Anne olupta sonradan pişman olanlar var mı?

Hiçbir anne anneliğinden pişman olmaz .İnsanın canının bir parçası oluyor çocuklar
 
benzer düşüncelerle 30 yaşında anne oldum, şimdi de sürekli ya başına bişey gelirse, ya hasta olursa, ya tacize uğrarsa, ya sakat kalırsa, ya kreşe falan başladığında başına bişey gelirse diye düşünmekten ruh sağlığımı kaybettim, ilaç kullanıyorum. pişman mısın dersen asla değilim, o benim hayattaki en büyük mutluluğum... ama sanırım herkes anne olmamalı.
Kendime bu konuda hiç güvenim yok, bi çocuğa bakamam , yetemem gibi geliyor, belki de o anne olmaması gereken kişilerden biriyim
 
Sizin gibi annelere imrenerek bakıyorum, Rabbim kimini ne kadar güçlü ve anaç yaratmış diyorum, Allah yawrularınıza sağlık sıhhat mutluluk versin inşallah
Âmin canım sana da en doğru kararı vermende yardımcın olsun :) benim şu an oğlum pişik kızım uykusuz ama geçecek biliyorum neler geçiyor şu hayatta inşallah bunlar da geçecek :)
 
yarın ne olacağımız belli değil kaderimizi önümüze sunmuyorlar ona göre hareket edelim iyi şeyler düşünmek zorundayız acabalar kötü düşünceler inanılmaz hayatımızı etkiliyor..
 
Ben eşime her baktığımda , onun gibi gözleri olan , küçüklük resimlerinde ki gibi bi bebek düşünüyorum ve iç çekiyorum .. Allah her isteyene nasib etsin ..
Ama demek istediğim eşinizle sizin bir parçanız olacak düşünsenize ..

Duyduğum kadarıyla anne olan herkes halinden memnun ..
Umarım sizin için doğru olan ne ise kısa zamanda ona karar verırsınız .
 
Emin ol dogurunca keşke daha önce yapsaydim diyeceksin annelik muhteşem bir duygu Allah herkese nasip etsin böyle düşünürsen Allah belkide vermez bile....
 
bu saydığınız şeyleri herkes yaşayabilir ki. Doğum yapmış sapasağlam bir anne de hayatını kaybedebilir , risk taşımayan ve ailesinde genetik bir hastalığı olmayan biri de kanser olabilir. bu kadar derin düşünmeyin. kadere inanıyorsanız zaten kaçamazsınız, ama seçimlerinizi sizi mutlu edecek şeylerle yapabilirsiniz. kendinizi telaşlandırdığınızla kalmayın anı yaşayın bence..
 
Benim hayatımda pişmanlığını dile getiren iki kadın oldu.
Bir tanesi komşumuzdu. "Aklınız varsa sakın çocuk yapmayın" demişti bize. Dünya tatlısı oğlu da önümüzde oynuyordu. :KK57:
Diğeri ise bir arkadaşımdı. "Çocuk kararı konusunda pişmanım. Acaba çocuğum olmasa hayatım nasıl olurdu diye soruyorum kendime sürekli" demişti.o_O
Şu an hamileyim ve benim de kafam çok karışık.:KK14:
 
Kızlar ben şimdi 30 yaşındayım , çocuk yapma konusunda hala kesin bir karar veremedimo_OBir yanım istiyor, küçük bir kuzum olsun bağrıma basayım diyorum, arkadaşlarımın bebişlerini severken evet doğurmalıyım, Allah'ım banada nasip et diyorum...Ama bu düşüncem sonra hemen değişiyor, yok çocuk olmaması daha iyi diyorum.Nasıl doğuracam, doğurdum hadi nasıl bakacam ve büyütecem, ben işe giderken o napacak, hem işime, hem evime, hem çocuğa bakacak güç ve sabır bende yok diyorum:KK61:Biraz bahtsızımdır ben, ya çocuk engelli doğarsa, ya doğum çok zor olursa, ya sonrasında ben ya da bebeğim hasta olursa diye aklıma geliyor ve daralıyorum,çok kaygı taşıyorum, geleceği düşünmeden yaşayabilmeyi beceremeyenlerdenim:KK43: Bi de bizim ailede herkes kanserden ölüyor, doktorlarda sende genetik açıdan risk altındasın, çocuk istiyorsan hemen yap diyorlar...Bilmiyorum ben yaa, napıcam??Hep kötü kötü düşünceler aklıma geliyor.Diyelim ki çocuk yaptım ama sonrasında kanser bana da vurdu, bu seferde neden ben bu çocuğu doğurdum, onu bile bile annesiz bırakmayı göze alarak nasıl dünyaya getirdim diye kendi kendimi suçlarsam diye çok korkuyorum.Ya nolur içinizden ne geçiyorsa onu yazın , yorumlarınızı bekliyorum, fikirleriniz karar vermemde etkili olacak:KK19:
içimi daralttın tatlım ya nıye bu kadar karamsarsın Rabbim nasip ederse olur zaten bu kadar yorma kafanı akışına bırak peki ya ilerde keşke dersen onu hiç düşündün mü ? istersen olmazsa ileriki yaşlarda üzülmez misin bence bir psikolojik yardım al öncesinde sonra kararlı bir şekilde isteklerini uygula temiz kafayla
 
anne olup pişman olan birini hiç tanımadım :)
Kimse pişmanım demezki. Düşünsenize nasıl bir imaj çizmiş olur.

Ama en azından haberlerde bir sürü kötü anne örneği görüyoruz. Ya da ikinciye evlenmek için evlatlarını terk eden çok kadın var. Bence pişman anneler var yani. Baştan iyice düşünüp tartıp hiç çocuk sahibi olmamaları gereken bir sürü kadın var.

