Anneme sigara içtiğimi söylemeli miyim, nasıl?

12 yaşında neyin zorluğunu yaşıyorsunuz da sigaraya başlıyorsunuz yahu bacak kadar boyunuzla. Üstelik ailenizde akciğer kanseri hikayesi de var. Bari kadına söylemeyin de en azından psikolojik olarak etkilemeyin. 18 19 yaşında çok dertliyim ondan sigara içiyorum da demeyin başka kimseye ağızlarıyla gülmezler buna çünkü.
 
Öncelikle bende taze bir anneyim bazen dusunuyorm çocuğum sigara içince ne yapmalıyım vs o yüzden konu ilgimi çekti sigaradan çok nefret eden biriyim eşime bıraktırmak istedm olmadı. Bu illet bir kere başlayınca birakmasj zor. Ayrıca hemsireyim inanın akciğer kanserinin sigara ile alakası çok fazla buna emin olun sırf bu yüzden bile bırakılır. Hiç denediniz mi bilmiyorum ama derdim var içiyorum kısmı bana çok tuhaf geliyor. Örneğin hapishane olanlar içiyor onlari bile bir nebze alyrm sklyrz ortam muhabbet iciyorz derlerdi. Yani boş vakitten.... Neyse umarm bırakırsınız ama bence annenize söylemeyin bilince. Üzülür bence
 
Valla benim annem de 6 sene sonra ögrendi kendi istegimle söyleyerek arada yakalandigim oldu annem bilmedigi zamanlarda ya oklava sopayla dövmeye kalkiyordu yada terlik kafama isapet ettiriyordu :) aglayarak türkiyeye geldigimde bosanma asamasindayim ya esimden ayrildim sigara icmem lazim icemiyordum babam zaten sakin birisi anlamisti beni, anne dedim kizmayacagina söz ver söyleyecegim dedim söyle deyince sigara iciyorum dedim o an üstüme gelmedi saldi beni sigaram konusunda karismiyor simdi ben kendi istegimle birakmaya calisiyorum keske annem bana terlik atsaydi kafama diyorum bazen cünkü insan annesinin korkusundan icmek istemez ya hani
 
Sigaraya verilen paraya acıyorum. ..ona harcayacağız parayla kendiniz için daha güzel şeyler yapabilirsiniz...eminim gezmediğiniz çok yer var .turlara katılın..yapmadıklarınızı yapın.mesela yamaç paraşütü,balonla gökyüzünde dolaşma falan...gerçekten sigarayla verilen para boş
 
Ahhh o yıllar, ben sigara içmeye lise son sınıfta başladım, arkadaşlarla okulun arka bahçesinde içerken müdür sigarayı elimde yakaladı. Tabii hemen ailelerimizi aradılar, annem müdüre itiraz etti "hayır benim kızım içmez, sigaranın ne kadar zararlı olduğunu biliyor" gibi cümleler kurdu. Annemin bakış açısı bu olduğundan ben daha çok zorlandım, annemi üzmekten çok korktum.
Daha sonra başbaşa kaldığımızda, babama anlattım olayı, babamda "kızım ben sigara içiyorum diye özenip içtiysen senden özürdilerim, lütfen daha tam alışmadan bırak" dedi. Fakat ben ilk ablamdan özenerek sigara içmiştim (bunu babama söylemedim)
Tabii ben balkonda da içiyordum, annem birgün paketi bulmuş ve çok üzülmüş. Ve bana hiç birşey söylememiş. Annemin İlk tepkisi, sigarayı bırakmak için, zararları içerikli bir kitap getirdi bana verdi "bunu bugün okumaya başlarsan iyi edersin kızım"dedi. Ben kalakalmıştım.
Ve o günden sonra sigara içmedim. Ama evlendikten sonra maalesef sigaraya tekrar başladım
 
Yakalanana kadar söylemeyi hiç düşünmemiştim belki uygun bir zamanda olabilir bilemedim yakalanınca söylemek daha iyi gibi gelıyor sankı.Ben üniversitede başlamıştım aılem bana artık içmez gözüyle bakıyordu yakalandım babamsa bırakalı 10 yıl olmustu bana içme içince bi birsey olduğu yok olsa ben bırakmazdım dedi üniversite bitirdim babam tekrar sigaraya basladı ogünden sonra karşılıklı içmeye başladık.Yapma baba 10 yıl olmuş.....Halada beni siz başlattınız yoksa ne güzel bırakmıstım der, orada vicdan yapmıslıgım vardır.Eşimle tanıştığımda sigara kullanmıyordu en çok pişmanlıgımda odur bana eşlik etmek için içmeye baslamıstı içme dedikçe paketle gelmeye başladı desende şimdi benden çok içiyor keşke hiç başlamasaydım dediğim çok zaman olmustur
 
