Anne, bebeği kaç aylık olunca biraz rahatlar, kendine vakit ayırabilir?

Anne baba olmak gönüllü köleliktir demişti bir arkadaşım ve ben şimdi onun çoook haklı olduğunu anlıyorum.

Bebeğim 9 aylık ve çoook hareketli. Eline birşey veririm oynasın diye 2 dakika oturur onunla oynar sonra hemen emekleyerek başka bir yere gider, oynayacak başka birşey arar =(

Hep emeklerse biraz rahat ederim diyordum ama nerdeeee, şuan daha kötü bence çünkü evdeki herşey onun için tehlikeli. Geçenlerde konsolun önünde durmuş ayağa kalkmaya çalışıyordu tam kalktım tutacağım düşmesin diye ama düştü ve kafasını konsolun kenarına çarptı =(

Yürüyünce herşeyin daha zor olacağını düşünüyorum. Bazen ben de eski hayatımı özlüyorum ama bir ennneeee demesi bile yetiyor. Sonuçta hep böyle kalmayacaklar onlar da kendi kendilerine zararsız oyunlar oynamaya başlayacaklar =) Böylelikle biz de en azından soluklanacak bir zaman bulabileceğiz....
 
oğlum 11 aydan gün alıyor ilk 4 ay benim içinde zordu
gaz sancısı çektik tam 3 ay gündüz uyku yok gece yok
çok yıprandım akşama yemek yetiştir gelen giden evi derle topla
yalnız olmak çok zordu.o günlerde cennetlik annemin kıymetini daha
iyi anladım.
benim oğlumda hep kucak istiyordu ben emeklemeye başlayınca biraz rahatladım
evde gezinmeye başladı.
ben evi süpürürken makinayla ugraşıyor.çekmeceleri karıştırıyor.
uykusunu almadığı zaman çok huysuz oluyor hep beni kucagı istiyor ama
uyusun kendine geliyor.
inş. zamanla daha da iyi olacak.
 
Biricik kızım 21 aylık...Halen yapışık ikiz gibiyiz...Çalışıyorum sanırım bunun da etkisi var bu durumda..Beni çok özlüyor bu nedenle de akşamları ve hafta sonları uyumak bile istemiyor..Bugüne dek sadece bir kez eşime bırakıp saçımı boyatmaya gitmek istedim, yarım saat geçmeden bi baktım eşimle kızım kuaförün kapısının önündeler...Saçıma boya sürülmüştü mecburen bekledik, saçımı bile kızım kucağımda iken yıkadılar :))

Ama şikayetçi değilim çünkü ilk işe başladığımda minik kuzum bana kızıp tavır yapmıştı, kucağıma gelmemişti ne üzülmüştüm..Öyle tavır yapacağına yapışık yaşamaya da, gündüz görmediği zamanın acısını gece çıkarmasına da razıyım ben...

Sanırım çocuklarımız 3-4 yaşına gelip de, yaşıtlarından, daha değişik gezmelerden (çocuk tiyatrosu vs. gibi) zevk almaya başlayana dek onlarsız hiçbişe yapamayacağız...

Bu arada benim bi yakınım var kızı onu görmese de umursamıyor, annesini aramıyor bence esas problem o, çocuk resmen anneye bağlanmamış, umursamıyor...
Onlar da bana çok anneci bu diyorlar ama Sabiha Paktuna Keskin in bi sözü var "anneye bağımlı değil anneye bağlı" benim kızım diyorum yaş itibariyle de böyle olması normal :)
 
Son düzenleme:
Oğlum 5 aylik daha dun iki saatliğine disari cikabildim oda esim izinde o birak git jsfan dagilsin en fazla aglar bikerede senin için aglasin bisey olmaz diye ikna etti de öyle.uyku yok devamlı mizmiz ağla .
Yaziyi okurken aklimdan geçti acaba konu sahibi demetanne demetanne nezaman rahatladi bi sorayim dedim ki son postu siz atmissiniz
 
Bir konuyu hortlatayım😀 Merak ettiğim bir soruyu bu forumda buldum, şu an14 aylığız acaba anneler çocuk kaç yaşına gelince biraz kendine zaman ayırabilir😀
Hiç bir zaman kendine vakit ayıramaz deyip ikinci çocuğu yapanlar hiç inandırıcı değilsiniz😀
 
Yok mu tecrübesini paylaşmak isteyen anneler? Bekliyoruz dört gözle😀😀
 
X