Annemin zaten yanında oluyorum. Ama bende insanım sonuç olarak. 1 hafta hastanedw yattı yanımızda kimse yoktu. Zaten hep öyleydi ben farkındaydım. Covid oldum sesim çıkmadı annem diye. Hayata isyan ediyorum daha çok anneme değilAnnenizden kıymetli mi yahu? Evlat olarak tabi ki bakacaksınız. El olsa insan yardım eder bu ne vicdansızlık ne olursa bas git felan şok oldum. Okuldur bu biter hayata geç kalıyorum dediğiniz yaş daha 21. Neyin geç kalması? Pes doğrusu o kadar şaşırdım ki iki adım atsa yoruluyor diyip tek başına bırakma düşünceniz ve konu açmanız üzerine annenizi kırmanız. Annenize bir şey olsa yapayalnız kalacaksınız. Okulunuzla mutlu huzurlu yaşarsınız artık. Anne olarak evladım bir ameliyatımda bile destek olmayacaksa gelip şurada konu açacaksa yazık o kadar üzülürdüm ki
Hocamın 1 tanesi ben idare ederim demiş ama diğer hocaların için bir şey diyemem dedi. Stajım var zorunlu ona gitmesem okulum yine uzayacakSizin normal şartlarda refakatçi izninizin olması gerekiyor. Üniversite de bu durum nasıl bilmiyorum ama hocalardan önce idare ile bu durumu güzelce konuşun. Özel bir durumunuz var çünkü. Haklarınızı öğrenin sonra hocalarınızla güzelce konuşun. Ondan sonra karar verin. Çok geçmiş olsun.
Hocamın 1 tanesi ben idare ederim demiş ama diğer hocaların için bir şey diyemem dedi. Stajım var zorunlu ona gitmesem okulum yine uzayacak
Hepsi üst üste geldi. Annemde anneanneme aynılarını yapmış kaderim aynı annem gibi. Onun da yapacağı bir şey yok. Babama bırakıp gitsem de asla benim gibi olamaz. Babama desem ki okulu bırakacağım dünyayı başıma yıkar ama bilmiyorum ki gitsem de başarı elde edemicsm elim yüreğimde olacak. Etrafıma bakıyorum da herkes mutlu yaşıtlarım. Sorunları yok gezip tozuyorlar. En basiti ya kar yağdı dışarı çikip mutlu dahi olamadım içimden gelmedi. Ama diğerlerine bakıyorum çok mutlular herkes gezip tozuyor. Diyorum bizim günahımız neydi? Annem zaten iyi değil toparlanamadı asla birde annesiz kalırsam benim bu hayatta yaşamama gerek yok. Babam asla annem gibi olamaz kardeşim de yok yanıma destek olacak. Şu an yazınca bile fark ettim hayatım ne boktanmışben de senin yaşlarındayken babam vefat etmişti , annem rahatsızdı , başka bir şehirde üniversite okuyordum. kardeşim ergenlikteydi , her gün beni arar ağlardı. bir yandan onu sakinleştirir , dersleriyle ilgilenirdim bir yandan annemi okuduğum şehirde doktorlara götürürdüm. babamın vefatına bile yas tutamamıştım , annem kardeşim bana dayanıyor üzgün görmesinler diye ama hepsi geçti şimdi. okulu bitirdim , evlendim . annemin sağlığı daha iyi çok şükür . kardeşim de okulu bitirdi çalışıyor. Yani ben seni anlıyorum ama dayan geçiyor bu günler de. hayata sınav için gelmişiz , senin de sınavın bunlarmış. dayan , sabret. okul uzasa da yapacak bir şey yok hayata geç kalmış olmazsın daha çok gençsin. Annen de şu anda sana muhtaç. İsyan etme , hayat böyledir. Kimin ne zaman ne yaşayacağı belli olmaz. Gelecek günlerin güzel olsun inşallah
Ben yaşadığımız duruma üzülüyorum. Her şey üst üste geldi. Bir yandan anneme de bu durumu yakıştıramıyorum. Etrafıma bakıyorum herkes mutlu ya gezip tozuyorlar gülüyorlar eğleniyorlar ben ise hiçbir şey yapamıyorum. Üniden geleli neredeyse 2 ay olacak dışarı dahi çıkasım gelmedi annem iyi olsun diye gecelerce ağladım. Annem ölse tek babam var annemi arayıp konuştuklarımızı babamla konuşamam. Allahtan tek dileğim annemi alırsa beni bu hayatta bırakmasın.Rapor alın. Ya da bir sene uzasın okul. Tek çocuksanız siz bakacaksınız ya elbet kim bakacak? Boşanan baba niye baksın siz dururken? Annenizden kıymetli değil ki. İnanılmaz bir konu. Ben de tek çocuğum. Şükürler olsun annemin bir rahatsızlığı yok,bakıma ihtiyacı yok ama üç ameliyat oldu bir de ağır hastalık geçirdi hepsinde ben baktım. Ki iki tanesinde çocuk yaştaydım sizin gibi yetişkin değildim.
