- 1 Nisan 2011
- 5.104
- 1.972
- 448
- Konu Sahibi lakeoftears
-
- #1
e anneler söz konusu olunca 40 yaşındada olsan cocuklaşırsın.. öyle olur..zaman zaman geyik zaman zaman siyasette tartışma için girdiğim siteye 1,5 sene sonra bu şekilde döneceğim aklıma gelmezdi. Maalesef annem hastalandı hala tetkikler devam ediyor ama adını bile söylemek istemeyeceğimiz o hastalık söylenmeye başladı artık. Kaç gündür sigara ve suyla yaşıyorum sayılır. Bugün tam iyi şeyler düşüneceğim dedim yine kötü bir haber daha. Akşam söylediğim yemek kaldı öyle. Hep onun yanında olmak istiyorum ama ödenmesi gereken kredileri var üstelik bu süreçte paraya ihtiyacımız olabilir diye çalışmak zorunda da hissediyorum. Ama işyerinde de kafamı toplayamıyorum hata üstüne hata yapıyorum. Ha diyince de yanına gidemiyorum 7 saat uzak bir şehirde. İşten çıkıp onun çok sevdiği ve çok güzel zamanlar geçirdiğimiz o eski evin önünden geçiyorum. İşyerindehatta metroda falan sürekli ağlıyorum bazen hiç tanımadığım insanlar teselli ediyor. Kalbimin üstünde bi ağırlık sürekli tüm kaslarım gergin ve ağrıyor. Bir yandan da bizim farketmediğimiz durumu başkalarının farketmesi 'ne kadar zayıflamış' 'kötü bir durum mu var' lafları ve benim bunlara yok canım ne kötü durumu diye cevap verdiğimi hatırlamam...
Geçen sene çok işim çok yoğundu çok stresli projelerde çalıştım, ayrıca ödediğim bir kredi vardı ve beni çok geriyordu. Hep 2016 bi gitsin hayat başlasın diyordum. Paso gezecektim hesapta. Nasıl da birkaç gün içinde tüm hayatlarımız allak bullak oldu. Eski sıkıcı stresli hiç sevmediğim zamanları o kadar özlüyorum ki. Sadece annemin eskisi gibi olmasını istiyorum şu an, bir de yanında olmak.
Tanı şu an kesin değil belki son anda yok değilmiş derler. Ama bir de şunu düşünüyorum annem 60 yaşında şimdi değil 10 sene sonra olsa dayanabilir miyim.. benim annem babam abim yengem ve yeğenimden başka kimsem yok. Herşeyim onlar. Evli değilim çocuğum yok. Konu annem olunca kendimi hiç olmadığım kadar çocuk gibi hissediyorum. Sadece içimi dökmek istedim .
zaman zaman geyik zaman zaman siyasette tartışma için girdiğim siteye 1,5 sene sonra bu şekilde döneceğim aklıma gelmezdi. Maalesef annem hastalandı hala tetkikler devam ediyor ama adını bile söylemek istemeyeceğimiz o hastalık söylenmeye başladı artık. Kaç gündür sigara ve suyla yaşıyorum sayılır. Bugün tam iyi şeyler düşüneceğim dedim yine kötü bir haber daha. Akşam söylediğim yemek kaldı öyle. Hep onun yanında olmak istiyorum ama ödenmesi gereken kredileri var üstelik bu süreçte paraya ihtiyacımız olabilir diye çalışmak zorunda da hissediyorum. Ama işyerinde de kafamı toplayamıyorum hata üstüne hata yapıyorum. Ha diyince de yanına gidemiyorum 7 saat uzak bir şehirde. İşten çıkıp onun çok sevdiği ve çok güzel zamanlar geçirdiğimiz o eski evin önünden geçiyorum. İşyerindehatta metroda falan sürekli ağlıyorum bazen hiç tanımadığım insanlar teselli ediyor. Kalbimin üstünde bi ağırlık sürekli tüm kaslarım gergin ve ağrıyor. Bir yandan da bizim farketmediğimiz durumu başkalarının farketmesi 'ne kadar zayıflamış' 'kötü bir durum mu var' lafları ve benim bunlara yok canım ne kötü durumu diye cevap verdiğimi hatırlamam...
