Annemi bakmaya benden başka kimse yok

ezgigizem_ · Cuma 17:30

Zeytin_zey .!.:
Annen kaçıncı evre kanser

2 sonu 3.evre başlangıcı dendi. Kadın ameliyat oldu daha kötü oldu. Ayağa kalkıp gezse bile nefes nefese kalıyor ya delirecem artık cidden üzülmekten dayanamıyorun

sonundaoldu .!.:
Senin kalbin kararmış asıl sıkıntı bu! Kimse sana beddua etmedi. Yaptığını doğru bulmadı. Sen değil misin şeytan diyor çek git diyen? Tabi ki doğurduğum çocuklarıma bakacağım. Çünkü bu benim tercihimdi. Ha tercihim babalarıyla bakmaktı ama nasip olmadı. Onlar benim başımın tacı. Allah ömründen alıp ömürlerine versin inş. Kimsenin hayatı kolay değil. Ama bir şekilde başa çıkacağız. Geçen hafta iş arkadaşımın annesinin kanser riski vardı. Arkadaşım bitti. Doktor doktor il il gezdi annesiyle. Babası abisi herkes vardı ama kimse ilgilenmedi. O da bunu dert etmedi. Tek derdi annesinin iyi olmasıydı. O nedenle sen bana ve herkese tuhaf geldin. Neyse annen biliyordur senin nasıl biri olduğunu zaten şaşırmamıştır. Sen ne kadar beddua edersen et. Dilerim annen hemen sağlığına kavuşur sen de güzelce okulunu bitirip işine başlarsın. Not: babanı hayatınızdan çıkar. Bir gram faydası yok boş boş fikri var

İşte bilmediğiniz o kadar konu varki asıl nedeni öğrenmeden yorum yapıyorsunuz. Hayatımdan babamı çıkaramam babama maddi olarak bak bağımlıyım. Okul okul diye bir yerlerimi yırttım diye size kötü insan gibi geldim. Okulum bitmediği sürece hep babama muhtacım bir emekli parasıyla hayat ilerlemiyor. Babam para vermese bana annemin aldığı para yetmiyor

Zeytin_zey · Cuma 17:32

Annemde kanser sürecini ben de yaşadığım için senin psikolojini çok iyi anlıyorum. İsyanını, içinde esen rüzgarları, bi yandan kendini düşünmeni , bi yandan kaybetme korkusunu.

Sadece bu bir süreç ve bir ömür sürmeyecek bunu bil. Ama eğer annenin kimsesi yoksa bir de sen içinden bırakıp gitmeyi düşünme , zaten kadın çok zor bi durumda kalmış sana ihtiyacı var. Ona yardım et , onu gülümset moral ver, sevdiği bi yemek varsa yap sevdiği bi meyve varsa al.

bak benim annem 4. Evreydi, onu kaybettim. O kadar yıl çabaladım ama bazen çabalamadığım anlar oldu bazen belki onu ihmal ettim bilmiyorum hala vicdan azabını çekiyorum. Ki çevrem hep annenin yanındaydın elinden geleni yaptın der , ona rağmen vicdan yapıyorum.

O yüzden kendine şunu hatırlat, bu geçici bir süreç. Hep böyle olmayacak. Gençsin önünde çok yıllar var. O zamanlar geldiğinde dönüp bakınca pişman olmamak için elinden geleni yap.
Ve bu süreçte , annene destek olurken kendini ihmal etmemek adına, arada nefes alabileceğin bi şeyler yapmaya çalış. Sana destek olacak biri varsa destek istemekten çekinme. Kendini de mutlu et ki, annene faydan olsun

ezgigizem_ · Cuma 17:38

Zeytin_zey .!.:
Annemde kanser sürecini ben de yaşadığım için senin psikolojini çok iyi anlıyorum. İsyanını, içinde esen rüzgarları, bi yandan kendini düşünmeni , bi yandan kaybetme korkusunu.

Sadece bu bir süreç ve bir ömür sürmeyecek bunu bil. Ama eğer annenin kimsesi yoksa bir de sen içinden bırakıp gitmeyi düşünme , zaten kadın çok zor bi durumda kalmış sana ihtiyacı var. Ona yardım et , onu gülümset moral ver, sevdiği bi yemek varsa yap sevdiği bi meyve varsa al.

bak benim annem 4. Evreydi, onu kaybettim. O kadar yıl çabaladım ama bazen çabalamadığım anlar oldu bazen belki onu ihmal ettim bilmiyorum hala vicdan azabını çekiyorum. Ki çevrem hep annenin yanındaydın elinden geleni yaptın der , ona rağmen vicdan yapıyorum.

