Anne ol da görürsün diyenlerin çoğu kendi başarısızlıklarını kabul edemeyenler. Kendisi mantıklı hareket edemiyor toplumun "anne" modeline uymaya canla başla çalışıyor. Aman ona kötü anne demesinler aman onu eksik kadın olarak görmesinler. En basitinden ütü yapmak kadın işidir zihniyetinin bir başka versiyonu bunlar. Aslında değer görmek için yapılan davranışlar. Çok gaddar çok duygusuz bir yorum gibi algılayabilirsiniz ama bence durum bu. Anne olmanın, daha doğrusu ebeveyn olmanın aslında bir mantığı var ve bu mantığı kavrayıp ona göre davranmak her babayiğidin harcı değil. Ebeveyn olmak duygularla da alâkalı elbette ama mantık da bu duygusallığın gerisinde kalmamalı. Sen bir çocuğun her hatasını mazur görürsen o çocuk hatanın ne olduğunu nerden bilecek?
Ayrıca bizim büyüklerimizin yaptığı başka bir hatayı daha söyleyeyim. Belirli yaşa gelmeden çocuklarının onları aslında anlayabildiklerini kavrayamıyorlar, bunu kabul etmiyorlar. "O küçük daha, o çocuk daha ne anlar" düşüncesi bir çoğunda var ama kişilik gelişimi onu adam saydıkları yaşa kadar çoktan tamamlanmış oluyor bundan haberleri yok. Sonra bu kişiler 40 yaşına gelmiş çocuklarına bile bebek muamelesi yapıyorlar.