- 20 Nisan 2020
- 49
- 32
Selam arkadaşlar, bu konuyu artık buraya açıyorum çünkü ne yapacağımı şaşırdım. Ben 18 yaşında üniversiteyi kazandığımdan beri annemle ayrı yaşıyorum, kendisi babamla küçükken boşanmıştı abimle ben de okulu kazanınca evden ayrıldık o yüzden tek yaşıyor. Hiçbir zaman çok titiz bir ev kadını olmadı ama ben küçükken evimizde hep bir düzen tertip temizlik vardı. Asla evimiz pis olmazdı düzenimiz eksik olmazdı. Ben üniversite için ayrıldığımdan sonra başka bir şehre daha küçük ve daha eski bir eve taşındı ve evle ilgilenmemeye başladı. Başlarda yeni evi eski olduğu için temizlik göstermiyor diye düşündüm. Bu durum yıllardır böyle artarak ilerledi. Artık ben evliyim ve başka bir şehirde yaşıyorum, ara ara yanına ziyarete geliyorum. Artık iş düzensizlik halini aşıp pisliğe gelmiş her geldiğimde bir şokla karşılaşıyorum. Elimden geldiğince geldiğimde ortalığı temizliyorum ancak benim 40 yılda bir yaptığımla ne olabilir ki. Benim asıl canımı sıkan onun bu boşvermişliği. İki ay önce yeni eve taşınmıştı en son dedi ki kızım hala tam yerleşemedim çalışmaktwn fırsat kalmıyor diyordu. Ben de sandım ki herhalde evi genel temizledi ama detaylı yerleştirmeye vakti olmuyor. Bugün yanına geldim birkaç günlüğüne. Bir girdim yerlerin hepsi tozdan simsiyah, fayanslar şimdiden kirlenmiş, banyo lavabosu almış başını gitmiş. Tek temiz yer mutfak, o da sürekli kullanıldığı için. Eşyaların hiçbirisi yerleşmemiş ortada bir sürü saçma sapan eşya duruyor. Ben artık ne yapacağımı bilmiyorum. Acaba depresyonda da böyle mi dışa vuruyor diye korkuyorum. Yanlış bir şey söyleyip onu kırmaktan korkuyorum. Sizce nasıl bir yol izlemeliyim?
İnanın olay sadece kirlilik meselesi değil, evi bu derece kirli bir insanın kendine duyduğu saygı da zedelenir, arkadaşlarının ona duyduğu saygı da zedelenir. Ben dağınıklığını yargılamıyorum sadece böyle bir duruma düşmesini istemiyorum…
İnanın olay sadece kirlilik meselesi değil, evi bu derece kirli bir insanın kendine duyduğu saygı da zedelenir, arkadaşlarının ona duyduğu saygı da zedelenir. Ben dağınıklığını yargılamıyorum sadece böyle bir duruma düşmesini istemiyorum…