- 20 Ekim 2016
- 132
- 95
Herkese merhaba.
Bu benim ilk yazım ve annemle babamın durumunu paylaşmak istedim. Ben 22 yaşında üniversiteden yeni mezun eğitilmek üzere bir ofiste ilk iş deneyimimi yapıyorum. Annem yaklaşık 10 yıldır çalışıyor. Ablam da aynı şekilde üniversite mezunu ve çalışıyor. Babam alkol bağımlısı. Ablam üniversitedeyken (şehir dışında okuduk ikimizde) o zamanlar bulunduğu işten çıktı ve o günden beri çalışmıyor ablam üniversiteyi bitireli 8 sene oluyor. Ben de bu yaz okulumu bitirdim ve geldim. Babamın ne ablama ne de bana maddi bir yardımı dokunmadı, annem işe girdiğinden beri herşeyimizle annem ilgilendi. Babadan para almak nedir bilmedik. Akşam saat 9 olduktan sonra herkes başka bir odaya geçer çünkü babam alkollu gelip evde oldukça büyük problemler çıkartırdı. Şiddet ve küfür içerikli. Anneme her zaman boşan desek de ' ablan okuyor para lazım ona' anne boşan diyoruz ' senin okulun var para lazım ' deyip durdu ve ablamı da beni de annem okuttu. Allah annemi başımızdan eksik etmesin.
Son olarak babamın uzak akrabalardan dul bir kadınla ( eski nişanlısı) ile bir ilişki yaşadığını öğrendik. Ben de okulu bitirdiğim için anneme artık yeter anne dedik ve boşanma konusu gündeme geldi. akrabalar işin içine girdi baya olaylar oldu annem de ben de ablam da kararımızdan dönmedik. Babam şimdi resmi nikahın düşmemesi şartıyla bizi rahatsız etmeyeceğini söyledi ve başka bir ülkeye iş için gitti. Sürekli arıyor iletişim kuruyoruz. Babama karşı sevgi değil de saygı hissediyorum sadece ve bazen öyle şeyler oluyor ki saygı da kalmıyor. Bazen de haksızlık mı yapıyoruz acaba bu adam benim babam ne olursa olsun diyorum vicdan azabı çekiyorum ve sonra annemin vücudunda bir iz görüyorum hiçbir şey kalmıyor. Şimdi babam başka ülkede ve sadece telefonla iletişim kuruyoruz. Ama nasıl davranmalıyım telefonda onunla nasıl konuşmalıyım bilemiyorum. Çok samimiyet kurunca da onu affettiğimizi zannedip geri dönmesini de istemiyorum çünkü hala beni affederler düşüncesine sahip kendisi.
Bilmiyorum sadece paylaşmak istedim.. Herkese iyi günler :)
Bu benim ilk yazım ve annemle babamın durumunu paylaşmak istedim. Ben 22 yaşında üniversiteden yeni mezun eğitilmek üzere bir ofiste ilk iş deneyimimi yapıyorum. Annem yaklaşık 10 yıldır çalışıyor. Ablam da aynı şekilde üniversite mezunu ve çalışıyor. Babam alkol bağımlısı. Ablam üniversitedeyken (şehir dışında okuduk ikimizde) o zamanlar bulunduğu işten çıktı ve o günden beri çalışmıyor ablam üniversiteyi bitireli 8 sene oluyor. Ben de bu yaz okulumu bitirdim ve geldim. Babamın ne ablama ne de bana maddi bir yardımı dokunmadı, annem işe girdiğinden beri herşeyimizle annem ilgilendi. Babadan para almak nedir bilmedik. Akşam saat 9 olduktan sonra herkes başka bir odaya geçer çünkü babam alkollu gelip evde oldukça büyük problemler çıkartırdı. Şiddet ve küfür içerikli. Anneme her zaman boşan desek de ' ablan okuyor para lazım ona' anne boşan diyoruz ' senin okulun var para lazım ' deyip durdu ve ablamı da beni de annem okuttu. Allah annemi başımızdan eksik etmesin.
Son olarak babamın uzak akrabalardan dul bir kadınla ( eski nişanlısı) ile bir ilişki yaşadığını öğrendik. Ben de okulu bitirdiğim için anneme artık yeter anne dedik ve boşanma konusu gündeme geldi. akrabalar işin içine girdi baya olaylar oldu annem de ben de ablam da kararımızdan dönmedik. Babam şimdi resmi nikahın düşmemesi şartıyla bizi rahatsız etmeyeceğini söyledi ve başka bir ülkeye iş için gitti. Sürekli arıyor iletişim kuruyoruz. Babama karşı sevgi değil de saygı hissediyorum sadece ve bazen öyle şeyler oluyor ki saygı da kalmıyor. Bazen de haksızlık mı yapıyoruz acaba bu adam benim babam ne olursa olsun diyorum vicdan azabı çekiyorum ve sonra annemin vücudunda bir iz görüyorum hiçbir şey kalmıyor. Şimdi babam başka ülkede ve sadece telefonla iletişim kuruyoruz. Ama nasıl davranmalıyım telefonda onunla nasıl konuşmalıyım bilemiyorum. Çok samimiyet kurunca da onu affettiğimizi zannedip geri dönmesini de istemiyorum çünkü hala beni affederler düşüncesine sahip kendisi.
Bilmiyorum sadece paylaşmak istedim.. Herkese iyi günler :)