Merhaba kızlar, ya bu hayatta en yakınlarımdan çektiğim kadar kimseden çekmedim. Ya da ben artık kabullenmeliyim üzmemeliyim ama bunu bir türlü yapamıyorum olmuyor. Diyorum bizde normal bir aile olalım ama yok olmuyor.
İki konum var ailemle ilgili. Okuyanlar bilirler. Psikolojim gerçekten çökmüş durumda. Eşimle bebek yapmaya karar vermiştik ama ailevi sorunlarım yüzünden erteleyelim dedik. Bu ay adetim gecikince şüphelendim ve test yaptım hamileyim. Allah bana bu bebeği güç versin diye gönderdi biliyorum. Tam vazgeçtiğim anda geldi bebeğim. Moralimi düzeltti.
Dün gece geç saatte yaptım testi. 12 ye geliyordu öğrendik sevindik. Kayınvalidemin evi yakın. Hemen gidip paylaşalım dedik. Çok sevindiler tüm ailesi mutluluktan ağladı. Yarında anneme söylerim dedim. Annem az önce beni aradı. Tabi yine işi düştüğü için. Abim evlenmek istiyormuşta düğün eşya için arabasını satacakmış, annem ara abini ikna et bana biraz versin o paradan dedi. (Ailemin çok fazla borcu var bir kısmına kefilim evime her an haciz gelebilir. Annemin oturduğu ev benim üzerime. Anca satınca borçlara yeter. Bende geçen hafta annemlere gittim. Evi satmak için emlakçıya gitmek istedim izin vermediler. Ablam üzerime yürüdü, dövmeye kalktı bende vazgeçtim ne haliniz varsa görün dedim. Kardeşim anam bana düşman olmuş ben ne yapayım dünya malını dedim. Herşeyi göze aldım. Hacizde gelsin başka birşeyde. Umurumda değil artık.) Bu olay olalı 1 hafta geçmedi. Ama ben kayınvalidemin sevincini görünce anneminde sevinmesini istedim. Bu kadar sıkıntı arasında moral olur dedim. Neyse annem telefonda abini ikna et dedi, ben dedim bu borç kapanmaz nasılsa alma çocuğun parasını bari adam gibi evlensin dedim. Sonra ben hamileyim anne dedim. Ayy ne güzel dedi. Şok oldum sevinir ama belli etmez sanmıştım. Sonra ee kendini nasıl hissediyorsun dedi. Çok yorgun, kalkacak halim yok yerimden dedim. Hııı demek kız dedi. Farketmez anne dedim sağlıklı olsun dedim. Haklısın bilmem kimin çocuğu hasta doğmuşta sağlıklı olsun tabi dedi. Ama ben kız istemiyorum dedi. Beynimden kaynar sular döküldü. Anne sana güzel bir haber veriyorum bu mu bana söylediğin dedim. Benim gibi evladın var bende kızım. keşke benim gibi bir kızım olsa, 10 tane erkeğe değişmem dedim. Kız bu kız kesin dedi. hıh dedi. bu halde bile moralimi bozdun dedim. kapattım telefonu. sonra ağladım.
Ama kızlar bu yapılır mı? hep sağa sola hava atma peşinde. oğlan olsa gururlanacak ben biliyorum. benim üzerimden de başarılarımdan da sağa sola çok hava attı ama hiç yüzüme maşallah demedi. hep küçümsedi. valla onla konuştuktan sonra ağrım azdı. üzüntüden bebeğe bişi olur diye çok korkuyorum. kimseye anlatamıyorum. eşime söylesem hepten düşman olacak aileme.
bu kadın neden bu kadar düşüncesiz?? biliyorum şimdi ablamı arayıp kız kız değip aralarında dedikodu yapıyorlardır.
Allahım sen beni, aklımı, bebeğimi koru. Bana yol göster. Sen zor zamanımda bana bu bebeği layık gördün, kucağımada almamı nasip et. Amin.
Çok şükür biraz rahatladım.
İki konum var ailemle ilgili. Okuyanlar bilirler. Psikolojim gerçekten çökmüş durumda. Eşimle bebek yapmaya karar vermiştik ama ailevi sorunlarım yüzünden erteleyelim dedik. Bu ay adetim gecikince şüphelendim ve test yaptım hamileyim. Allah bana bu bebeği güç versin diye gönderdi biliyorum. Tam vazgeçtiğim anda geldi bebeğim. Moralimi düzeltti.
Dün gece geç saatte yaptım testi. 12 ye geliyordu öğrendik sevindik. Kayınvalidemin evi yakın. Hemen gidip paylaşalım dedik. Çok sevindiler tüm ailesi mutluluktan ağladı. Yarında anneme söylerim dedim. Annem az önce beni aradı. Tabi yine işi düştüğü için. Abim evlenmek istiyormuşta düğün eşya için arabasını satacakmış, annem ara abini ikna et bana biraz versin o paradan dedi. (Ailemin çok fazla borcu var bir kısmına kefilim evime her an haciz gelebilir. Annemin oturduğu ev benim üzerime. Anca satınca borçlara yeter. Bende geçen hafta annemlere gittim. Evi satmak için emlakçıya gitmek istedim izin vermediler. Ablam üzerime yürüdü, dövmeye kalktı bende vazgeçtim ne haliniz varsa görün dedim. Kardeşim anam bana düşman olmuş ben ne yapayım dünya malını dedim. Herşeyi göze aldım. Hacizde gelsin başka birşeyde. Umurumda değil artık.) Bu olay olalı 1 hafta geçmedi. Ama ben kayınvalidemin sevincini görünce anneminde sevinmesini istedim. Bu kadar sıkıntı arasında moral olur dedim. Neyse annem telefonda abini ikna et dedi, ben dedim bu borç kapanmaz nasılsa alma çocuğun parasını bari adam gibi evlensin dedim. Sonra ben hamileyim anne dedim. Ayy ne güzel dedi. Şok oldum sevinir ama belli etmez sanmıştım. Sonra ee kendini nasıl hissediyorsun dedi. Çok yorgun, kalkacak halim yok yerimden dedim. Hııı demek kız dedi. Farketmez anne dedim sağlıklı olsun dedim. Haklısın bilmem kimin çocuğu hasta doğmuşta sağlıklı olsun tabi dedi. Ama ben kız istemiyorum dedi. Beynimden kaynar sular döküldü. Anne sana güzel bir haber veriyorum bu mu bana söylediğin dedim. Benim gibi evladın var bende kızım. keşke benim gibi bir kızım olsa, 10 tane erkeğe değişmem dedim. Kız bu kız kesin dedi. hıh dedi. bu halde bile moralimi bozdun dedim. kapattım telefonu. sonra ağladım.
Ama kızlar bu yapılır mı? hep sağa sola hava atma peşinde. oğlan olsa gururlanacak ben biliyorum. benim üzerimden de başarılarımdan da sağa sola çok hava attı ama hiç yüzüme maşallah demedi. hep küçümsedi. valla onla konuştuktan sonra ağrım azdı. üzüntüden bebeğe bişi olur diye çok korkuyorum. kimseye anlatamıyorum. eşime söylesem hepten düşman olacak aileme.
bu kadın neden bu kadar düşüncesiz?? biliyorum şimdi ablamı arayıp kız kız değip aralarında dedikodu yapıyorlardır.
Allahım sen beni, aklımı, bebeğimi koru. Bana yol göster. Sen zor zamanımda bana bu bebeği layık gördün, kucağımada almamı nasip et. Amin.
Çok şükür biraz rahatladım.