hissedene kadar zaten taşınmış biri tek başına o kadar eşyayı vs nasıl yerleştirsin ben olsam yapamazdım
Düzenli bir yardımcı tutacak durumum yok maalesef zaten kirasına destek oluyorum. Ama dediğiniz gibi taşınırken çok ısrar ettim kendisine para göndereyim bir yardımcı gelsin eve diye, kadın bulamıyorum falan diye geçiştirdi. bugün yine ısrar ettim ben döndükten sonra da yardımcı göndereceğim ara ara
 
Düzenli bir yardımcı tutacak durumum yok maalesef zaten kirasına destek oluyorum. Ama dediğiniz gibi taşınırken çok ısrar ettim kendisine para göndereyim bir yardımcı gelsin eve diye, kadın bulamıyorum falan diye geçiştirdi. bugün yine ısrar ettim ben döndükten sonra da yardımcı göndereceğim ara ara
aslında şuanda evi yerleşse düzene girse devamı gelir çalışan bir kadın yenğ taşınılan bir evide zaten düzenleyemez bence şuanda yardımcı şart siz bulun en azından
 
ruhsal yorgunluk bence birikmiş kadının içinde, keşke herkesin psikoloğu olsa
Benim oldu öyle bir dönemim ben çok temiz ve düzenliydim ama bir dönem elim ayağım kalkmadı hiç
inanın ben de aynısını düşünüyorum. psikoloğa gitmesi gerektiğini de düşünüyorum ama maalesef pek o kafada değil. meselelerin üstünü kapatmaya alışmış. haliyle de böyle şekillerde alarm veriyor:KK43:
 
inanın ben de aynısını düşünüyorum. psikoloğa gitmesi gerektiğini de düşünüyorum ama maalesef pek o kafada değil. meselelerin üstünü kapatmaya alışmış. haliyle de böyle şekillerde alarm veriyor:KK43:
Yakın zamanda birini psikoloğa gitmeye ikna ettim
Çok zor oldu ama oldu, onun isteğine bağlı olmadığını artık mecbur olduğunu hayatını devam ettiremediğini dışardan bunu anladığımızı söyledim, kararlı bir şekilde konuşun bence
 
Selam arkadaşlar, bu konuyu artık buraya açıyorum çünkü ne yapacağımı şaşırdım. Ben 18 yaşında üniversiteyi kazandığımdan beri annemle ayrı yaşıyorum, kendisi babamla küçükken boşanmıştı abimle ben de okulu kazanınca evden ayrıldık o yüzden tek yaşıyor. Hiçbir zaman çok titiz bir ev kadını olmadı ama ben küçükken evimizde hep bir düzen tertip temizlik vardı. Asla evimiz pis olmazdı düzenimiz eksik olmazdı. Ben üniversite için ayrıldığımdan sonra başka bir şehre daha küçük ve daha eski bir eve taşındı ve evle ilgilenmemeye başladı. Başlarda yeni evi eski olduğu için temizlik göstermiyor diye düşündüm. Bu durum yıllardır böyle artarak ilerledi. Artık ben evliyim ve başka bir şehirde yaşıyorum, ara ara yanına ziyarete geliyorum. Artık iş düzensizlik halini aşıp pisliğe gelmiş her geldiğimde bir şokla karşılaşıyorum. Elimden geldiğince geldiğimde ortalığı temizliyorum ancak benim 40 yılda bir yaptığımla ne olabilir ki. Benim asıl canımı sıkan onun bu boşvermişliği. İki ay önce yeni eve taşınmıştı en son dedi ki kızım hala tam yerleşemedim çalışmaktwn fırsat kalmıyor diyordu. Ben de sandım ki herhalde evi genel temizledi ama detaylı yerleştirmeye vakti olmuyor. Bugün yanına geldim birkaç günlüğüne. Bir girdim yerlerin hepsi tozdan simsiyah, fayanslar şimdiden kirlenmiş, banyo lavabosu almış başını gitmiş. Tek temiz yer mutfak, o da sürekli kullanıldığı için. Eşyaların hiçbirisi yerleşmemiş ortada bir sürü saçma sapan eşya duruyor. Ben artık ne yapacağımı bilmiyorum. Acaba depresyonda da böyle mi dışa vuruyor diye korkuyorum. Yanlış bir şey söyleyip onu kırmaktan korkuyorum. Sizce nasıl bir yol izlemeliyim?

