senin yaşadığın durumun nerdeyse aynısını yasadım senin annenin söylediklerinin aynısını annemde bana söylemişti hatta benim babamda senin baban gibi ne yapayım kendimi öldüreyimmi diyordu çıkıyordu işin içinden hergün ağlıyordum arada kalmışitım resmen benim düşündüyüm gibi annemlerin beni düşünmediyini gördüm allah razı olsun eşim hep yanımdaydı destek oldu bana bende mantığımı kullandım çözdüm işi 1 sene küs kaldık önceleri hak vermiyorlardı bize konuşuyorlardı zaman geçti herşey yerine oturdu ayrıntılı ve mantıklı düşünüm hak veriyorlar artık bize şuan aramız çok iyi
sizin adınıza sevindim. annem babam diye (sırf bu yüzden) tabiki sevgi saygı duyuyorum ama uzun bir süre görüşmeyi düşünmüyorum. 3 ay annemle konuşmamıştık, beni merak edip aramadı bile. eşim yurt dışına çıktı, yoktu günlerce annem arayıp kızım yalnız kaldın korkuyor musun, gel bizde kal demedi. bayramda görüştük tamam herşey yoluna girdi derken bu borç yüzünden evine gittiğimde bana bir pislik gibiymişim gibi davrandı. çok kırıldım çok fazla. ondan nefret etmemek için çocukluğumdaki güzel anılarımızı, azda olsa bana iyi davrandığı zamanları düşünüyorum. aklımı kaybetmemek için Allahtan sabır güç istiyorum. 2 hafta oldu olay patlak vereli ne arayan ne soran, ya bu kız ne yaptı, kocası dövdü mü attı mı diyen yok. insanın evladını silmesi için çok kötü birşey yapması lazım. mesela katil olması, hırsız olması ya da çok namussuz olması gerekir ki bu saydığım tip insanların anneleri babaları bile çocuklarını koruyor savunuyor. çok uzağa gitmeme gerek aslında eşimin annesi değişik bir yemek yapar boğazından geçmez hemen bizi yemeğe çağırır, pazara gider telefon açar kızım bu lazım mı, alayım mı der. ben bunları gördükçe daha çok eziliyorum, daha çok boynum bükülüyor. gerçekten psikolojim bozuldu. gülmeyi unuttum. hep moralim bozuk. bu para olayı çözülmeden evimde de huzur yok.