Ne hayatımı kurmaya ne gelecek planı yapmaya takatim yok. Hiçbir şey yapmak istemiyorum. Annemin en büyük ümidi mezun olmamı görmekti okulumu bitirmemdi oda bilemezdi böyle olacağını. Tatile geldiğimden beri hastalıkla uğraşıp ağlıyorum. Benim yakın arkadaşım ise annesi hastayken geziyordu hatırlıyorum. Ben o kadar rahat olamadım hiç ya. Annem benim için farklı bir şey. Tek çocuk olduğum için kardeşim arkadaşım. Annem bir gün giderse ne yaparım bilmem.Annemin, babamın, kardeşimin, babaanne vs hep kahrını ben çektim bu yaşıma kadar. Evlendim hala her şeyi benden beklerler. Bazı insanlar senin benim gibi ebeveyn olarak doğuyor çocuk değil. Oysa ki ben hep kendi başımaydım. Çok şükür kimseye maddi manevi ihtiyaç duymadan hayatımı kurdum.
Tek çocuksunuz anneniz kac gece başınızda bekledi sayamaz bile anne ya anne dünyada ki siginacak en önemli liman cokmu önemli bir dönem okulunuz o kadar kadin var ki annem yasasa da tek başını beklesem diyen gercekten o kadar şımarık büyümüşler ki sizi bencil olmuşsunuz hemde sizi dünyaya getirip her eziyetinizi ceken kadindan kaçmak istiyorsunuz pesAkciğer
Ağır hastalıkla uğraşmak çok zor iyi biliyorum. Refakatçi olarak insan biraz soluklanmak birilerinden destek görmek istiyor. Bir de belirsizlikler çok yorucu oluyor o dönemde.anneniz akciğer kanseriyse ve ameliyat olabildiyse çok ileri bir evrede değildir diye tahmin ediyorum.kemoterapi alacak mı? O durumda mutlaka birileri yanında olmalı.Annem ameliyat oldu fakat toparlanması uzun sürecek gibi. Üniye 1 dönem kaldı sonra bitecek ama hiç gidebileceğimi sanmıyorum. Anneme bakacak kimse yok. Tek çocuğum zaten. Boşandıkları babam mı bakacak? Ne kadar güvenebilirim ona? Dondursam hayattan geç kalıyorum dondurmasam arkada annem kalıyor. Başkalarının hayatına bakıyorum hepsi güzel yerinde ben daha 21 yaşında sorumluluklarla yüklü hayat yaşıyorum. Okulumu bile bitirmeye allah yol açmadı. Normalde allaha hiç isyan etmezdim ama aşırı isyan etmeye başladım. Çünkü hayat üstümüze çok geldi. 24 ünde başlayacak okul hadi 1 hafta geç gideyim yine iyileşmez. Hocalar da devamsızlıktan vs idare etmez o kadar zaman sizce ne yapmalıyım?
