• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Annem psikolog faydası yok, özele gitmeye bütçem yok, boğuluyorum dibe çekiliyorum.......

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Ağlama duvarına dönmüş konu, ben de ağlayayım bari.

Ben de depresyona girdim sanırım, psikoloğum bir de kelin ilacı muhabbeti. Bir de küçük bebeğim var onun için güçlü olmaya çalışmak daha da zor geliyor. Bütün gün hiçbir şey yapmadan koltukta yatmak istiyorum ama bebeğim yüzünden mümkün değil, bu da beni ona karşı tahammülsüz yapıyor. Vicdan azabı çekiyorum daha da kötü oluyorum. 😔

Konu sahibi konunuzu sabote ettik vallahi kusura bakmayın. Yalnız değilsiniz en azından faydası olur mu bilmem ama :/
 
Mihail Zoscenko .!.:
Yaklaşmasın tarafsız karıştırsın duygularını ne olacak ki günah mı, önemli olan faydalı olması değil mi? Bilmediğimden soruyorum taraflı olmasının illa kötü sonucu mu olacak sonuçta seni en iyi kendi annen tanır. Ha yıldızınız barışmıyordur o ayrı, o zaten psikolog olmasıyla ilgili olmaz.
Genişletmek için tıkla...
Burda aslında şunu demek istiyor arkadaş sanırım. Psikolog diye kızıyla da mı ilgilenmesin. O zaman mesleki kimliği öteleyip duygusunu da gözyaşını da herşeyi de karıştırıp destek olmalı. Şu psikologların da ailelerine gelince tribe girmesine hastayım. Yahu zaten gel tedavi et demiyor ki az dinle yani destek ol. Öncelik meslek değil annelik olmalı..
 
Valla konuya yorumları okudum keyfi yerinde adamı bile bunalıma sokar 😂 maalesef bu durumlarda insana en faydasız şeylerden biri de ben de kötüyüm ben de fenayım cümleleri duymak.. Şöyle söyleyeyim size bu tür süreçler yaşandığı zaman kendinize olumlu telkinlerde bulunmanız sizi iyi hissettirecek. Sürekli ben kötüyüm fenayım derseniz beden de ruhta size destek verecek. Psikolojik destek iyi olurdu lakin durumlar el vermediği için kendinizin psikoloğu olun. Mutlu olacak sebeplerinizi yazın göreceğiniz yerlere asın bunu yapamam derseniz de alın bir deftere içinizi dökün. Süreci en az hasarla atlatmak biraz size bağlı. Ve tavsiyem negatif insanlardan uzak durun. Komik videolar açın izleyin. Komedi filmlerine bakın. Ve en önemlisi eşiniz sürecin diğer başrolü olduğu için ondan da destek alın ve ona destek olun..
 
girlolita .!.:
Ben de dahil çevremdeki herkes böyle. Olabildiğince rutininizin dışına çıkmaya çalışın. Bu ekonomik şartlarda çok mümkün değil ama iki günlük de olsa bir tatile gidin muhakkak
Genişletmek için tıkla...

İmkansız malesef ucu ucuna yetişiyoruz masraflara. Keşke olabilse ama.
 
little bird .!.:
Anksiyete anında meditasyon bana iyi geliyor.
İyi hissetmek kitabını tavsiye ederim.
Bir de her gün kendinize 1-2 saat ayırın. Mesela kafa yormayan bi komedi filmi izlemek gibi. Ya da haftada 3-4 gün. Böyle düşünmeden izlemek sorunlardan uzaklaşmak iyi geliyor ama tabi film de rahat bi komedi olmalı ki bi de o yormasın.
Genişletmek için tıkla...

İyi Hissetmek şu gri küçük kitap mı? İçinde tedavi yöntemleri var, yazarını unuttum.
 
Kesinlikle karakterime de uymayan , rahatsız edilen kadın için 'o zaten taciz edilmeye müsait' cümlesini kurabilecek igrenclikte zihniyete hizmet eden,her gün daha çok nefret ettigim bir işteyim, otuz olacağım hala ailemle yaşıyorum, en büyük arzum dünyayı görmek,bu uğurda zamanında istifa bile etmiştim:) ama bu sene hevesle bekleyip aldığım bilet kovide yenik düştü. Euro 9 lira oldu, vize desen vizesiz gireceğimiz ülke kalmadı, para biriktiriyorum, altın vs yapıp çabalıyorum ama değer kaybedip duruyor,engelleyemiyorum. 30 yaş hayalim aylar süren bir yolculuğa çıkmaktı, 29 yaşındayım,kovid pençesinden şehir dışına gidemez oldum...
Hayatım gerçekten boktan
Neyse ki aşık oldum da oktisodin,seratonin, östrojen salgiliyorum bol bol.
Tek tesellim bu yani
 
