Oğlum var şimdi annemi daha iyi anlamadım. Yaptıklarının saçmalığını daha iyi anladım. İnsan bu kadar emek verdiği, sevdiği bir canlıyı tozlu sehpa, lekelenmiş halı için kırmamalı. Kıramam da.
Mesela oğlum çorbasını 2 yaşından beri kendi içer annem hop oturur hop kalkar. Ay nasıl kirletti de senden anne olmaz da. Senin bana yapmadığını yapıyorum anne diyorum. Çocuğa başarma şansı veriyorum, teşvik ediyorum. Kirlş duvar yada yerlerden daha değerli benim için. Anlamıyor. Pes ettim anlamayacak.
Bazen çok tutturduğunda benim saçımı çekip kopardığında bağırıyorum öyle üzülüyorum ki annem gibi olacağım diye. Annem dayak şiddet kullanmadı ama diliyle insanı öldürür. Öylr güzel sikah gibi kullanır o cümlelerini. Ondan sanırım onun gibi olmaktan çok korkuyorum.
Evet kendini bana adadı, çok çalıştı, çok emek verdi. Ama bunu yaparken de hep beni de yedi bitirdi. Keşke daha rahat olsa kendini de beni de bu kadar yıpratmasaydı diyorum. Ben yıpratmayacağım ondan.