İnanın olay sadece kirlilik meselesi değil, evi bu derece kirli bir insanın kendine duyduğu saygı da zedelenir, arkadaşlarının ona duyduğu saygı da zedelenir. Ben dağınıklığını yargılamıyorum sadece böyle bir duruma düşmesini istemiyorum…
Çok büyük ihtimalle depresyonda. Çalışıyorsa yardımcı tutabilir mi maaşı buna uygun mu ?
 
Selam arkadaşlar, bu konuyu artık buraya açıyorum çünkü ne yapacağımı şaşırdım. Ben 18 yaşında üniversiteyi kazandığımdan beri annemle ayrı yaşıyorum, kendisi babamla küçükken boşanmıştı abimle ben de okulu kazanınca evden ayrıldık o yüzden tek yaşıyor. Hiçbir zaman çok titiz bir ev kadını olmadı ama ben küçükken evimizde hep bir düzen tertip temizlik vardı. Asla evimiz pis olmazdı düzenimiz eksik olmazdı. Ben üniversite için ayrıldığımdan sonra başka bir şehre daha küçük ve daha eski bir eve taşındı ve evle ilgilenmemeye başladı. Başlarda yeni evi eski olduğu için temizlik göstermiyor diye düşündüm. Bu durum yıllardır böyle artarak ilerledi. Artık ben evliyim ve başka bir şehirde yaşıyorum, ara ara yanına ziyarete geliyorum. Artık iş düzensizlik halini aşıp pisliğe gelmiş her geldiğimde bir şokla karşılaşıyorum. Elimden geldiğince geldiğimde ortalığı temizliyorum ancak benim 40 yılda bir yaptığımla ne olabilir ki. Benim asıl canımı sıkan onun bu boşvermişliği. İki ay önce yeni eve taşınmıştı en son dedi ki kızım hala tam yerleşemedim çalışmaktwn fırsat kalmıyor diyordu. Ben de sandım ki herhalde evi genel temizledi ama detaylı yerleştirmeye vakti olmuyor. Bugün yanına geldim birkaç günlüğüne. Bir girdim yerlerin hepsi tozdan simsiyah, fayanslar şimdiden kirlenmiş, banyo lavabosu almış başını gitmiş. Tek temiz yer mutfak, o da sürekli kullanıldığı için. Eşyaların hiçbirisi yerleşmemiş ortada bir sürü saçma sapan eşya duruyor. Ben artık ne yapacağımı bilmiyorum. Acaba depresyonda da böyle mi dışa vuruyor diye korkuyorum. Yanlış bir şey söyleyip onu kırmaktan korkuyorum. Sizce nasıl bir yol izlemeliyim?

İnanın olay sadece kirlilik meselesi değil, evi bu derece kirli bir insanın kendine duyduğu saygı da zedelenir, arkadaşlarının ona duyduğu saygı da zedelenir. Ben dağınıklığını yargılamıyorum sadece böyle bir duruma düşmesini istemiyorum…

Yorgunluklar, depresyonlar birbirine eklenmiş gibi
Yalnız yaşamak zor bir durum, insanın bir çok şeye hevesi kalmıyor
Anneniz çalışıyormuş, ne iş yapıyor, en azından haftada bir yardımcı almaya gücü yeter mi ?
 
Ben okb geçmişi olan birisiyim (Simetri ve titizlik) tedavi oldum şu an o abartılı durum yok. Ben burda konu açmıştım, deprem sonrası ne çalışabildim, ne eve bakabildim. Yani tertemiz bir kadınken birden pasaklı oldum.

Altında yatan sebep ise o gece geç vakte kadar temizlik yapmam, evi tiril tiril hale getirip yatmam ve peşi sıra evin yıkılması.

Tedavi ve terapi gördüm. İş yapamayışımın sebebi, yaparsam deprem olacak ve her şey bitecek. Çalışırsam ve deprem olursa çocuklarıma yetişemem korkusu vs. Derken iyice kötü olmuştum.

Çok şükür düzeldim, tedavi ve terapi halen devam. Muhakkak altında yatan sebebi bulun. Pis insanın evveliyatı pistir. Sonradan olduysa vardır sebebi.
 
