Annemi affedemiyorum

P

portakalkeki

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
12 Kasım 2020
191
308
selamlar , annem soğuk mizaçlı biridir hiçbir zaman önceliği çocukları olmadı babamın da öyle hep işleri komşuları akrabaları daha önemliydi. Ben daha 7,8 yaşlarındayken halamın yanına giderdim bebeğine bakmaya yaz tatillerinde orda halamın elti oğlu bana toplu iğne batırırdı benimle alay ederdi , geceleri hep ağlardım annemi özledim diye ama telefonda özlemedim ki derdim . Hiçbir zaman kendimi ailemde istenen sevilen bir birey olarak hatırlamıyorum bana kötü değil ama önemsizmişim gibi davranıldı. Şimdi bile anneme gidince çok kaldığımda acaba kalkmamı bekler mi fazla mı kaldım derim. Zaten sözel veya fiziksel sevgi hiç görmedim annem beni düşünür bana küçükken gizli gizli sevdiğim şeyleri pişirirdi kuzenlerimden kalmaz da yiyemem diye şimdi de gidince yiyecek sebze vs verir elimi kolumu doldurur ama beni tam olarak çocuk doğurunca benimsedi sanki şimdi bir değerim var gibi hissediyorum, beni hiç övmedi yengem kızlarına bayramlık alırken annem bana almaZdı parasızlık değil hevessizlik daha bir Sürü böyle örnekler var geçmişe bakınca hiç annemle mutlu bir an hatırlamıyorum çok kalbim kırık ve düşündükçe koca kadın ağlıyorum o küçük kız çocuğuna yazık oldu diye , dertleşmek istedim
 
gulendam_34 .!.:
tek çocuk musunuz?
bu ayıp bişey değil imkanınız varsa deste kalmayı düşünmez misiniz?
Genişletmek için tıkla...
3 kardeşiz onlara da aynı benim gibi davranıldı ama erkekler ve sanırım çok dert etmediler sadece annem ile araları soğuk ben içten içe kırgınım da annem beni neden sevmedi diye sorguluyorum hala da anneme bişey belli edemiyorum, destek almayı da düşündüm ama şu an çok mümkün değil
 
Annenizin karakteri mi oyleydi yoksa sadece cocuklarina karsi mi sevgisizdi? Bir de babanizla severek mi evlenmis?
 
En önemlisi affetmek istiyor musunuz ? Bence geçmişe bu kadar takılı kalarak yaşamamak gerekiyor, yarınımızın kıymetini bilelim vakit geçirebildiğimiz kadar vakit geçirelim diye düşünüyorum. İnsan kaybedince anlıyor bazı şeyleri ve çok geç oluyor :KK43:
 
Less-is-More .!.:
Annenizin karakteri mi oyleydi yoksa sadece cocuklarina karsi mi sevgisizdi? Bir de babanizla severek mi evlenmis?
Genişletmek için tıkla...
Annemin karakteri bu bana özel değildi bence ama sevgiye ihtiyacım vardı çocuktum, hep annemin hoşuna gidecek şeyler yapmaya onay almaya çalıştım ama ne güzelsin dedi ne başarılısın sanki beni sevmesi için bazı sıfatlara ihtiyacım vardı. Babamla köyde görücü usulü, babam da sert ve sevgisiz biriydi bu arada bu güne kadar hep babama kızgındım ama annemin soğukluğu aramızda güvenli bağlanmayı asıl engelleyen şey galiba şimdi bebeğim olunca daha çok düşünmeye başladım
 
nuredademir .!.:
En önemlisi affetmek istiyor musunuz ? Bence geçmişe bu kadar takılı kalarak yaşamamak gerekiyor, yarınımızın kıymetini bilelim vakit geçirebildiğimiz kadar vakit geçirelim diye düşünüyorum. İnsan kaybedince anlıyor bazı şeyleri ve çok geç oluyor :KK43:
Genişletmek için tıkla...
Evet haklısınız ben aslında affetmek istemiyorum annemi üzmek farkına vardırmak istiyorum
 
