Anne, bebeği kaç aylık olunca biraz rahatlar, kendine vakit ayırabilir?

bazı anneler bebeğim yürüyünce rahat ettim, demiş; bazıları ise yürüyünce işim daha da zorlaştı, demiş. Annenin bakış açısına ve çocuğun yapısına göre değişiyor herhalde.

Bir arkadaşımın 2 yaşında oğlu var, birden rahatladım,diyor 2 yaşına gelince. Artık babasıyla araba yıkamaya, benzin almaya gidiyormuş, arkadaşım rahat ediyormuş.


Eşim, bebek kucağındayken bıçakla armut yemeye çalışıyordu bu akşam, bebeğe batacak nerdeyse. bu babalar niye böyle umursamaz?

 


vallahi bebekten bebeğe değişiyor bu durum. Minicikken aman emeklesin rahatsın derler. Emekler masaların altından çıkmaz. Ay ay yürüsün bak nasıl da vakit ayırırsın kendine derler, bu sefer de her yere girip çıktığı için başına bir şey gelmesin diye peşinden koşarsın. Yani hareketli bebeği olan annenin işi zor. Benim oğlum öyle hızlı hareket eder ki saniyede kaybolur, anam bir bakmışsın çekmeceleri karıştırıyor. Bazı bebekler de aksine oyun hamuru gibi bıraktığın yerde kalıyor...
 
ay çok güldüm, paçana yapışıyor, bırakmıyor ha! bizimki yürüyünce ne yapacağız bakalım

yürüyünce işler değişiyor tabi.yürümeden önce oturduğu yerden gözüne kestirdiği herşeye yürümeye başlayınca saldırıyor.bak yürüsün paçana da yapışır,çekiştirip beni al der gibi kollarını da uzatır,çekmece ve dolapları yazmama gerek bile yok heralde.bizimkinin en iyi kankisi mutfaktaki damacana mesela.sürekli sarılıp oynuyor.bugün akşam kaşla göz arasında ucundaki borusunu çıkarıp yere devirdi ve olan suyu mutfağa boşalttı..hazırlıklı ol bunlara:)))
 
bu konu tam benlik olmuş. benim kızım da 7 aylık. emekliyor. çok mız mız doğru düzgün uyku uyumuyor uyutmuyor. zaten çok zor uykuya geçer. eskiden sallanarak uyurdu beşiğinde. şimdi onu da reddediyor. beşiğine koyduğum anda ters dönüyor durmuyor. şimdilik uykusu gelince ağlıyor da ağlıyor. en sonunda pes ediyor. emerken uyuyor. çok da mız mız bir çocuk. huyu değişir diyorlar hep etraftan. değişiyor ama hep daha kötü oluyor. çok huzursuz bir bebek benimki. diyorum ki. biz nerde hata yapıyoruz eksik olan ne. her türlü ihtiyacını anında gideriyoruz. kendimi suçlamaya başladım artık. ama sanırım suç bizde değil. bütün bebeler aynı. bebegimin huyu çok güzel diyene rastlamadım.
bebekle hayat gerçekten çok zor. çoğu zaman eski hayatımı çok özlüyorum. ve çok zolanıyorum. allah tüm annelerin yardımcısı olsun.
 
oğlum yankı 24 ekimde 8 ayını bitirecek ama hala emeklemiyor
ben doğdugundan beri saç taramayı unuttum
12 kiloda fazlam var depresyondayım
 
8 ayını bitirecek 9 aylık olucak oğlum ne emekliyor ne diş çıkardı...çok üzülüyorum.aynı durumda olan varmı
 
kızlar ne güzel anlatmışsınız. bazılarına tebessüm ettim bazılarından da gözüm korktu.oğluşum 2.5 aylık. şididen çok hareketli.ne yapcaz bilmiyorum artık.
 
benim oğlum bebeklikten beri çok huysuz bi bebekti... istisnasız her ay hastalanırdı.. yemek yemez, uyumaz vs.. 10 aylık olduğunda biraz rahatladım.. en azından uykusu düzene girdi, iştahı açıldı vs... ama kısmet işte, oğlum 10 aylıkken kızıma hamile kaldım :) hamile olduğumu öğrendiğim an düşündüğüm ilk şey, Allahım nolur o da abisi gibi zor bi bebek olmasın diye dua etmekdi.. oğlum 1,5 yaşındayken, kızım doğdu.. ama gelin görün ki kızım abisini aratacak kadar zor bi bebek.. bende dört gözle bebeklerinin büyümesini bekleyen bir anneyim..
 

ayy canım, Allah bağışlasın ve çook yardım etsin. benim de bir kızım var ve çook zor bir bebek. çok şükür sağlıklı, onun için şükrediyorum, yaramazlıklarına ve ağlamalarına da katlanmaya çalışıyorum.
 
