Sinir hastası bir annem var ve biz hiç geçinemiyoruz arkadaşlar
27 yaşına geldin evde kaldın koktun diyor bana.. oturma odasında otururken suratıma çirkin çirkin bakıyor yüzün buruşmuş solmuşsun solmuş diyor
halbu ki ben akranlarıma göre hiç yaşımı bile göstermem..
Hatta beni lise öğrenccisi zannedenler oluyor hala ama annem niye beni çirkin buluyor anlamıyroum
insan çocuğuna öyle şeyler söyler mi çok ağrıma gidiyor
o öyle deyince içeri gidip ağlıyorum.
Evlen kaybol defol yolunu bul diyor
Sürekli birilerini arıyor bana gittiği geldiği yerlerde soruyor bana uygun kısmet var mı diye. halbu ki benim bi sürü arkadaş çevrem var bana arkadaşlarım birileriyle tanıştırayım seninle tanışmak isteyenler var diyor kabul etmiyorum... ama annemin yaptıklarına artık dayanamaz oldum kızlar
Bana sürekli " her geçen gün çirkinleşiyorsun kartlaştın ... çirkinsin çok" diyor
halbu ki aslında çirkin biri değilim bana mı öyle geliyor bilmiyorum ama.. yeşil gözlüyüm .. 167 boyum var 53 kiloyum hani yüzüm buruşukta değil ama annem hergün aynı şeyleri söylüyor... evlen defol diyor
Geçen gün bir şeye kızdı sinirini gene benden çıkardı. elinde bıçak vardı katil edeceksin beni git bu evden evlen defol diyor.. ben zaten bir kaç aydır biriyle görüşüyorum sırf annemden kurtulmak için. 1 ay önce geldi istedi. 10 gün sonra nişan yapcaz haziranda da düğün evlenelim dedim. o dünden razıydı kabul etti. Bu şekilde evlenmek istemezdim ama annem beni buna mecbur bıraktı yıllardır dayandım sabrettim bu kadına yenilmiycem çıkacak karşıma içimi titretecek biri dedim ama çıkmadı.. bu evlenmeyi düşündüğüm çocuk saf iyi niyetli birisi. işi gücü de var. beni de çok seviyor... ben sevmesemde olur diyorum. bi de onla evlenince izmirde yaşayacağım oraya atandı. buradan annemden uzaklara gitmek istiyorum zaten bi gün bana yaptıklarına çok pişman olsun istiyorum
kaç kez ölümle tehdit etti çünkü beni... hasta anlıyorum ama bu kadar da olmaz.. herşey babamın yüzünden aslında. babam çalışmaz hiç eve de gelmiyor para getirmediği için. ben okudum atanamadım
bu yıla kadar okudum hep atanmak için uğraştım bu yıl biraz bir kaç yerde çalıştım bazı sıkıntılar çikti ayrıldım. yaşadığım yer küçük bi yer doğru dürüst çalışacak iş imkanı yok
bi de haziranda evlencem kimse işe almıyor
annem meyhanede işe girmiş bulaşıkçılık yapıyor
ona acıyorum dün yardıma gittim
şu an iş arıyorum kimse iş vermiyor yazlık işler var burada... sezonda bizi ortada bırakacaksan olmaz diyor. otel temizliğine gittim 10 gün dayanamadım. okuyup böyle işler yapmak koyuyor insana en çok da..
zaten çocukluğumdan beri hep sefalet içinde yaşadım hiç ele benzer bi hayatımız olmadı. babam çalışmadığı için sosyal güvencemiz olmadığı için hiç hastaneye gidemezdim
biraz büyüüynce yazları hep çalıştım.. artık inanın insanlara uşaklık yapmaktan bıktım yoruldum. evlenip gitmek isittyorum annemden babamdan kurtulmak. evde kpss ye hazırlanmak için hiç bi ortam yok en azından evlenince evleneceğim kişi bu konuda anlaşıyışlı benden çok o istiyor atanmamı... ama anneme acıyorum bana ne kadar bu lafları etse de onun o meyhane köşelerinde çalışması canımı çok yakıyor
ama evlenmemi çok isityor
ölümle tehdit ediyor beni hatta bu çocuk bak sana aşık düğünü bile hemen yapacak kimse 5 ay da tanıdığı birine düğün yapmaz... hele bi ayrıl seni keserim dedi yemin etti
