Anneliğe alışamadım

lostradamus .!.:

İlk zamanlar bende öyleydim. Şu an kızım 15 aylık. İkinciye hamileyim.
Kızımı o kadar seviyorum o kadar sevimli ki, gece yanımda uyudu bugün mesela annemde kaldığımız için. Uyanıp saçımdan tutup anne, anne, diyor ben efendim diyene kadar. Sonra yüzümü sevip, parmağını emip uyuyor. Onların sevgisi gerçekten paha biçilemez. Şu bir gerçek; bende tabi ki özlüyorum eski yalnız gümlerimi. Ama şu an yalnız kaldığımda kızımı çok özlüyorum yani eski hayatımdan daha ağır basıyor. Öyle alışacaksınız ki ona bu günler geçecek. İşten gelince bi anda boynuma sarılıyor mesela. Kapı sesini duyunca anne diyor. O kadar güzel ki.

Genişletmek için tıkla...

ay evet aynısı bana da oluyor yanımda uyuyor oğlum 2,5 yaşında :) gece kalkıp sırtımı ona dönük görünce anne anne diyor yüzümü dönüp elimi tutunca yine uykuya dalıyor :) tospiğim çok çektirdi bana bebekken ama hamd olsun şimdi aramız iyi kendisiyle :)

duygu7735 .!.:

ay evet aynısı bana da oluyor yanımda uyuyor oğlum 2,5 yaşında :) gece kalkıp sırtımı ona dönük görünce anne anne diyor yüzümü dönüp elimi tutunca yine uykuya dalıyor :) tospiğim çok çektirdi bana bebekken ama hamd olsun şimdi aramız iyi kendisiyle :)

Genişletmek için tıkla...

Çok tatlılar ama :)

siz lohusa depresyonu da yaşamışsınız büyük ihtimalle.
ben gözlerimden yaşlar fışkıra fışkıra göğsüm kanaya kanaya emzirdim.
normal doğum yapmıştım emzirirken çektiğim acının yanında hiçti..
lohusa hüznü yaşadım sesim çıkmadı, hareketlerim yavaşladı..
ama pes etmedim
doğar doğmaz mutluluktan havalara uçan, annelik ne muazzam bir duyguymuş diyen kadınlardan olmadım ilk doğumumda. ( ikinci doğumumda ilk 6 ay çok keyifliydi çok rahattı)
zamanla bağımız güçlendi kızımla, emzirmekten keyif aldım.

eşinizin sizi terk etmesi ve her şeye sizin koşuyor olmanız problem.
muhtemelen rahatça tuvalete bile gidemiyorsunuz.
hissettikleriniz çok doğal bu açıdan bakınca.
desteğe ihtiyacınız var.
yanınızda eş dost arkadaş yoksa, size iyi gelecek şeyler yapın.
basit kişisel gelişim kitapları bile iyi hissettirebilir.
ben kesinlikle önyargılı değilim o kitaplara karşı.
inançlı biriyseniz maneviyata önem verin. rahatlatır.
meditasyon uygulamaları var onlardan yapın

lostradamus .!.:

Çok tatlılar ama :)

Genişletmek için tıkla...

o kadar tatlılıklarını da yaşayalım ama demi uykusuz gazlı gecelerden sonra hakettik mesela :)
oğlum benle uyuyor arada bu durum hamile olduğum için zorlasada yani yatağımızı ayırsak ben üzülürüm sarılıp uyuyorum bana en sokulduğu dönem çünkü :) aman annelik işte delilik hem istersin çocuk büyüsün hemde yamacımda kalsın istersin :) Allah sağlıktan ayırmasın..

Bende taze Anne adayiyim.. suan onu hissedemesemde kendimi tamamen Anne gibi hissediyorum daha simdiden. Ama bu yazdiklarinizda düsündürmedi degil tabi Allah Büyük .. Rabbim aratmasin Evlat arayan o kadar Insan var ki

Bu yuzden tek cocukla kalmak bana en mantiklisi olarak geliyor 1.5 yasinda oglum tum gunum dolu bir tane daha olsa kafayi yerdim insan kafasina esince disariya cikabilmeyi ozluyor biyere gidecegim zaman ailemden birinin musait olmasini bekliyorum cocuguma baksinlar da gideyim diye:)) gun ortasinda soyle bi uzanayim demek yok tabi buyudukce bunlar daha kolaylasacak ama ben yaslaniyorum :) birde sorumluluk kismi var birsey olursa falan diye devamli kafamda kuruyorum zor ya cocuk buyutmek yap 3-5 buyur diyenler ciddi sekilde umarsiz bence

Çok normal..
Sürekli biri veya birileri için endişelenmek, özbakımlarını kendinden önde tutmak yorucu bir şey çünkü.

Ben de zaman zaman önceden ne kadar rahatmışım diyorum. Ama bir şey yapıyor ve iyi ki olmuş diyorum.

