• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Anksiyete yeter artık

Angelmelekk12

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
15 Ocak 2018
140
174
33
28
Arkadaşlar ben 1 aydir panik bozukluk hastasıyım. Panik atağı ilk geçirdiğinde aids kanser verem gibi hastalıklar geçirmekten korkuyodum neyse onu Allah imin izniyle yendim korkularımi. Şimdi de ya şizofren olursam korkusu başladı 3 gündür uğraşıyorum bu korkuyla.Delirir miyim diye o kadar korkuyorum ki anlatamam. Şu şekilde başladı delirme korkusu.Bi tanıdığımız panik atak diye bisey yok onlar 3 harfli ile alakalı bisey dedi ve içimi korku kapladı .Allah aşkına dünyada milyonlarca insan var o zaman hepsine mi 3 harfli dadandı gerçekten insanlar baya bilinçsiz.Ve şöyle bir bilgi de vereyim. Baya zamandır evde oturuyorum.Okulum yok mezuna kaldım sınava çalışamıyorum 1 aydır bu yüzden ve iş de bulamıyorum. Bi yardım edin arkadaşlar
 
Anksiyete tedavisi görmüş biri olarak söylüyorum tedavi olun psikiyatriye gidip
 
Kafani bu düşüncelerle doldurma en kötü ne olabilir ki hayatta? Zaten bir gun ölmeyecek miyiz? Hayata bir kere geldin sana verilen her günü güzel yaşamaya çalış derslerine odaklan sınava hazirlan dünya güzel yasamasini bilene...
 
Ilaç kullanmak istemiyorum ama
İlaç kullanip kullanmama kararını siz tek başınıza veremezsiniz. Doktorunuz gerekip gerekmedigine karar verir.

Ayrıca o kadar kötü bir şey değil. İlaç kullanıp normal hayatınızı sürdürebilirsiniz.

Hastanın kararına kalsa hiç bir şizofren ilaç kullanmaz örneğin.
 
canım ben anksiyeteden çok çektim
ilaç da kullandım geçici mutluluklar verdi sonra hamilr kalmak istediğim için bıraktım daha kötü oldum
en son dedim ki bu işi kendim çözmeliyim mükemmel yaratılmış bir mekanizmam var
beynim bana değil ben ona hükmedicem
kendimi çok dinlemedim sadece bazen şunları söyledim kendime
ben bir sıkıntıyla bogusuyorum ama biliyorum ki aslı yok bunları ben uyduruyorum sürekli telkin et kendini inan işe yarıyor
şuan çok iyiym
 
canım ben anksiyeteden çok çektim
ilaç da kullandım geçici mutluluklar verdi sonra hamilr kalmak istediğim için bıraktım daha kötü oldum
en son dedim ki bu işi kendim çözmeliyim mükemmel yaratılmış bir mekanizmam var
beynim bana değil ben ona hükmedicem
kendimi çok dinlemedim sadece bazen şunları söyledim kendime
ben bir sıkıntıyla bogusuyorum ama biliyorum ki aslı yok bunları ben uyduruyorum sürekli telkin et kendini inan işe yarıyor
şuan çok iyiym
Bende hep kendi kendime bunu söylediğimden beri iyi oluyorum beynime hukmedince sorun kalmıyor hani sorunumun ana maddesini bulmak ta bana iyi geliyor
 
Bende hep kendi kendime bunu söylediğimden beri iyi oluyorum beynime hukmedince sorun kalmıyor hani sorunumun ana maddesini bulmak ta bana iyi geliyor

aynen öyle kaynaga in rahatlarsın canım
inan ben daha kötüydüm büyük araçlar yanımdan geçerken bile krize giriyordum altında kaldıgım üzerime düştüğünü düşünüyodum
bunun gibi bir sürü şey
 
