Anne &babasız büyümek

ahromeo · 1 Aralık 2015

Merhaba arkadaşlar; 20 yasindayim uzun zamandir internette benim gibi birileri var mı diye bakıyorum ama kendim gibi birini bulamadim forumlarda . Anne ve babamı ayrı ayrı küçük yaşlarda kaybettim birtek ablam ve birlikte yaşadığımız teyzem var akrabalarımızda var ama aile kavramı benim için bu kadar . Tabi bir de sevgilim . Benim problemim insanlara ailemi kaybettiğimi rahatlıkla söyleyememek . birisiyle birebir konusurken bi konu acildiginda soyleyebiliyorum eger o kisiye yakin hissediyosam kendimi . ama bi toplulukta boyle bir konu gectigi zaman genelde ya konuyu degistiriyorum yada gecistiriyorum bi sekilde yalan soylememek icin. Altında yatan nedeni hala tam anlamıs degilim . benim gibi bir durum yasayan var mi acaba ? yada bu konuda bir fikir sahibi olan?

lacrimas · 2 Aralık 2015

Merhaba, kayiplariniz icin cok uzgunum. Size sabir, anne ve babaniza da rahmet diliyorum.
Yasadiginiz durum aslinda anlasilabilir bir sey. Hayatinizla ilgili hos olmayan bir durumu paylasmak pek cok kisi icin rahat bir sey degildir. Onceki deneyimleriniz de sizi etkilemis olabilir. Yani kalabalik bir ortamda paylasmis ve sizi rahatsiz edecek tepkiler ile karsilasmissaniz ( hatirlamiyor olsaniz bile) bu duruma sebep olmus olabilir.
Bu sorunun cevabini en iyi siz bulabilirsiniz. Topluluk icinde paylasirken ne hissettiginiz, nasil tepkilerle karsilastiginiz, verilen tepkilerin nasil hissetmenize sebep oldugu ya da nasil bir tepki sizi rahatsiz eder gibi sorular uzerinden belki bir yerlere ulasabilirsiniz. Ayni seyi yakin oldugunuz biri ile paylasirken surecin nasil ilerledigi uzerine de yapabilirsiniz.
Basta da dedigim gibi, yasadiginiz durum gayet anlasilabilir bir sey. Fakat sizi cok rahatsiz ediyorsa ve sonuca varamiyorsaniz psikolojik destek almayi de tercih edebilirsiniz.
Umuyorum hayat karsiniza bundan sonra hep mutluluk dolu anlar cikarir. :)

ahromeo · 2 Aralık 2015

lacrimas .!.:
Merhaba, kayiplariniz icin cok uzgunum. Size sabir, anne ve babaniza da rahmet diliyorum.
Yasadiginiz durum aslinda anlasilabilir bir sey. Hayatinizla ilgili hos olmayan bir durumu paylasmak pek cok kisi icin rahat bir sey degildir. Onceki deneyimleriniz de sizi etkilemis olabilir. Yani kalabalik bir ortamda paylasmis ve sizi rahatsiz edecek tepkiler ile karsilasmissaniz ( hatirlamiyor olsaniz bile) bu duruma sebep olmus olabilir.
Bu sorunun cevabini en iyi siz bulabilirsiniz. Topluluk icinde paylasirken ne hissettiginiz, nasil tepkilerle karsilastiginiz, verilen tepkilerin nasil hissetmenize sebep oldugu ya da nasil bir tepki sizi rahatsiz eder gibi sorular uzerinden belki bir yerlere ulasabilirsiniz. Ayni seyi yakin oldugunuz biri ile paylasirken surecin nasil ilerledigi uzerine de yapabilirsiniz.
Basta da dedigim gibi, yasadiginiz durum gayet anlasilabilir bir sey. Fakat sizi cok rahatsiz ediyorsa ve sonuca varamiyorsaniz psikolojik destek almayi de tercih edebilirsiniz.
Umuyorum hayat karsiniza bundan sonra hep mutluluk dolu anlar cikarir. :)

Aslında tamamen ortamla ilgili gibide geliyor . ben birisiyle tanışırken karşımdaki kişinin kullandığı kelimelerde biraz etkili . sevgilim olduğunu duyunca mesela ailen biliyor mu diyince basliyorum anlatmaya boyle boyle... diye ama birisi direk annen biliyor mu diyince o insani n benim annemin oldugundan emin olmasi beni biraz itiyor. sanki egreti bir durummus gibi geliyor normal insanlarin annesi olurmus gibi. bende oyle diyince anlatmiyorum geri cekiliyorum ve genel gecer cevaplar verip konuyu gecistiriyorum kimse bilmiyor yada herkes biliyor gibi ...

lacrimas · 2 Aralık 2015

Anliyorum. Karsimizdakinin tepkileri, yaklasimi bizim de davranislarimizi direkt etkiliyor. Karsidan baska bir ihtimal olamazmis mesajini aldiginiz zaman geriliyorsunuz anladigim kadariyla.
Her ne kadar normal gorunse de eger bu durum sizi rahatsiz ediyorsa yardim alabilirsiniz.