portakalkeki .!.:
selamlar , annem soğuk mizaçlı biridir hiçbir zaman önceliği çocukları olmadı babamın da öyle hep işleri komşuları akrabaları daha önemliydi. Ben daha 7,8 yaşlarındayken halamın yanına giderdim bebeğine bakmaya yaz tatillerinde orda halamın elti oğlu bana toplu iğne batırırdı benimle alay ederdi , geceleri hep ağlardım annemi özledim diye ama telefonda özlemedim ki derdim . Hiçbir zaman kendimi ailemde istenen sevilen bir birey olarak hatırlamıyorum bana kötü değil ama önemsizmişim gibi davranıldı. Şimdi bile anneme gidince çok kaldığımda acaba kalkmamı bekler mi fazla mı kaldım derim. Zaten sözel veya fiziksel sevgi hiç görmedim annem beni düşünür bana küçükken gizli gizli sevdiğim şeyleri pişirirdi kuzenlerimden kalmaz da yiyemem diye şimdi de gidince yiyecek sebze vs verir elimi kolumu doldurur ama beni tam olarak çocuk doğurunca benimsedi sanki şimdi bir değerim var gibi hissediyorum, beni hiç övmedi yengem kızlarına bayramlık alırken annem bana almaZdı parasızlık değil hevessizlik daha bir Sürü böyle örnekler var geçmişe bakınca hiç annemle mutlu bir an hatırlamıyorum çok kalbim kırık ve düşündükçe koca kadın ağlıyorum o küçük kız çocuğuna yazık oldu diye , dertleşmek istedim
Genişletmek için tıkla...
Of of insan ne kadar büyüse de çocukken o kırılan kalp onarılmıyor ve unutulmuyor o travmalar ve küçük bir kız çocuğu ya da erkek çocuğu olarak kalıyorsunuz , annenizle barışın ve bırakın bu duygular gitsin benliğinizden ..
 
portakalkeki .!.:
Annemin karakteri bu bana özel değildi bence ama sevgiye ihtiyacım vardı çocuktum, hep annemin hoşuna gidecek şeyler yapmaya onay almaya çalıştım ama ne güzelsin dedi ne başarılısın sanki beni sevmesi için bazı sıfatlara ihtiyacım vardı. Babamla köyde görücü usulü, babam da sert ve sevgisiz biriydi bu arada bu güne kadar hep babama kızgındım ama annemin soğukluğu aramızda güvenli bağlanmayı asıl engelleyen şey galiba şimdi bebeğim olunca daha çok düşünmeye başladım
Genişletmek için tıkla...
Uzuldum sizin adiniza. Herkes anne baba konusunda sansli degil malesef. Cogumuzun boyle cocukluk yaralari vardir. Icinize atmayin, ona anlatin bunlari. Belki soyleyecekleri sizi biraz teselli eder.
 
portakalkeki .!.:
Annemin karakteri bu bana özel değildi bence ama sevgiye ihtiyacım vardı çocuktum, hep annemin hoşuna gidecek şeyler yapmaya onay almaya çalıştım ama ne güzelsin dedi ne başarılısın sanki beni sevmesi için bazı sıfatlara ihtiyacım vardı. Babamla köyde görücü usulü, babam da sert ve sevgisiz biriydi bu arada bu güne kadar hep babama kızgındım ama annemin soğukluğu aramızda güvenli bağlanmayı asıl engelleyen şey galiba şimdi bebeğim olunca daha çok düşünmeye başladım
Genişletmek için tıkla...
Bana da annenizin mizacı gibi geldi. Kalıbımı basarm ki babam ya da babanın ailesi anneni zorlamıştır.8 yaşında olan çocuğu bebek bakmaya göndermek ne demek? Annen sana kötü davransa, o zaman kızardım herhalde. Ama sana sevgisini gösterememiş. Muhtemelen kendi ailesinde de görmediği şeyler. Ayrıca eski zaman kadınları kim bilir ne şartlar altında evlenmişler. Bilemiyoruz.
 
