12 tane oldu kuslarim. Onlara cok emek verdim her birini ayri ayri seviyorum. Gecen birinde yumurta sikisti ona mudahale ettik, ilaclari ve gece nobetleri derken cok yorgun dustum ama onemli olan onun iyilesmesiydi. Cok korktum olecek diye, gece uyanamazsam usur iyilesemez diye alarm kurup sicakligini ayarladim falan. Ama onlari seviyorum.
Bu kitap seni annelige hazirlamayacak ama hamileligin basinda her kadin okumali , sen ozellikle okumalisin
Benim de etrafimda herkes cok mutlu hamilelik gecirdi. Herkes isteyerek hamile kaldi kimisi cok bekledi ve tup bebek surecine girdi turlu acilar cekti.
Koalina, okudum ama yarısına kadar, çookk karamsarsın, hep kötü olumsuz şeyler yazmışsın ama öğreneceksin ki bebeğini kucağına alır almaz tümm bilgiler vahiy inmiş gibi, matrix deymişsin gibi bünyene yüklenecek, içgüdülerinle bir anda en iyisini en doğrusunu sen biliyor olacaksın, sana ahkam kesenler bir numaralı düşmanın olacak falan
annem bebeğin altını almakta zorlandı, acı içinde iken yataktan fırlatıp kendim aldım, duruuunnn ben yaparım diye 
öyle deli birşey geliyor
o kadar kafaya takma, tebrik ederim, zamanın ve hormonlarının akışına bırak.
şuan normaldir düşünüyorum duygulaırnı kucagına aldıgında değişir eminim.
Iste ben de onlari dusunuyorum. Burada da kac konu okuduk. Yok mu psikopat anneler var, ben oyle olur muyum olmaz miyim hic kestiremiyorum.
Hayata biraz eşin gibi baksan iyi olur.
Oda istemiyormuş ama ne kadar güzel kabullenmiş,
Genel yapınmı soguk bu konudamı böylesin ?
Bizim gibi o karnındaki yavruya sahip olmak için her gece aglayarak uyuyanları düşün belki biraz daha yumuşatır seni.
Zaten kucagına aldıgında bence bu düşüncelerinde toz bulutu gibi dagılır,
Hele bi kokusu gelsin burnuna,
O minnak elleri tut bi,
Bak bakalım neler oluyor..
Bizim de böyle bir durumumuz olsa muhtemelen boşanmaya kadar giderdi dini açıdan eşim aldırtmaz (hiç çocuk istemiyor) bende doğuramam o yüzden çok aşırı dikkatliyim bu konuda Allah isteyenlere nasip etsin
Oncelikle merhaba, tepkilerinizi biraz asiri buldum, o kadar detay düşünüp kendinizi harap ediyorsunuz ki bence saglikli düşünemiyorsunuz ve bu durum esinizle olan diyalogu bile bozar bence, madem bu kadar kotusunuz neden psikolojik destek almayı düşünmüyorsunuz. sağlık problemi olacagini vs nereden biliyorsunuz ki..Bunlar yersiz korkular farkında olun..bunlar asiri kaygı,anksiyete..
Bilemiyorum yorum yapan uyelerin bir kismini az cok taniyorum, onlar da az cok taniyordur ve anliyordur ona gore yorum yapiyorlardir diye dusunuyorum.Bu konuyu başkası açsa eleştiri bombardımanına tutulurdu.
Siz şanslı üyelerdensiniz :))
Şaka bir yana şanslı üyelerden olmanızın nedeni de normalde aklı başında yorumlar yapan bir üye olmanızdır sanırım.
Ben destek almanızı öneriyorum.
Verdiğiniz 'kötü anne' örnekleri çok uç noktalar.Öyle bir anne olacağınızı sanmam.
Ama yine de daha sağlıklı ve mutlu hissetmek adına destek almanız iyi olacaktır.
Ben isteyerek bebek sahibi oldum.
Allah ikiz bebek verdi.
Eğer tek bebeğim olsa idi daha sabırlı daha da ilgili bir anne olabilirdim belki,bazen öyle düşünürüm.
Ama yine de anneliği beceremedim demem.
Hatalarımla,belki yanlışlarımla anneyim.
Zor bir gebelik,ikiz bebek zorluğu ama dünyanın hiçbir nimetine değişmeyeceğim iki evlat.
Çok da iyi bir anne olduğumu düşünürüm,çevremden de öyle duyum alıyorum laf aramızda :))
Siz de olursunuz
Hemen hepsini severim ama tabi ki emek verdigim kendi besledigim kusun yeri baska. Engelli bir kizim var mesela, nasil seviyorsam esim de kardesim de o mu ben mi diye sorar. Yumurtadan cikip annesi bakmayinca ben bakmistim. 2 saatte bir kalkip beslemek zorundaydim. Simdi 6 yasi bitti kizimin, benden baska kimseye de gitmez.
Yani acikcasi oyle bir zamanda geldi ki baska bir zamanda olsa muhtemelen aldirirdim hic dusunmeden.