ahromeo · 2 Aralık 2015

ben zaten bunu ortam uygun oldugu zaman rahatca soyleyebilen bi insanim aslinda normal yasantimdada cok mutluyum tabiki bazi eksiklikler yasadim ama bende bir tahribat olmadi. sadece insanlar bunu soylemezsem yada soylersem ne dusuncek diye takiyorum o kadar . ilginiz icin tesekkurler benzeri olaylar yasamaya devam edersem yardim almam gerekecek gobi duruyor :)

Li-moon · 2 Aralık 2015

başın sağolsun canım.bende babamı kaybettiğimde 10 yaşındaydım.ilk okul 5inci sınıfa gidiyordum.bi anda herkesin gözünde babası öldü fakir oldular gibi bi pozisyona girdim.dengesiz öğretmenler gelip maddi durumuuz iyi mi diye arkadaşlarımın yanında sorarlardı.bunun verdiği utançla orta okul ve lise döneminde herkesden sakladım babamın olmayışını.ama lisedeki bazı öğretmenler beni tanıyordu daha önce ablam o okulda okuduğu için.lisedede korktuğum başıma geldi.bazen insanların içinde resmen rencide edildim.bi keresinde hiç unutmam beden eğitimi öğretmeni arkadaşlarımın yanında "okul ceketin var mı yoksa git müdüre söyle yardım etsinler" demişti.o an yer yarılsa içine girsem şükür ederdim inan.işte ben bu yüzden gizlerdim babasızlığı.seninde kesin altında yatan bi neden vardır.içine atma hiç bişeyi.acısı zamanla çok fena çıkıyor

ahromeo · 2 Aralık 2015

Pinaar87 .!.:
başın sağolsun canım.bende babamı kaybettiğimde 10 yaşındaydım.ilk okul 5inci sınıfa gidiyordum.bi anda herkesin gözünde babası öldü fakir oldular gibi bi pozisyona girdim.dengesiz öğretmenler gelip maddi durumuuz iyi mi diye arkadaşlarımın yanında sorarlardı.bunun verdiği utançla orta okul ve lise döneminde herkesden sakladım babamın olmayışını.ama lisedeki bazı öğretmenler beni tanıyordu daha önce ablam o okulda okuduğu için.lisedede korktuğum başıma geldi.bazen insanların içinde resmen rencide edildim.bi keresinde hiç unutmam beden eğitimi öğretmeni arkadaşlarımın yanında "okul ceketin var mı yoksa git müdüre söyle yardım etsinler" demişti.o an yer yarılsa içine girsem şükür ederdim inan.işte ben bu yüzden gizlerdim babasızlığı.seninde kesin altında yatan bi neden vardır.içine atma hiç bişeyi.acısı zamanla çok fena çıkıyor

ben de ayni sorunu yeni ogretmenler gelince yasardim annemin babamin meslegini sorcak diye . onlara ne hala anlamis değilim . lisede ben de saklamistim kimseyle konusmazdim yakin arkadaslarim disinda . hatta ayni sekilde bi kere mudur yanina cagirip para vermeye kalkmisti benim ihtiyacim yok demistim sinifta o donemler gercekten ihtiyaci olan biri vardi hocam baskasina verin demistim . gidip o cocugu cagirip nasil soylediyse yada nasil gerek duyduysa gelmisti cocuk yanima basin saolsun felan demisti baskalarinin icinde . insanlar gerçekten cok dusuncesiz Allahtan bana oyle milletin icinde biseyler yapilmadi . cunku hoca yanina cagirdiginda bile soruyolardi niye cagirmis diye

icime atmiyorum ama bi diyorum soylemek zorundamiyim bi diyorum soylemesem ilerde bsey konusuldugunda yalanci konumuna duscem.

ktgg · 3 Aralık 2015

Benimde babam hiç olmadı hiç aynı evde yasamadık.bebekken Boşanmışlar annemle terk edip gitmiş.ölüm daha iyi diyorum kendi kendime..en azından öldüde oyüzden aramadı bakmadı derdim..ama yaşıo ve babasız büyümeme sebep oldu..babasız büyüyenler erkek arkadaş seçimlerinde yanlışlar yaparmış ona davranışlarında hatalar yaparmış..ve bende yapıorum bu hataları.allah kimseyi anasız babasız büyütmesin

