oyle yapicam bende mezun olduktan sonra bulundugum sehirde de olmayacagim zaten kesin bir sey bu isim sehir disinda cunku cok tesekkur ederim iyi dilekleriniz icin:)Anlattığın ortamda kendini çok güzel korumuş ve yetiştirmişsin
Elbette yalan vs çirkin şeyler seni buna mecbur etmelerine üzüldüm
Babanı sevmemenın nedenlerını yazmamışsın umarım seni çok yaralamamıştır
Bende iyi bir anne olacağını düşünüyorum neler yapmaman gerektiğini gayet güzel analiz etmişsin
Sabırlı olmaya çalış elbette zaman geçiyor
Okuluna odaklan kendine hedefler koy ve onlara zaman ayır
İyi bir ortalama belki akademik kariyer
Sağlam adımlar at
Umarım senin için bundan sonra herşey daha güzel olur
umarim bende senin gibi olurum hayattaki en buyuk istegim bir cocugumun olmasi ve iyi bir anne olmak tabi ki zamani geldigi zamanaynı hayatı yaşadım.çok iyi bir eşim var.kendi kurduğum ailem öyle değil.annemi babamı hala sevmem.yılda birkaç kez giderim.annemle hala hiçbir şey konuşmam...tabii o yılların etkileri geçmiyor.annem sayesinde çocuğuma doğru davranıyorum.
her yorumun çok doğruydu....
anne olmak beni en mutlu edicek seymis gibi geliyor bu hayatta birine sonsuz sevgi duyma fikri cok guzel.nefret etmek degil tabi surekli olarak icimde nefretle yasamiyorum sevememenin hissettirdiği sucluluk duygusundan kurtulup nefreti astim diyebilirim, sevmemeyi kabullenip, paylaşımlarımi beni hayal kırıklıgına ugratmayacak seviyeye indirdim:)Bir evladin anne ve babasindan nefret etmesi cok zordur ... anen baban bu zoru basarmus icini nefretle doldurmus ... ama simdi genc kizz olmussun anne olmayi bile dusunuyorsun... eger anne ve babanda azicikta olsa pismanlik sezersen arindır kendini o nefretten zor olur ama imkansiz degil... Benim en buyuk korkum annemi kaybetmektir olecegini dusundugum zaman allaha kendi ailemi kurmadan annemi alma benden diye dua ederim hic olmazsa kendi evladimla avunurum diye... Sende insallah anne olacaksin annen gibi olmayacaksin orası kesin ama nefret iyi bi duygu degil icinde barindirip kirletme yuregini
eski gunler ne guzeldi diyenlerden degilde hep gelecek gunlerin hayaliyle mutlu oluyorum ben bildim bileli :)haklısın sevmemekte annen treni kaçırmış herşey çocukken verilmeli
ki sende diyebilmeliydin ,,,,,eski günler ne güzeldi ,diye ama anmakta istemiyorsun
insan çocukluktan güç alır, ama sen alamıyacaksın ,bu çok üzücü
herkes çocukluğunun sevgi dolu geçmesini diler
hic sanmiyorum kisilik meselesi kisilliginin degiseceginide hic sanmiyorum sorsan hayatta en sevdigi insan kizlari ama kizlarina en buyuk zarari verende o.ben evden ayrildiktan sonra da sanmiyorum ayda yilda bir arar sorar ugrarim heraldeseni çok iyi anlıynrum ayni şeyleri bende yaşadım ama annem evlenince degisti simdi sevmeye basladım eskisi gibi hic degil ben evden gelinlikle cıkınca anne baba olduklarını anladılar heralde belki seninkilerde öyle olur
mezun olduktan sonra sehir disina gidicem zaten isim geregi.umarim dedigin gibi iyi bir anne olurum tesekkurler:)Senin adına çok üzüldüm. Bence sen çok iyi bir anne olacaksın. Bundan korkma, sorgulaman bile yeterli. Ömür geçiyor 4 yıl dediğin nedir ki. Keşke başka şehirde okumayı seçseydin.
