Arkadaşlar Merhaba,
Biran uzun ama lütfen okuyun. Burada gerek kendi konularımda, gerek başkalarının konularında birçok şey öğrendim, Çözülen bir çok dert gördüm. Bu konu benim için çok önemli ve sizlerle paylaşıp fikir alışverişi yapmak istiyorum.
Şu an 24 yaşındayım. 1 yıldır evliyim ve şimdi hamileyim.
Sorun kendi ailem... 1 abim ve 1 de küçük kız kardeşim var.
Babam, ben daha 10 yaşında kardeşimde 1 yaşındayken bir gün işten eve gelmedi. Çok beklemiştim ama sonra öğrendik ki bizi terk edip Antalya'ya yerleşmiş. Öyle sessiz sedasız vedalaşmadan. O gün bugündür yılda bir kere çıkıp mesaj atar duygusallaşmıştır. "Ben sizi çok özledim çok ağlıyorum, kan kanseriyim, yok böbreğimin biri alındı,yok kalp kapakçıklarımdan biri eksikmiş büyüme var çok ömrüm kalmadı gibi. Yeri gelir para isterdi.
İlk zamanlar çok kızardım ona. Büyüdükçe o babalık yapmadı diye ben evlatlığımdan ödün vermeyeceğim onu utandıracağım diye söz verdim ve sakinlikle çözdüm her işini. Sonra sonu gelmedi isteklerinin sadece para yada işi düşünce aradı. Dert etmedim allaha havale ettim her aradığında hiç bir şey olmamış gibi davrandım. Seviyor muyum seviyorum malesef. ayrıca 4 evlilik yaptı evlilik programlarına çıktı.
Annem, babam gittikten sonra işe başlayıp bizimle kaldı. Yani o baba bende anne oldum. Annem eve para getirir faturaları öder alışveriş yapardı, Bende okuldan gelip kardeşime bakar evi temizlerdim. Manevi yönden çok eksik kaldı, babamın yaptıklarını sindiremeyip sinir hastası oldu. Antidepresan kullanmaya başladı. Ama kullanmadığı zamanlar psikolojik ve fiziksel şiddet uygulardı. Zamanla yıprattı beni. Birgün neden dedim şiddetinin karşısında ve bana "kız kardeşin küçük hiç baba bile demedi ona kıyamıyorum, abinede söz geçiremiyorum , sen benim zavallımsın" dedi. İçimden orada bir şey koptu arkadaşlar. Tarifsiz bir acı çöktü içime. Annemle bağımız zayıfladı ve zamanla bitti. Ama seviyor muyum malesef onu da seviyorum. Annemde 1 evlilik yaptı babamdan sonra geri boşandı.
Abim, benden sadece bir yaş büyük. bütün bu süreç içerisinde hep ama hep lisede arkadaşlarıyla gezip eve geç geldi. Kimi zaman gelmedi. Hiçbir katkısı yoktu aileye. Annem işten ayrılıp gözleme dükkanı açtı. Okuldan çıkıp hep yanında çalışırdım. Ramazan da gece 2 lere kadar ev ekmeği açardım kız halimle o saatte anneme destek olmak için kalbim parçalanmış halde yardım ederdim. Ama abim yine yoktu. Annemden para alır ve giderdi. Üniversiteye geçince mersine gitti. 2 yıllık okulu şu an da 7. yılı ama hala bitiremedi. Mersinde olduğu için yazları ağustos böcekliği yapıp kışları yatıyor. Seviyor muyum hayır ondan nefret ediyorum.
Kız kardeşim naif bir kız. Hep sevildi hor görülmedi evladım gibi benim. şu an 16 yaşında .
Ben, Annem evlenince kyk yurdunda kaldım üniversitede aynı şehirdeyim yine. Ama kyk bitince annemle eşinin yanına geçtim bir süre sonra olmadı ve halamın yanına geçtim. Daha sonra halam vefat etti 4 ay sonra ve ayrı eve çıktım . 1 yıl tek yaşadım. Sonra annem boşandı ve birleştik.
Derdim şu; Annem 2. eşinden boşandıktan sonra çalışamadı psikolojim bozuk gerekçesiyle. Ben çalıştım ben geçindirdim. 1 buçuk yıl sonra Eşimle ailesi evlenmeden önce tanışmaya geldiler annemle. Sonra da isteme tarihini belirleyelim dediler ve annem yok dedi. Bekledim. Daha sonra ben çalışıp tüm maaşımı vermişken ne evleneceğim için birikim yaptırdı ne de herhangi alacağım bir şey için bile tevazu göstermedi. Ki 2. Eşinden ayrılırken 20.000 lira para ile ayrıldı. Borsaya koydu. Sonra ciddi bir oyun bağımlısı oldu ve dünyaya kapattı kendini. Zoruma gitti arkadaşlar O kadar çalışıyorum haftanın altı günü de benimle kuruş hesabı yapıyor. Kızdım ve evden ayrıldım yine. Sonra da eşim razı olmadı tek yaşamama ve evlenmeye karar verdik. Annem zaten istemiyordu eve çıkınca ananemgile attı topu. Ben ilgilenmem dedi. Babam whatsapp ta görüldü yaptı. Abim tanışmak istemedi. Bende tek başıma evlendim. Çok şükür 1 yıldan fazla oldu mutluyum yuvamda.
Şimdi ise vicdan yapıyorum. Param parça bir aile olduk. Kız kardeşim barışın diyor çok üzülüyor ama şak diye barışamam ki. Çok kızgınım. Kardeşimin benim gibi olmasını istemiyorum kalp kırıklığı yaşamasını tek kalmasını istemiyorum. Çok üzülüyor konuşmuyoruz diye. Eşim bir süre kardeşinle konuşma diyor hamile olduğum için. Bende yapamıyorum tabi . Ama konuşunca da hep dilinde barışın diye ağlıyor. Hiçbir şekilde aramadı annem beni hamile olduğumda yada başka bişey için bile. Babam ben evlendikten sonra bidaha evlenip benden önce çocuk yaptı. O da aynı hiç aramıyor. Ben sanki eski sevgili stalklar gibi gizli gizli facebooktan instagramdan ne yaptıklarına bakıyorum. Sizce kesip atayım mı ailemi ya da oluru var mı düzelirmi?