Benim bi akrabam vardı. evinde su içmezsiniz. kadının karakteri ters nemrut inatçıydı. ben bildim bileli pisti yani. kocası olacak adamda içkici kumarbazın tekiydi. hayırsız kocası öldü. bir de bu kadına anneden miras kaldı. yeni ev eşyalar derken kadın bambaşka biri oldu. Evi barkı bal dök yala. karakter desen pamuk gibi oldu. meğer bu garibim bıkkınlık üzüntüye kedere teslim olmaktan, depresyondan böyleymiş. annenizi bi psikoloğa götürün bence
 
Selam arkadaşlar, bu konuyu artık buraya açıyorum çünkü ne yapacağımı şaşırdım. Ben 18 yaşında üniversiteyi kazandığımdan beri annemle ayrı yaşıyorum, kendisi babamla küçükken boşanmıştı abimle ben de okulu kazanınca evden ayrıldık o yüzden tek yaşıyor. Hiçbir zaman çok titiz bir ev kadını olmadı ama ben küçükken evimizde hep bir düzen tertip temizlik vardı. Asla evimiz pis olmazdı düzenimiz eksik olmazdı. Ben üniversite için ayrıldığımdan sonra başka bir şehre daha küçük ve daha eski bir eve taşındı ve evle ilgilenmemeye başladı. Başlarda yeni evi eski olduğu için temizlik göstermiyor diye düşündüm. Bu durum yıllardır böyle artarak ilerledi. Artık ben evliyim ve başka bir şehirde yaşıyorum, ara ara yanına ziyarete geliyorum. Artık iş düzensizlik halini aşıp pisliğe gelmiş her geldiğimde bir şokla karşılaşıyorum. Elimden geldiğince geldiğimde ortalığı temizliyorum ancak benim 40 yılda bir yaptığımla ne olabilir ki. Benim asıl canımı sıkan onun bu boşvermişliği. İki ay önce yeni eve taşınmıştı en son dedi ki kızım hala tam yerleşemedim çalışmaktwn fırsat kalmıyor diyordu. Ben de sandım ki herhalde evi genel temizledi ama detaylı yerleştirmeye vakti olmuyor. Bugün yanına geldim birkaç günlüğüne. Bir girdim yerlerin hepsi tozdan simsiyah, fayanslar şimdiden kirlenmiş, banyo lavabosu almış başını gitmiş. Tek temiz yer mutfak, o da sürekli kullanıldığı için. Eşyaların hiçbirisi yerleşmemiş ortada bir sürü saçma sapan eşya duruyor. Ben artık ne yapacağımı bilmiyorum. Acaba depresyonda da böyle mi dışa vuruyor diye korkuyorum. Yanlış bir şey söyleyip onu kırmaktan korkuyorum. Sizce nasıl bir yol izlemeliyim?

İnanın olay sadece kirlilik meselesi değil, evi bu derece kirli bir insanın kendine duyduğu saygı da zedelenir, arkadaşlarının ona duyduğu saygı da zedelenir. Ben dağınıklığını yargılamıyorum sadece böyle bir duruma düşmesini istemiyorum…
Maddi durumunuz nasıl abinle haftalık kadın tutun. Bir sen bir o ödesin.
 
