- 9 Ocak 2013
- 137
- 63
- 28
- Konu Sahibi eceozcelik
-
- #1
Merhaba,
Kadınlar Kulubune geldil geleli biraz olsun kendimi rahatlattım,buraya yazılanlar herkesin birbine yardım etmesi beni biraz olsun kendime getirdi. 21 yaşındayım neredeyse 1 yıllık evliyim.. Eşimle çok mutluyum,huzurluyum fakat her evlilikte olduğu gibi sorunlarım var aslında ben buna sorun demiyorum ama bazen aklıma geldikçe canımı sıkıyor.. Annem .. Eşimle evlenmemi istememişti ben her şeye rağmen her zorluğa rağmen evlendim eşimde beni bırakmadı annemin istemediğini bildiği halde bırakmadı. İkimizde birbirimizi çok seviyorduk ki hala öyle sevgiden çok başka şeyler var evliliğimizde birbirimize olan bağlılığımız.. Annem yalnız kalma korkusundan ne ablamı nede beni evlendirmek istememişti bütün hayatı boyunca ablamın karşısına çıkan insanlara hep bir bahane buldu reddetti.. Ama ablam doğru bulduğuna inandığı insanla evlendi ve mutlu ama annem hep bir huzursuzluk çıkarıyor.. Nede olsa annedir candır biliyorum kazısan çıkmaz ama hangi anne evladının mutluluğuınu istemez yıllarca çabaladı bizi büyüttü.. fakat artık olan olmuş biten bitmiş demek yerine neden hala ablamın evliliğini etkileyecek şeyler yapıyor.. dikkati üzerine toplamak adına yapmadığı şeyleri bırakmadı..telefonlarına bakmadığı zamanlar oldu maltepeden avcılara kadar gecenin bir yarısı gittiğimizi biliyorum..Bende doğru insanı bulmuşken kaybetmek istemedim o kadar mutluydum ki annem bir türlü ikna olmadı..ne abla ne bana.. ablam mutlu ben mutluyum ama hala bir sürü huzursuzluk çıkarıyor. evlendim hala kabullenemiyor ablam 31 yaşında 2 yıl oldu evleneli ilk günden beri annem aynı şeyleri yapıyor benim eşimi kabullendi ama 2 gün sonra 1 gün aramasam bir sürü lafla küfürlerle evliliğimi etkileyecek olup olmadık sözlerle kalbimi kıran mesajlar attı ben yok saydım yine annem dedim hep denedim hiç kaybetmek istemedim gururumu yerler altına aldım yine hiç bişi olmamış gibi davrandım.. düzelecek dedim her şey geçecek ama geçmedi aradan zaman geçmedi bile annem yine kafasında binbirtürlü şeyle abuk sabuk şeyler yazmıştı annemle eşimi bir araya getirmiştim sorunlar bitmişti derken annem yine her şeyi bozdu en sonunda eşim senin gururun yok mu diyor sen benim karımsın ezilmeni istemiyorum seninde kendine göre hayatın var neden ezdiriyorsun kendini diyor bi yerde haklı ama..bir işim var üniversitem devam ediyor bütün olumsuzluklara rağmen mutluyum eşim çok destek oluyor hayatta bana.. kendime göre bir düzenim varken sorumluluklarım varken kafam hep böyle dalgın.. ben çok kötüyüm kızlar ne olur biri bana anlatsın yardım etsin mutluyken mutsuz oluyorum eşimle her şey iyiyken bir anda annem aklıma geliyor niye böyle diyorum görüşmeye devam etsem iyice parçalanacak her şey lütfen yardım edin bana doğru olan ne....
annenin psikolojik problemleri var ve yalnızlık ona bir ceza gibi. Babanla ilişkisi nasıldı?Bekar ise yeniden evlenemez mi?
benim annem de eşimle evlenmeme hiç onay vermemişti. bir gün aramasam küser ilk başlarda tlf larıma bakmazdı hatta. şimdi şimdi düzeliyor ama benim de bir yandan vicdanım rahatsız annemi dinlemediğim üzdüğüm günler aklıma geldikçe çok mutsuzn oluyorum. keşke onları hiç üzmesek. boşver bence gurur meselesi yapma annenin laflarını kulak ardı et sabret elbet bir gün değişir.
Bi an kendi gelecegimi gördüm sankiüzüldüm. Bekret konusunda daha mutluydum oysa.
Benim annemde boyle konu bile actım. Çözüm bulamadım ben. Hala da oyle. Evli de degilim henüz. Ama gelecegim boyle olacak sanırım
babam vefat etti 1996 yılında.. annem hala babamı sevdiğini söylüyordu ve hiç kimseyle evlenmek istemediğini.. belirli bir yaşa kadar evlenme diyip kıskandık çocukluk işte.. büyüdükçe özgür bir kadın olduğunu söyledik ama istemiyor..
genelde damatlar sevilir ama senin annen ayrıcalıkl heralde idere etmekten başka çaren yok gibi...
keşke ama çift taraflı bir üzüntü yaşıyorsun o başka türlü sen başka türlü üzüllüyorsun kurulu düzenin bozuluyor ben eşimle hep normal şeyler yüzünden değilde annemim tepkilerinden dolayı tartıştığım oldu yeni yeni toparlıyoruz eşinizin tepkisi nasıldı peki..
başın sağ olsun canım. Psikolojik destek almaya ikna etmelisin , en az zarar ile herşeyi yoluna koymak için.
ben 4 aylık evliyim size göre çok yeni eşim nişanlıyken çok kafasına takardı kızardı arada kalırdım ama şimdi sorunlar azaldı oda daha da düzelecek diyor. annem eşime hiç ısınamadı bizi hiçbir yönden yakıştıramadı yani bir türlü kabullenmedi eşimi nişanlıyken bunu eşimede belli ederdi. şimdi evli olduğumuz için tabi daha ılımlı.
çok denedik ilaç kullanmıyor kullansa bile daha kötü oluyordu..şimdi yine ikna etmeye çalıştık ama yok olmuyor...hayatımda her şey dahada kötüye gidecek diye korkuyorum....
öyle düşünme sakın.. aynı olacak diye bir şey yok.. dua et.. ben çok ettim..ama benim kaderim böyle galiba.. içime ata ata kendimi hasta ettim takmayayım diyorum ama bi an geliyor....aklıma geliyor her şey..inşallah hayatın boyunca böyle şeyleri düşünmeden yaşarsın arada kalmazsın dualarım seninle canım.. hiç kolay olmuyor...
size daha yakın otursa çözüm olur mu
evet bunu çok düşündük söyledikte ikna olur mu bilmiyorum kocaman kadın sonuçta elşnden tutup getiremiyorsun pat diye .. ama inşallah o konuda ikna olur..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?