Geçen sene çok işim çok yoğundu çok stresli projelerde çalıştım, ayrıca ödediğim bir kredi vardı ve beni çok geriyordu. Hep 2016 bi gitsin hayat başlasın diyordum. Paso gezecektim hesapta. Nasıl da birkaç gün içinde tüm hayatlarımız allak bullak oldu. Eski sıkıcı stresli hiç sevmediğim zamanları o kadar özlüyorum ki. Sadece annemin eskisi gibi olmasını istiyorum şu an, bir de yanında olmak.
Tanı şu an kesin değil belki son anda yok değilmiş derler. Ama bir de şunu düşünüyorum annem 60 yaşında şimdi değil 10 sene sonra olsa dayanabilir miyim.. benim annem babam abim yengem ve yeğenimden başka kimsem yok. Herşeyim onlar. Evli değilim çocuğum yok. Konu annem olunca kendimi hiç olmadığım kadar çocuk gibi hissediyorum. Sadece içimi dökmek istedim .
Çok geçmiş olsun anneciğinize. Hemen kötüyü düşünüp de kötüyü çağırmayın. Kaldı ki erken teşhis bir çok hastalıkta çok büyük önem taşıyor.zaman zaman geyik zaman zaman siyasette tartışma için girdiğim siteye 1,5 sene sonra bu şekilde döneceğim aklıma gelmezdi. Maalesef annem hastalandı hala tetkikler devam ediyor ama adını bile söylemek istemeyeceğimiz o hastalık söylenmeye başladı artık. Kaç gündür sigara ve suyla yaşıyorum sayılır. Bugün tam iyi şeyler düşüneceğim dedim yine kötü bir haber daha. Akşam söylediğim yemek kaldı öyle. Hep onun yanında olmak istiyorum ama ödenmesi gereken kredileri var üstelik bu süreçte paraya ihtiyacımız olabilir diye çalışmak zorunda da hissediyorum. Ama işyerinde de kafamı toplayamıyorum hata üstüne hata yapıyorum. Ha diyince de yanına gidemiyorum 7 saat uzak bir şehirde. İşten çıkıp onun çok sevdiği ve çok güzel zamanlar geçirdiğimiz o eski evin önünden geçiyorum. İşyerindehatta metroda falan sürekli ağlıyorum bazen hiç tanımadığım insanlar teselli ediyor. Kalbimin üstünde bi ağırlık sürekli tüm kaslarım gergin ve ağrıyor. Bir yandan da bizim farketmediğimiz durumu başkalarının farketmesi 'ne kadar zayıflamış' 'kötü bir durum mu var' lafları ve benim bunlara yok canım ne kötü durumu diye cevap verdiğimi hatırlamam...
Geçen sene çok işim çok yoğundu çok stresli projelerde çalıştım, ayrıca ödediğim bir kredi vardı ve beni çok geriyordu. Hep 2016 bi gitsin hayat başlasın diyordum. Paso gezecektim hesapta. Nasıl da birkaç gün içinde tüm hayatlarımız allak bullak oldu. Eski sıkıcı stresli hiç sevmediğim zamanları o kadar özlüyorum ki. Sadece annemin eskisi gibi olmasını istiyorum şu an, bir de yanında olmak.
Tanı şu an kesin değil belki son anda yok değilmiş derler. Ama bir de şunu düşünüyorum annem 60 yaşında şimdi değil 10 sene sonra olsa dayanabilir miyim.. benim annem babam abim yengem ve yeğenimden başka kimsem yok. Herşeyim onlar. Evli değilim çocuğum yok. Konu annem olunca kendimi hiç olmadığım kadar çocuk gibi hissediyorum. Sadece içimi dökmek istedim .