Selam arkadaşlar, bu konuyu artık buraya açıyorum çünkü ne yapacağımı şaşırdım. Ben 18 yaşında üniversiteyi kazandığımdan beri annemle ayrı yaşıyorum, kendisi babamla küçükken boşanmıştı abimle ben de okulu kazanınca evden ayrıldık o yüzden tek yaşıyor. Hiçbir zaman çok titiz bir ev kadını olmadı ama ben küçükken evimizde hep bir düzen tertip temizlik vardı. Asla evimiz pis olmazdı düzenimiz eksik olmazdı. Ben üniversite için ayrıldığımdan sonra başka bir şehre daha küçük ve daha eski bir eve taşındı ve evle ilgilenmemeye başladı. Başlarda yeni evi eski olduğu için temizlik göstermiyor diye düşündüm. Bu durum yıllardır böyle artarak ilerledi. Artık ben evliyim ve başka bir şehirde yaşıyorum, ara ara yanına ziyarete geliyorum. Artık iş düzensizlik halini aşıp pisliğe gelmiş her geldiğimde bir şokla karşılaşıyorum. Elimden geldiğince geldiğimde ortalığı temizliyorum ancak benim 40 yılda bir yaptığımla ne olabilir ki. Benim asıl canımı sıkan onun bu boşvermişliği. İki ay önce yeni eve taşınmıştı en son dedi ki kızım hala tam yerleşemedim çalışmaktwn fırsat kalmıyor diyordu. Ben de sandım ki herhalde evi genel temizledi ama detaylı yerleştirmeye vakti olmuyor. Bugün yanına geldim birkaç günlüğüne. Bir girdim yerlerin hepsi tozdan simsiyah, fayanslar şimdiden kirlenmiş, banyo lavabosu almış başını gitmiş. Tek temiz yer mutfak, o da sürekli kullanıldığı için. Eşyaların hiçbirisi yerleşmemiş ortada bir sürü saçma sapan eşya duruyor. Ben artık ne yapacağımı bilmiyorum. Acaba depresyonda da böyle mi dışa vuruyor diye korkuyorum. Yanlış bir şey söyleyip onu kırmaktan korkuyorum. Sizce nasıl bir yol izlemeliyim?

İnanın olay sadece kirlilik meselesi değil, evi bu derece kirli bir insanın kendine duyduğu saygı da zedelenir, arkadaşlarının ona duyduğu saygı da zedelenir. Ben dağınıklığını yargılamıyorum sadece böyle bir duruma düşmesini istemiyorum…
Yazık kadına muhtemelen kendinde farkında değil ama depresyonda olabilir. Hem tek başına hem çalışıyor yalnız olduğu için evde gözüne gelmiyor olabilir. Ben bile eşim evde olmadığı zaman kendime yemek yapmak içimden gelmez evi toplamak içimden gelmez ama eşim varken 2/3 çeşit yemek yaparım ortalığı derlerim toparlarım. Yalnızlık zor
 
Üzüldüm yaa hemde çok açıkcası belliki bi durumu var ve artık hersey canına tak etmiş çok zor olmamalı ya evlat olmak kusura bakmayın lütfen
 
Yazık kadına muhtemelen kendinde farkında değil ama depresyonda olabilir. Hem tek başına hem çalışıyor yalnız olduğu için evde gözüne gelmiyor olabilir. Ben bile eşim evde olmadığı zaman kendime yemek yapmak içimden gelmez evi toplamak içimden gelmez ama eşim varken 2/3 çeşit yemek yaparım ortalığı derlerim toparlarım. Yalnızlık zor
Bu yoruma benzer seyler yazacaktim o yuzden alintiladim
Ben de senelerdir yalniz yasiyorum gecen sene taşındım ama evi daha birkac aydir daha duzgun sekilde duzene sokabildim çünkü vaktim olmadi is yerinde yoruluyorum bir de tukenmislik yasiyorum bu stresi atmak için biraz odagimi eve cevirdim ama ona da fiziksel enerji yetmiyor
Konu sahibi anneniz depresyonda da olabilir, yalnizliktan bunalmis sosyallige de ihtiyacı olabilir. Evi duzene sokamamak da insani negatif etkiliyor, belki ufaktan oda oda yerlesmesine yardimci olunsa o da kendince bir duzen tutturur diye dusundum nedense çünkü pis insan hep pistir ama anneniz mutfagi topluyormus demek ki duzensizlik onu ev isinden sogutuyor. Psikologdan ziyade belki temizlik/ev isleri icin bir yardimci olsa kendini iyi hisseder diye düşünüyorum
 