vivelamour .!.:
Beynim zonkluyor, hayatımda bu kadar dipte olduğum çok az an var. Varsa da hatırlamıyorum. Nefes alamıyorum, kaygı bozukluğum ve anksiyetem var Cipralex alıyorum iki sene önce nöroloğum yazmıştı. Şu an piskoloğa gidecek bütçem yok, annem de doktor ama bana faydası sizlerin burada yazdığı kadar zaten aksi etik de olmaz. Dipteyim, çok acı çekiyorum.

Bariz bir problemim yok sadece çok bunaldım. Eşim işsiz iş arıyor aysonunu ucu ucuna getiriyoruz ben evden çalışıyorum ama nefes alamıyorum aylardır dört duvar arasında. İşim çık yoğun bütün toplantıları bem takip ve organize ediyorum direkt ceo ile çalışıyoruz koordinatörümle hataya mahal yok ama çalışmak bana acı verir oldu resmen.

Depresyonda mıyım bilmiyorum depresyonda olsam saçımı boyatmam, kaşıma başıma bakmam salarım diye düşünüyorum. Aslında çalışmasam sanırım depresyon hırkamı giyip yatarım bütün gün ve içgüdüm bu olduğundan çalışmak bana acı verir oldu malesef. Dışarısı yangın yeri olduğundan işten çıkamayacağıma göre ruh halimi düzeltip çalışmaya devam etmeliyim ama nasıl? Beynimin içinde matkap çalışıyor sanki her gün. Upuzun bir tatile çıkıp herşeyi unutmak istiyorum ama na mümkün.

Siz nasıl çıkarsınız bunalımdan? Nasıl dipten çıkıyorsunuz anksiyeteniz başladığında? Ne olur bana eleştiri ile değil, yapıcı cümlelerle gelin çok ihtiyacım var.

Okuyan herkese teşekkürler.
Genişletmek için tıkla...
Anneniz psikolog mu Dr mu?
C evresinde önereceğim birileri vardır belki.
Depresyonun çeşitleri var. Sacını yaramayan Major depresyon sşz belki minor depresyon geciriyor sunu dur. İlaç kullandıroyorlar.
İşi sakın bırakmayın.
 
Genel bir cevap yazayım, tek tek alıntılayamıyorum başım tuttu feci.
Annem 76 yaşında ve kendi kuşağından, güvenebileceği doktor arkadaşları ya öldü ya emekli oldu bazısı da bunadı. Yeni jenerasyonla da bağı koptu emekli olduktan sonra. Ayrıca annem de çok iyi bir psikolojiye sahip değil çünkü 42 senelik problemli bir evlilik onu da çok yıprattı. Ben şu maddi koşullarda yediğimizin içtiğimizin sağlıklı olmasına dikkat ediyorum haliyle bütçe ancak yetiyor, evde cevizim, balım, bademim mutlaka olur, peyniri, kahbaltılığı iyisinden alırım aksi takdirde kendimi iyice kötü hissediyorum. Haliyle gezmeye para kalmıyor, zaten covid vakaları iyice artmışken nereye geziyorum? Özellikle hafta sonları heryer aşırı kalabalık, corona fest oluyor. E haftaiçi de ben çalışıyorum kalmıyor geriye bir şey. Kovid olmasa bu kadar çökmezdim dibe zaten ama herşey üst üste geldi.
 
turuncupijama .!.:
Çıkar çatışması.
Genişletmek için tıkla...
Annenin kızına psikolojik yardım vermesi nasıl çıkar çatışması olur ki 🤔 mesela biri bulunduğu konumu kullanarak haksız kazanç elde eder bu çıkar çatışmasıdır veya annesi kızına torpil yapar vs. Kızım depresyonda olacak ne kadar bilgi birikimim varsa dökerim önüne sofra beziyle yeter ki iyi olsun. Tiyatrocuların babam öldü akşamına sahneye çıktım demesi gibi kızıma psikologluk yapmam mı diyeceğim, neyse sanırım pek anlamadığım konular bunlar kaç kişi cevapladı hala oturmadı çünkü kafamda en iyisi daha fazla sorgulamayım 😀
 
