Annemin zaten yanında oluyorum. Ama bende insanım sonuç olarak. 1 hafta hastanedw yattı yanımızda kimse yoktu. Zaten hep öyleydi ben farkındaydım. Covid oldum sesim çıkmadı annem diye. Hayata isyan ediyorum daha çok anneme değil
Hocamın 1 tanesi ben idare ederim demiş ama diğer hocaların için bir şey diyemem dedi. Stajım var zorunlu ona gitmesem okulum yine uzayacak
Hepsi üst üste geldi. Annemde anneanneme aynılarını yapmış kaderim aynı annem gibi. Onun da yapacağı bir şey yok. Babama bırakıp gitsem de asla benim gibi olamaz. Babama desem ki okulu bırakacağım dünyayı başıma yıkar ama bilmiyorum ki gitsem de başarı elde edemicsm elim yüreğimde olacak. Etrafıma bakıyorum da herkes mutlu yaşıtlarım. Sorunları yok gezip tozuyorlar. En basiti ya kar yağdı dışarı çikip mutlu dahi olamadım içimden gelmedi. Ama diğerlerine bakıyorum çok mutlular herkes gezip tozuyor. Diyorum bizim günahımız neydi? Annem zaten iyi değil toparlanamadı asla birde annesiz kalırsam benim bu hayatta yaşamama gerek yok. Babam asla annem gibi olamaz kardeşim de yok yanıma destek olacak. Şu an yazınca bile fark ettim hayatım ne boktanmış
Ben yaşadığımız duruma üzülüyorum. Her şey üst üste geldi. Bir yandan anneme de bu durumu yakıştıramıyorum. Etrafıma bakıyorum herkes mutlu ya gezip tozuyorlar gülüyorlar eğleniyorlar ben ise hiçbir şey yapamıyorum. Üniden geleli neredeyse 2 ay olacak dışarı dahi çıkasım gelmedi annem iyi olsun diye gecelerce ağladım. Annem ölse tek babam var annemi arayıp konuştuklarımızı babamla konuşamam. Allahtan tek dileğim annemi alırsa beni bu hayatta bırakmasın.
Ne hayatımı kurmaya ne gelecek planı yapmaya takatim yok. Hiçbir şey yapmak istemiyorum. Annemin en büyük ümidi mezun olmamı görmekti okulumu bitirmemdi oda bilemezdi böyle olacağını. Tatile geldiğimden beri hastalıkla uğraşıp ağlıyorum. Benim yakın arkadaşım ise annesi hastayken geziyordu hatırlıyorum. Ben o kadar rahat olamadım hiç ya. Annem benim için farklı bir şey. Tek çocuk olduğum için kardeşim arkadaşım. Annem bir gün giderse ne yaparım bilmem.
Tek çocuksunuz anneniz kac gece başınızda bekledi sayamaz bile anne ya anne dünyada ki siginacak en önemli liman cokmu önemli bir dönem okulunuz o kadar kadin var ki annem yasasa da tek başını beklesem diyen gercekten o kadar şımarık büyümüşler ki sizi bencil olmuşsunuz hemde sizi dünyaya getirip her eziyetinizi ceken kadindan kaçmak istiyorsunuz pes
Ağır hastalıkla uğraşmak çok zor iyi biliyorum. Refakatçi olarak insan biraz soluklanmak birilerinden destek görmek istiyor. Bir de belirsizlikler çok yorucu oluyor o dönemde.anneniz akciğer kanseriyse ve ameliyat olabildiyse çok ileri bir evrede değildir diye tahmin ediyorum.kemoterapi alacak mı? O durumda mutlaka birileri yanında olmalı.
Yazık değil mi o kadına? Kadına kendini yük gibi hissettirmişsin. Yarın birgün birşey olursa vicdan azabıyla yaşayamazsın. Anne o bir daha gelmez dünyaya . Tek derdi olan tek sıkıntısı olan da sen değilsin. Dünya senin etrafında dönmüyor binbir türlü dertlerimiz var bizimde. Korkak olma annene de bu kadar yansıtma.
Annen de yapayalnız kalmayı seçmezdi emin ol . Ama hayat kadını buna itmiş. Derdim var sanıyorsun.. git birde o kadına sor bakayım içinde ne yaraları vardır allah bilir. Yaşın 21 çoktan annenin kıymetini anlayıp ergenlikten çıkman lazımdı ama terslik olmuş sanırım. Ben ailemin beni okutacak parası yok diye üniye gitmedim liseyi 84 le bitirmiştim pişman mıyım asla. Babamı bu çocuğu nasıl okutucam diye kahıra sokmadım oda böyle olsun istemezdi çalışıp destek oldum ve daha sonra açıktan bitirdim. Yapan yapıyor ama anneni bir daha bulamazsın kafanı duvarlara vurmadan aklını başına çal.
Çok ileri evre değildi. Akciğerinin bir lobu alındı. Daha bugün 9.gün ameliyat olalı. Gücüm kuvvetim yok diyor ayağa kalkınca direkt nefes nefese kalıyor. Annemin iyi olması her şeyden daha önemli benim için. Strese giriyorum çünkü kendi işlerimi yapacak kadar iyi olsam bana yeter diyen birisi zaten fazlasında gözü yok. Kemoterapi büyük ihtimal alacak. Zaten kemoterapi zamanı da gelmek isteyen biriydim ama 21 günde bir nasıl geleyim üni uzak otobüs fiyatları desek almış başını gidiyor. Anlayacağınız zor bir dönem. Belirsizlik beni çok yoruyır evet şu an böyle ama ilerde ne olur gibisinden. Babam diyor ki illaki bakacağız sen git benim gibi bakabilecekler mi hayır. Annem hasta iken anneme merhamet edip iyi davrandı eve gideceğini öğrendiği an eski sinirli hallerine geri döndü. Annemi ben ona mı bırakırım asla.Ağır hastalıkla uğraşmak çok zor iyi biliyorum. Refakatçi olarak insan biraz soluklanmak birilerinden destek görmek istiyor. Bir de belirsizlikler çok yorucu oluyor o dönemde.anneniz akciğer kanseriyse ve ameliyat olabildiyse çok ileri bir evrede değildir diye tahmin ediyorum.kemoterapi alacak mı? O durumda mutlaka birileri yanında olmalı.
En kötü ihtimalle okulu 1 sene dondurursunuz. İnsan ömründe 1 sene inanın hiçbirşey değil. İleride pişmanlık yaşamaktansa içiniz rahat hayatınıza devam edersiniz.babanızla sakince konuşsanız bakıcı gibi bir imkanınız olur mu bilmiyorum.en kötü ihtimal olmasa da ileride kaldığınız yerden devam etme imkanınız olacak. İnşallah kolaylıkla atlatırsınız anneniz iyi olur moralinizi bozmamaya çalışın hiçbirşey kalıcı değil
Hepsi düzelir. Hayat bu,insan her şeyi yaşıyor. Çevrenizdeki insanlar da 7/24 çalıp oynamıyordur herkesin benzer dertleri var ya da olabilir günün birinde. Sadece sabır. Geçmiş olsun annenize