8 ayını bitirecek 9 aylık olucak oğlum ne emekliyor ne diş çıkardı...çok üzülüyorum.aynı durumda olan varmı

hiç merak etme.doruk 9,5 aylık olana kadar hiç emeklemedi.emeklesin diye yüzüstü yatırırdım karnının üstüne yatar bakardı.ama 9,5 aylık olunca birden koltuğa tutundu ve ayağa kalktı bir iki adım sıraladı.öyle öyle derken 1 ayı bulmadan desteksiz yürümeye başladı.şimdi tam 12 aylık ve koşturuyor.hiç meraklanma yani.bende tedirgin olmuştum ama boşaymış.dişleri de 11 aylıktı ilk çıkmaya başladığında.şimdi sadece 4 tane dişi var ve 4 tane de kabarmış,hepsi birden çıkıcak sanırım.yaşına kadar dişinin çıkmaması normal.meraklanma
 
benim yeğenimde hiç emeklemeden yürüdü.dişte normal geç çıkartacak bişey olmaz canım

kızlar yazdıklarınızı nasıl okudum,sanki benim içimden geçenleri okumuşsunuz:)))
bizimde ilk aylarımız çok zor olmuştu,sürekli memede,eşimde durmuyor,hep Allahım bu bebek 6 aylık olacak mı?
ne zaman ek gıdaya geçicez,kendi kendine duracakmı?der dururdum.bebekten bebeğe fark var tabi
kimi bebekte yatırdığın yerde duruyor.bizimki beş dakika durmazdı.gerçekten tuvalete gidemediğim zamanlar olurdu
sık sık nereye kadar.bide sütüm olsun diye bol bol su içerdim.hatırladıkça bi hoş oluyorum
yardım edende yoktu şansıma iki tutan olsa bi nefes alsam.bebek memede kucağımda çok yemek yaptım o şekilde.
gündüz hiç uyumazdı zaten.yatırırdım beş dakika sonra viyaklardı.o beş dakikayı çok iyi kullanmaya çalışırdım
tuvalete git,yemeğini ye,yemek yapmaya çalış vs.vs.
gerçi genelde sürekli memede olduğu için,emzirirken yemek yerdim hep.
e yemek yemessen sütünde olmuyor,mecbur yemek yapıp yemem de lazım.ne sıkıntılı günlerdi...
ne zaman sünnet ettirdik ozaman iki durdu.doktorlar demiş bu çocuk şimdiye kadar nasıl durdu diye:)))
şimdide çok ilgi istiyor.ama ilk 6 ay neler çektim bir ben bir Allah biliyor.
kabus günlerim.
şimdi 9 aylık olduk yinede şöyle ağız tadıyla bir yemek bile yedirmiyor,eskiye nazaran fena değil ama
en azından başkalarının yanında duruyor.bana bağımlı değil
sanırım 3 ay 3 ay attıkça daha rahatlıyoruz.1 yaşı bekliyorum
 
Son düzenleme:

Benim de etrafimda akrabam yoktu esimle idare ediyorduk. Allah tan oglum yavas bir bebekti ama biraz da sabirli olmak gerekiyor:)
 
bebeğim 16 aylık.
bu sabah 8 de uyandık, eşimi işe yolcu ettik, beraber kahvaltı ettik, bulaşık makinesini boşalttık beraber
öğlen 1 gibi sütünü içip uyudu, ben de geceden beri ilk defa tuvalete girdim
büyüdükçe zorlaşıyo bazı şeyler ama bazı şeyler de kolaylaşıyo kızlar.
benim bebeğim sorunsuz, sakin ve ağır bir bebek değil asla olmadı.
ama hyuna gitmeyi öğrendim.
yapmak istediği şeyleri kendine zarar vermediği sürece ve başında beklemek suretiyle serbest bırakıyorum.
tek başına anneyle büyüyen bebekler yalnızlığa tahammülsüz ve anneye bağımlı yetişiyolar malesef yapacak birşey yok.
 
sağolun hanımlar beni rahatlattınız.gelişimde bireysel farklılıkların oldugunu bilsemde anne olunca mantıgını bbazen kaybediyor.
 

"yapmak istediği şeyleri kendine zarar vermediği sürece ve başında beklemek suretiyle serbest bırakıyorum." çok doğru bir yaklaşım. Prof.Dr. Sabiha Paktuna Keskin de bunu tavsiye ediyor. ölümcül olmayan her şeyde serbest bırakın, bacağını kırması bile ölümcül bir şey değil. sürekli uyarıda bulunup anne-çocuk ilişkisini zedelemekten daha iyi diyor.
 
Allahım yalnız değilmişim dedim yazdıklarınızı okuyunca. Ben de İstanbul'dayım. Bebeğime yalnız bakıyorum. Ailem uzakta, eşim eve geç geliyor ve zaten yorulmuş oluyor. Ben öğretmenim. 2 yıl izin aldım kızıma bakmak için ama çok zorlanıyorum. Bütün gün mız mız mız beynimi yiyor. Her ihtiyacını zamanında karşılamaya çalışıyorum ama bir dakika bile kendi halinde, sakin bir şekilde kalamıyor. Üstelik doğduğundan beri büyüdükçe durum düzelir diyorum ama daha da kötüleşiyor. En son bir yerde okudum "Anneyseniz huzur beklemeyin." diyordu. Doğru galiba.
 
8 ayını bitirecek 9 aylık olucak oğlum ne emekliyor ne diş çıkardı...çok üzülüyorum.aynı durumda olan varmı

benim oglum cnm.10 aylikken dis cikardi ve sürünmeye basladi.11 aylikkende emekledi.simdi 14 aylik yeni yeni yürümeye basladi.bizimkiler biraz tembel galiba
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…