vivelamour .!.:
Genel bir cevap yazayım, tek tek alıntılayamıyorum başım tuttu feci.
Annem 76 yaşında ve kendi kuşağından, güvenebileceği doktor arkadaşları ya öldü ya emekli oldu bazısı da bunadı. Yeni jenerasyonla da bağı koptu emekli olduktan sonra. Ayrıca annem de çok iyi bir psikolojiye sahip değil çünkü 42 senelik problemli bir evlilik onu da çok yıprattı. Ben şu maddi koşullarda yediğimizin içtiğimizin sağlıklı olmasına dikkat ediyorum haliyle bütçe ancak yetiyor, evde cevizim, balım, bademim mutlaka olur, peyniri, kahbaltılığı iyisinden alırım aksi takdirde kendimi iyice kötü hissediyorum. Haliyle gezmeye para kalmıyor, zaten covid vakaları iyice artmışken nereye geziyorum? Özellikle hafta sonları heryer aşırı kalabalık, corona fest oluyor. E haftaiçi de ben çalışıyorum kalmıyor geriye bir şey. Kovid olmasa bu kadar çökmezdim dibe zaten ama herşey üst üste geldi.
Genişletmek için tıkla...
tek değilsin

Ülkenin geneli böyleyiz

Hafta sonu için küçük turlara katılmayı düşünebilirsin.
 
yenGEnC .!.:
Kesinlikle karakterime de uymayan , rahatsız edilen kadın için 'o zaten taciz edilmeye müsait' cümlesini kurabilecek igrenclikte zihniyete hizmet eden,her gün daha çok nefret ettigim bir işteyim, otuz olacağım hala ailemle yaşıyorum, en büyük arzum dünyayı görmek,bu uğurda zamanında istifa bile etmiştim:) ama bu sene hevesle bekleyip aldığım bilet kovide yenik düştü. Euro 9 lira oldu, vize desen vizesiz gireceğimiz ülke kalmadı, para biriktiriyorum, altın vs yapıp çabalıyorum ama değer kaybedip duruyor,engelleyemiyorum. 30 yaş hayalim aylar süren bir yolculuğa çıkmaktı, 29 yaşındayım,kovid pençesinden şehir dışına gidemez oldum...
Hayatım gerçekten boktan
Neyse ki aşık oldum da oktisodin,seratonin, östrojen salgiliyorum bol bol.
Tek tesellim bu yani
Genişletmek için tıkla...

Yaşım 41 sizin yaşlarınızda ilk eşimden boşanmış aile problemleriyle savaşıyordum, aklıma hiç yurtdışı gelmedi zaten gelse babam onu da baltalardı. Yurtdışına çıkamadım hiç, daha da miras falan kalmazsa çıkamam gibi gözüküyor, inanılmaz üzülüyorum anlatamam size. Keşke yaşım 30 olsaydı umudum biraz daha fazla olurdu.
 
vivelamour .!.:
Genel bir cevap yazayım, tek tek alıntılayamıyorum başım tuttu feci.
Annem 76 yaşında ve kendi kuşağından, güvenebileceği doktor arkadaşları ya öldü ya emekli oldu bazısı da bunadı. Yeni jenerasyonla da bağı koptu emekli olduktan sonra. Ayrıca annem de çok iyi bir psikolojiye sahip değil çünkü 42 senelik problemli bir evlilik onu da çok yıprattı. Ben şu maddi koşullarda yediğimizin içtiğimizin sağlıklı olmasına dikkat ediyorum haliyle bütçe ancak yetiyor, evde cevizim, balım, bademim mutlaka olur, peyniri, kahbaltılığı iyisinden alırım aksi takdirde kendimi iyice kötü hissediyorum. Haliyle gezmeye para kalmıyor, zaten covid vakaları iyice artmışken nereye geziyorum? Özellikle hafta sonları heryer aşırı kalabalık, corona fest oluyor. E haftaiçi de ben çalışıyorum kalmıyor geriye bir şey. Kovid olmasa bu kadar çökmezdim dibe zaten ama herşey üst üste geldi.
Genişletmek için tıkla...
Peynire karşı özel bir zaafın yoksa bu dönem iyisinden veya kötüsünden pek peynir yemesen (lor dışında o iyi hem zayıflatır da) onun yerine kefir mayalayıp içsen? Ben de şifacı kesildim konuda ama bağırsak florası (eşittir serotonin) ve kilo kontrolü için çok faydasını göreceksin bak, bi süre süt ürününü azaltmayı dene bi lor ve kefir dışında. Bi de kalabalıktır etraf tamam da illa ki vardır yarım saat yürüyecek yer, hiç olmadı mahallede yürü sokak sokak bunun da çok faydasını görürsün insanın biraz olsun kafası boşalıyor.
 