Babanı akciğer kanserinden kaybedip babana üzüldüğün için sıgarayı çoğaltman çok ironik
Al işte sana bir sebep bırakmak için
 
Sigara içtiğini söylemeden önce bırak.spora başla.babani düşün ölmek ister miydi o kötü hastalıktan.hic içme inan sağlık gibisi yok.
 
Annenin yerinde olsam sigara içmene değil de 12 yaşında başlamana daha çok üzülürdüm. İraden çok zayıf ve dış etkilere karşı da dirençsiz olduğundan psikologla çözmeye çalışırdım. Sigara ile kalınmayabilir düşüncesi doğardı içime. Güçlü ol. Hayat zor kırılganlar için çok daha zor
 
Birakmaya niyetli useniz soylemeyin, bu sekilde hem daha az icmis olursunuz.

Oyle bir planiniz yoksa soyleyin, neticede bu sizsiniz, olmadiginiz biri gibi davranmak yorar.

Sigara bir bagimliliktir, birakmasi zordur. Ama su su sebeple iciyorum diyerek de kendinizi kandirmayin. Bagimli oldugum icin iciyorum daha dogru. Bagimliliginizdan kurtulmaniz dilegiyle...
 
Sürekli sigara kullanan bir insan değilim. Sadece arada keyif için içerim.
Annem de babam da içer bu arada.
Hayatta hiçbir zaman hiçbir konuda ailemden bir şey saklamadım( artık çocukluktan çıktıktan sonraki kısım için söylüyorum bunu)
Ben kişinin kendiyle ilgili konuları saklamasını gereksiz buluyorum.
Benim annem senelerce babamdan sigara içtiğini gizlemişti. Tabi şimdi durumlar farklı eskisi gibi değil.
İlk kez sigara içtiğimde annemde babamda yanımdaydı.
İlk tepkileri şaşkınlık ve hani "hayırdır?" oldu.
Babam "Utanmıyor musun babanın yanında" dedi.
Hayır dedim. Ben utanılacak bir şey yaptığımı düşünmüyorum.
Şu an buna ihtiyaç hissettim ve içiyorum kimseden gizli bir şey yapmıyorum dedim.
O zaman bir şey demediler.
Çünkü diyebilecekleri bir şey yok ortada.
Bu arada hiçbir zaman bağımlı olmadım.
Olabilecek bir tip de değilim sadece arkadaş ortamında kahve fal filan varsa arada keyfi.
Ama sizin durumunuzda hassas bir nokta var o yüzden annenize daha hassas yaklaşmanızı öneririm
Bu arada asla gizlemeyin
Yakalanırsanız hayal kırıklığı yaşar
Dürüstlük her zaman iyidir
 
Yani bu işin 2 yolu var ya yakalanmış gibi yapıp konuşmak yada gidip direk konuşmak.Yakalanamanız anneniz gibi dürüst bir insanı üzebilir.Direk gidip söyleyin dürüstce.Zaten zor olan kısım söyleme kısmı değil ondan sonraki süreç.Ben kısa bir süre içmiştim.Anneme söyledim anne çok istiyorum duramıyorum diye (gerçekten canım çok istiyordu) annem "zararlı olduğunu biliyorsun kızım ben razı değilim umarım kendine verdiğin zararı düşünüp en kısa zamanda bırakırsın ) dedi ve bir daha bu konu açılmadı.Zamanla bende bıraktım zaten.(annem bilsede aynı evde içmeye çekiniyordum )
 