Yazık değil mi o kadına? Kadına kendini yük gibi hissettirmişsin. Yarın birgün birşey olursa vicdan azabıyla yaşayamazsın. Anne o bir daha gelmez dünyaya . Tek derdi olan tek sıkıntısı olan da sen değilsin. Dünya senin etrafında dönmüyor binbir türlü dertlerimiz var bizimde. Korkak olma annene de bu kadar yansıtma.Onun haline de üzülüyorum bir türlü düzelmedi kadın. İsyan ediyorum onun kalbini de kırıyorum oda diyor teyzem halam hiçbir şeyim yok önceden de böyleydik diyor. Üstüne hastaneden çıktık aşırı kötü grip oldum hala düzelemedim ona rağmen anneme hizmet ediyorum. Artık cidden bunaldım. Bir tarafım nolursa olsun bas git diyor bir tarafım gözün arkada kalacak diyor. Ne yapacağımı bilmiyorum. Babama desem okulu dondurucam diye ortaliği yıkar anneme benim gibi bakamaz ki
Annen de yapayalnız kalmayı seçmezdi emin ol . Ama hayat kadını buna itmiş. Derdim var sanıyorsun.. git birde o kadına sor bakayım içinde ne yaraları vardır allah bilir. Yaşın 21 çoktan annenin kıymetini anlayıp ergenlikten çıkman lazımdı ama terslik olmuş sanırım. Ben ailemin beni okutacak parası yok diye üniye gitmedim liseyi 84 le bitirmiştim pişman mıyım asla. Babamı bu çocuğu nasıl okutucam diye kahıra sokmadım oda böyle olsun istemezdi çalışıp destek oldum ve daha sonra açıktan bitirdim. Yapan yapıyor ama anneni bir daha bulamazsın kafanı duvarlara vurmadan aklını başına çal.Annemin zaten yanında oluyorum. Ama bende insanım sonuç olarak. 1 hafta hastanedw yattı yanımızda kimse yoktu. Zaten hep öyleydi ben farkındaydım. Covid oldum sesim çıkmadı annem diye. Hayata isyan ediyorum daha çok anneme değil
Çok ileri evre değildi. Akciğerinin bir lobu alındı. Daha bugün 9.gün ameliyat olalı. Gücüm kuvvetim yok diyor ayağa kalkınca direkt nefes nefese kalıyor. Annemin iyi olması her şeyden daha önemli benim için. Strese giriyorum çünkü kendi işlerimi yapacak kadar iyi olsam bana yeter diyen birisi zaten fazlasında gözü yok. Kemoterapi büyük ihtimal alacak. Zaten kemoterapi zamanı da gelmek isteyen biriydim ama 21 günde bir nasıl geleyim üni uzak otobüs fiyatları desek almış başını gidiyor. Anlayacağınız zor bir dönem. Belirsizlik beni çok yoruyır evet şu an böyle ama ilerde ne olur gibisinden. Babam diyor ki illaki bakacağız sen git benim gibi bakabilecekler mi hayır. Annem hasta iken anneme merhamet edip iyi davrandı eve gideceğini öğrendiği an eski sinirli hallerine geri döndü. Annemi ben ona mı bırakırım asla.Ağır hastalıkla uğraşmak çok zor iyi biliyorum. Refakatçi olarak insan biraz soluklanmak birilerinden destek görmek istiyor. Bir de belirsizlikler çok yorucu oluyor o dönemde.anneniz akciğer kanseriyse ve ameliyat olabildiyse çok ileri bir evrede değildir diye tahmin ediyorum.kemoterapi alacak mı? O durumda mutlaka birileri yanında olmalı.
En kötü ihtimalle okulu 1 sene dondurursunuz. İnsan ömründe 1 sene inanın hiçbirşey değil. İleride pişmanlık yaşamaktansa içiniz rahat hayatınıza devam edersiniz.babanızla sakince konuşsanız bakıcı gibi bir imkanınız olur mu bilmiyorum.en kötü ihtimal olmasa da ileride kaldığınız yerden devam etme imkanınız olacak. İnşallah kolaylıkla atlatırsınız anneniz iyi olur moralinizi bozmamaya çalışın hiçbirşey kalıcı değil
Hepsi düzelir. Hayat bu,insan her şeyi yaşıyor. Çevrenizdeki insanlar da 7/24 çalıp oynamıyordur herkesin benzer dertleri var ya da olabilir günün birinde. Sadece sabır. Geçmiş olsun annenizeBen yaşadığımız duruma üzülüyorum. Her şey üst üste geldi. Bir yandan anneme de bu durumu yakıştıramıyorum. Etrafıma bakıyorum herkes mutlu ya gezip tozuyorlar gülüyorlar eğleniyorlar ben ise hiçbir şey yapamıyorum. Üniden geleli neredeyse 2 ay olacak dışarı dahi çıkasım gelmedi annem iyi olsun diye gecelerce ağladım. Annem ölse tek babam var annemi arayıp konuştuklarımızı babamla konuşamam. Allahtan tek dileğim annemi alırsa beni bu hayatta bırakmasın.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?