Onlarla beraber yaşamaya evlilik mi diyorsun sen? O zaman evin olmayacak, odan olacak sadece. Kocanla sarılıp film keyfi yapamayacaksın, evde şortla falan dolaşamayacaksın, duştan çıktığın zaman kaça kaça odana gitmek ya da banyoda giyinmek zorunda kalacaksın.
Başkasının evinde sığıntı yaşıyormuş gibi olacaksın. Üstelik onlara hizmet edeceksin. Herşeyine karışacaklar. Kocanla baş başa zaman geçiremeyeceksin. Sevişirken bile sessiz olmak zorunda kalacaksınız. Sonrasında duşa girmeye bile çekineceksin. Sürekli bi baskı, bi çekinceniz olacak.
Kocan işteyken, eline kahveni alıp oturamayacaksın, dilediğin gibi hareket edemeyeceksin. Temizlik, yemek, hizmet, sürekli iş yapacaksın. Ha bunları onlarla birlikte oturmasan da yapacaksın ama en azından zamanını kendin belirleyeceksin, yemeğe kendin karar vereceksin. Gündüz dışarı çıkmana karışacaklar hep bi hesap verme durumu yaşanacak. Daha aklıma gelmeyen bi yığın şey.
Sen buna evlilik mi diyorsun? Sakın öyle bi şeyi kabul etme. İstedikleri kadar iyi olsunlar.
Hepsini geçtim, madem bu çocuk ''beraber yaşayacağız yoksa sen bilirsin'' diyebiliyor, böyle kestirip atabiliyor, lafı, kabul etmezsen seni bırakırıma getirebiliyor. Ben böyle bi sebep yüzünden benden vazgeçebilen adamla zaten evlenmezdim. Demekki o seni yeterince sevmiyormuş ki hem kabul etmezsen sensiz yaşayabilecek hem de senin fikrine düşüncelerine zerre saygı duymuyor.
Senin yerinde olsam okkalı bi konuşma yapar terkederdim.
karşılıklp daire,altlı üstlü neysede aynı 