O yüzden kendine şunu hatırlat, bu geçici bir süreç. Hep böyle olmayacak. Gençsin önünde çok yıllar var. O zamanlar geldiğinde dönüp bakınca pişman olmamak için elinden geleni yap.
Ve bu süreçte , annene destek olurken kendini ihmal etmemek adına, arada nefes alabileceğin bi şeyler yapmaya çalış. Sana destek olacak biri varsa destek istemekten çekinme. Kendini de mutlu et ki, annene faydan olsun

Bu süreç anneyi kaybedince mi bitiyor yani? Başka bir sonuç yok mu? Annemi kaybetmek dünyaki istediğim son şey böyle olmasına da vicdanım el vermiyor. Duygularım o kadar karışık ki kendimi çaresiz kimsesisiz hissediyorum. Annemin gözümün önünde erimesini görmek istemiyorum. Birazcık nefes alsa yürüse iyiyim dese benden mutlusu yok. Kendimi intihar etmeyi dahi düşündüm annemin ölümünü görmiyim diye bunu cidden kaldıramam.

sonundaoldu · Cuma 17:42

Hangi ilde yaşıyorsunuz? Anneni de alıp Ankara’ya gitsen. En azından doktor var hastane var okula da gider gelirsin. Benim kardeşim farabi mi neydi ondan yapıp gelmişti. Yok mu öyle şansın

Zeytin_zey · Cuma 18:08

ezgigizem_ .!.:
Bu süreç anneyi kaybedince mi bitiyor yani? Başka bir sonuç yok mu? Annemi kaybetmek dünyaki istediğim son şey böyle olmasına da vicdanım el vermiyor. Duygularım o kadar karışık ki kendimi çaresiz kimsesisiz hissediyorum. Annemin gözümün önünde erimesini görmek istemiyorum. Birazcık nefes alsa yürüse iyiyim dese benden mutlusu yok. Kendimi intihar etmeyi dahi düşündüm annemin ölümünü görmiyim diye bunu cidden kaldıramam.

Kuzum eğer ki ameliyat olduysa ve 3. Evdeyse kurtulma ihtimali çok yüksek.
O yüzden umutlu ol.

Benim annem 4. Evrede öğrendi, ve ameliyat bile edilemiyordu. Ameliyat olması bile şanslı olduğunu gösteriyor.

Bence pozitif düşün bugünler geçecektir

Stemina · Cuma 18:10

Bazı insanlar keyfi olarak okulunu donduruyor ya da bazen derslerden kalıp dönem uzatıyorlar. Siz anneniz için dönem uzatacaksınız çok mu? Bunu hayatınızda bir kayıp olarak görmeyin. Bende de tümör var diye okulum uzadı ve yatan hasta olarak çevrendekilerin sana iyi davranmasını istiyorsun bu psikolojiyi çok iyi bilirim. Gitme fikrinden bile annene bahsetsen aşırı üzülür ama sana belli etmez. Asla gitmek gibi bir hata yapma. Okursun ama annenin inşallah uzun ve sağlıklı bir ömrü olur, bu hasta günlerinde yanında olmalısın.

Stemina · Cuma 18:13

Allah korusun bu hastalık sende olsaydı annen sana gözü gibi bakardı bir dediğini iki etmezdi bir de öyle düşün. Ve hepimiz hastalık adayıyız, ben bir sene öncesine kadar turp gibiydim bir anda bacağımda tümör çıktı. Bana geçmiş olsuna gelen biri de turp gibiydi, bir ay sonra kansere yakalandı. Bu hayatta başına ne zaman ne geleceği hiç belli olmaz.

Stemina · Cuma 18:17

Benim bu yattığım süreçte evde benimle az ilgilenen bir aile bireyim bile beni çok üzerken böyle gitme gibi bir durum olsa mahvolurdum yani. Böyle ağır bir hastalıkta sevdiğin kişinin sana bakmasını, seninle ilgilenmesini istersin. Sen gidersen her gün üzülür hastalığı daha da kötü etkilenir. Ve sık sık ilgilenmeye çalış doktorun yasaklamadığı besinleri, içecekleri hazırla yanına götür hoşuna gider.