Bence insanı bağımlı yapan sigara değil onun verdiği his. Bişeylerden beş dk da olsa kaçma dürtüsü gibi yada kafanı toplama düşünme veya düşünmeme. Bide insan gizli yapınca daha fazla içmeye meyilleniyo. Ben sigara içerken annem bilmiyordu çok sıkıntılı bi anımda öğrendi kendisi içerdi bana da uzattı birlikte içtik. Sonra evlendim eşim bilmiyordu ona da yine çok sıkıntılı bi anımda canımın istediğini beni rahatlattığını söyledim yani o an bişey diyemeyeceklerini bildiğim için bu durumları biraz kullandım. Eşim de öğrendikten sonra bi dönem içtim ama sonra hiç canım istemedi sadece alışkanlık olmuştu benim için ve sorunlarımı başka şekillerde çözmeye başlamıştım. Bu anlamda yaptığım şeyin kaçmak ve zayıflık olduğunu farketmiştim bıraktım bi anda. Şu an önceden nasıl bu kadar ihtiyaç hissetmiş olduğuma inanamıyorum. İnşallah senin için de dönemsel bi davranış gibi parlamadan söner.
 
Tane tane açıklayayım.
Kocanızı kanserden boğula boğula kaybetmişken, ondan kalan kızınız size sigara içtiğini söylerse ne hissedersiniz?
Gözünde direkt siz yatakta boğulurken hayal edecek, zaten aileden dolayı yatkınlığınız da var hiç de haksız sayılmaz.

Sevgili durumlarından dolayı stres yapmışsınız, sınavınız da var o yüzden şu anda bırakmayı istemiyorsunuz, anladım.

Bence söylemeyin, anneniz doğal olarak kabul etmeyecek, sınav varken hergün ciyak ciyak kavga etmeyin. Yanyana sigara içmek vb. unutun.

Sınav geçince konuyu sakince açın, sınav sırasında strese girdim birkaç tane yaktım diyin. O zaman kızım neden böyle oldu, nasıl çözüm buluruz nasıl ilerleyelim diye anne kız rahat rahat konuşursunuz.

O zaman şimdiki deli gibi çalışma ortamı da olmayacak, hobi/spor yapabileceksiniz, insan gibi boş vaktiniz de olacak. Önünüzde yepyeni sular varken kararınızı daha rahat verirsiniz.

Herşeyden öte kendinize nazik olun.
 
5,5 paketmı para yetmez
 
Yirmi yıla yakın zaman sigara kullandım. Ve hayatımın en zor ve en acılarla dolu döneminde kendi kararımla bıraktım. Yaklaşık 13 yıldır içmiyorum. Dışarıda içip gelende bile kokusuna tahammülüm yok. Babanızı malum hastalıktan kaybetmişken annenize nasıl söyleyeceğinizi değil nasıl bırakacsğınızı konuşuyor olsaydık keşke. Bu bir tercih elbette ama her kötü alışkanlık bir tercih zaten. Sorunuza gelince ailem kullandığımı öğrendiğinde otuz yaş üstündeyim ve zaten baskıcı insanlar değillerdi. Aman sağlığın için abartma filan dediler. Sadece bir kere beraber içtik. Onun dışında yanlarında içmiyorum. Yanlarında içmemek kendi tercihimdi
 
İçmiyorum değil içmiyordum. Dediğim gibi 13 yıldır içmiyorum zaten
 
Ben hiç sigara içmedim, denemedim bile.
Sadece bir kere arkadaşım bize geldiğinde sigarasını bizim evde bırakmıştı,annem gördüğünde benim içtiğimi sandı. "eğer yakalarsam o sigarayı dilinde söndürürüm bilmiş ol" dedi, o korkudan sonra sıkıyorsa iç ksjfjsjd.
 
Lisede tek tük deneme denilebilecek içişlerim vardı.Unv başladım.Ailemin yanına tatile gelmiştim ve paketi sabahligin cebinde kirliğe atmisim.Annemle balkonda oturuyoruz birden bire sen sigara mi içiyorsun dedi belli ama suratından fırçalamaya hazırlanıyor .Cidden çok aşırı lanet bir evlattim belli bir yaşa kadar.Evet dedim pişkin pişkin kalakaldı annem inkar bekliyordu muhtemelen hicbirsey demedi.Sonra yine bilmezden geldi ama kabullenmedi de sanki o konuşma hiç geçmedi.Sonra yıllar geçti benim yaşım oldu 30 annem benden sigarası bittiğinde istemeye başladı sonra başladık karşılıklı içmeye.Soylemek gerekli mi bence hayır neden söyleyip uzesiniz ki
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…