Canım valla benimkinin yok. Annenle ilişkini bilmiyorum ama biz annemle çooook yakınız, Allah bozmasın. Çok zor yaşantılarımız oldu birbirimizi sarıp sarmaladık hep. Ama ona rağmen ben bu konuyu söylemiyorum. Ne eşimin ne de benim ailelerimiz bize hiç bebek muhabbeti yapmadılar çünkü zaten akademik anlamda yoğun olduğumuzu ve önceliğin onun olduğunu biliyorlar. Hep düşünmüyoruz diyordum soranlara da, o nedenle çoğu kişi doktora bitmeden hamile kalırsam çok şaşırır diye düşünüyorum.
Bana kalırsa annemle ne kadar yakın olursam olayım bu öncelikle sadece eşler arasında özel bir süreç diye düşünüyorum. Kaldı ki psikolojik olarak zor ve yıpratıcı bir süreç olabiliyor. Burada kendi kendimize çözüyoruz her ay adet olunca moralimizi düzeltiyoruz. Ama düşünsenize her ay anneniz de bir beklentiye girecek. Düşünüyor olduğunuzu bilmesi bile bir baskı yaratır farkında olmadan, o hiç sormasa bile üzerimizde o baskı olur.
Üstelik hayal kırıklığı yaşarsan annen her zaman istediğin cevabı vermeyebilir. İyiliğin için sorduğu sorular veya yorumlar bile daha çok canını yakabilir. Ve Allah korusun bu süreç daha da uzarsa insan bu durumun dillenmesinden çok huzursuz oluyor. O üzülse daha çok üzüleceksin, üzülmeyip sakinleştirse ayrı üzüleceksin. Bana öyle geliyor açıkçası bu iki kişinin özeli ve bir kere paylaşıldıktan sonra geri dönüşü yok. Artık düşünmüyoruz vazgeçtik falan desen bile o onu biliyor olacak. Ben sadece bir arkadaşıma söylemiştim o da doktor tavsiyesi almak için aynı şehirde. Ondan bile sonradan rahatsız oldum. Aklında istiyorlar ama bak kaç aydır olmuyor düşüncesi vardır gibi geliyor. Veya konuyu hiç açmamasına soru sorma adına rağmen bazı yaptığı yorumlar can acıtıcı olabiliyor iyi niyetli bile olsa bildiği için öyle dediğini düşünüyorsun. Kardeşinle paylaşmışsın zaten, kardeş de candır ama bilemiyorum onla paylaştıysan anneye de söylenebilir gibi geliyor bir yandan
sadece bu süreç uzarsa üzerindeki baskıyı açıklama yapma stresini vs düşün bir de onu teselli edeceksin vs. Ama olursa onlara da çok güzel bir sürpriz olmaz mı hiç beklemedikleri anda? Ben hep böyle düşünüyorum ama tabi herkes kendini nasıl rahat hissedecekse öyle yapsın
bir de bu paylaşıp paylaşmama kararı da eşle paylaşılmalı önce bence. Size söylemeden eşiniz kendi ailesine söylese nasıl hissederdiniz gizliliğiniz ihlal edilmiş gibi. O nedenle bence söyleyecekse de önce eşle konuşup söylenmeli
Çok zor içinde yaşamak da ama bana sanki paylaşınca bir de her ay iki kere üzülebilirmişim gibi geliyor bu süre uzadıkça da daha zorlaşır gibi geliyor. İstemiyoruz deyince kendimizi koruyormuşuz gibi geliyor bir çeşit savunma mekanizması.