Çok geçmiş olsun herkezde farklı demekki bana bayılma hissi geliyor bazen iç sıkıntısı ve şu ara da nefes kesilmesi oluyor bi anda boğuluyorum gibi çok korkunç bişey ölecek gibi oluyorum ve o an çok panikliyorum çok çaresiz hissediyorum kendimiMerhabalar. Yine sayfada ankisyetesi olan insanları arar konuşmak dertleşmek isterken yazınıza rastladım. Çoğu şey benziyor hepsini yaşadım bunların inanın ve zamanla farklı şekilde yaşayabiliyorsunuz bunu. Bende şuan zor zamanlar geçiriyorum anksiyete gerçekten çok zor yalnızca yaşayan bilir bu durumu. Ben düşüncelerle başa çıkabiliyorum ancak en ufak fiziksel belirti beni çok çaresiz bırakıyor. Özellikle bu sıralar vcudumda anlamlandıramadığım bir his var. Buna his diyorum çünkü ağrı sızı uyuşma değil. Organlarınız gıdıklanıyor gibi değişik bir his. Ve ardından gelen ıkınma hissi. Yanlış duymadınız. Ikınma hissi geliyor ve birsüreliğine rahatlıyorum. Bunu doktoruma söylediğimde bunun bir sinirsel rahatlama yöntemi gibi birşey olduğundan bahsetmişti. Bunu yada benzer bir durumu yaşayan varmı acaba? Huzursuzluk sanki damarlarınızdw hissediyorsunuz. Kan değerlerimde çok düşük. Kan ilacı ve vitamin takviyeleri almaya başladım(ne kadar ilaç içme fobim olsada) bağlanşitılı olabileceğini duymuştum ufak bir katkısıda olursa burdan size de mutlaka öneririm. Cevaplarınızı bekliyorum. Sizede çok geçmiş olsun peki şimdi nasılsınız
Rutin yok.Fiziksel belirti olarak bugün çok şiddetliydi. Genelde mütemadiyen süren hızlı kalp atımı olur ki onu da ilaçla büyük ölçüde hallettim gibi. Kaygı vs sürekli var.
Ama bugün yaşadığım atağın benzerini yıllar yıllar önce yaşamıştım.Epey sarstı.Beynimle savaş halindeyim...
Anlıyorum demeniz bile o kadar iyi hissettirdi ki mesela şu
Bu olay tamamen ben.Bu arada hastalık hastalığı sorunum da var. Psikoloğum bana insanların duygularını çok alıyorsunuz demişti.Acıtmıştı bu söz.Ama doğru.
Ayağım ağrıyor diyen olsa ayağım ağrır. Boğazım gıcıklanıyor diyen olsa 10 gün boğaz ağrısı çekerim.
Katiliyorum. Ruhum daraldiginda hiç bir şey yapmak istemedigimde bile o çok sıkıntılı dinemlerde dahi cikarm ve alır kahvemi otururum. Sevdiğim şeyleri araştırrm elimde defterim. Çok rahatlatır benikendinizi dışarı çıkamayacak gibi hissettiğiniz zamanlarda varsa mahallenizdeki butik kahveciye kendinizi atmanızı önerebilirim.
mental olarak çok karışık hissettiğim zamanlarda 1-2 saatliğine kitap okumaya giderdim. aslında o mental karmaşada kitap okumak da mümkün değildi ama maksat akan hayatı daha durağan şekilde izlemek ve kendini dinlemekti. topu topu 2-3 sayfa okurdum ve okuduğumu da hatırlamazdım ama kendimle diyalog başlatmış olurdum. zamanla eşim de keyif almaya başlamıştı bu aktiviteden.
Onemseme. Mesela ben ciddi anlamda denedim. Bacağım ağrıdı kaç gün. Doktora gidiyordum biseyin yok dediği zaman bacakta ağrı kalmıyor bu sefer farklı bı yer. Buna somatizasyon deniliyor. Beyninle ağrı sinyalini sen yolluyorsun. Tüm organların yanıyor diyerek doktorda gittigimi biliyorum içeride harekt ediyor atıyor diyerek. Sonuç bişey yok. Dinlememek için kendini rahat hissettiğin.insanlarin yanına at. Hzuur bulduğun yerlere. Ben nefes almayı unuttuğumu farkettim meselaEvet 2 gündür yaşadıklarım tam anlamıyla kalp krizi belirtileri oluyor
Ve daha önce çok atak geçirmiş olmama rağmen o an yaşadıklarımın yanlış alarm olduğunu bilemiyorum.Sonrasında da ikna olamıyorum bıktım hastaneye gitmekten gerçekten
Nasıl baş ediyorsun kendini dinleme konusuyla?