hangi bölumu okuyonoyle yapicam bende mezun olduktan sonra bulundugum sehirde de olmayacagim zaten kesin bir sey bu isim sehir disinda cunku cok tesekkur ederim iyi dilekleriniz icin:)
annemi sevmiyorum ergen ya da benzeri degilim belki bunu okuyanlar tepki gostericek hemen anne baba nasil sevilmez diye,ayiplicaklar ikisinide sevmiyorum ozellikle anneme hicbir sevgi duymuyorum.bu bir anda olan bir sey degil tabiki kucuklukten bu yana gelen seylerin sonucu annemin sinir hastasi olusu,sik sik dovmesi bozuk psikolojisini ve yasadigi zorluklarin ofkesini hep kendi cocuklarindan cikarmasi gercekten benim aklim almiyor belki yillar gecti ama hicbirini unutmuyorum bi anne nasil olurda cocugunu kendini kaybetmis bir sekilde dover,basit bir tokat ya da terlik firlatmadan bahsetmiyorum.bildigin tum gucuyle dovmekten.sadece bu da degil kucuklukten beri uzerimde surekli baski kurmasi.surekli yalanlarini yakaladim her konuda annemin,hicbir sozune guvenmiyorum.iki yuzlu insanin teki ne insan olarak ne de anne olarak bende yeri var.simdi eskisi gibi degil cocuklugumdaki gibi dovup o kadar baski kuramiyor ustumde cunku bende artik cocuk degilim.onu sevmedigimi bal gibi biliyor zaman zaman duygu somurusu yapiyor benden nefret ediyorsun kendi kizim beni sevmiyor diye.evet dogru sevmiyorum cunku o sevgiyi oldurdu yerini nefret aldi,yalanlari ikiyuzlulugu senin iyiligini dusunuyorum adi altinda hayatimi zindana cevirisleri baskilari universite 2.sinifa gidiyorum bugune kadar tek bir sevgilim oldu 2 senedir beraberiz anneme asla soylemiyorum,onceden olsa korkumdan soylemezdim yillar once simdi hicbir korkum yok arkadaslarimin annesiyle konusuyoruz sevgilim hakkinda ama annemle oturupta konusmam. cunku 2 gun sonra yuzume vurur adim gibi eminim.aninda babama soyler babamida sevmiyorum ya ona hic girmiyorum onunda sebepleri ayri ve cok uzun.tek istegim yillarin bir an once hizli gecmesi en azindan 4 5 sene gecer mi sizce hizli? kendi ailem olsun istiyorum bunca kavgalarina yillardir birbirlerine ettikleri kufurlere duydugum turlu turlu igrencliklerine ragmen bunu istemem bile mucize gerci,tek korkum onun gibi bir anne olmak .bu yaziyi cok doldugum icin uzun yazdim bu kadar ve belki bu yaziyi okuyacak genc anneler ,anne adaylari vardir kim bilir onlara sunlari soylemek istiyorum.bir cocuk nasil olur da anne babasindan nefret ederi degilde sunu sormalisiniz bir anne baba nasil olurda cocugunu kendisinden nefret ettirir?ilerde birgun cocugunuz sizden nefret etsin istemiyorsaniz asla ama asla siddet uygulamayin. ona karsi hep durust olun hicbir sey icin baski kurmayin.o sizin cocugunuz olabilir ama maliniz degil o sizden ayri bi kisilik bunu unutmayin.yalan soylemesini istemiyorsaniz size yargilamayin onu yargilamak baski kurmak sadece yalana iter kendimden biliyorum.anneme o kadar cok yalan soyledim ve soyluyorum da belki haberi olmadan binlerrce sey yapmisimdir. ama en ufak bir pismanlik duymuyorum.her kadın anne olmaya uygun olmak zorunda degildir. anneyi kutsal yapan şey evladına hayat vermesidir ve buu yüzden minimum bir saygıyı her türlü hak eder ama can verdi diye annenin her yaptığına eyvallah edilecek ve evladın içindeki sonsuza dek sürecek diye bir kaide yoktur.
bu hayatta birçocuğa özellikle psikolojik olarak en büyük zararı verebilecek olan kişilerin çocugun ebeveynleri olduğununu unutmayin
eskiden baskalarının annelerine ozenirdim, hala da ozeniyorum ama herkes sansli dogamiyor ne yazikki iyi bir anne gercek bir anne bi cocugun ozellikle bir kiz cocugunun hayattaki en buyuk sansi ama herkes sansli olamiyor ne yazikki.