Biraz uzun yazacağım çok dertliyim çünkü. Merhabalar. Annemle babam ben lise 1. Sınıfa başladığım gün ayrıldılar. Ayrılığın ilk zamanları bizim için zor oldu tabi. Ama kardeşlerim, ben ve annem her hafta sonu temizliğe gidiyorduk.Ev temizliği , okul temizliği ne olursa. Neyse zaman böyle geçmeye başladı ama annem çok sinirli hepimizi sürekli dövüyor , hiç ses çıkaramıyoruz. Dershaneyi ücretsiz kazandım ben , deneme sınavında 1. olmuştum annem beni derslere yollamıyordu. Gittiğim zaman evde beni öyle dövüyordu ki anlatamam. Ve evde günlerce bana yemek vermiyordu. Gözüm görmesin seni diyordu. Tüm bunlara rağmen ben okul öncesi öğretmenliğini kazandım ve Ankara ya okumaya gittim. Okurken burslarımı biriktirip anneme yolladım sırf kardeşlerim rahat olsun diye. Ama annem sürekli küserdi benimle. Üniversite yıllarımda yurt köşelerinde ağlamakla geçti. Ama dikkat ediyorum hep benim üstüme geldi. Neyse mezun oldum ve başka şehre atandım. İlk maaşımın yarısını anneme yolladım annem beğenmedi , başka şehirdeyim ve kalacağım yer bile belli değilken. Hep beni azarladı ve manevi olarak çökertti. Kendisi de bir dershanede temizlik işlerine bakmak için işe girdi ama ben her ay 1000-1200 lira yolladım anneme ama akrabalarımıza bana hiç para yollamıyor demiş herkes bana neler söylüyordu. Neyse efendim vakti geldi evlendim ve ben hala annemi düşünüyorum. Eşimle birlikte annemin çalışacağı bir iş yeri açtık ve bunun için kredi çektik. Bu arada eşim de polis memuru ve annemden farklı bir şehirdeyiz. İş yerimiz kar etmiyor ve annem her ay bizden zam istiyor. Eşime her ay rezil oluyorum. Geçen akşam eşimi aradı beni aramıyor ve bana ne hakaretler etti anlatamam size şu an hala ağlıyorum. Artık üvey evlat olduğundan şüpheleniyorum. Sadece bana böyle davranıyor. Çünkü annemi benden başka kimse düşünmüyor , bu kadar iyi olmamalı mıydım acaba ne dersiniz