Biricik kızım 21 aylık...Halen yapışık ikiz gibiyiz...Çalışıyorum sanırım bunun da etkisi var bu durumda..Beni çok özlüyor bu nedenle de akşamları ve hafta sonları uyumak bile istemiyor..Bugüne dek sadece bir kez eşime bırakıp saçımı boyatmaya gitmek istedim, yarım saat geçmeden bi baktım eşimle kızım kuaförün kapısının önündeler...Saçıma boya sürülmüştü mecburen bekledik, saçımı bile kızım kucağımda iken yıkadılar :))
Ama şikayetçi değilim çünkü ilk işe başladığımda minik kuzum bana kızıp tavır yapmıştı, kucağıma gelmemişti ne üzülmüştüm..Öyle tavır yapacağına yapışık yaşamaya da, gündüz görmediği zamanın acısını gece çıkarmasına da razıyım ben...
Sanırım çocuklarımız 3-4 yaşına gelip de, yaşıtlarından, daha değişik gezmelerden (çocuk tiyatrosu vs. gibi) zevk almaya başlayana dek onlarsız hiçbişe yapamayacağız...
Bu arada benim bi yakınım var kızı onu görmese de umursamıyor, annesini aramıyor bence esas problem o, çocuk resmen anneye bağlanmamış, umursamıyor...
Onlar da bana çok anneci bu diyorlar ama Sabiha Paktuna Keskin in bi sözü var "anneye bağımlı değil anneye bağlı" benim kızım diyorum yaş itibariyle de böyle olması normal :)