yazması ilk zor gelebilir ama yazdıkca acılırsın...zaman zaman geyik zaman zaman siyasette tartışma için girdiğim siteye 1,5 sene sonra bu şekilde döneceğim aklıma gelmezdi. Maalesef annem hastalandı hala tetkikler devam ediyor ama adını bile söylemek istemeyeceğimiz o hastalık söylenmeye başladı artık. Kaç gündür sigara ve suyla yaşıyorum sayılır. Bugün tam iyi şeyler düşüneceğim dedim yine kötü bir haber daha. Akşam söylediğim yemek kaldı öyle. Hep onun yanında olmak istiyorum ama ödenmesi gereken kredileri var üstelik bu süreçte paraya ihtiyacımız olabilir diye çalışmak zorunda da hissediyorum. Ama işyerinde de kafamı toplayamıyorum hata üstüne hata yapıyorum. Ha diyince de yanına gidemiyorum 7 saat uzak bir şehirde. İşten çıkıp onun çok sevdiği ve çok güzel zamanlar geçirdiğimiz o eski evin önünden geçiyorum. İşyerindehatta metroda falan sürekli ağlıyorum bazen hiç tanımadığım insanlar teselli ediyor. Kalbimin üstünde bi ağırlık sürekli tüm kaslarım gergin ve ağrıyor. Bir yandan da bizim farketmediğimiz durumu başkalarının farketmesi 'ne kadar zayıflamış' 'kötü bir durum mu var' lafları ve benim bunlara yok canım ne kötü durumu diye cevap verdiğimi hatırlamam...
Geçen sene çok işim çok yoğundu çok stresli projelerde çalıştım, ayrıca ödediğim bir kredi vardı ve beni çok geriyordu. Hep 2016 bi gitsin hayat başlasın diyordum. Paso gezecektim hesapta. Nasıl da birkaç gün içinde tüm hayatlarımız allak bullak oldu. Eski sıkıcı stresli hiç sevmediğim zamanları o kadar özlüyorum ki. Sadece annemin eskisi gibi olmasını istiyorum şu an, bir de yanında olmak.
Tanı şu an kesin değil belki son anda yok değilmiş derler. Ama bir de şunu düşünüyorum annem 60 yaşında şimdi değil 10 sene sonra olsa dayanabilir miyim.. benim annem babam abim yengem ve yeğenimden başka kimsem yok. Herşeyim onlar. Evli değilim çocuğum yok. Konu annem olunca kendimi hiç olmadığım kadar çocuk gibi hissediyorum. Sadece içimi dökmek istedim .
canımsın ya. allah korusun. neden sanki kesin o malum hastalıkmış gibi korktun ki. seni anlıyorum. daha geçen sene benim annem için aynı durumları yaşadık. düşün iki dayım da mide kanserinden öldü. annemde de dayanılmaz mide ağrıları başlayınca içimden aha dedim, annemi de vurdu. günlerdir ağladım sızladım gizli gizli. sigarayı bırakmıştım yeniden başladım. ama sonunda allahıma bin şükür ki annem temiz çıktı. ve bizim için de dillendiriliyordu o lanet hastalık. hatta abimle gizli gizli konuşuyorduk "doktor şüphelenmedi değil, eğer öyleyse şu doktora ameliyat ettiririz" vs gibilerinden çok konuştuk düşün halimi. ama sonunda korkulacak bir şey çıkmadı. eminim senin annen de temiz çıkacaktır. dua edelim. diğer şeyleri düşünme ya para pul hallolur. bi annenin durumu belli olsun önce. lütfen üzme kendini. aynı evde sık vakit geçirmeye çalış ama para kazanmak lazım diyosun. haklısın. sana tek tavsiyem dua et ve annene üzüldüğünü belli etme. benim de dualarım seninle olacak.zaman zaman geyik zaman zaman siyasette tartışma için girdiğim siteye 1,5 sene sonra bu şekilde döneceğim aklıma gelmezdi. Maalesef annem hastalandı hala tetkikler devam ediyor ama adını bile söylemek istemeyeceğimiz o hastalık söylenmeye başladı artık. Kaç gündür sigara ve suyla yaşıyorum sayılır. Bugün tam iyi şeyler düşüneceğim dedim yine kötü bir haber daha. Akşam söylediğim yemek kaldı öyle. Hep onun yanında olmak istiyorum ama ödenmesi gereken kredileri var üstelik bu süreçte paraya ihtiyacımız olabilir diye çalışmak zorunda da hissediyorum. Ama işyerinde de kafamı toplayamıyorum hata üstüne hata yapıyorum. Ha diyince de yanına gidemiyorum 7 saat uzak bir şehirde. İşten çıkıp onun çok sevdiği ve çok güzel zamanlar geçirdiğimiz o eski evin önünden geçiyorum. İşyerindehatta metroda falan sürekli ağlıyorum bazen hiç tanımadığım insanlar teselli ediyor. Kalbimin üstünde bi ağırlık sürekli tüm kaslarım gergin ve ağrıyor. Bir yandan da bizim farketmediğimiz durumu başkalarının farketmesi 'ne kadar zayıflamış' 'kötü bir durum mu var' lafları ve benim bunlara yok canım ne kötü durumu diye cevap verdiğimi hatırlamam...
