Çok geçmiş olsun herkezde farklı demekki bana bayılma hissi geliyor bazen iç sıkıntısı ve şu ara da nefes kesilmesi oluyor bi anda boğuluyorum gibi çok korkunç bişey ölecek gibi oluyorum ve o an çok panikliyorum çok çaresiz hissediyorum kendimi
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Anksiyete&Panik Bozukluk
- Konu Sahibi -Bibli
- Başlangıç Tarihi
Merhaba İzzet Güllü yü dinleyin lutfen her yorum yaptıgımda yazarım bende gecen sene buldum tüm kıtaplarını aldım vıdeoları ızledım telkın yaptım sizde arastırın lütfen
Bu olay tamamen ben.
Hastalık hastalığı bide somatizyon denildi. Her gün farklı bi yer ağrır. Gitmedigim bölüm kalmadı. Gitmedigim yer. Tatile gittiğimde dağın basinda huzurlu olmam gereken yerlerde bir anda hastanenin bana uzak olduğu aklıma gelir ve kalbim atardı hızlı hızlı. Uzun zamandır hadi hoppa diyip gitmiyorum hastaneye. Misal veriyorum ben bir video görür bu belirti bendede var diyip geceyi strestten uyuyamayip sabahın köründe özele kostugumu bilirim. Yaşamayan anlamaz. Çevremiz ailemiz bundan çok etkileniyor. Oğlum. Kendime şu telkini veriyorum. Yaşayacağın ömür kicinida yirtsan ne 1 dakka ileri atacak ne geri. Rabbin onu bilmeni isterse öğreneceksin. Şu an gitsen bir şey çıksa ne olacak? Korkacak hiç bir şey yok. Ve ben 1 anneyim
bu bana oğlumun 1 yaş hastane sürecinden sonra geldi. Yoksa o kadar umursamaz bir insandım ki. Ama su an biri şuram ağrıyor ya desin uzun sürmez bende. Antidepresanlara gelince cipralex başladım daha beter oldum. İlaçların yan etkisinin çok olduğunu düşünüyorum. Rabbim her derdin dermanını vermis. Bulması bizde. Yıllarca gittikte ne çözüldü hastanelere? Bir antidepresanin onca yan etkisi var ki. Çok zorda kalmazsam kullanacağımı düşünmüyorum. İnanın çok çok zor dönemlermde oldu. Şu an bende kalan kalp çarpıntısı ve nefes kıtlığı bu cipralex sonrası kaldı yoktu. Hastaneye giderseniz asla geçmez. Bir de bende şu durum vardı tahlil yaptrr o sonuç cikana kadar kalp çarpıntısından yorulur sonuca bakar kendime teşhis koyar karalar baglar doktorun yanna giderdim. İlk dönem hastane hastane gezip ilaç yazilinca rahatlardm. Şu an ne tahlil yaptırmak ne ilaç kullanmak istiyorum. Farklı bir versiyonumu bilmiyorum. Hastane uzak olunca gerilecek miyim bunu uzak bir yere gidince anlayacagim. Düzceden İstanbul'a bu yüzden güzelim ortamı bırakıp gelmisligim var 
Katiliyorum. Ruhum daraldiginda hiç bir şey yapmak istemedigimde bile o çok sıkıntılı dinemlerde dahi cikarm ve alır kahvemi otururum. Sevdiğim şeyleri araştırrm elimde defterim. Çok rahatlatır beni
Onemseme. Mesela ben ciddi anlamda denedim. Bacağım ağrıdı kaç gün. Doktora gidiyordum biseyin yok dediği zaman bacakta ağrı kalmıyor bu sefer farklı bı yer. Buna somatizasyon deniliyor. Beyninle ağrı sinyalini sen yolluyorsun. Tüm organların yanıyor diyerek doktorda gittigimi biliyorum içeride harekt ediyor atıyor diyerek. Sonuç bişey yok. Dinlememek için kendini rahat hissettiğin.insanlarin yanına at. Hzuur bulduğun yerlere. Ben nefes almayı unuttuğumu farkettim mesela