gadjo dilo · 3 Aralık 2015

Problem saklamaya çalışmandan kaynaklanıyor Bi kere. Neden biliyor musun, bir insanla sevgili muhabbeti yapabiliyorsan senin ailen Hakkında da fikri olabilir. Benim okul hayatımda annesini babasını veya ikisini birden kaybetmiş olanlar olmuştu. Öğretmenler de bilirdi. Sen kendini tamamen içe çekersen insanlar nereden bilebilir senin kayıp yaşadığını? Nasıl tahmin edebilir? Arkadaşlarının aileni kaybedip teyzenle yaşadığını bilmesinde ne var? Bence sen biraz kendinle yüzleş. Bu kayıplar senin içine kapanmanı gerektirecek şeyler değil, çekinilecek şeyler değil aksine anlayış gösterilecek şeyler. Sen insanların iyi niyetinden anlayışından kendini çekmişsin. Kendini dış dünya ile iletişim kurmaya aç. tanıştığın insanlara anlatmaktan çekinme. Dök içini.
Sen bunu söylemekten çekinirsen, başkaları duyup arkandan konuştuğunda zoruna gider. Saklanan şeylerin üstüne gitmeyi milletimiz sever. Sen ne kadar kabullenip insanlara söylemekten çekinmeyi bırakırsan, onların da sen saklamadığın için, güçlü durduğun için muamelesi farklı olur.

ahromeo · 3 Aralık 2015

jooker .!.:
Problem saklamaya çalışmandan kaynaklanıyor Bi kere. Neden biliyor musun, bir insanla sevgili muhabbeti yapabiliyorsan senin ailen Hakkında da fikri olabilir. Benim okul hayatımda annesini babasını veya ikisini birden kaybetmiş olanlar olmuştu. Öğretmenler de bilirdi. Sen kendini tamamen içe çekersen insanlar nereden bilebilir senin kayıp yaşadığını? Nasıl tahmin edebilir? Arkadaşlarının aileni kaybedip teyzenle yaşadığını bilmesinde ne var? Bence sen biraz kendinle yüzleş. Bu kayıplar senin içine kapanmanı gerektirecek şeyler değil, çekinilecek şeyler değil aksine anlayış gösterilecek şeyler. Sen insanların iyi niyetinden anlayışından kendini çekmişsin. Kendini dış dünya ile iletişim kurmaya aç. tanıştığın insanlara anlatmaktan çekinme. Dök içini.
Sen bunu söylemekten çekinirsen, başkaları duyup arkandan konuştuğunda zoruna gider. Saklanan şeylerin üstüne gitmeyi milletimiz sever. Sen ne kadar kabullenip insanlara söylemekten çekinmeyi bırakırsan, onların da sen saklamadığın için, güçlü durduğun için muamelesi farklı olur.

Haklısınız . Ama kendimden bahsetmeyi fazla seven biride değilim aslında ama cekingen oldugumda soylenemez . baska konularda cekingen davranmiyorum cunku. Sevgilim oldugunuda kimseye direk soylememisimdir ya sormuslardir yada whatsapta profilimde gormuslerdir sormuslardir . Bazi insanlarla bunu paylasmaktan cekinmeyip bazilarindan cekinmem benim ona kendimi yakin hissetmedigimi gostermezmi ? ilkokuldada bilirlerdi . ortaokuldada bi cocukla kavga etmistim farkli bir konu yuzunden cocuk gelip bana sana bisey derdim ama dua et o kisi hayatta degil gibi bi laf soylemisti annem icin . soyledigim herkes ayni yaklasmiyor malesef . bir arkadas grubumda kizin biri surekli annelerimiz bulussun gorussun felan derdi ben ordayken katilamiycagim bi konu oldugunu bildigi halde soylerdi bos bos baska isle ilgilenirdim. baska bi yerdede ben uzulurum diye annesinin adi her gectiginde benden ozur dileyen insanlar var . gercekten dogru ve optimal davranana pek fazla rastlamadim her iki turlude kirici seyler yasiyorum. ben annemin babamin eksikligini maddi manevi yonden agir bir sekilde yasayan bi insan degilim. anlamlandiramadigimda bu zaten . neden soylemekte zorlandigim

dysania · 4 Aralık 2015

askmaskm .!.:
ben zaten bunu ortam uygun oldugu zaman rahatca soyleyebilen bi insanim aslinda normal yasantimdada cok mutluyum tabiki bazi eksiklikler yasadim ama bende bir tahribat olmadi. sadece insanlar bunu soylemezsem yada soylersem ne dusuncek diye takiyorum o kadar . ilginiz icin tesekkurler benzeri olaylar yasamaya devam edersem yardim almam gerekecek gobi duruyor :)

Çok normal yaşamayan anlamaz yardım ya da tedavisi bir durum yok. Insan en çok acıtan yarasını kimseye göstermek istemez.

il_keem · 7 Aralık 2015

allah yardımcınız olsun

Anne &babasız büyümek

Ayrıntılı Düzenleme

ahromeo

Ne biçim Romeo'sun sen :/

lacrimas

Guru

ahromeo

Ne biçim Romeo'sun sen :/

lacrimas

Guru

ahromeo

Ne biçim Romeo'sun sen :/

Li-moon

Guru

ahromeo

Ne biçim Romeo'sun sen :/

ktgg

Popüler Üye

gadjo dilo

ben aslında yoğum

ahromeo

Ne biçim Romeo'sun sen :/

dysania

İÇİNE ATIYON ATMA

il_keem

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Benzer Konular