portakalkeki .!.:
selamlar , annem soğuk mizaçlı biridir hiçbir zaman önceliği çocukları olmadı babamın da öyle hep işleri komşuları akrabaları daha önemliydi. Ben daha 7,8 yaşlarındayken halamın yanına giderdim bebeğine bakmaya yaz tatillerinde orda halamın elti oğlu bana toplu iğne batırırdı benimle alay ederdi , geceleri hep ağlardım annemi özledim diye ama telefonda özlemedim ki derdim . Hiçbir zaman kendimi ailemde istenen sevilen bir birey olarak hatırlamıyorum bana kötü değil ama önemsizmişim gibi davranıldı. Şimdi bile anneme gidince çok kaldığımda acaba kalkmamı bekler mi fazla mı kaldım derim. Zaten sözel veya fiziksel sevgi hiç görmedim annem beni düşünür bana küçükken gizli gizli sevdiğim şeyleri pişirirdi kuzenlerimden kalmaz da yiyemem diye şimdi de gidince yiyecek sebze vs verir elimi kolumu doldurur ama beni tam olarak çocuk doğurunca benimsedi sanki şimdi bir değerim var gibi hissediyorum, beni hiç övmedi yengem kızlarına bayramlık alırken annem bana almaZdı parasızlık değil hevessizlik daha bir Sürü böyle örnekler var geçmişe bakınca hiç annemle mutlu bir an hatırlamıyorum çok kalbim kırık ve düşündükçe koca kadın ağlıyorum o küçük kız çocuğuna yazık oldu diye , dertleşmek istedim
Genişletmek için tıkla...
cok uzuldum yasadiklariniza, ama anneninizi affetmemek sadece size zarar verir. terapiye gitmenizi oneririm. onu affedip bu bagdan kurtulun ayrica o kucuk kiz cocugunu hala mutlu edebilecek imkaniniz var... hayat buyuludur
 
Anneniz sizi seviyor ama ne yazık ki bazı insanlar sevgisini göstermeyi bilmiyor ya da istemiyor.
Bu ya yetiştirilme tarzı ya içinde bulunduğu çevrenin mizacı ile alakalı.
Bu konuda içinizdeki küçük çocuğu iyileştirmek için yapılan psikolojik çalışmalar var tavsiye ederim.
Yanılmıyorsam adına "ho'oponopono tekniği" deniyordu bir araştırın isterseniz.
Bu konu ile ilgili makaleler ve psikologların çektiği videolar var onlardan yardım alabilirsiniz.
 
Hayatınızın hassas bir döneminde misiniz şu an?
Uzun zamandan sonra böyle şeyler hassas zamanlarda çıkar genelde. Annenizle bunu konuşabilirsiniz aslında , kendinizi ifade edersiniz içinizi boşaltmış olursunuz hem.
 
Çocukken açılan yaralar maalesef kapanmıyor. Aileden yeterli sevgi görülmeyince insan kaç yaşında olursa olsun sorguluyor...
 
portakalkeki .!.:
selamlar , annem soğuk mizaçlı biridir hiçbir zaman önceliği çocukları olmadı babamın da öyle hep işleri komşuları akrabaları daha önemliydi. Ben daha 7,8 yaşlarındayken halamın yanına giderdim bebeğine bakmaya yaz tatillerinde orda halamın elti oğlu bana toplu iğne batırırdı benimle alay ederdi , geceleri hep ağlardım annemi özledim diye ama telefonda özlemedim ki derdim . Hiçbir zaman kendimi ailemde istenen sevilen bir birey olarak hatırlamıyorum bana kötü değil ama önemsizmişim gibi davranıldı. Şimdi bile anneme gidince çok kaldığımda acaba kalkmamı bekler mi fazla mı kaldım derim. Zaten sözel veya fiziksel sevgi hiç görmedim annem beni düşünür bana küçükken gizli gizli sevdiğim şeyleri pişirirdi kuzenlerimden kalmaz da yiyemem diye şimdi de gidince yiyecek sebze vs verir elimi kolumu doldurur ama beni tam olarak çocuk doğurunca benimsedi sanki şimdi bir değerim var gibi hissediyorum, beni hiç övmedi yengem kızlarına bayramlık alırken annem bana almaZdı parasızlık değil hevessizlik daha bir Sürü böyle örnekler var geçmişe bakınca hiç annemle mutlu bir an hatırlamıyorum çok kalbim kırık ve düşündükçe koca kadın ağlıyorum o küçük kız çocuğuna yazık oldu diye , dertleşmek istedim
Genişletmek için tıkla...
34 yaşındayım şu yaşıma kadar annem tarafından hep herkese (7 kardeşiz) övgü ile anlatıldım. Ailenin en küçük kardeşi olmama rağmen ablamlarım yada abimlerin her ihtiyacında beni öne sürdü sen yaparsın hakkından sen gelirsin sen bakarsın sen halledersin vs... Ne tuhaftır ki 7 evlat içinde herşeyde bana ihtiyaç duyan öven annem söz konusu fikir ayrılığı yada ailesel problemler yasandıgında ablamlar ve abimlerle hep ilk beni gözden çıkardı. Mesela bu bayramda konusmadığım abim anneme gitmiş diye bana seninle dısarda görüşürüz dedi el öpmeye gidemedim.Malesefki aynı şeyleri küçük abimede yaptı yıllarca ve ben onu asla affedemiyorum ne anneler gününü kutladım ne aramasına cevap verdim merhametimi sürekli kullandığını bilirdim fakat ona şiddet gösteren abim için beni gözden çıkarmasını hiç beklemezdim..
 
