İşte anlatmak istediğim başkalarının söylediklerini umursamıyorum takmiyorum sen kimsin ki dönde kendine bak diyip geçiyorum ama annemin sözlerinden çok fazla etkileniyorum.aaahh ah sen bir evlen ellere karış, annenin söyledikleri sana şeker bal kaymak gelir
Çok üzülüyorum defalarca ağladım yapma etme senin lafların bana çok batıyor diye her defasında ne dedim ki ben bukadar tepki veriyorsun diye üste çıkmaya çalıştı yine aynı yine aynı... Bunun kıskançlıkla alakası varmı gerçekten insan evladını kıskanır mı oda manasız geldi.Bende de durum böyle
Kadınlar birbirini kıskanır ya anneler de kızlarını kıskanıyor galiba
Mesela ocağın altını biraz daha fazla açmış olsan yemek kısık ateşte pişer dicekti
Maalesef bu zulme dur diyebilmenin yolu yok
Mesele yine yaptığım bir eylemde kusur bulması yine hoşnut olmaması... oyüzden...Annenizi boyle kabul etmelisiniz.
Yemegin altini cok kismissin da ise ellerin titreyecegi birsey goremedim ben.
Sakin olun.
Tahamulunuz kalmamis
annenizin kasıtlı yaptığını düşünmüyorum, sizi kendine göre en iyi şekilde yetiştirmek donatmak için uğraşıyor, tamam belki kızıyoruz inciniyoruz sinir oluyoruz ama hangimiz annemizden terlik yemedik ya da el bebek gül bebek mi büyüdük? kendi kızlarım olunca anneme bazı konularda daha çok hak verir oldum, belki kadının yükü hafiflemiyordu ki sabrı artsın, bunun gibi bir çok şey... ayrıca etkilenmeniz şu an hayatınızda kafa yoracak, seni meşgul edecek bir şey olmamasından kaynaklı olabilir mi?İşte anlatmak istediğim başkalarının söylediklerini umursamıyorum takmiyorum sen kimsin ki dönde kendine bak diyip geçiyorum ama annemin sözlerinden çok fazla etkileniyorum.
Bence kıskanır. Belki yanlış bir kanıdır ama aklıma başka seçenek gelmiyorÇok üzülüyorum defalarca ağladım yapma etme senin lafların bana çok batıyor diye her defasında ne dedim ki ben bukadar tepki veriyorsun diye üste çıkmaya çalıştı yine aynı yine aynı... Bunun kıskançlıkla alakası varmı gerçekten insan evladını kıskanır mı oda manasız geldi.
Siz etkilendiğinizi çok belli ettiğiniz için o da fark etmeden daha da çok yapıyor olabilir, ben rahatsız olduğumu söylediğim halde biri ona devam ediyorsa görmezden geliyorum çözülüyor ne hikmetseÇok üzülüyorum defalarca ağladım yapma etme senin lafların bana çok batıyor diye her defasında ne dedim ki ben bukadar tepki veriyorsun diye üste çıkmaya çalıştı yine aynı yine aynı... Bunun kıskançlıkla alakası varmı gerçekten insan evladını kıskanır mı oda manasız geldi.
Canm benm annemde oyleydi cok aglardim cok yartisirdik hatta bana hakaret ederdi onun kizinin tirnagi olamazsin bunun kizinin bokunu ye beni benden 10 yas evde kalmis komsunun kizlariyla kiyaslardi oyuzden ozguvenm zedelendi bi is yapamazdm yapasim gelmezdi guzel bile olsa kusur bulunurdu ama evlendikten sonra annmele yabanci gibi oldum yani okadar karismiyo bana ama aklima gelince anneme kizmiyo degilim bende cok hasar birakti bunlari bana yaparken ergendim zaten ozguven yerleride annemin olmadgi durumlarda bile bi is yapcak olsam hep olmucak yapamicam hissiyati yaratti evliyim ama izlerini tasiyorum oyuzden annenpe bu durumu konus anlamiyorsa sus ve odurumdan etlilenmemeye calis cok zor bu kisilikteki bi anne ben buyuk konusmak istemm ama evladima ayni kiyaslamayi yapip oni gelecekteki guclu karakterini asla yoketmeyecrgimAnnem çocukluğumdan beri sürekli eleştirir elimden gelen herşeyi yaparım ama mutlaka bir kusur bulur ve hayatım onun elalemin kızları şöyle yemek yapar böyle dantel örer, böyle börek açar bizim kız nerdeeee sözlerini dinleyerek geçti ve bu durum bende tahammül edilmez bir hal almış olacak ki artık en ufak eleştirileri dahi sinir krizleri geçirmeme neden oluyor defalarca söyledim ben hiç bir zaman o elalemin kızları gibi yada senin istediğin gibi 10 parmağında 10 marifet olan bir insan olamayacağım olmakta istemiyorum artık vazgeç diye ama hala devam ediyor ve beni dünyaya getiren kadının onayını alamamışken dolayısıyla özgüvenim çok düşük ve başkalarının en ağır sözlerini bile umursamazken annemin en ufak eleştirisi beni dünyadan kopartıyor hayata küstürüyor hatta kendimi balkondan atmak bile istiyorum. Mesela az önce yemek yapmamı söyledi yaptım altını yanmasın ve kısık ateşte pişsin diye kıstım bu seferde çok fazla kısmışsın dedi ben fazla olduğunu düşünmüyorum öyle uygun gördüm dedim odama geçtim ama sanki küfür etmiş gibi ellerim titriyor gözlerim doldu nefesim daraldı. Bukadar etkilendiğim için kendimi sorguluyorum bu durumu nasıl aşabilirim?