FloppyDisk · Cuma 18:36

ezgigizem_ .!.:
Patoloji sonucunu bekliyoruz dikişlerimi nasıl aldırmaya gidicem onu düşünüyor kadın yürürken soluk soluğa kalıyor. Nasıl düzelir bilmiyorum umutlarım artık bitti. 10 gün oldu hala aynı yürürken nefes nefese kalıyor bilmiyorum nasıl iyi olur ne olur

Sürekli yürütmeniz lazım. Balon şişirecek. Egzersizlerini yapmaza ciğerleri açılmaz. Nefes nefese kalmaya devam eder.

ezgigizem_ · Cuma 18:43

FloppyDisk .!.:
Sürekli yürütmeniz lazım. Balon şişirecek. Egzersizlerini yapmaza ciğerleri açılmaz. Nefes nefese kalmaya devam eder.

Uyuyamıyor da uykusuz kaldığı için güçsüz nasıl yapacağım bilmiyorum çok bitkin hiç zorlamıyor kendini

MissCherryBlossom · Cuma 18:50

ezgigizem_ .!.:
Herkes bana kızmış ama şu an anneme maddi olarak yeterli olsak dahi kadın ayarlayıp yine de gitmem. Çünkü anneannem vefat ettikten sonra annem 2.5 3 ay yalnız kaldı o zaman sağlıklı ve işlerini kendi hallederdi ona rağmen çok üzülür ağlardım üniversitede neredeyse her gün. Gecelerce annemi arardım konuşmasa bile telefonu açsın yeter derdim yaşadığını bileyim vs vs. En büyük korkum annemi kaybetmek. Ameliyat onu çok sarstı. Allah düşmanımın başına vermesin diyor her gün nefes alamamak ne kötüymüş diyor. Kendi işlerini halletse okulum uzasın sorun değil. Bunun kemoterapi boyutu da var ben sağlıkcıyım. Kemoterapide midesi vs bulanırsa serum takarım bir şekilde ağrıları hafifler. Ben karadeniz bölgesinds yaşiyorum okulum ankarada. Her zaman gidip zaten gelemem yollar çok uzun. 2 haftadır annemin gülen yüzüne muhtaç kaldım. Biraz daha kendini toparlasa dikişlerim alındığında rahat ederim diyor

Ankara Ünvsi veya Gazi mi? Madem mağdur durumdasın, rektörle bir konuşsan ne de olsa onlar da sağlıkçı bir şeyler bulamazlar mı? Anneni hastanede yatırırlar sen de okula gidersin böylece ayrılmamış olursunuz. Annem hemşire bu arada, istek yapan hemşire olunca doktorlar da hastane de yardımcı oluyor genelde.

En kötü durumda okulu 1 dönem dondurursun , annen iyileşir o sırada sen de belki saatlik veya part-time çalışır birikim yaparsın Ankaraya belki beraber vınlarsınız. Özel öğrenci olup ders alma seçeneğin de varmış öyle yaparsan dondurmaya da gerek kalmaz. Bence önce para toplamaya bak, biraz belediyeden/kaymakamlıktan kap, biraz sen çalış , sonra da beraberce Ankaraya geçersiniz. Hem okula devam edersin hem gözün arkada kalmaz.

modinas · Cuma 19:01

ezgigizem_ .!.:
Annem ameliyat oldu fakat toparlanması uzun sürecek gibi. Üniye 1 dönem kaldı sonra bitecek ama hiç gidebileceğimi sanmıyorum. Anneme bakacak kimse yok. Tek çocuğum zaten. Boşandıkları babam mı bakacak? Ne kadar güvenebilirim ona? Dondursam hayattan geç kalıyorum dondurmasam arkada annem kalıyor. Başkalarının hayatına bakıyorum hepsi güzel yerinde ben daha 21 yaşında sorumluluklarla yüklü hayat yaşıyorum. Okulumu bile bitirmeye allah yol açmadı. Normalde allaha hiç isyan etmezdim ama aşırı isyan etmeye başladım. Çünkü hayat üstümüze çok geldi. 24 ünde başlayacak okul hadi 1 hafta geç gideyim yine iyileşmez. Hocalar da devamsızlıktan vs idare etmez o kadar zaman sizce ne yapmalıyım?

Allah şifa versin, çok zor bir durum.Tabii ki senden başka kimsesi yoksa sen bakacaksın.Bunalmışsın anlaşılan,hastaya bakmak çok zordur.

