Bir an bunu acaba ben mi yazdim dedim! Benim esim de bu sorunlardan muzdarip ve bu durumu yeni kabullendik artik psikiyatr arayisi icindeyiz. İlac almayi yeni icine sindirdi cunku baska cozumum yok diyor ve ayni ama ayni sizin dediginiz sikayetlerle bogusuyoruz ve hep bana anlatiyor ben de cok ama cok bunaliyorum ve sert ve kotu tepkiler veriyorum artik. Cunku her sabah gece gene soyle oldu diye gozumu acar acmaz basliyor
bizim neden normal bi gunumuz yok diye agliyorum bazen
tatile gitmistik o tatil ikimize de zehir oldu. Covid asisi yuzunden kalp sorunlari basladi(doktor kalbin saglam diyor) ama o inanmiyor! Yanimizdaki sezlonglarda tek kolu olmayan bir bey ve esi vardi. Kahkahalarla sakalarla oturuyorlardi. Biz sapasaglam ama yuzumuz bes karis! O an nefret ettim ondan da hayatimizdan da
sonradan konusa konusa kabullenme seviyesine geldik ama surekli her hafta yeni bir hastalik! Bu hafta bobrek konumuz. Oncesinde tas dusurmuslugu oldugu icin ici cok daraliyor surekli bisiler okuyo internette ve bana sorup duruyor. Ben nerden bileyim? Once ilaca baslasin sonra psikologa da gitmeye ikna ettim. cok stresli bir isi var. Malimiz mulkumuz var isi de birak diyorum ilac alirken. Ama onun endisesiz kalp agrisiz bas titremesiz bir 24 saati icin tum herseyimi vermeye hazirim. Yasamayan bilemez
( bazen diyorum
Ki kanser olsaydi bari keske. En azindan caresi vardi. Bikac sene cekerdik ama ne oldugunu bilirdik. Bu tam bir iskence
ankarada iyi bir doktor onerisi olan arkadaslar varsa cok makbule gecer
hastane degil ama hemen herkese ayni ilac verip yollamasi diil bizim istedigimiz ona uygun biseyler vermwye calisip ilgilenmesi. Ay ne dolmusum sabah sabah
(