Selam arkadaşlar, bu konuyu artık buraya açıyorum çünkü ne yapacağımı şaşırdım. Ben 18 yaşında üniversiteyi kazandığımdan beri annemle ayrı yaşıyorum, kendisi babamla küçükken boşanmıştı abimle ben de okulu kazanınca evden ayrıldık o yüzden tek yaşıyor. Hiçbir zaman çok titiz bir ev kadını olmadı ama ben küçükken evimizde hep bir düzen tertip temizlik vardı. Asla evimiz pis olmazdı düzenimiz eksik olmazdı. Ben üniversite için ayrıldığımdan sonra başka bir şehre daha küçük ve daha eski bir eve taşındı ve evle ilgilenmemeye başladı. Başlarda yeni evi eski olduğu için temizlik göstermiyor diye düşündüm. Bu durum yıllardır böyle artarak ilerledi. Artık ben evliyim ve başka bir şehirde yaşıyorum, ara ara yanına ziyarete geliyorum. Artık iş düzensizlik halini aşıp pisliğe gelmiş her geldiğimde bir şokla karşılaşıyorum. Elimden geldiğince geldiğimde ortalığı temizliyorum ancak benim 40 yılda bir yaptığımla ne olabilir ki. Benim asıl canımı sıkan onun bu boşvermişliği. İki ay önce yeni eve taşınmıştı en son dedi ki kızım hala tam yerleşemedim çalışmaktwn fırsat kalmıyor diyordu. Ben de sandım ki herhalde evi genel temizledi ama detaylı yerleştirmeye vakti olmuyor. Bugün yanına geldim birkaç günlüğüne. Bir girdim yerlerin hepsi tozdan simsiyah, fayanslar şimdiden kirlenmiş, banyo lavabosu almış başını gitmiş. Tek temiz yer mutfak, o da sürekli kullanıldığı için. Eşyaların hiçbirisi yerleşmemiş ortada bir sürü saçma sapan eşya duruyor. Ben artık ne yapacağımı bilmiyorum. Acaba depresyonda da böyle mi dışa vuruyor diye korkuyorum. Yanlış bir şey söyleyip onu kırmaktan korkuyorum. Sizce nasıl bir yol izlemeliyim?

İnanın olay sadece kirlilik meselesi değil, evi bu derece kirli bir insanın kendine duyduğu saygı da zedelenir, arkadaşlarının ona duyduğu saygı da zedelenir. Ben dağınıklığını yargılamıyorum sadece böyle bir duruma düşmesini istemiyorum…
Merhaba annen depresyonda gerçekten zor durumda belli ki.. depresyonda olan insan kendine olan saygıyı felan da düşünecek durumda olmuyor taktir edersen 🙂. ona temizlikle değil konuşarak yardımcı olabilirsin ,eğer konuşarak yardımcı olamıyorsan psikoloğa gitmeyi ikna ederek yardımcı olabilirsin. Psikolog kötü bir şey değil bende zamanında gittim tam tersine inanılmaz iyi gelen bir yer. Zamanında bende depresyon yaşadığım için uzun süre evle ilgilenememiştim çok kötü bir durum ve asla hafife alınmaması gerekir. Her depresyonda olan insan dışarı vurmaz farklı şeylerle belirti verir. Hele içinde yaşayan ve dışarıya bişey yokmuş gibi davranan depresyonda olan insan daha ağır yaşıyordur bunu bilmeni isterim.. evlat olarak gidip yardımcı olman bakman ilgilenmen güzel 👍 ama temizlik yardımıyla bir yere kadar, bunu içten halletmek lazım.. o sonradan içten dışa gelen tamirle herşey düzeliyor zamanla.. kendisini iyi hissettikçe bişeyler yapmaya çalışacak göreceksin. Kolaylıklar diliyorum annene şifa diliyorum 🙏🏼🍀
 
Benim depresyonum tam olarak bahsettiğiniz şekilde dökülür ortaya. Depresyona girdiğim dönem ilk evi bırakmıştım. Sonrasında kendime bakmayı makyaj kıyafeti bırakmıştım. Resmen en basit tişörtlerle en rahat eşofmanlarla gezmeye başlamıştım. İşe giderken bile saçımı makyajımı yapmaz olmuştum en son da işi savsaklamaya başladım ve destek aldım. İlaç kullandım bir süre. Annenizi en iyi siz bilirsiniz, normalde de dağınık bir insansa depresyon veya kafaya taktığı bir şey yoktur ancak normali böyle değilse depresyona giriyor olabilir. Yardımcı kadın mevzusu da ne yazık ki ben de anneme yardımcı yolluyorum ve bunu fatura gibi her ay klasikleşen bir ödeme olarak görüyorum ancak bütçenizi zorlamamasına dikkat edin. Her zaman daha uygunu çıkıyor temizlik konusunda.
 
X