Bu konuda tavsiyeye ihtiyacım var
Ben sigara kullandığım zaman kalbim carpiyor nefesim daralıyor diye sigarayı günde 2 ye dusurdum. Buna o kadar inandirdm ki kendimi. Kalbe gittim bişey yok göğüs yok. Ama yok doktorlara sigara içtigimde böyle oluyor dediğimde psikolojik dediler. Keyif aldığım tek şey sigarayken azaltmakta çok zorladı beni. Korkmayın kalpten değil. Odakladikca beyniniz kalbinizi zora sokacak siz çikmaza girecekseniz ve en son kardiyolojide alacaksınız soluğu. Tehlike yok sadece sıkıntılı dönem diyin. Aylardır her gün süren bir carpintim var dediğim gibi. Nefes kitligi. Benim her gün bı.yerim agrirdi. O kadar şiddetli ki elhamdülillah demeyi öğrendim. Ben aylardır nefesimi tuttugumu farkettm sonra nefes korkusu başladı bendeSuan yazını okurken gözlerimden yaşlar geldi bende 3 yıllık evliyim ve 3 yıl nişanlı kaldım zaten o uzun nişanlılık döneminde panik atak geçirdim ardı arkası kesilmedi anlatsam roman olur hep farklı şeyler çıktı il zamanlar kalp çarpıntısı sonra iç sıkıntısı sonra bunalım hep dönem dönem farklı şeyler yaşadım bir dönem içtiğim sigaradan keyif alamama hatta korku yaşama sigaradan nefesim kesilecek diye benimde bayram berbat geçti neden diyeceksin bende de bir anda boğazımda nefesim durdu yüzüme su vurarak açtım o kadar korktum ki anlatamam bir sene önce 6 ay ilaç kullanmıştım o zaman bana iyi gelmişti kendimle ilgilenmek ama ben bir sene önce hem bebeğimi kaybettim hem işten çıkarılmıştım sonra ise ilaç kullandım düzeldim çok şükür iyiydim tam anlamıyla olmasada biraz iyiydim yeniden bir işe girmiştim derken 9 ay çalıştım ve bayram öncesi beni yine işten çıkardılar tam gebelik düşünüyorduk ek sigorta falan yapmıştım kendime ve yine üzüntü ile nefes kesilmesi başladı gel gelelim senin demen gibi bugüne bugün binada nefesim kesildi o kadar kötü oldum ki sonra ağladım korktum tektim evde bide yani bu ne panik atak mı kalpten mi neyim var çok korkuyorum
İcerdeki organlarım yanıyor hareket ediyor demiştim doktora bir keresinde ben. Ikınma olayını yaşamadım ama o kadar şey yaşadım ki. Odaklanmak istemedikçe beyniniz oraya odakliyor sizi ister istemez doktora gitmeden rahatlamiyorsunuz. Dinlemeyin. Ben dinlememek için kendimi bir ara uykuya vurmustm. Şu an onuda yapmıyorum 4 yaşında bir çocuğum var. 1 yaşında onun hastane sürecinden sonra hastalık anksiyetem başladı. Her gün hastanelerdeydim. Bakın odaklanma yalanlar çok mutlu. Hastaneye gitmeyenler daha mutlu. Hastaneye gittikçe bir şeyiniz çıkar. Müşteriyiz biz onlara göre. Rabbim het derdin dermanıni vermiş bize. Şu an yoklamiyor değil yokluyor tabiki ama günlerce yalnız kalmak istediğimi bilirim. Her sayfada araştırma yaptığımi. Asla ama asla kan tahlili ve hastalık araştırmayın. Kestim bu durumu. Herkese anlatırdım şu var bu var. Şu an iyiyim diyorum. Elhamdülillah rabbim var. Ömrümüzü ne 1 dakka ileri ne geri atabiliriz.Merhabalar. Yine sayfada ankisyetesi olan insanları arar konuşmak dertleşmek isterken yazınıza rastladım. Çoğu şey benziyor hepsini yaşadım bunların inanın ve zamanla farklı şekilde yaşayabiliyorsunuz bunu. Bende şuan zor zamanlar geçiriyorum anksiyete gerçekten çok zor yalnızca yaşayan bilir bu durumu. Ben düşüncelerle başa çıkabiliyorum ancak en ufak fiziksel belirti beni çok çaresiz bırakıyor. Özellikle bu sıralar vcudumda anlamlandıramadığım bir his var. Buna his diyorum çünkü ağrı sızı uyuşma değil. Organlarınız gıdıklanıyor gibi değişik bir his. Ve ardından gelen ıkınma hissi. Yanlış duymadınız. Ikınma hissi geliyor ve birsüreliğine rahatlıyorum. Bunu doktoruma söylediğimde bunun bir sinirsel rahatlama yöntemi gibi birşey olduğundan bahsetmişti. Bunu yada benzer bir durumu yaşayan varmı acaba? Huzursuzluk sanki damarlarınızdw hissediyorsunuz. Kan değerlerimde çok düşük. Kan ilacı ve vitamin takviyeleri almaya başladım(ne kadar ilaç içme fobim olsada) bağlanşitılı olabileceğini duymuştum ufak bir katkısıda olursa burdan size de mutlaka öneririm. Cevaplarınızı bekliyorum. Sizede çok geçmiş olsun peki şimdi nasılsınız