Benim eşimin annesi de böyle soğuk mizaçlı.
İlla ki seviyordur evlatlarını ama göstermez. Varsa yoksa eşinin hizmetini görmek, yeğenleri.
Baba baya otoriter kötü bir eş kötü bir baba. Anne de hep babayı savunmuş, onu arkalamış, onun yanında olmuş biri. Baba çocukları dövse anne babayı savunmuş.
Dolayısıyla şimdi hiçbir çocuğu ne annesine düşkün ne babasına.. Eşim de dahil. Annesini seviyor mu bilmem. Öyle de sevgi dolu adamdır ki, bana ve çocuklarımıza karşı harikadır.Hani derler ya annesini seven adam karısını da sever kadınlara değer verir vs.
Eşim bu tezi çürüten bir adam. Belki annesi bir gün ölürse üzülür. Ne bileyim annedir yine de. Ama çok enteresan bir soğuklukları var. Görüşüyor muyuz? Evet.
Eşim sadece 'annedir babadır, ziyaret etmek gerekir, Allah bana sormasın' vs diyerek görüşür. Sevgiden değil.
Sizin durumunuzu anlayabildim bir nebze.. Geçer mi bu bilmem.
Umarım siz sevgi dolu bir ebeveyn olursunuz evlatlarınıza.
Annelik babalık zor ama güzel. Yani insan doğurduğunu/emek verdiğini nasıl sevmez, aklım almıyor.
 
portakalkeki .!.:
selamlar , annem soğuk mizaçlı biridir hiçbir zaman önceliği çocukları olmadı babamın da öyle hep işleri komşuları akrabaları daha önemliydi. Ben daha 7,8 yaşlarındayken halamın yanına giderdim bebeğine bakmaya yaz tatillerinde orda halamın elti oğlu bana toplu iğne batırırdı benimle alay ederdi , geceleri hep ağlardım annemi özledim diye ama telefonda özlemedim ki derdim . Hiçbir zaman kendimi ailemde istenen sevilen bir birey olarak hatırlamıyorum bana kötü değil ama önemsizmişim gibi davranıldı. Şimdi bile anneme gidince çok kaldığımda acaba kalkmamı bekler mi fazla mı kaldım derim. Zaten sözel veya fiziksel sevgi hiç görmedim annem beni düşünür bana küçükken gizli gizli sevdiğim şeyleri pişirirdi kuzenlerimden kalmaz da yiyemem diye şimdi de gidince yiyecek sebze vs verir elimi kolumu doldurur ama beni tam olarak çocuk doğurunca benimsedi sanki şimdi bir değerim var gibi hissediyorum, beni hiç övmedi yengem kızlarına bayramlık alırken annem bana almaZdı parasızlık değil hevessizlik daha bir Sürü böyle örnekler var geçmişe bakınca hiç annemle mutlu bir an hatırlamıyorum çok kalbim kırık ve düşündükçe koca kadın ağlıyorum o küçük kız çocuğuna yazık oldu diye , dertleşmek istedim
Genişletmek için tıkla...
Affet affetmez isen sürekli geçmişte kalacaksın ben yüzleşirdim ki yüzleştimde hatta saydım sövdüm iyide gelmişti 🙁

