Çok geçmiş olsun. Abinizin durumu siz söylemeden bilmeleri imkansız. Yazdıklarınızdan anlıyorum ki bu durumunda abinizin sizinle ilgilenmesi sizi mutlu edecek. O zaman durumunuzu bildirir mesaj atmak size nasıl geliyor?
Neden böyle davrandıklarını hiç bilmiyorum. Zaten annem sebep bulamadığı için bu kadar üzüldü. Annem sorduğunda “sen ara işte, ne olacak” diyorlardı.
Daha alım satım olmadı. Ben de düşündükçw gözümü açıyorum.
ALLAH var ALLAH yar derim hep
Evet artık arayanı arıyorum. Teşekkür ederim.
Uzun uzun yazmışsınız. Teşekkür ederim. Ailem hepimize güzel bir çocukluk verdi. Sevdiler ve hissettik önemlisi bu. Onlarda bunu dile getirirler.Benim de akranim sayilacak ablam var, çok da severim, yakın sayiliriz. Ama bir derdim , bir ihtiyacım ya da acil bir şey olduğunda asla ona gitmem, yakın arkadaşlarımla hallederim. O da aynı şekilde bana açmaz kendini, yüzeysel - keyifli zaman geçirip güncel şeylerden ve yegenimden konuştuğumuz bir iliskimiz var.
Bir gün evlenmeye karar versem ilk, istemede falan görür yani sevgilimi, öyle diyim:))
Neden anne babanın vereceği en güzel hediye kardeş olsun ki? Kardeşin ne çıkacağı belli olmuyor . Nice kardeşler var, miras davasına birbirini bicakliyor. Nice kardesler var, kıskançlıktan hasetlikten birbirine zarar veriyor, nice kardeşler var tek hobisi kardeşini dolandırmak
Var yani böyle seyler. Bence ailenin vereceği en güzel hediye güzel bir cocukluktur . Birbirini,çocuklarını seven,sevdiğini belli eden, huzurlu bir aile insanın psikolojisinin ve gelecekteki bakış açısının neredeyse temelini oluşturur. Ailenin vereceği en güzel ikinci hediye eğitim hakkını desteklemek, en güzel üçüncü hediye de 'ne olur ne olmaz' diye düşünüp çocuklarına ev - arsa falan almaktır,birikim hesabı açmaktır sizinki gibi:))
Yoksa kardeş mardes... Çocuk istiyorsa doğursun tabii insanlar ama 'cocugum gelecekte yalnız kalmasın,destekçisi kardeşi olsun' bakış açısı ile dogurmak çok yanlış
Gerçekten bencillik mi oluyor? Bu yönden düşünmemiştim. Teşekkür ederimHangi yüzle istediler, ben de onu anlamadım. Hem vermek isteme,tatava yap. Hem de borcuna evi ipotek ettir
Konu sahibi, hala arsa anne babanızın ustuneymis. Sakın hakkinizi bırakmayın. Yarın bir gün satılması gerekiyorsa sizin de imzanız gerekir , tüm miras hakcilarinin imzası gerekir. Satilacakken payınızı alma konusunda diretin, yoksa satılmayacağını soyleyin. İzin vermezlerse de satilmasin. Öyle ya da böyle yıllar geçer , o arsa yine sizin de çocuğunuza geçer, ileriki yıllarında eline toplu para geçer,mutlu olur.
Neden veresiniz ki???
İyi niyetli olup arsayı vermek istiyorsunuz ama o bu yaptığınız gizli bencillik. Çocuğunuzun ve hatta ilerideki torunlarinizin... Yillaaaaar sonra bir vefat anında iyice degerlenmis arsa yeğenlerinize kalacak. Çocuk da 'ah annem, saf annem, ne olurdu hakkından vaz gecmeseydi' diye gıcık olcak size. Benim çevremde de var, babası zamaninda üç kuruşa İstanbul'un göbeğinde arsasını satti diye, annesinin 'zaten dağ bayir' diye haklarından vazgeçtiği arsada devlet otoyol yapıp tonla para yeğenlerine kaldı diye ailesine laf söyleyen insanlar.... (Benim dedemler de Beşiktaş'ın göbeğinde evlerini rutubet var diye satıp buralara gelmişler. Şimdiki evimiz de merkezi ama insan Beşiktaş'taki evini satar mı ya)
Ben ararsam ararlar. Bir yıl aramayım ne haldeyim akıllarına bile gelmem. Yengelerle de aynı.
Aç gözlü ve bencillik doğru tanım olabilir.
Çocuğunuzun gözünden bakın, yirmi sene kadar sonra anneanne ve dedesinin arsası satılıyor,sadece o anneanne ve dedenin kanına sahip oldukları için kuzenlerinin her biri havadan bir araba parası sahibi oluyor (kötü ihtimalle. Toprak kadar degerlenen şey yok, belki de bir ev parası kalıyor)
Çok haklısınız. Teşekkür ederim. Vermek istemiyorum artık.
Yazdığınızı okuyunca çok doğru tespit yaptığınızı anladım. Ben de çevreme, aileme bakarak bazı tespitler yaptım bu konuda ve gerçekten ülkemizde "Abilik" kavramı çok sıkıntılı. Anne baba ölünceye kadar o abi/erkek kardeşler bambaşka insan oluyorlar gerçekten. Henüz bir tane bile abinin veya erkek kardeşin ailedeki kız kardeşlere adaletli davranmak için uğraştığını görmedim kimse kusurabakmasın ben de 1 kız 1 erkek annesiyim ama gerçek bu çünkü ülkedeki birçok erkeğin genetik kodlamasında kendini üstün görme hastalığı var, bakın hastalık diyorum çünkü bu gerçekten tedavi edilmesi gereken bir rahatsızlık. Bu hastalığı aşmamız için en az 50-100 seneye ihtiyacımız var, ondan dolayı hep geride kalıyoruz. Sizin anlattığınız olaya benzer özellikle kırsal kesimlerde o kadar çok olaya şahit oldum ki. Ben hayatım boyunca ablamın veya kız kardeşimin olmasını çok istemiştim ama ne yalan söyleyeyim abi veya erkek kardeşe sahip olmak hiç istemedim. Umarım yavaş da olsa bu konularda daha bilinçli, daha medeni olmayı başarırız.
Ablayım bir erkek bir kız kardeşim var onlardan gelecek hayır Allahtan gelsin diyorum kimse bana miras filan bırakmasın zaten anneme dua etsinler Allah korusun anneme bişey olursa gözlerinin yaşına bile bakmam yediler bitirdiler beni evlendim hala kurtulamadım özellikle erkek olandan dün yine başımdan gitsin diye para verdim ona o yüzden sinirim yeni hiç közlenmiyor zaten
Neden malını paranı başkalarına veresin ki. Onların karıları yiyecegine sen eşinle otur ye
Diyorum ya ben onları aylarca aramazsam akıllarına bile gelmem.