O hastayken moralim çok bozuk oluyor, hiç bir şeyden tat alamıyorum. Ama özellikle 2 yaşına kadar rahat yemek yiyememekten, gittiğimiz yerlerde yaşadığımız curcunadan çok rahatsızdım. Stres yükleniyordum.

Biraz da geç anne olmanın etkisi mi bilmiyorum. Genç yaşta olunca onunla birlikte büyüyorsun diyorlar ya. Daha çabuk benimseniyor galiba..

Ben 32 yaşımda doğurdum. Yani oturmuş bir düzene, bir akla gelen bebeği anında kabullenmek daha zor. İnsan eskiyi kıyaslıyor ister istemez.
Yine de çok erken anneliği tasvip etmem orası ayrı :)

3 yaşına girecek yakında. İletişimimiz arttıkça rahatladım ben. Elinden tutup istediğim yere gidebiliyorum artık. Beni anlıyor. Kendini anlatmaya çalışıyor.
O ilk zorluklar yüzünden ikinciye cesaretim yok benim mesela :)

Darkesttt .!.:

Evet bunu itiraf etmek zor ama su bir gercek anneliğe hala alışamadım
Anne olmadan onceki hayatımı ozgurlugumu deliksiz uyumayı kendimden baska bi canlıyı her gun her an dusunmeden yasamanın rahatlığını cok ozledim
Asla cocuklarımı bırakamam gozum arkada kalır oylede rahat edemem asla bırakmadımda hic
Ama bu onlardan onceki hayatımı cok ozledigim gercegini değistirmiyor
Bi ben mi boyleyim yoksa ben gibi baska boyle hisseden varmı

Genişletmek için tıkla...

Bende senin gibiyim malesef yalnız olmadiğima sevinsemmi üzülsemmi bilemedim kendimi çok yorgun hissediyorum

Bazen başımı alıp sessiz sakin kimsenin olmadığı bir yere kaçmak istiyorum ....bende normalim değil mi?4 yaşında yerinde durmayan,uyumayan,miz miz bir oğlum var ve 7 aylık hamileyim ...sahur,iftar,temizlik herşey bana bakiyor ..rabbim sağlık sıhhat versin coook seviyorum yalnız bir yere gitmedim daha ama insan bazen bunaliyor

Safsarisin .!.:

Bende emzirmeyi düşünmüyorum. Olduğunda.

Genişletmek için tıkla...

Emzirmek sadece bebek için değil anne için de faydalıdır. Hoş anneye faydası olmasa da insan bebeğe faydası için aksini düşünmez ya neyse. Sen bunu bir araştır ondan sonra karar ver.

Evlat için o acıya katlanılıyor. Yalnızca bazı yaralar patolojik hal alıyor hepsi değil..

Darkesttt .!.:

Evet bunu itiraf etmek zor ama su bir gercek anneliğe hala alışamadım
Anne olmadan onceki hayatımı ozgurlugumu deliksiz uyumayı kendimden baska bi canlıyı her gun her an dusunmeden yasamanın rahatlığını cok ozledim
Asla cocuklarımı bırakamam gozum arkada kalır oylede rahat edemem asla bırakmadımda hic
Ama bu onlardan onceki hayatımı cok ozledigim gercegini değistirmiyor
Bi ben mi boyleyim yoksa ben gibi baska boyle hisseden varmı

Genişletmek için tıkla...

doğumdan sonra ilk 6 ay böyle düşündüm.eski hayatimi özledim uyumayı özledim tek başıma çıkmayı eşimle dışarı çıkmayı gülmeyi mutlu olmayı sanirsam bunun adi lohusalikti 6 aydan sonra gaz donemi azalınca ve bebeğim birseyleri anlayıp tepki vermeye başlayınca daha guzellesti herşey ...ona alıştım onsuz olamayacağımı anladım.bu normal ben her gün her saat ağlardım ağlamasam da gözler hep dolu doluydu...Çok tuaf bir süreçti ..insan sevgiye aşırı derece ihtiyaç duyuyor ...ama biz sürekli kavga ederdik geçecek merak etmeyin.miniginize o kadar alınacaksınız ki eski hayatınızı çoktan unutmuş olaksiniz

Limonsuzcay .!.:

Konumuz bu değil ama yazmak istedim. Isırdığı zaman net ve kararlı bir ses tonuyla yanlış yaptığını söyleyin sonra da vermeyin. O an yanlış yaptığını anlasın. (bi 5 dakika sonra falan verirsiniz eğer doymadığını düşünürseniz)

Genişletmek için tıkla...

