Yüreğimdeki sızının kat kat arttığı günlerden birisi. ANNEMsiz geçen 2 buçuk sene. Bir yanım eksik, yüreğim yaralı, elim kolum bağlı. Bu acı hiç geçmiyormuş ki geçer diyenler hiçbir şey bilmiyormuş. Bir çocuğun annesine sarılmasını bile kıskanabilir mi insan. İçten bir ANNEEM demeyi sadece bir kelimeyi bile bu kadar mı özler insan. Rabbim kimseyi Anasız, Babasız bırakmasın.