Burada sürekli tek çocuk güzellemesi yapanlar için bir örnek aslında sizinki.Size azıcık destek veren bir kardeşiz olsa çok iyi olurmuş.
Elbette bana baksın diye çocuk doğurulmaz fakat işte insanın iyi günü oluyor kötü günü oluyor, hayat bu.Bakıcı bulmak da kolay değil.
Hayırsız kaynımın dahi kayınvalidemin hastalığında çok faydası dokunmuştu.Ameliyatında o durdu,doktora biz götürdük.Sırf bir evlada yük olmamak adına bile ikinci çocuk olmalı bence.

gisla · Cuma 19:02

Arabayla git gel 2 3 dersin için en azından yükün hafifler yoksa araba tren bi arkadaşım yüksek lisans için haftada 2 gün trenle gitti geldi. Ya da anneni al git. Kız kardeşim adapazarından istanbula arabayla gidip geliyor tıp okuduğu halde

Annasan · Cuma 19:03

Böyle bir ameliyattan çıkmış, hastalığın ismi bile insanı mahvederken kendine gelmeye çalışıyor. Sonrasında kemoterapi alacak, binlerce soru var belki kafasında... AMA birkaç gün daha izin verin sonra doktorunun dedikleri doğrultusunda zorla da olsa yürütün. Hatta bunu ona da söyleyin kendini hazırlasın o güne. Başka öneriler de isteyin doktorunuzdan ve onları da yaptırın. Yapamam deme lüksü olmadığını ona hissettirin çünkü yattığı yerde kaldıkça daha da kalkamaz olacak. Hem yürüyüşlere çıktıkça ve insanları görüp konuştukça onun da enerjisi yükselir. Bu halinizde annenizin bitkinliğinin de etkisi var; belki çabalamıyor gibi geliyor fakat hem bedenen hem zihnen sağlam güç gerektiriyor toparlanmak... Sizin de sinirleriniz çok bozulmuş bu süreçte fakat kimsesiziz demeyin; sizin anneniz, annenizin de kızı var.
Önce belki doktoruyla hususi görüşüp bundan sonrası için yol haritası istemelisiniz. Neler olacak, nasıl ilerleyecek tedavisi bunları öğrenin. Bu yola giren herkes yoldayken öğreniyor inanın, bir kılavuzu yok bu hastalıkla savaşmanın... Sonrasında seçeneklerinizi düşünürsünüz. Belki okulunuz şehrinizde de olsa gidemeyecektiniz ya da anneniz ayaklanınca bakacaklar ki stabil gidiyor durum siz de birkaç haftalık gecikme sonrasında okulunuza gideceksiniz. Hatta annenizle gideceksiniz belki...
Bir program yapın, mesela 1. hocalarınıza durumu bildirip cevaplarını alın. 2. doktorla görüşüp gidişatı sorun 3. belediyenizin hizmetlerini araştırın, belki hastalara özel yardımları vardır. 4. psikologları varsa belediyeden yardım alabilirsiniz belki kendiniz için. 5, 6 derken kararınızı daha kolay verebilirsiniz.

ezgigizem_ · Cuma 19:04

gisla .!.:
Arabayla git gel 2 3 dersin için en azından yükün hafifler yoksa araba tren bi arkadaşım yüksek lisans için haftada 2 gün trenle gitti geldi. Ya da anneni al git. Kız kardeşim adapazarından istanbula arabayla gidip geliyor tıp okuduğu halde

Of ne kadar basit sizin için anneni de al git demesi. 100 tane insnaa annem yürürken nefes alamıyor diye anlatmışım siz hala al git diyorsunuz bilinçsiz insanlar yorum yapmasın ya

FloppyDisk · Cuma 19:33

ezgigizem_ .!.:
Uyuyamıyor da uykusuz kaldığı için güçsüz nasıl yapacağım bilmiyorum çok bitkin hiç zorlamıyor kendini

Siz zorlayın. Babamın sürecinde psikoloğa danışmıştım, artık onu çocuk gibi görün, çocuk gibi isteyin demişti. Uyumuyorlar zaten. İtekleyin, saat kurun, kalkma zamanı deyin.

Gocmenturna · Cuma 19:41

ezgigizem_ .!.:
Annem ameliyat oldu fakat toparlanması uzun sürecek gibi. Üniye 1 dönem kaldı sonra bitecek ama hiç gidebileceğimi sanmıyorum. Anneme bakacak kimse yok. Tek çocuğum zaten. Boşandıkları babam mı bakacak? Ne kadar güvenebilirim ona? Dondursam hayattan geç kalıyorum dondurmasam arkada annem kalıyor. Başkalarının hayatına bakıyorum hepsi güzel yerinde ben daha 21 yaşında sorumluluklarla yüklü hayat yaşıyorum. Okulumu bile bitirmeye allah yol açmadı. Normalde allaha hiç isyan etmezdim ama aşırı isyan etmeye başladım. Çünkü hayat üstümüze çok geldi. 24 ünde başlayacak okul hadi 1 hafta geç gideyim yine iyileşmez. Hocalar da devamsızlıktan vs idare etmez o kadar zaman sizce ne yapmalıyım?