aaahh ah sen bir evlen ellere karış, annenin söyledikleri sana şeker bal kaymak gelir
Annem çocukluğumdan beri sürekli eleştirir elimden gelen herşeyi yaparım ama mutlaka bir kusur bulur ve hayatım onun elalemin kızları şöyle yemek yapar böyle dantel örer, böyle börek açar bizim kız nerdeeee sözlerini dinleyerek geçti ve bu durum bende tahammül edilmez bir hal almış olacak ki artık en ufak eleştirileri dahi sinir krizleri geçirmeme neden oluyor defalarca söyledim ben hiç bir zaman o elalemin kızları gibi yada senin istediğin gibi 10 parmağında 10 marifet olan bir insan olamayacağım olmakta istemiyorum artık vazgeç diye ama hala devam ediyor ve beni dünyaya getiren kadının onayını alamamışken dolayısıyla özgüvenim çok düşük ve başkalarının en ağır sözlerini bile umursamazken annemin en ufak eleştirisi beni dünyadan kopartıyor hayata küstürüyor hatta kendimi balkondan atmak bile istiyorum. Mesela az önce yemek yapmamı söyledi yaptım altını yanmasın ve kısık ateşte pişsin diye kıstım bu seferde çok fazla kısmışsın dedi ben fazla olduğunu düşünmüyorum öyle uygun gördüm dedim odama geçtim ama sanki küfür etmiş gibi ellerim titriyor gözlerim doldu nefesim daraldı. Bukadar etkilendiğim için kendimi sorguluyorum bu durumu nasıl aşabilirim?
Tamda anlatmak istediğim bu.. ünv mezunuyum en son ful ilkokul mezunu çalışanların olduğu bir firmaya işe girdim 80 kişinin içinde tek üniversite mezunu ben olmama rağmen ve yüksek bir zeka beceri gerektiren bir iş olmamasına rağmen işi ya yapamazsam ya beceremezsem diye okadar çok korktum ki en basit işi dahi becerememekten korktum buda özgüvenimin düşük olmasından ileri geliyor ne yazıkki bunun temelinide atan annemCanm benm annemde oyleydi cok aglardim cok yartisirdik hatta bana hakaret ederdi onun kizinin tirnagi olamazsin bunun kizinin bokunu ye beni benden 10 yas evde kalmis komsunun kizlariyla kiyaslardi oyuzden ozguvenm zedelendi bi is yapamazdm yapasim gelmezdi guzel bile olsa kusur bulunurdu ama evlendikten sonra annmele yabanci gibi oldum yani okadar karismiyo bana ama aklima gelince anneme kizmiyo degilim bende cok hasar birakti bunlari bana yaparken ergendim zaten ozguven yerleride annemin olmadgi durumlarda bile bi is yapcak olsam hep olmucak yapamicam hissiyati yaratti evliyim ama izlerini tasiyorum oyuzden annenpe bu durumu konus anlamiyorsa sus ve odurumdan etlilenmemeye calis cok zor bu kisilikteki bi anne ben buyuk konusmak istemm ama evladima ayni kiyaslamayi yapip oni gelecekteki guclu karakterini asla yoketmeyecrgim
Evlenince iyiki annem öyle yapmış diyeceksin.. hatta şuan ben çocuğumu asla kimseyle kıyaslamam diye düşünüyorsundur ama onuda yapacaksın.. kısacası anne olunca anlarsin
Kimse böyle bir duruma iyi ki demez ! Bence o anne olunca tam tersi çocuğunu kimse ile kıyaslamayacak. Onu olduğu gibi kabul edecek. Onun kendisine güvenmesini ve dolayısıyla öz güvenli bir çocuk olmasını sağlayacak.
Sürekli eleştiri ve kıyaslama herkesi yıpratır ve öz güven kaybına sebep olur. Çocukluğu boyunca kıyaslamaya maruz kalan bireyler kendilerine güvenemez, hatayı hep kendilerinde ararlar ve sürekli kendilerini başkalarına sevdirmeye ya da takdir ettirmeye çalışırlar.