Bence sizi tüm maddi sorumluluğun omuzlarınızda olması yormuş. Kolay değil evi tek geçindirmeye çalışmak. Eşinizin konumunu bilmiyorum ama kriterleri çok yüksek olduğu için mi iş bulamıyor. Pandemide herkes bunaldı. Dini görüşünüzü bilemem ama namaz kılın dua edin yada inanmıyorsanız yoga yapın olumlu düşünün. Sağlıklı olduğunuz için sevinin.
 
Yakın bir zamanda yıllar önce yaşadığım bir sağlık sorunum nuksekttigi için anksiyetem başladı bir gecede. Eriye eriye olecegim korkusu beni krizlere sokuyordu. Midem hiçbir yemeği kabul etmiyordu hepsini cikariyodum. Ailem yoktu yalnızdım. Geceleri tek başıma krize girmeden sabahı nasıl edeceğimi hesaplayıp gündüzden itibaren anksiyete içine giriyodum. Kendimi güçlü bı kadın olarak görmeme rağmen bunları yaşıyorsam artık benden umut kesildi diye dusundum. Günler geçti ve bu acıyı dindirmek zorundaydım. Organlarim hasarliydi ilaç içmem riskliydi. Acı çekerek ölmek istemiyorum ölümüm hiçbir zaman uzun sürsün istemedim hep o uyurken ölenlerden olmak istedim. Hayata yeniden geliyomus gibi hastalığımi yok sayarak bitkisel çaylar yönelerek kendimi iyilestirdim. Kendime kahraman arıyordum beni çekip kurtaricsk birini bekliyodum ama ilacimiz kendimiziz. Güzel bı meslegim beni seven bir sevgilim ve ailem bile bunu asmama yetemediler. Ben kolumu kipirdatmadigim surece her emekleri boşa gitti. Ne zaman ki ben artık çaba verdim işte her şey o zaman yoluna girdi.
 
Son düzenleme:
Size hiç mi hiç faydası olmayan bir yorum yazacağım ama belki ben rahatlarım.

Bu ara sırf işle ilgili şeyleri düşünmek bile ruhumu daraltmaya yetiyor. Evden ofise gitmek için çıkıyorum ayaklarım geri geri gidiyor. Masaya oturuyorum kalbim hızlı hızlı atıyor. Sakinleşemiyorum, kendimi sakinleştiremiyorum. Kimseyle görüşmek , bir şeyler açıklamak anlatmak istemiyorum.Biri adımı söylese yerimden sıçrıyorum. Sırf biri arayacak diye telefonumu sessize alıyorum bakmıyorum. Mesaj gelince gene n'oldu diyorum bakmak dahi istemiyorum. Burada bile kendi işimle ilgili bir konu geçse görmemeye çalışıyorum içim daralıyor. Geçen gün gitmek zorunda olduğum bir yer korona yüzünden karantinaya alındı ona bile rahatladım gitmekten kurtulduğum için.:olamaz:

Tek hayalim telefonumu tamamen kapatmak, kimsenin bir süre beni aramaması hatta varlığımı bile unutması. Evden dışarı hiç çıkmamak, kimseyi görmemek, böyle yormayan manasız şeyler izleyip zamanı unutmak :KK48:

Sizin konuyu da günlük yaptım hadi hayırlısı belki silerim:KK69:
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Benzer Konular

B
Baba Korkusu
5 6 7
Yorumlar
137
Görüntüleme
49K
deniz1991
D
gecevekedicik
Saç Uzatma Yöntemleri Saçı hızlı uzatma günlüğü fotoğraflı
9 10 11
Yorumlar
212
Görüntüleme
131K
gecevekedicik
gecevekedicik
Gezegen X
  • Kilitli
Babam, korkum, kabusum. Hayatımı yeniden inşa ediyorum hasta ruhum iyileşiyor.
8 9 10
Yorumlar
192
Görüntüleme
45K
Gezegen X
Gezegen X
kgokce
Doğuma Hazırlık doğuma hazırlık kursu
Yorumlar
7
Görüntüleme
13K
FE20227
F
A
Annesinin Koca Ayaklı Kızı Bölüm 12
Yorumlar
1
Görüntüleme
6K
clara
clara
Back