Öncelikle geçmiş olsun; yaklaşık 4 yıl anksiyete ve panik atak ile mücadele eden biri olarak tecrübelerimi paylaşmak isterim arkadaşım. Evimize 1 yıl ara ile 2 kez hırsız girmesi ile başladı panik ataklarim tabii geçer diye önemsemeden ama giderek şiddetle arttim ve hatta 1 yıl yatak odamda yatamadım, eve yalnız başıma giremedim, her gece kabuslar vs derken bir psikiyatriye gidip ilaç tedavisi başlatıldı. Bir süre ilaç tedavisi gördüm herşey yoluna girmişti daha sonra ilaçlarımı doktor kontrolünde bıraktım. Sonrasında problemli bir hamilelik geçirdim, kürtaj olmak zorunda kaldım. 2 ay sonra da başka bir sağlık sorunu nedeniyle ameliyat oldum. Artik hastalık korkusu oluşmuştu bende. Sürekli kanser, beyin kanaması vs olmaktan korkar hale geldim. Sürekli vusudumu inceliyor, kendimde hastalık arıyordum. Tekrar psikiyatri, ilaçlara geri dönüş vs derken psikoterapiye de başladim. Sözün kısası; ilk etapta ilaç kullanmanızı tavsiye ediyorum ve ilaç tedavisi ile birlikte psikoterapi de görmeniz gerekir. İlaç beyini rahatlatıyor , terapi ise iyileşme sağliyor. Ben şuan yüzde yüz iyileştirme diyemiyorum ancak uzun süredir ilaç kullanmadan bununla basedebiliyorum. Sevgiler...
 
Arkadaşlar ben 1 aydir panik bozukluk hastasıyım. Panik atağı ilk geçirdiğinde aids kanser verem gibi hastalıklar geçirmekten korkuyodum neyse onu Allah imin izniyle yendim korkularımi. Şimdi de ya şizofren olursam korkusu başladı 3 gündür uğraşıyorum bu korkuyla.Delirir miyim diye o kadar korkuyorum ki anlatamam. Şu şekilde başladı delirme korkusu.Bi tanıdığımız panik atak diye bisey yok onlar 3 harfli ile alakalı bisey dedi ve içimi korku kapladı .Allah aşkına dünyada milyonlarca insan var o zaman hepsine mi 3 harfli dadandı gerçekten insanlar baya bilinçsiz.Ve şöyle bir bilgi de vereyim. Baya zamandır evde oturuyorum.Okulum yok mezuna kaldım sınava çalışamıyorum 1 aydır bu yüzden ve iş de bulamıyorum. Bi yardım edin arkadaşlar
Bence sen kafanda bazi seyleri atip tutuyorsun aslinda hicbirseyin yok bir konu acmistn ordan taniyorum seni bence artik hicbirseyi kafana takma yoksa daha kötü seyler yaşarsin bnde cok takintili biriyim herseye üzulen kırılan biriyim yaşayan ölu gibiyim ilaclari kullanmisin inan iyi geliyor bir nebzede olsa kendini iyi hissediyrsn eskisi gbi takmamaya calisiyorsun o yuzden bir psikyatriye git ve ilac kullan
 
Hani bir de sizce bu belirtilerim abartılı mi
Yani tabiki sağlıklı düşünceler değil benim sen Böyle korkularım vardı şizofren zannederdim kendimi veya başım ağrırdı kanser oldum sanırdım arkadaşlarımla vedalaşırken sanki onları bi daha göremicekmişim gibi hissederdim bide ben sürekli kendi cenazemi hayal ederdim nedense
 
Öncelikle geçmiş olsun; yaklaşık 4 yıl anksiyete ve panik atak ile mücadele eden biri olarak tecrübelerimi paylaşmak isterim arkadaşım. Evimize 1 yıl ara ile 2 kez hırsız girmesi ile başladı panik ataklarim tabii geçer diye önemsemeden ama giderek şiddetle arttim ve hatta 1 yıl yatak odamda yatamadım, eve yalnız başıma giremedim, her gece kabuslar vs derken bir psikiyatriye gidip ilaç tedavisi başlatıldı. Bir süre ilaç tedavisi gördüm herşey yoluna girmişti daha sonra ilaçlarımı doktor kontrolünde bıraktım. Sonrasında problemli bir hamilelik geçirdim, kürtaj olmak zorunda kaldım. 2 ay sonra da başka bir sağlık sorunu nedeniyle ameliyat oldum. Artik hastalık korkusu oluşmuştu bende. Sürekli kanser, beyin kanaması vs olmaktan korkar hale geldim. Sürekli vusudumu inceliyor, kendimde hastalık arıyordum. Tekrar psikiyatri, ilaçlara geri dönüş vs derken psikoterapiye de başladim. Sözün kısası; ilk etapta ilaç kullanmanızı tavsiye ediyorum ve ilaç tedavisi ile birlikte psikoterapi de görmeniz gerekir. İlaç beyini rahatlatıyor , terapi ise iyileşme sağliyor. Ben şuan yüzde yüz iyileştirme diyemiyorum ancak uzun süredir ilaç kullanmadan bununla basedebiliyorum. Sevgiler...
Ilaca karşı olmamanin nedeni genelde onermiyorlar ruh gibi olunuyormus falan öyle diyorlar
 
