• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Annem psikolog faydası yok, özele gitmeye bütçem yok, boğuluyorum dibe çekiliyorum.......

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Hiiiii! Siyaset yok değil mi? Sakın aman diyeyim siyasete girmen yanarsınız kuzuuummm :(
Burada siyaset yokudur
duygu-smileyi-hareketli-resim-0364.gif
 
Bir şey oldu ve bugün daha iyiyim. Ne zaman haberlere baksam anında dibe çekiliyorum ama kendimi mental ve fiziksel olarak iyi hissediyorum. Sağlıklı beslendim, hareket ettim, temiz hava aldım, amirimle verimli bir görüşme gerçekleştirdim. Uzun zaman sonra ilk kez yapabilirim inancı var içimde. Umarım iyileşeceğim.
 
Herkes derdini yazmış ben de yazayım bari. Hayatımın en yoğun günlerini geçiriyorum, aklımın almadığı bir yoğunluk. Tüm gün pc başında çöküp kalıyorum. Ondan artan zaman varsa -iki çocuğum var- yemek yaparak geçiriyorum. Üç öğün yemek hazırlamam gerekiyor ve nefret ettim bu durumdan. Tabiki arada eşim hazırlıyor, dışardan söylüyoruz falan ama bunlar haftada 1-2 olan şeyler. Başka hiçbir şeye zamanım yok.
Anormal yoruluyorum, ve sağlığım bozuldu. Tedaviye başladım ilaçlar dokunuyor. Sürekli kusacak gibi , her an yere düşecek gibiyim.
İçine girdiğim girdaptan çıkamıyorum ama depresyona da giremiyorum, ona da vakit yok.
Arada oluşan anlık boşluklarımda buraya bakıyorum iki kafa dağıtıyorum. Öyle 💩 tan bir hayat.
Herkese hayırlı bunalımlar dilerim 😂
 
Herkes derdini yazmış ben de yazayım bari. Hayatımın en yoğun günlerini geçiriyorum, aklımın almadığı bir yoğunluk. Tüm gün pc başında çöküp kalıyorum. Ondan artan zaman varsa -iki çocuğum var- yemek yaparak geçiriyorum. Üç öğün yemek hazırlamam gerekiyor ve nefret ettim bu durumdan. Tabiki arada eşim hazırlıyor, dışardan söylüyoruz falan ama bunlar haftada 1-2 olan şeyler. Başka hiçbir şeye zamanım yok.
Anormal yoruluyorum, ve sağlığım bozuldu. Tedaviye başladım ilaçlar dokunuyor. Sürekli kusacak gibi , her an yere düşecek gibiyim.
İçine girdiğim girdaptan çıkamıyorum ama depresyona da giremiyorum, ona da vakit yok.
Arada oluşan anlık boşluklarımda buraya bakıyorum iki kafa dağıtıyorum. Öyle 💩 tan bir hayat.
Herkese hayırlı bunalımlar dilerim 😂
Herkes öyle inanın,hele şu günler mahvetti bizi.
Kocaman çocugum oturup ağladı bugün.
Yanına oturdum,saçını oksadım sadece,sakince bekledim görüntüde😢
Diyemedim "ağlama oglum,sen aglarsan gökler aglar benim için"
Ben gökgürültüsünden çok korkarım,onların yanında hiç belli etmezdim titrerken.
Yine belli edemedim,saglam durdum sözde,içim gitti😞
Herkes tükendi,Allah yardımcımız olsun...
 
bayanların bir çoğu stresli oldugu donemlerde saciyla basiyla oynar alışveriş yapar demek istedim

Para yok ki, eskidendi o. Mango’da bir pantolon beğendim döviz yüzünden bir anda zamlandı şu an 549.00 TL alt tarafı polyester kumaş ama alamıyorum. Mango ya bu İpekyol, Machka, Altınyıldız falan değil. Alışveriş de yok yani.
 
Herkes derdini yazmış ben de yazayım bari. Hayatımın en yoğun günlerini geçiriyorum, aklımın almadığı bir yoğunluk. Tüm gün pc başında çöküp kalıyorum. Ondan artan zaman varsa -iki çocuğum var- yemek yaparak geçiriyorum. Üç öğün yemek hazırlamam gerekiyor ve nefret ettim bu durumdan. Tabiki arada eşim hazırlıyor, dışardan söylüyoruz falan ama bunlar haftada 1-2 olan şeyler. Başka hiçbir şeye zamanım yok.
Anormal yoruluyorum, ve sağlığım bozuldu. Tedaviye başladım ilaçlar dokunuyor. Sürekli kusacak gibi , her an yere düşecek gibiyim.
İçine girdiğim girdaptan çıkamıyorum ama depresyona da giremiyorum, ona da vakit yok.
Arada oluşan anlık boşluklarımda buraya bakıyorum iki kafa dağıtıyorum. Öyle 💩 tan bir hayat.
Herkese hayırlı bunalımlar dilerim 😂

Mutfağımdan nefret ettim nefret anlatamam. Çocuk yok bizde ama yine iki öğün hazırlık, her sabah kahvaltı hazırlamaktan bıktım, mutfak tezgahı silmekten bıktım. Dışardan söylüyoruz ama hem sağlıklı değil ben diyetteyim hem de ucuz değil herşey pahalı. Çok bunaldım.
 
Mutfağımdan nefret ettim nefret anlatamam. Çocuk yok bizde ama yine iki öğün hazırlık, her sabah kahvaltı hazırlamaktan bıktım, mutfak tezgahı silmekten bıktım. Dışardan söylüyoruz ama hem sağlıklı değil ben diyetteyim hem de ucuz değil herşey pahalı. Çok bunaldım.
Gerçekten nefret bu hissedilen duygunun adı. Akşam yemeğini yerken yarın akşam ne yenecek diye düşünüp strese giriyorum. Aile boyu tüm gün evdeyiz, hiçbir öğün sekmiyor, çocuklar her şeyi beğenmiyor.
Allah sağlık versin de tek derdimiz bu olsun ne diyeyim🤷‍♀️
 
Mutfağımdan nefret ettim nefret anlatamam. Çocuk yok bizde ama yine iki öğün hazırlık, her sabah kahvaltı hazırlamaktan bıktım, mutfak tezgahı silmekten bıktım. Dışardan söylüyoruz ama hem sağlıklı değil ben diyetteyim hem de ucuz değil herşey pahalı. Çok bunaldım.
Yani genel olarak her şeyden şikayetçisiniz. Kendinize kahvaltı hazırlamaktan ,annenizin datçadaki evine kedileri bırakıp tatile gidemediğinizden ama herşeyden hep şikayetçisiniz.

Hani hayattan ne bekliyorsunuz kahvaltınızı sabah hizmetçiniz mi hazırlayacaktı. Anneniz sırf evine tatile gidin diye kedilere bakmaya sizin evinize mi gelecekti...

Nedir yani ben anlamıyorum insan nasıl bu kadar şükürden uzak ve negatif olabilir...

Cidden bazı insanlar böyle, onlara yaklaşıp iki kelime edersiniz ayrılırken bi bakmışsınız size yas elbisesi giydirmiş...

Bilin diye söylüyorum böyle asla mutlu olamazsınız bomboş bir hayat yaşarsınız kısır döngüde
 
Bir üstteki üyeye katılıyorum. Bazen kendimizi dibe çeken yine biziz. En küçük şeyde bile olumsuza takılıyor pire için yorgan yakıyoruz. Hayatın güzelliklerini görmek yerine olumsuzluklarına odaklaniyoruz.

Mesela mangoda bir pantolon gördüm alamadım alışveriş bile yok bana demissiniz. İlla mango olmak zorunda mı mesela? Bunu dahi problem haline getirmissiniz. Ben sizin yerinizde olsaydım o pantolonu alamiyorsam muadiline bakar sorunu böyle çözmeye çalışırdım. Sorun çözücü olmak, çözüme odaklanmak insanı rahatlatıyor emin olun.
 
Yani genel olarak her şeyden şikayetçisiniz. Kendinize kahvaltı hazırlamaktan ,annenizin datçadaki evine kedileri bırakıp tatile gidemediğinizden ama herşeyden hep şikayetçisiniz.

Hani hayattan ne bekliyorsunuz kahvaltınızı sabah hizmetçiniz mi hazırlayacaktı. Anneniz sırf evine tatile gidin diye kedilere bakmaya sizin evinize mi gelecekti...

Nedir yani ben anlamıyorum insan nasıl bu kadar şükürden uzak ve negatif olabilir...

Cidden bazı insanlar böyle, onlara yaklaşıp iki kelime edersiniz ayrılırken bi bakmışsınız size yas elbisesi giydirmiş...

Bilin diye söylüyorum böyle asla mutlu olamazsınız bomboş bir hayat yaşarsınız kısır

Bu sizin bakış açınız evet şikayetçiyim. Ben de bir insanım ve Mart ayından beri evde dört duvar arasındayım, sekiz ay oldu her gün ne yenecek, ne pişecek üstüne evden çalışmanın stresi derken sıkıldım, eskiden alışkın olduğum düzenim şaştı, mutsuz hissettim kendimi ve paylaştım. Bu şükürsüzlük değil, insanlar bunalabilirler çok doğal. Annem kedilere bakmak için de istese gelebilirdi evet, böyle birbirine destek aileler var mesela kuzenlerim. Gelip kalırdı ona da değişiklik olurdu ama annem zamanında evlermizin arası on dakikayken de gelip kalmadığından bir beklentim olmadı kendisine karşı. Babam yaşlı bırakamaz gibi de düşünmeyin babam 45 yaşında olsaydı da annem bırakmazdı onu. Aile dinamiklerini bilmeden yargılarsanız ben de sizi ciddiye alamam.
 
Bir üstteki üyeye katılıyorum. Bazen kendimizi dibe çeken yine biziz. En küçük şeyde bile olumsuza takılıyor pire için yorgan yakıyoruz. Hayatın güzelliklerini görmek yerine olumsuzluklarına odaklaniyoruz.

Mesela mangoda bir pantolon gördüm alamadım alışveriş bile yok bana demissiniz. İlla mango olmak zorunda mı mesela? Bunu dahi problem haline getirmissiniz. Ben sizin yerinizde olsaydım o pantolonu alamiyorsam muadiline bakar sorunu böyle çözmeye çalışırdım. Sorun çözücü olmak, çözüme odaklanmak insanı rahatlatıyor emin olun.

Mango’daki pantolonu almadım diye üzülmedim Allah aşkına nerden çıkartıyorsunuz? Alışveriş yapmak da kolay değil memlekette dedim üstteki üyeye ithafen. Mango da bir marka değil ayrıca gayet dandik ürünleri onlara bile fahiş fiyat çekiyor diyorum. Konuyu bilmeden üstteki yorumlara bakmadan ortadan dalıyorsunuz.
 
Gerçekten nefret bu hissedilen duygunun adı. Akşam yemeğini yerken yarın akşam ne yenecek diye düşünüp strese giriyorum. Aile boyu tüm gün evdeyiz, hiçbir öğün sekmiyor, çocuklar her şeyi beğenmiyor.
Allah sağlık versin de tek derdimiz bu olsun ne diyeyim🤷‍♀️

Ne kadar şükürsüzsünüz! Sizin kadar negatifini görmedim, kahvaltı hazırlamaktan şikayet, yemek yapmaktan şikayet hep şikayet!
 
Mango’daki pantolonu almadım diye üzülmedim Allah aşkına nerden çıkartıyorsunuz? Alışveriş yapmak da kolay değil memlekette dedim üstteki üyeye ithafen. Mango da bir marka değil ayrıca gayet dandik ürünleri onlara bile fahiş fiyat çekiyor diyorum. Konuyu bilmeden üstteki yorumlara bakmadan ortadan dalıyorsunuz.
Para yok ki, eskidendi o. Mango’da bir pantolon beğendim döviz yüzünden bir anda zamlandı şu an 549.00 TL alt tarafı polyester kumaş ama alamıyorum. Mango ya bu İpekyol, Machka, Altınyıldız falan değil. Alışveriş de yok yani.
Bu cümleden ben bu anlamı çıkardım. Tüm mesajları okumak zorunda değilim, 'alışveriş de yok yani' cümleniz sanki o pantolonu alamadığınız için hayıflandiginizi göstermiş gibi. Karşıt yorum yapmak istememiştim ama siz bunu eleştiri olarak algılayıp bana yükseldiniz. Şaşkınım.
 
Bu cümleden ben bu anlamı çıkardım. Tüm mesajları okumak zorunda değilim, 'alışveriş de yok yani' cümleniz sanki o pantolonu alamadığınız için hayıflandiginizi göstermiş gibi. Karşıt yorum yapmak istememiştim ama siz bunu eleştiri olarak algılayıp bana yükseldiniz. Şaşkınım.

E alışveriş de yok yani dedim çünkü üstteki üye kadınlar depresyondayken alışveriş yapar ya da saçlarıyla oynar gibi bir şey yazmış. Tüm mesajları okumadan kastım da oydu. Ayrıca alternatif diyorsunuz ya HM ya da LCW bile artık pahalı, kumaşlar kalitesizleştikçe fiyatlar artıyor, ayrıca insan Vakko çanta almaz, Guess almaz alternatifini üretir belki ama Mango ya allasen zaten dandik marka yani asgari ücretin dörtte birine pantolon satıyor tabii sitem ederim.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back