Lakin konu sahibimiz gayet merhametli, iyi bir anne adayı gibi duruyor.
 
O zaman sokakta da yurumeyin, mazallah kafaniza catidan kiremit felan duser de ölürsünüz. Belki karsidan karsiya gecerken araba felan carpar? Bence siz odaniza kitleyin kendinizi, heryeri iyice sarin sarmalayin iceriye ölüm melegi de giremez belki tovbe yarabbim ya ne insanlar var..
 
Benim hayatımda pişmanlığını dile getiren iki kadın oldu.
Bir tanesi komşumuzdu. "Aklınız varsa sakın çocuk yapmayın" demişti bize. Dünya tatlısı oğlu da önümüzde oynuyordu. :KK57:
Diğeri ise bir arkadaşımdı. "Çocuk kararı konusunda pişmanım. Acaba çocuğum olmasa hayatım nasıl olurdu diye soruyorum kendime sürekli" demişti.o_O
Şu an hamileyim ve benim de kafam çok karışık.:KK14:
öyle insanlardan uzak durun ! ne münasebet bunu düşündürebiliyorlar size, buna imkan vermeyin yazıkdır ya
 
evet mutlaka haklısınız.. ben en azından kendı aılem ve cevremde hiç görmediğimi söylemek istedim :KK66:






Kimse pişmanım demezki. Düşünsenize nasıl bir imaj çizmiş olur.

Ama en azından haberlerde bir sürü kötü anne örneği görüyoruz. Ya da ikinciye evlenmek için evlatlarını terk eden çok kadın var. Bence pişman anneler var yani. Baştan iyice düşünüp tartıp hiç çocuk sahibi olmamaları gereken bir sürü kadın var.

Lakin konu sahibimiz gayet merhametli, iyi bir anne adayı gibi duruyor.
 
Kızlar ben şimdi 30 yaşındayım , çocuk yapma konusunda hala kesin bir karar veremedimo_OBir yanım istiyor, küçük bir kuzum olsun bağrıma basayım diyorum, arkadaşlarımın bebişlerini severken evet doğurmalıyım, Allah'ım banada nasip et diyorum...Ama bu düşüncem sonra hemen değişiyor, yok çocuk olmaması daha iyi diyorum.Nasıl doğuracam, doğurdum hadi nasıl bakacam ve büyütecem, ben işe giderken o napacak, hem işime, hem evime, hem çocuğa bakacak güç ve sabır bende yok diyorum:KK61:Biraz bahtsızımdır ben, ya çocuk engelli doğarsa, ya doğum çok zor olursa, ya sonrasında ben ya da bebeğim hasta olursa diye aklıma geliyor ve daralıyorum,çok kaygı taşıyorum, geleceği düşünmeden yaşayabilmeyi beceremeyenlerdenim:KK43: Bi de bizim ailede herkes kanserden ölüyor, doktorlarda sende genetik açıdan risk altındasın, çocuk istiyorsan hemen yap diyorlar...Bilmiyorum ben yaa, napıcam??Hep kötü kötü düşünceler aklıma geliyor.Diyelim ki çocuk yaptım ama sonrasında kanser bana da vurdu, bu seferde neden ben bu çocuğu doğurdum, onu bile bile annesiz bırakmayı göze alarak nasıl dünyaya getirdim diye kendi kendimi suçlarsam diye çok korkuyorum.Ya nolur içinizden ne geçiyorsa onu yazın , yorumlarınızı bekliyorum, fikirleriniz karar vermemde etkili olacak:KK19:

İçten içe pişman olan varsa da gelecek tepkilerinden çekinip bunu dile getiremiyorlardır bile, o yüzden hiç bir anne asla böyle düşünmez diye beylik laflar gırla gidiyor. O zaman söyleme cesaretini bulan çocukların "kötü" anneleri neden var? kimsenin bir cevabı yok.

Ama sizin durum bence bundan farklı, başınıza gelebilecek ve çocuğun da başına gelebilecek şeylerin bilincinde olarak sadece korkuyla hareket etmediğiniz sürece eminim bilinçli ve sorumlu bir anne olursunuz, gücünüzün ve sabrınızın sınırlarını bilmek iyidir o yüzden, ben herşeyin altından kalkabilirim, çünkü çog süperim diye balıklama atlayanlarda sorun var.

Kanser varsa elbette tedavisi de var, yorulursanız eşiniz yanınızda ve bahtsız olmak kendinize dikkat etmeye engel değil. Yani genetik yönten şanslı değilseniz otomatikman kötü anne olmayacaksınız, elinizden geleni yaptığınız sürece madem hasta olacaktın o zaman neden çocuk doğurdun? diye suçlayacak değil kimse sizi, kuruntu bunlar. En kötü senaryoları şimdiden düşünüp ölüp annesiz bırakma haliyle uğraşmak da yersiz, zaten o saate kadar yaptıklarınızla iyi anne diye hatırlanacaksınız bu kadar basit. 90'a kadar yaşayıp çoçuğunuzun sizden çekmesi çoook daha kötü bir senaryo mesela. :KK17:
 
Bu düşünceleriniz kesinlikle çok yanlış. Hiçbirimiz yarın başımıza ne gelicek bilemeyiz. Ailesinden kanser geçmişi olmayan biri de bu hastalığa yakalanabilir. Bu kadar endişe ve olumsuz düşünce zaten hastalığa davetiye çıkarıyor. Çocuk sahibi olmak pişman olunacak bir duygu değil aksine keşke daha önce yapsaydim diyebilirsiniz
 
X