Yani tabiki sağlıklı düşünceler değil benim sen Böyle korkularım vardı şizofren zannederdim kendimi veya başım ağrırdı kanser oldum sanırdım arkadaşlarımla vedalaşırken sanki onları bi daha göremicekmişim gibi hissederdim bide ben sürekli kendi cenazemi hayal ederdim nedense
Bunlarla yuzlesince geçiyor çok şükür ama psikiyatrist şart gibi
 
Ve birseyi de merak ediyorum herkeste var bu panik atak neredeyse kk panik atak ve anksiyete sorunlarıyla dolu çağın hastalığı falan mı bunlar
 
Arkadaşlar ben 1 aydir panik bozukluk hastasıyım. Panik atağı ilk geçirdiğinde aids kanser verem gibi hastalıklar geçirmekten korkuyodum neyse onu Allah imin izniyle yendim korkularımi. Şimdi de ya şizofren olursam korkusu başladı 3 gündür uğraşıyorum bu korkuyla.Delirir miyim diye o kadar korkuyorum ki anlatamam. Şu şekilde başladı delirme korkusu.Bi tanıdığımız panik atak diye bisey yok onlar 3 harfli ile alakalı bisey dedi ve içimi korku kapladı .Allah aşkına dünyada milyonlarca insan var o zaman hepsine mi 3 harfli dadandı gerçekten insanlar baya bilinçsiz.Ve şöyle bir bilgi de vereyim. Baya zamandır evde oturuyorum.Okulum yok mezuna kaldım sınava çalışamıyorum 1 aydır bu yüzden ve iş de bulamıyorum. Bi yardım edin arkadaşlar
üzgünüm ama ilaçsız geçmez.
annem yaklaşık 4 yıl önce bu dertten muzdaripti. onda da ölüm korkusu oluyordu. bunun yanında ise kalp çarpıntısı, el titremesi, fenalaşmalar, acile gitmeler..
çok şükür 1 yıl gibi kısa bir sürede tamamen atlattık. ilaçların 1 ay içinde etkisini gördük, 6 ayda ise şikayetleri tamamen bitti. doktora tekrardan gittiğimizde doktor 1 seneye tamamlayalım dedi, annem de ilaçları 1 yıl kullandı.
şu an 3 yıl oldu çok iyi.sadece ilaç değil tabi ki..her şeyi kafasına takmamayı öğrendi, hobileri var; kursa gidiyor.resim vb. yapıyor. arkadaş çevresi de iyi, birbirleriyle gelip gidiyorlar.sosyal bir hayatı var. bir daha öyle bir hastalık yaşayacağını sanmıyorum.
 
üzgünüm ama ilaçsız geçmez.
annem yaklaşık 4 yıl önce bu dertten muzdaripti. onda da ölüm korkusu oluyordu. bunun yanında ise kalp çarpıntısı, el titremesi, fenalaşmalar, acile gitmeler..
çok şükür 1 yıl gibi kısa bir sürede tamamen atlattık. ilaçların 1 ay içinde etkisini gördük, 6 ayda ise şikayetleri tamamen bitti. doktora tekrardan gittiğimizde doktor 1 seneye tamamlayalım dedi, annem de ilaçları 1 yıl kullandı.
şu an 3 yıl oldu çok iyi.sadece ilaç değil tabi ki..her şeyi kafasına takmamayı öğrendi, hobileri var; kursa gidiyor.resim vb. yapıyor. arkadaş çevresi de iyi, birbirleriyle gelip gidiyorlar.sosyal bir hayatı var. bir daha öyle bir hastalık yaşayacağını sanmıyorum.
Teşekkür ederim tavsiyeleriniz için su siralar sosyallikten o kadar uzağım ki belki ondan oluyordur bilmiyorum
 
  • Beğen
Reactions: Den
Ilaca karşı olmamanin nedeni genelde onermiyorlar ruh gibi olunuyormus falan öyle diyorlar
İlaçların elbette bazı etkileri oluyor ama bu da kişiden kişiye ve bünyeye göre değişen etkiler. Antidepresanların pek çoğu ilk iki hafta uykuya eğilim yapıyor bu doğru ama vücudunuz ilacın içindeki maddeye alışınca bu etkiler de kayboluyor yani ilacinizi örneğin 6 ay kullanacaksanız 6 ay sürekli uyuşuk halde gezmiyorsunuz.
 
Back