• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Annem beni cok uzuyor bazen

Minicikfzt

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
26 Temmuz 2017
4.207
8.840
158
31
Merhaba arkadaşlar ben 3.5 yıllık evliyim 11 aylık bebeğim var. Eşimin işi nedeniyle karşıya taşınmamız gerekiyor. Ben de şu an ücretsiz izindeyim ama tayin istedim çıktı şükür. Şu anki evimiz de satılıyor ordan ev alacağız buraya kadar sorun yok. Ailemle aynı sitede oturuyoruz ve onlar da bizimle gelecek evleri satışta. Onların evi bizimkinden küçük ve giriş katı bu sebeple galiba onların evine talip çıkmadı bizimkine çok çıkarken. Annem de bunu kafaya taktı ve içten içe beni suçladığını düşünüyorum artık. Annem normal psikolojiyle hareket eden biri değil geçmişinde ciddi depresyon intihar girişimi vs var çok hassas o yüzden. Şimdi de onların evi kalacak onu bırakıp gideceğim diye bana kızıyor. Ek olarak geçen gün bir yakınımız doğum yaptı bana sen çabuk ayaklandın dedi ben de ayaklanmak zorundaydım beni tuvalete gitmek için ayağa kaldıracak kimsem bile yoktu beni kaldırın diye ağladım kaldırmadılar dedim(kaldırmayan kişi babam) sonra da hep ben baktım ilk geceden dedim sezaryen olduğum halde. Ailem aynı sitede oturduğumuz halde günde 10 dk bebek sevmeye gelip gitti ne bir yemek ne birsey. Bu da benim içimde büyük yara çünkü benden bir ay sonra ablam doğum yaptı onun yanına gidip kaldılar bebeğe ablama baktılar. Hala da laf gelince sen ayaklandın ablan ayaklanmadı diyolar bana da geliyo gelenler. O konuda tepki gösterdiğim için de annem şu an bana yine tavırlı. Zoruma gidiyo inanın sanki kötü bir şey yaptım gibi. Bizimle gelme nedenleri de asla bebek bakmak falan değil annem bana çok düşkündür her gün görmek ister ben onu dinlerim dertlerini bir sorun olduğunda onu korurum bunlara güvenir. Bir de eşim 3+1 ev istiyor misafir odası olsun diye paramız da yetiyor ama annem onu da istemiyor eşimin ailesi gelir bizde kalır annesi bir süre sonra bize yerleşmek ister diye. Eşimin annesiyle aynı evde yaşamak istemem anlaşamam ama şu an öyle bir konuşma da yok. Annem sürekli 3+1 almayın gelir yerleşir diyo eşim de 3+1 alcaz dediği için de sorun oluyo. Ben kendimi arada kalmış hissediyorum. Bebekle taşınmak vs zaten zorken bir de bu gerilim beni kötü etkiliyo. Sizce ben ne yapmalıyım?
 
Merhaba arkadaşlar ben 3.5 yıllık evliyim 11 aylık bebeğim var. Eşimin işi nedeniyle karşıya taşınmamız gerekiyor. Ben de şu an ücretsiz izindeyim ama tayin istedim çıktı şükür. Şu anki evimiz de satılıyor ordan ev alacağız buraya kadar sorun yok. Ailemle aynı sitede oturuyoruz ve onlar da bizimle gelecek evleri satışta. Onların evi bizimkinden küçük ve giriş katı bu sebeple galiba onların evine talip çıkmadı bizimkine çok çıkarken. Annem de bunu kafaya taktı ve içten içe beni suçladığını düşünüyorum artık. Annem normal psikolojiyle hareket eden biri değil geçmişinde ciddi depresyon intihar girişimi vs var çok hassas o yüzden. Şimdi de onların evi kalacak onu bırakıp gideceğim diye bana kızıyor. Ek olarak geçen gün bir yakınımız doğum yaptı bana sen çabuk ayaklandın dedi ben de ayaklanmak zorundaydım beni tuvalete gitmek için ayağa kaldıracak kimsem bile yoktu beni kaldırın diye ağladım kaldırmadılar dedim(kaldırmayan kişi babam) sonra da hep ben baktım ilk geceden dedim sezaryen olduğum halde. Ailem aynı sitede oturduğumuz halde günde 10 dk bebek sevmeye gelip gitti ne bir yemek ne birsey. Bu da benim içimde büyük yara çünkü benden bir ay sonra ablam doğum yaptı onun yanına gidip kaldılar bebeğe ablama baktılar. Hala da laf gelince sen ayaklandın ablan ayaklanmadı diyolar bana da geliyo gelenler. O konuda tepki gösterdiğim için de annem şu an bana yine tavırlı. Zoruma gidiyo inanın sanki kötü bir şey yaptım gibi. Bizimle gelme nedenleri de asla bebek bakmak falan değil annem bana çok düşkündür her gün görmek ister ben onu dinlerim dertlerini bir sorun olduğunda onu korurum bunlara güvenir. Bir de eşim 3+1 ev istiyor misafir odası olsun diye paramız da yetiyor ama annem onu da istemiyor eşimin ailesi gelir bizde kalır annesi bir süre sonra bize yerleşmek ister diye. Eşimin annesiyle aynı evde yaşamak istemem anlaşamam ama şu an öyle bir konuşma da yok. Annem sürekli 3+1 almayın gelir yerleşir diyo eşim de 3+1 alcaz dediği için de sorun oluyo. Ben kendimi arada kalmış hissediyorum. Bebekle taşınmak vs zaten zorken bir de bu gerilim beni kötü etkiliyo. Sizce ben ne yapmalıyım?