Teşekkürler onu da denedim yok başka bir cins benimki.önceden gece ısırmıyordu bu gece ona da başladı.

ahhh ne onlarla oluyor ne onlar olmadan annelik tam bir delilik babaannem derdi evlat demirden leblebi ne yenilir ne yutulur diye çok haklıymış :))

esergry .!.:

Emzirmek sadece bebek için değil anne için de faydalıdır. Hoş anneye faydası olmasa da insan bebeğe faydası için aksini düşünmez ya neyse. Sen bunu bir araştır ondan sonra karar ver.

Evlat için o acıya katlanılıyor. Yalnızca bazı yaralar patolojik hal alıyor hepsi değil..

Genişletmek için tıkla...

Kızma ama estetik tarafida var bunun annemin memelerini gördükçe bir tuhaf olurdum küçüklüğümden beri karnina değecek gibi ki ben 2 bucuk ay kizkardesimde o civarda emmiş nasil o kadar sarkmis ki annem zayiftir memeleri de küçüktür benimde küçük ama demekki sarkmasina engel olmuyor ufaklik. Ay bilmiyorum ki ya arastircam ama

Safsarisin .!.:

Kızma ama estetik tarafida var bunun annemin memelerini gördükçe bir tuhaf olurdum küçüklüğümden beri karnina değecek gibi ki ben 2 bucuk ay kizkardesimde o civarda emmiş nasil o kadar sarkmis ki annem zayiftir memeleri de küçüktür benimde küçük ama demekki sarkmasina engel olmuyor ufaklik. Ay bilmiyorum ki ya arastircam ama

Genişletmek için tıkla...

Toparlatırsın canım. Artık her şey kolay. Fizik yapısıyla da ilgisi var.

Kızmadım ama uyardım. Anne sütünün faydalarını okursun. Ondan sonra karar verirsin. Zaten hamile kalıp kucağına alınca sen mahrum etmek istemezsin.
Estetik falan hikaye. Hayırlısıyla olsun da.

Ben ikinci konusunda kararsızım. Yaparsam onu emzirdikten sonra istersem toparlatacağım..

esergry .!.:

Toparlatırsın canım. Artık her şey kolay. Fizik yapısıyla da ilgisi var.

Kızmadım ama uyardım. Anne sütünün faydalarını okursun. Ondan sonra karar verirsin. Zaten hamile kalıp kucağına alınca sen mahrum etmek istemezsin.
Estetik falan hikaye. Hayırlısıyla olsun da.

Ben ikinci konusunda kararsızım. Yaparsam onu emzirdikten sonra istersem toparlatacağım..

Genişletmek için tıkla...

Zor mu acaba o toparlatma isleri falan ya gerçi hersey kolay artik dediğin gibi
2.cocuk mu
Ben düşündüğümde istemiyorum tabi istememem icin once ilkinin olması lazım
Kac yasindaki senin cocugun kardes mi istiyor

daha sabah eşime uyumayip sabahlara kadar film izledigim hergun icin çok pismanim dedim
tabiki cocugumu cok seviyorum onu hic bir seye degismem ama sicak bir bardak caya hasret yasarken bunu dile getirmek cocugunu sevmemek degil anne olduk diye hayat bitmedi gerceklestiremedigimiz hayallerimiz icemedigimiz cayi rahatca gidemedigimiz lavaboyu ozlemek hakkimiz

4 çocuklu (üçüzleri var), özgürlüğüne düşkün, kişisel bakımından asla taviz vermeyen, gezmesi eksik olmayan bir arkadaşım bana “ ben anne olmaktan yoruldum “ demişti. Ben çok anaç bir insanım herhalde o yüzden dediğini anlasamda yadırgamıştım, ama aradan 2 sene geçti ve birgün ben diplerdeyken arkadaşımın o sözü geldi aklıma, nekadarda haklıymış diye düşündüm.

Çocukların biraz büyüyüp senden bağımsız olmaya başladıklarında rahatlarsın inşaallah:) ya sabır:))

Ben de çocuklarım olmadan bir dünya düşünemiyorum. Bekarken ve çocuk olmadan önce aşırı özgürdük eşimle. Özlüyorum tabi ben de özlemez miyim? Biraz daha büyüdüklerinde daha farklı olacak her şey.

Safsarisin .!.:

Zor mu acaba o toparlatma isleri falan ya gerçi hersey kolay artik dediğin gibi
2.cocuk mu
Ben düşündüğümde istemiyorum tabi istememem icin once ilkinin olması lazım
Kac yasindaki senin cocugun kardes mi istiyor

Genişletmek için tıkla...

Bir tane olsun bir çok konuda fikrin değişir zaten. İnsan değişiyor.

3 yaşına girecek temmuzda. Valla ona sorsak şimdi tam olarak anlamaz.
Ama olunca bence istemez zira bana aşırı düşkün. Kıskanır. Kuzenini kucaklayınca şekilden şekle giriyor..
Zaten onun değil benim istemem lazım. Yıllar sonra karar vereceğim.
1 yaşındayken çok beklemek istemiyorum dediydim ama bol keseden sallıyormuşum..