Geçen sene çok işim çok yoğundu çok stresli projelerde çalıştım, ayrıca ödediğim bir kredi vardı ve beni çok geriyordu. Hep 2016 bi gitsin hayat başlasın diyordum. Paso gezecektim hesapta. Nasıl da birkaç gün içinde tüm hayatlarımız allak bullak oldu. Eski sıkıcı stresli hiç sevmediğim zamanları o kadar özlüyorum ki. Sadece annemin eskisi gibi olmasını istiyorum şu an, bir de yanında olmak.
Tanı şu an kesin değil belki son anda yok değilmiş derler. Ama bir de şunu düşünüyorum annem 60 yaşında şimdi değil 10 sene sonra olsa dayanabilir miyim.. benim annem babam abim yengem ve yeğenimden başka kimsem yok. Herşeyim onlar. Evli değilim çocuğum yok. Konu annem olunca kendimi hiç olmadığım kadar çocuk gibi hissediyorum. Sadece içimi dökmek istedim .
ilk bu durum nasıl başladı ? kolon diyorsun durmayan kanama mı oldu ? bagsur gibiydi de ?Karaciğer ve kolon inceleniyor
Karaciğer ve kolon inceleniyor
ben bu konuda cok farklı şeyler düşünüyorum.bu arada nedense hep fark ederim, bu kansere yakalanan yaşlılar daha kolay atlatıyor. gençlerde durum kötü. şu bilim adamları gece gece küfrettirecekler kendilerine. neden daha bu hastalığın adamakıllı bir tedavisi bulunmadı yahu neden.
Ben de duymuştum Küba'da tedavisi varmış. Sağlık giderleri de ucretsizmis orada. Dünyanın en iyi tıp hizmeti veren ulkelerindenmis Küba. Kimin aklına gelirki kanserin çözümünün orada olduğu. Vay be çok garip.ben bu konuda cok farklı şeyler düşünüyorum.
çünkü küba'da bunun tedavisi var ( belli kanser tiplerinde adamlar care bulmuşlar - cok yalanlandı da ama ben gercek oldıugunu düşünüyorum )
acıkcası bulunup ortaya cıkarılmadıgını düşünüyorum.
hmm. e o zaman niye insanlar patır patır gidiyor ki. hakikaten engelleyene lanet olsun ya.ben bu konuda cok farklı şeyler düşünüyorum.
çünkü küba'da bunun tedavisi var ( belli kanser tiplerinde adamlar care bulmuşlar - cok yalanlandı da ama ben gercek oldıugunu düşünüyorum )
acıkcası bulunup ortaya cıkarılmadıgını düşünüyorum.
adamlar eğitimie -araştırmaya cok önenm verirler ama bence normal orada cıkması.Ben de duymuştum Küba'da tedavisi varmış. Sağlık giderleri de ucretsizmis orada. Dünyanın en iyi tıp hizmeti veren ulkelerindenmis Küba. Kimin aklına gelirki kanserin çözümünün orada olduğu. Vay be çok garip.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?