merhaba, uzun zamandır burayı takip ediyordum fakat yeni üye oldum. bu konu hakkında kendimden büyük insanlardan tavsiye, fikir almak istiyorum.
annem ile hiçbir zaman sağlıklı bir ilişkimiz olmadı, bazen seviyormuş gibi yapıyor bazen de benden nefret ettiğini söyleyip bana lanet ediyor. yaptığım her şey ona dokunuyor. bir yere gitmek istediğimde sürekli bi laf ediyor. evdeyken sürekli odamda olmamdan şikayetçi ama odamda olmayınca sürekli bi tartışma çıkarmaya çalışıyor laf atıyor. evde ona her şeyde yardım etmeme rağmen sanki hiçbir şey yapmıyormuşum gibi davranıyor. o ise gittiğinde kardeşlerime yemek hazırlıyorum, normalde de hazırlıyorum evde oldukça, mutfak temizliği hep bende olur, her gün toz alırım süpürge açarım ama bana hiçbir iş yapmıyorsun diyor. ayda bi kere falan çıkıyorum gezmeye, onda da çocukluk arkadaşımla onun ailesini de tanıyor yine mızmızlanıyor. eve gelince sen hep geziyorsun diyor. bu bahsettiğim arkadaşımla evlerimiz yan yana onun evine gidiyorum arada bana hep sürtüyorsun bir yerlerde diyor. yaşıtlarım sabah akşam geziyor sevgili yapıyor ama ben arkadaşımın evine gittiğim için, sürekli odamda olduğum, evde onlara yemek hazırlayıp temizliklerini yaptığım için hayırsız evlat oluyorum. tartıştığımızda haksız olduğunda kafayı yiyor bana sus konuşma falan diye bir şeyler söylüyor. ama insanların yanında beni övüyor kızım bana çok yardımcı oluyor falan diye.
annemle aramızda yirmi yaş var, yaşlı değil ama onu anlayamıyorum. belki siz ablalarım olarak bana bi fikir verirsiniz? annemle nasıl anlaşacağım, böyle ilerlemez ki? üniversite için şehir dışına gitmek başka bir yerde okumak istiyorum sırf onunla birlikte olmayayım diye. ben mi abartıyorum yoksa annem mi? kafayı yiyeceğim çünkü dayanamıyorum artık.
fazla uzattım galiba ama içimi döktüm, kusura bakmayın