Neden annenin kuyruğu gibi yaşıyorsun? Çocuğuna bakmıyor etmiyor. Hem kadından şikayet ediyorsun hem ısrarla beraber taşınıyorsun. Sen ne karar alacaksan eşinle alacaksın annenle değil. Sen annene böyle bağımlı olursan, ilişkine katarsan, kocan annesini eve getirir tabiki. Sizinle senin annen taşınıyorsa, kocan annesini ister haliyle.
 
Merhaba arkadaşlar ben 3.5 yıllık evliyim 11 aylık bebeğim var. Eşimin işi nedeniyle karşıya taşınmamız gerekiyor. Ben de şu an ücretsiz izindeyim ama tayin istedim çıktı şükür. Şu anki evimiz de satılıyor ordan ev alacağız buraya kadar sorun yok. Ailemle aynı sitede oturuyoruz ve onlar da bizimle gelecek evleri satışta. Onların evi bizimkinden küçük ve giriş katı bu sebeple galiba onların evine talip çıkmadı bizimkine çok çıkarken. Annem de bunu kafaya taktı ve içten içe beni suçladığını düşünüyorum artık. Annem normal psikolojiyle hareket eden biri değil geçmişinde ciddi depresyon intihar girişimi vs var çok hassas o yüzden. Şimdi de onların evi kalacak onu bırakıp gideceğim diye bana kızıyor. Ek olarak geçen gün bir yakınımız doğum yaptı bana sen çabuk ayaklandın dedi ben de ayaklanmak zorundaydım beni tuvalete gitmek için ayağa kaldıracak kimsem bile yoktu beni kaldırın diye ağladım kaldırmadılar dedim(kaldırmayan kişi babam) sonra da hep ben baktım ilk geceden dedim sezaryen olduğum halde. Ailem aynı sitede oturduğumuz halde günde 10 dk bebek sevmeye gelip gitti ne bir yemek ne birsey. Bu da benim içimde büyük yara çünkü benden bir ay sonra ablam doğum yaptı onun yanına gidip kaldılar bebeğe ablama baktılar. Hala da laf gelince sen ayaklandın ablan ayaklanmadı diyolar bana da geliyo gelenler. O konuda tepki gösterdiğim için de annem şu an bana yine tavırlı. Zoruma gidiyo inanın sanki kötü bir şey yaptım gibi. Bizimle gelme nedenleri de asla bebek bakmak falan değil annem bana çok düşkündür her gün görmek ister ben onu dinlerim dertlerini bir sorun olduğunda onu korurum bunlara güvenir. Bir de eşim 3+1 ev istiyor misafir odası olsun diye paramız da yetiyor ama annem onu da istemiyor eşimin ailesi gelir bizde kalır annesi bir süre sonra bize yerleşmek ister diye. Eşimin annesiyle aynı evde yaşamak istemem anlaşamam ama şu an öyle bir konuşma da yok. Annem sürekli 3+1 almayın gelir yerleşir diyo eşim de 3+1 alcaz dediği için de sorun oluyo. Ben kendimi arada kalmış hissediyorum. Bebekle taşınmak vs zaten zorken bir de bu gerilim beni kötü etkiliyo. Sizce ben ne yapmalıyım?
Siz taşınıyorsunuz diye anneler niye senin peşinden geliyor ki aynı şehirde değil misiniz zaten? Bırak tavırlı olsun allah aşkına alttan alma bu kadar annede olsa biryere kadar. Birde kendisi hergün gelip kvden niye rahatsız oluyor? Siz artık eşinizle bir ailesiniz, elbette anneleri göreceksiniz ama göbek bağı kesilmemiş gibi hergün değil. Bu arada tedaviye devam ediyor mu?
 
Neden annenin kuyruğu gibi yaşıyorsun? Çocuğuna bakmıyor etmiyor. Hem kadından şikayet ediyorsun hem ısrarla beraber taşınıyorsun. Sen ne karar alacaksan eşinle alacaksın annenle değil. Sen annene böyle bağımlı olursan, ilişkine katarsan, kocan annesini eve getirir tabiki. Sizinle senin annen taşınıyorsa, kocan annesini ister haliyle.
Kocamın annesinin bize taşıması gibi bir gündem yok onlarla da aynı şehirdeyiz istediği zaman gelir kalır onda sıkıntı yok ben sadece sürekli yaşamak istemiyorum. Annem bana daha çok bağımlı dediğim sorunlardan dolayı onu üzmek istemiyorum ben ama üzülüyorum
 
Merhaba arkadaşlar ben 3.5 yıllık evliyim 11 aylık bebeğim var. Eşimin işi nedeniyle karşıya taşınmamız gerekiyor. Ben de şu an ücretsiz izindeyim ama tayin istedim çıktı şükür. Şu anki evimiz de satılıyor ordan ev alacağız buraya kadar sorun yok. Ailemle aynı sitede oturuyoruz ve onlar da bizimle gelecek evleri satışta. Onların evi bizimkinden küçük ve giriş katı bu sebeple galiba onların evine talip çıkmadı bizimkine çok çıkarken. Annem de bunu kafaya taktı ve içten içe beni suçladığını düşünüyorum artık. Annem normal psikolojiyle hareket eden biri değil geçmişinde ciddi depresyon intihar girişimi vs var çok hassas o yüzden. Şimdi de onların evi kalacak onu bırakıp gideceğim diye bana kızıyor. Ek olarak geçen gün bir yakınımız doğum yaptı bana sen çabuk ayaklandın dedi ben de ayaklanmak zorundaydım beni tuvalete gitmek için ayağa kaldıracak kimsem bile yoktu beni kaldırın diye ağladım kaldırmadılar dedim(kaldırmayan kişi babam) sonra da hep ben baktım ilk geceden dedim sezaryen olduğum halde. Ailem aynı sitede oturduğumuz halde günde 10 dk bebek sevmeye gelip gitti ne bir yemek ne birsey. Bu da benim içimde büyük yara çünkü benden bir ay sonra ablam doğum yaptı onun yanına gidip kaldılar bebeğe ablama baktılar. Hala da laf gelince sen ayaklandın ablan ayaklanmadı diyolar bana da geliyo gelenler. O konuda tepki gösterdiğim için de annem şu an bana yine tavırlı. Zoruma gidiyo inanın sanki kötü bir şey yaptım gibi. Bizimle gelme nedenleri de asla bebek bakmak falan değil annem bana çok düşkündür her gün görmek ister ben onu dinlerim dertlerini bir sorun olduğunda onu korurum bunlara güvenir. Bir de eşim 3+1 ev istiyor misafir odası olsun diye paramız da yetiyor ama annem onu da istemiyor eşimin ailesi gelir bizde kalır annesi bir süre sonra bize yerleşmek ister diye. Eşimin annesiyle aynı evde yaşamak istemem anlaşamam ama şu an öyle bir konuşma da yok. Annem sürekli 3+1 almayın gelir yerleşir diyo eşim de 3+1 alcaz dediği için de sorun oluyo. Ben kendimi arada kalmış hissediyorum. Bebekle taşınmak vs zaten zorken bir de bu gerilim beni kötü etkiliyo. Sizce ben ne yapmalıyım?
Annenizi ne ilgilendirir sızın yasayacagınız evın planı
 
Merhaba arkadaşlar ben 3.5 yıllık evliyim 11 aylık bebeğim var. Eşimin işi nedeniyle karşıya taşınmamız gerekiyor. Ben de şu an ücretsiz izindeyim ama tayin istedim çıktı şükür. Şu anki evimiz de satılıyor ordan ev alacağız buraya kadar sorun yok. Ailemle aynı sitede oturuyoruz ve onlar da bizimle gelecek evleri satışta. Onların evi bizimkinden küçük ve giriş katı bu sebeple galiba onların evine talip çıkmadı bizimkine çok çıkarken. Annem de bunu kafaya taktı ve içten içe beni suçladığını düşünüyorum artık. Annem normal psikolojiyle hareket eden biri değil geçmişinde ciddi depresyon intihar girişimi vs var çok hassas o yüzden. Şimdi de onların evi kalacak onu bırakıp gideceğim diye bana kızıyor. Ek olarak geçen gün bir yakınımız doğum yaptı bana sen çabuk ayaklandın dedi ben de ayaklanmak zorundaydım beni tuvalete gitmek için ayağa kaldıracak kimsem bile yoktu beni kaldırın diye ağladım kaldırmadılar dedim(kaldırmayan kişi babam) sonra da hep ben baktım ilk geceden dedim sezaryen olduğum halde. Ailem aynı sitede oturduğumuz halde günde 10 dk bebek sevmeye gelip gitti ne bir yemek ne birsey. Bu da benim içimde büyük yara çünkü benden bir ay sonra ablam doğum yaptı onun yanına gidip kaldılar bebeğe ablama baktılar. Hala da laf gelince sen ayaklandın ablan ayaklanmadı diyolar bana da geliyo gelenler. O konuda tepki gösterdiğim için de annem şu an bana yine tavırlı. Zoruma gidiyo inanın sanki kötü bir şey yaptım gibi. Bizimle gelme nedenleri de asla bebek bakmak falan değil annem bana çok düşkündür her gün görmek ister ben onu dinlerim dertlerini bir sorun olduğunda onu korurum bunlara güvenir. Bir de eşim 3+1 ev istiyor misafir odası olsun diye paramız da yetiyor ama annem onu da istemiyor eşimin ailesi gelir bizde kalır annesi bir süre sonra bize yerleşmek ister diye. Eşimin annesiyle aynı evde yaşamak istemem anlaşamam ama şu an öyle bir konuşma da yok. Annem sürekli 3+1 almayın gelir yerleşir diyo eşim de 3+1 alcaz dediği için de sorun oluyo. Ben kendimi arada kalmış hissediyorum. Bebekle taşınmak vs zaten zorken bir de bu gerilim beni kötü etkiliyo. Sizce ben ne yapmalıyım?
Üstekiler neyse de 3+1 olayına karışması ne alaka? Belki üç dört çocuğun olacak çocuk odası yapcan kime ne
 
Aynı şehirdeyken ve bebeğe bakma durumuda yokken onlarında taşınmak istemesi çok garip geldi bana.
Madem sıcak paylaşımınız yok annenizle gerek var mı buna ?
Enerjinizi kendi çekirdek ailenize harcayın.
Nereye kadar annenizi nazlayacaksınız.
Gün gelir bu yorulmanın altında kalırsınız..
Eşinizle vereceğiniz ortak, ileriye dönük kararlara bile karışıyor...
Sınır çizmeye bu taşınma vesilesi ile küçük adımlarla başlayabilirsiniz...
 
Siz taşınıyorsunuz diye anneler niye senin peşinden geliyor ki aynı şehirde değil misiniz zaten? Bırak tavırlı olsun allah aşkına alttan alma bu kadar annede olsa biryere kadar. Birde kendisi hergün gelip kvden niye rahatsız oluyor? Siz artık eşinizle bir ailesiniz, elbette anneleri göreceksiniz ama göbek bağı kesilmemiş gibi hergün değil. Bu arada tedaviye devam ediyor mu?
Tedaviye devam etmiyor kötü hissedince ilaç içiyor o kadar. Çocukluğumdan beri psikolojik olarak hastalıkları olduğu için ben o ne derse elimden geldiğince yapmaya çalışıyorum çok hassas hala minicik bir şey bile onu çok kötü edebiliyor bir anda. Kayinvalidemi de kıskanıyor olabilir aramız aşırı iyi olmasa da onunla daha çok ilgilenirim o bizim eve yerleşir de annem uzak kalır gibi bir sürü şey geçiyor bence aklından
 
Üstekiler neyse de 3+1 olayına karışması ne alaka? Belki üç dört çocuğun olacak çocuk odası yapcan kime ne
Karışma bahanesi olarak temizliği zor olur esin kayinvalideni size getirir ilerde birlikte yaşayın diye şimdiden onun için büyük ev alıyor diyor. Bence ilerde o bizimle yaşamak istiyor bizimle yaşamasa bile hep böyle çok yakın olsun ben onlarla ilgileniyim istiyor o yüzden korkuyor karışmadan da duramaz zaten onun istediği olsun istiyor her konuda ama farkında değil
 
Aynı şehirdeyken ve bebeğe bakma durumuda yokken onlarında taşınmak istemesi çok garip geldi bana.
Madem sıcak paylaşımınız yok annenizle gerek var mı buna ?
Enerjinizi kendi çekirdek ailenize harcayın.
Nereye kadar annenizi nazlayacaksınız.
Gün gelir bu yorulmanın altında kalırsınız..
Eşinizle vereceğiniz ortak, ileriye dönük kararlara bile karışıyor...
Sınır çizmeye bu taşınma vesilesi ile küçük adımlarla başlayabilirsiniz...
Benden kopmak istemiyor çünkü arkadaşı vs yok birseyler konuşup paylaşacağı ve benimle paylaşmak istiyor her şeyi bana yakın olmak onun için önemli. Sıcak paylaşımım tabi ki var ama kırıldığım yerler de var. Bebek baksın gibi bir beklentim yok ama onun ilerde benim ona bakmamla ilgili beklentisi var bence
 
Annenizi ne ilgilendirir sızın yasayacagınız evın planı
Kendince korkuları var ama beni de zor durumda bırakıyor ev bakmaya hep birlikte gidelim demişti tamam demiştik şimdi mesela tavırla benim fikrimin önemi yok nasılsa siz gidin bakın diyo. Bunu demesinin altında sen beni sevmiyosun beni dinlemiyosun yatiyo. Sanki çok kötü bisey yapmışım gibi bi tavır ölecek gibi bakışlarla yapiyo bunu hayır sen de gel sensiz olmaz dememi bekliyo
 
Anneniz ciddi ruh hastası, sizi destek olmadığı gibi her türlü duygusal manüplasyona alıştırmış sizi, dert çöplüğü haline gelmişsiniz. Biraz hayır desenize annenize. Aynı şeyi eşiniz yapsa taşındığım yere kv gelecek diye konu açardınız. Sizin aileniz eşiniz. Ne demek misafir odası olmasın, ona bile karışıyor. Sizin evinizde kalacak kişi annenizi ilgilendirmez. 3 odalı ev bile küçük geliyor artık insanlara. Anneniz üzerine vazife olmayan konulara müdahil olmasın. Ayrıca anneniz size düşkün değil, amacı sizi her gün görmekte değil. Sizi görüp, iki laf söyleyip, manüple edip yönlendiriyor. Kendi egosunu doyuruyor. Sizin üzerinizde kontrol sağlayabildiği için size yakın olmak istiyor.
 
onu dinlerim dertlerini bir sorun olduğunda onu korurum
Ücretsiz psikolog olarak kullanılıyorsun bunun adı düşkünlük değil düşkün olan zor zamanında da yanında olurdu ablan huylarını bildiği için ay ağrım var rolüne girmiş ne güzel bakılmış sen de mağdur rolünden çık bence gelmemeleri iyi olmuş 2 aileden de uzakta eşin ve bebeğinle yeni hayatının tadını çıkar zaten sana yardım eden de yokmuş.
 
3+1 büyük bir ev değil standart bir ev. Siz nasil evin büyüklüğünü annenizin yönlendirmesiyle karar veriyorsunuz . Sizle gelmeleride normal değil siz arada kalmamissiniz sadece annenizin etkisinde kalmışsiniz.
Eşiniz size böyle annesinin ağzıyla konuşsa ne hissederdiniz eşiniz adina üzüldüm. Ev planinizda bile eşinizin düşüncesinin onemi yok.3+1 ne bizde 3+1 de yasiyoruz ama gönül isterdi 4+1 5+1
 
Benden kopmak istemiyor çünkü arkadaşı vs yok birseyler konuşup paylaşacağı ve benimle paylaşmak istiyor her şeyi bana yakın olmak onun için önemli. Sıcak paylaşımım tabi ki var ama kırıldığım yerler de var. Bebek baksın gibi bir beklentim yok ama onun ilerde benim ona bakmamla ilgili beklentisi var bence

Babanız, ablanız ya da bu derece yakınlarınızın sizin annenizle kaldığınız bu baskıya karşı tutumları ne

Ömür boyu taşın altına bu kadar elinizi koyamazsınızki
Sizin çekirdek aileniz gittikçe olumsuz etkilenecektir

Annenizin terapi alması ve birilerinin hayatın gerçeklerini ona çıtlatması gerekiyor
 
ne kadar üzücü annelerine annelik yapmak zorunda kalan evlatlara gerçekten çok üzülüyorum. anne koruyup kollayacak, derleyip toplayacak, her zaman olumlu ılımlı olacakken evlatların anneye annelik yapması çok acı. kimi insanlar ebeveynler yönünden çok şanslı iken kimisi maalesef işte.... sizi anlıyorum ama bir çözümüm yok. sadece güzellikler diliyorum ve çıkar yollar
 
Back