-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
annelik duygysu
- Konu Sahibi nur_cihan
- Başlangıç Tarihi
Benim oğlum Mayıs 2013 doğumlu. Oğlum doğana kadar hiçbir bebeği (6 aydan küçük) kucağıma almamıştım. Ben de doğumdan önce tutamam filan diyordum. Ama ilk kucağıma aldığımda narkozun etkisiyle mi bilmiyorum artık
bu düşünceler aklıma bile gelmedi. Hatta oğlumu 5 günlükten itibaren eşimle birlikte yıkadık. Annelik içgüdüsü mü yoksa Allahın bir hikmeti mi bilmiyorum ama eğer yardım edecek kimsen yoksa bir şekilde yapıyorsun.
bu düşünceler aklıma bile gelmedi. Hatta oğlumu 5 günlükten itibaren eşimle birlikte yıkadık. Annelik içgüdüsü mü yoksa Allahın bir hikmeti mi bilmiyorum ama eğer yardım edecek kimsen yoksa bir şekilde yapıyorsun.
- 13 Şubat 2013
- 821
- 948
- 158
canım benim mesajını tebessümle okudum..inan bana anneliği bebek öğretiyor insana..yakınındakiler sadece teorik olarak onu yap bunu yap diyecekler ama pratiği bebeğin yaptıracak sana..hani diyorsun ya kucağıma alamam gibi geliyor diye,o senin kucağındayken pozisyonunu kendi alıyor zaten..ben mesala o kadar derin uyurdumki hatta birinde odaya yarasa girmiş annemler çıkarmış onu bile duymamışım ama bebeğim olunca yatağında dönse ona bile kalkıyorum artık..anne olunca bütün alışkanlıkların değişiyor.şimdi ne desek boş,anne olunca anlarsın ancak..:)
Bir de altından kalkamama, yetersiz hissetme çocuk büyürken hep oluyor. Ne yaparsan yap acaba eksik mi yapıyorum, çocuğum şunu yapamıyor benden mi kaynaklanıyor gibi endişelerin hep oluyor. Bence bunlar çok doğal. Çevremde dört dörtlük olduğunu, herşeyi bildiğini iddia eden anne ve babalar var mesela. Birçok şeyi o kadar yanlış yapıyorlar ki (çocuk beslenmesi, çocuğu uyutma, tv izlettirme gibi artık herkesin bildiği çok temel şeyler) farkında bile değiller. İyi niyetle kırmadan söylemeye kalksan hemen tepki gösteriyorlar. O yüzden birşeyleri sorgulamak, emin olamamak, araştırmak aşırya kaçmadıktan sonra insanı geliştiren şeyler.
Çok doğru. Ben de uykuya çok düşkündüm oğlumdan önce, ama o doğduktan sonra uyusa bile uyuyamıyordum onu izlemekten. Zaten en ufak bir çıtırtıya bile uyanıyor insan bir süre sonra.
Sevindim bunlari duyduguma ins ben de yapabilirim. Bir de ben dogumdan da korkuyorum gerci sezaryen var artik ama ne bilryim insan urkuo yine de cesaretli degilim siz normal mi yaptnzBenim oğlum Mayıs 2013 doğumlu. Oğlum doğana kadar hiçbir bebeği (6 aydan küçük) kucağıma almamıştım. Ben de doğumdan önce tutamam filan diyordum. Ama ilk kucağıma aldığımda narkozun etkisiyle mi bilmiyorum artık
Yaparsın merak etme. Benim oğlumun doktoru doğada hiç böyle şeyler yok. Hiçbir kedi yavrusunu diğer yavrularla karşılaştırmıyor, nasıl beslerim acaba kilo alıyor mu, aman komşu kedi teyzesi böyle diyor diye düşünmüyor demişti. Haklı aslında insanlar bilinçlendikçe korkuları artıyor. Doğal olanı unutuyoruz ne yazık ki.
Doğumu mümkün olduğunca düşünme. Ben hiç doğum videosu izlemedim, olumsuz doğum hikayesi okumadım çünkü doğumdan çok korkuyordum. Nasıl olacak doğum diye soranlara sinir oluyordum. Doktorumun yönlendirmesiyle sezeryan oldum. Ben kan alınırken bile bir tuhaf oluyorum o yüzden hiç korkma. Hatta doğuma girerken damar yolu açılırken fenalaştım. Normal doğumun da sezeryanın da artıları eksileri oluyor. Ben doğum sonrası çok sıkıntı yaşamadım, hastaneden eve gelince 2 gün kalkarken zorlandım dikişlerden dolayı ama çocuğumun herşeyini kendim yapmaya çalıştım. Zaten yanında yardımcı olabilecek birileri olursa bebek bakımı korkutmasın seni.