Çocukların anılarında kalıyor işte 30 yasada gelsen 50 yaşada

Çok acı
 
portakalkeki .!.:
selamlar , annem soğuk mizaçlı biridir hiçbir zaman önceliği çocukları olmadı babamın da öyle hep işleri komşuları akrabaları daha önemliydi. Ben daha 7,8 yaşlarındayken halamın yanına giderdim bebeğine bakmaya yaz tatillerinde orda halamın elti oğlu bana toplu iğne batırırdı benimle alay ederdi , geceleri hep ağlardım annemi özledim diye ama telefonda özlemedim ki derdim . Hiçbir zaman kendimi ailemde istenen sevilen bir birey olarak hatırlamıyorum bana kötü değil ama önemsizmişim gibi davranıldı. Şimdi bile anneme gidince çok kaldığımda acaba kalkmamı bekler mi fazla mı kaldım derim. Zaten sözel veya fiziksel sevgi hiç görmedim annem beni düşünür bana küçükken gizli gizli sevdiğim şeyleri pişirirdi kuzenlerimden kalmaz da yiyemem diye şimdi de gidince yiyecek sebze vs verir elimi kolumu doldurur ama beni tam olarak çocuk doğurunca benimsedi sanki şimdi bir değerim var gibi hissediyorum, beni hiç övmedi yengem kızlarına bayramlık alırken annem bana almaZdı parasızlık değil hevessizlik daha bir Sürü böyle örnekler var geçmişe bakınca hiç annemle mutlu bir an hatırlamıyorum çok kalbim kırık ve düşündükçe koca kadın ağlıyorum o küçük kız çocuğuna yazık oldu diye , dertleşmek istedim
Genişletmek için tıkla...

Annenizin mizacı bu, bu kadar dertlenmek anlamsız, son yıllarda ki anne temalı psikoloji uyarıları sebep oluyor buna
Çağımızla birlikte annelik kavramı da değişti, şimdi çocuklarıyla çok fazla iletişimde anneler, eskiler böyle bir şey yoktu, bu kadar detaylı çocuk büyütme, psikoloji düşünme yoktu ama bu demek değildir ki anneniz sizi sevmiyor. Köyde görücü usulü evlenen anneniz kendi ebeveynlerinden ya da babanızdan ne kadar sevgi gördü ki size gösterebilsin, üstelik köy hayatı hayli ağır işlerle doluyken. Anneniz sağ salim yanınızdayken eksik gördüklerinizi telafi etme şansınız var ancak bu abartılmış çocuk psikolojisi masallarına uyup annenizi incitmeyin sonra çok üzülürsünüz. Yanlış anlaşılmasın anne-çocuk ilişkisi önemsizdir, psikolojik açıdan etki etmez demiyorum ancak abartılmasın diyorum, eksik gördüklerinizi siz evladınıza yapmayın ama annenizi de incitmeyin
 
ATTRAENTE .!.:
Annenizin mizacı bu, bu kadar dertlenmek anlamsız, son yıllarda ki anne temalı psikoloji uyarıları sebep oluyor buna
Çağımızla birlikte annelik kavramı da değişti, şimdi çocuklarıyla çok fazla iletişimde anneler, eskiler böyle bir şey yoktu, bu kadar detaylı çocuk büyütme, psikoloji düşünme yoktu ama bu demek değildir ki anneniz sizi sevmiyor. Köyde görücü usulü evlenen anneniz kendi ebeveynlerinden ya da babanızdan ne kadar sevgi gördü ki size gösterebilsin, üstelik köy hayatı hayli ağır işlerle doluyken. Anneniz sağ salim yanınızdayken eksik gördüklerinizi telafi etme şansınız var ancak bu abartılmış çocuk psikolojisi masallarına uyup annenizi incitmeyin sonra çok üzülürsünüz. Yanlış anlaşılmasın anne-çocuk ilişkisi önemsizdir, psikolojik açıdan etki etmez demiyorum ancak abartılmasın diyorum, eksik gördüklerinizi siz evladınıza yapmayın ama annenizi de incitmeyin
Genişletmek için tıkla...
Evet bu ara izleyip okuduklarım canımı sıktı ama malesef o dönem verilmeyen sevgi insanda hayat boyu eksikliğini her yerde gösteriyor özgüvenden tutun doğru ilişkilere kadar. Bir çocuğa değer vermek çok da zor değil aslında köy hayatı da olsa görücü de olsa sonuçta ben onun evladıyım beni sevmesi için şartların iyi olmasına ihtiyacı yoktu bunlara rağmen objektif de bakıyorum mizacı böyle fakat belki de bu mizaçta insanlar çocuk yapmamalı hadi 1 yaptın gördün 2,3 yapma
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
X