Allah mezun olmanıza nasıl izin vermedi merak ettim. Annenize de bakacaksınız tabi. İnsanlar 21 yaşında mezun olup atanıp işe başlıyor. Küçük bir yaş değilki. 15 yaşındasınız sandım . Bencilsiniz ek olarak galiba

piraye · Cuma 19:56

ezgigizem_ .!.:
Çok ileri evre değildi. Akciğerinin bir lobu alındı. Daha bugün 9.gün ameliyat olalı. Gücüm kuvvetim yok diyor ayağa kalkınca direkt nefes nefese kalıyor. Annemin iyi olması her şeyden daha önemli benim için. Strese giriyorum çünkü kendi işlerimi yapacak kadar iyi olsam bana yeter diyen birisi zaten fazlasında gözü yok. Kemoterapi büyük ihtimal alacak. Zaten kemoterapi zamanı da gelmek isteyen biriydim ama 21 günde bir nasıl geleyim üni uzak otobüs fiyatları desek almış başını gidiyor. Anlayacağınız zor bir dönem. Belirsizlik beni çok yoruyır evet şu an böyle ama ilerde ne olur gibisinden. Babam diyor ki illaki bakacağız sen git benim gibi bakabilecekler mi hayır. Annem hasta iken anneme merhamet edip iyi davrandı eve gideceğini öğrendiği an eski sinirli hallerine geri döndü. Annemi ben ona mı bırakırım asla.

Annen toparlanana kadar bakabilecek baska biri varsa tabii ki okuluna gitmelisin...

Burda boş konuşan sözde ahlak bekcilerine sakın kulak asma...

Benim de tek bir cocugum var ve başıma böyle birşey gelirse asla benim için hayatını ertelemesini istemem, üzülmesin diye ona haber bile vermem. Kendim mutlaka bir care bulurum.

Asıl benim yüzümden sıkıntıya girerse kahrolurum.

Çünkü anne olan benim ..

O benim biriciğim ve yaşayacak sadece tek bir hayatı var kuzumun...

piraye · Cuma 20:01

ezgigizem_ .!.:
Annemin zaten içinin buruk olduğunu biliyorum. Küçüklükten beri hep yalnızlık duygusuyla baş etmeye çalışan biriydim. Kuzenlerim var ama herkes kendi kabuğunda. Annem ağjr ameliyata girecekti 2 gün olsun gelip bakmadılar ameliyata girmeden önce. Güya istanbuldalar. Annem iyi olsa sorsan herkes annemi çok seviyor. Kadın kötüyken nerdeydiler? İnsan bazen yanına ses bir dayanak arıyor. Hem psikolojik olarak hem ruhsal olarak bir şeyleri götürmek çok kötü. Hele birde anneyse bu işin içindeki. Annemin değerini o kadar iyi bilen biriyim ki herkes kendi hayatını yaşarken biz neden böyle olduk diye kahroluyorum. Dayılarıma kuzenlerime sorsak zaten yanında ben varım annemin herkes rahat. Benim hayatım nereye gidiyor? Annem bugün ölse bana sahip çıkacak babamdan başka birisi yok. Bak babam dahi annem hastanede yatarken okul derslerini seçtin mi diyor kadının yanında. Sonra ise sen okuluna git biz bakarız diyor bu bencillikle annemi mi bakacak?Ben bu şekilde bencil bir ailede yetiştim.

Baban doğru olanı yapıyor, herşeyden önemli olan sensin onun için, üstelik biz bakarız da demiş adam eski eşine yardımcı olacak belli ki...Niye bencil olsun ki?

piraye · Cuma 20:22

Lirosa .!.:
Siz 21 yaşınıza gelene kadar anneniz sizi ne zorluklarla büyüttü? Çocukluğunuzda geçirdiğiniz rahatsızlıklarda sizi hiçbir an bıraktı mı? İsyan etti mi? Buna göre hareket edin. Bir tanecik anneniz var.

Anneler çocuklarına bakmak zorunda zaten, çünkü doğurmayi seçen onlar.. Sırf görevlerini yapıp bakip büyüttüler diye çocuklar ebeveynlerine hiçbir şey borçlu değildir.... Doğurduğu çocukları ömür boyu borçlu ve kendilerine bakmakla sorumlu hissettiren insanlar bence dünyanın en kötü, en şeytani varlıklarıdır ve maalesef bizim ülkemizde çok fazla var...

Annemi bakmaya benden başka kimse yok

Üye

Aktif Üye

Üye

Nirvana

Aktif Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Üye

Nirvana

Aktif Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Nirvana

Nirvana

Nirvana

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency