- 7 Kasım 2013
- 13.434
- 31.574
- 598
- Konu Sahibi meredithgrey
-
- #1
Maddi olarak aileniz yardim etmez miBeynim zonkluyor, hayatımda bu kadar dipte olduğum çok az an var. Varsa da hatırlamıyorum. Nefes alamıyorum, kaygı bozukluğum ve anksiyetem var Cipralex alıyorum iki sene önce nöroloğum yazmıştı. Şu an piskoloğa gidecek bütçem yok, annem de doktor ama bana faydası sizlerin burada yazdığı kadar zaten aksi etik de olmaz. Dipteyim, çok acı çekiyorum.
Bariz bir problemim yok sadece çok bunaldım. Eşim işsiz iş arıyor aysonunu ucu ucuna getiriyoruz ben evden çalışıyorum ama nefes alamıyorum aylardır dört duvar arasında. İşim çık yoğun bütün toplantıları bem takip ve organize ediyorum direkt ceo ile çalışıyoruz koordinatörümle hataya mahal yok ama çalışmak bana acı verir oldu resmen.
Depresyonda mıyım bilmiyorum depresyonda olsam saçımı boyatmam, kaşıma başıma bakmam salarım diye düşünüyorum. Aslında çalışmasam sanırım depresyon hırkamı giyip yatarım bütün gün ve içgüdüm bu olduğundan çalışmak bana acı verir oldu malesef. Dışarısı yangın yeri olduğundan işten çıkamayacağıma göre ruh halimi düzeltip çalışmaya devam etmeliyim ama nasıl? Beynimin içinde matkap çalışıyor sanki her gün. Upuzun bir tatile çıkıp herşeyi unutmak istiyorum ama na mümkün.
Siz nasıl çıkarsınız bunalımdan? Nasıl dipten çıkıyorsunuz anksiyeteniz başladığında? Ne olur bana eleştiri ile değil, yapıcı cümlelerle gelin çok ihtiyacım var.
Okuyan herkese teşekkürler.
+1Bu aralar özellikle ülke genelinde bir mutsuzluk var zaten mevcut şartlarda depresyona girmemek mümkün değil. Dünya genelinde olan hastalık, gittikçe kötüleşen ekonomi, alım gücünün ciddi oranda düşmesi vs. Bir de üstüne kışa giriyoruz sizi bilmem ama kapalı havalar benim ruh durumumu çok etkiler negatif bir insan olurum. Yani sizin yaşadıklarınıza benzer bunalımlar neredeyse herkeste var şu an belki yalnız olmadığınızı bilmek iyi hissettirir :)
Şuan oturdum ağlayarak yazıyorum bu mesajı mesela.
Depresyondayim.
Bunaldigimi hissediyorum.
Neden ağladığımi bile bilmiyorum şuan.
Salı gününden beridir bu haldeyim.
Sigara, kahve, cay.
52 kiloya düştüm pandemi sürecinde.
Ülkemdeki gidisattan
Gelecek kaygısından.
Herseyden bunalmış haldeyim
meraktan soruyorum annesinin konu sahibine mesleki faydasının olması neden etik değilAğlama duvarı gibi konu olmuş.
Her gelen mutsuz.
anneniz ne doktoru? Doktor mu, psikolog mu?
size mesleki faydası olmaması çok normal,
Etik degil zaten.
maddi imkanları el veriyorsa size bu şekilde yardım etmesini isteyebilirsiniz. Tedavinizi üstlenebilir bir süre.
benim önerim biraz rutininizin dışına çıkın. Normalde yapmadığınız şeyleri yapın, gitmediğiniz yerlere gidin. Değişiklik iyidir.
meraktan soruyorum annesinin konu sahibine mesleki faydasının olması neden etik değil
Yaklaşmasın tarafsız karıştırsın duygularını ne olacak ki günah mı, önemli olan faydalı olması değil mi? Bilmediğimden soruyorum taraflı olmasının illa kötü sonucu mu olacak sonuçta seni en iyi kendi annen tanır. Ha yıldızınız barışmıyordur o ayrı, o zaten psikolog olmasıyla ilgili olmaz.Tarafsız yakşaşamayacağı, işin içine illaki duygularını karıştıracağı için malesef.
Anksiyete anında meditasyon bana iyi geliyor.Beynim zonkluyor, hayatımda bu kadar dipte olduğum çok az an var. Varsa da hatırlamıyorum. Nefes alamıyorum, kaygı bozukluğum ve anksiyetem var Cipralex alıyorum iki sene önce nöroloğum yazmıştı. Şu an piskoloğa gidecek bütçem yok, annem de doktor ama bana faydası sizlerin burada yazdığı kadar zaten aksi etik de olmaz. Dipteyim, çok acı çekiyorum.
Bariz bir problemim yok sadece çok bunaldım. Eşim işsiz iş arıyor aysonunu ucu ucuna getiriyoruz ben evden çalışıyorum ama nefes alamıyorum aylardır dört duvar arasında. İşim çık yoğun bütün toplantıları bem takip ve organize ediyorum direkt ceo ile çalışıyoruz koordinatörümle hataya mahal yok ama çalışmak bana acı verir oldu resmen.
Depresyonda mıyım bilmiyorum depresyonda olsam saçımı boyatmam, kaşıma başıma bakmam salarım diye düşünüyorum. Aslında çalışmasam sanırım depresyon hırkamı giyip yatarım bütün gün ve içgüdüm bu olduğundan çalışmak bana acı verir oldu malesef. Dışarısı yangın yeri olduğundan işten çıkamayacağıma göre ruh halimi düzeltip çalışmaya devam etmeliyim ama nasıl? Beynimin içinde matkap çalışıyor sanki her gün. Upuzun bir tatile çıkıp herşeyi unutmak istiyorum ama na mümkün.
Siz nasıl çıkarsınız bunalımdan? Nasıl dipten çıkıyorsunuz anksiyeteniz başladığında? Ne olur bana eleştiri ile değil, yapıcı cümlelerle gelin çok ihtiyacım var.
Okuyan herkese teşekkürler.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?