rengim oksijensizlikten esmerlesiyordu sebebi ne diye düşünürken bunu farkettm. Nefesinizo düzgün alın.kalp carpintiniz dahi azaliyor gidiyor. Hastanede gitmedigim bölüm kalmadı benim. Hala ara ara aklıma ama ya diye gelir ya ise ya sus derim kendime 
rabbim var o bilir o afiyet sağlık versin. Kendime tevekkulsuz biri olduğum içinde çok kızarım hep. Tevekkül etsek bu düşünceler olabilir miydi ? Beyin bir takintiya odakliysa bizi ele geçiriyor. Odak noktasını değiştirin. Bacağım ağrıyor diyorum elhamdülillah bacağım var. Kolum ağrıyor diyorum elhamdülillah kolum var. Agriyacak sizlayacak zaman zaman yoklayacak. Çok agrimasqda odaklandigimiz için çok şiddetli geliyor bize ağrısıBen sigara kullandığım zaman kalbim carpiyor nefesim daralıyor diye sigarayı günde 2 ye dusurdum. Buna o kadar inandirdm ki kendimi. Kalbe gittim bişey yok göğüs yok. Ama yok doktorlara sigara içtigimde böyle oluyor dediğimde psikolojik dediler. Keyif aldığım tek şey sigarayken azaltmakta çok zorladı beni. Korkmayın kalpten değil. Odakladikca beyniniz kalbinizi zora sokacak siz çikmaza girecekseniz ve en son kardiyolojide alacaksınız soluğu. Tehlike yok sadece sıkıntılı dönem diyin. Aylardır her gün süren bir carpintim var dediğim gibi. Nefes kitligi. Benim her gün bı.yerim agrirdi. O kadar şiddetli ki elhamdülillah demeyi öğrendim. Ben aylardır nefesimi tuttugumu farkettm sonra nefes korkusu başladı bende
rengim bile kararıyordu. O arada sigara içmekten korkar oldum carpintimda vardı. Diyordum ciğer mi kalp mi o mu bumu. Göğüse gitmedim. Bu sefer. Geçecek biliyorum.İcerdeki organlarım yanıyor hareket ediyor demiştim doktora bir keresinde ben. Ikınma olayını yaşamadım ama o kadar şey yaşadım ki. Odaklanmak istemedikçe beyniniz oraya odakliyor sizi ister istemez doktora gitmeden rahatlamiyorsunuz. Dinlemeyin. Ben dinlememek için kendimi bir ara uykuya vurmustm. Şu an onuda yapmıyorum 4 yaşında bir çocuğum var. 1 yaşında onun hastane sürecinden sonra hastalık anksiyetem başladı. Her gün hastanelerdeydim. Bakın odaklanma yalanlar çok mutlu. Hastaneye gitmeyenler daha mutlu. Hastaneye gittikçe bir şeyiniz çıkar. Müşteriyiz biz onlara göre. Rabbim het derdin dermanıni vermiş bize. Şu an yoklamiyor değil yokluyor tabiki ama günlerce yalnız kalmak istediğimi bilirim. Her sayfada araştırma yaptığımi. Asla ama asla kan tahlili ve hastalık araştırmayın. Kestim bu durumu. Herkese anlatırdım şu var bu var. Şu an iyiyim diyorum. Elhamdülillah rabbim var. Ömrümüzü ne 1 dakka ileri ne geri atabiliriz.
Merhaba sevgili kadınlar,iyi bayramlar öncelikle.(Uzun bir konu olacak peşinen söylemiş olayım:)
2015 senesinde pcde film izlerken aniden kol ve tüm bedenimin uyuşması,nefes kıtlığı ile gece kalp krizi şüphesiyle acile götürüldüm.Sonuç sistit dışında bir şey yok.Forumda bulunan bulunmayan tüm doktorlardan özür dileyerek ve sonradan anlamış olduğum panik bozukluk durumunun etkisiyle kızdım söylendim.
Özel bir hastaneye gittim nöroloji, kardiyoloji ve dahiliyeyi gezdim(ara ara da gezerim)sonuç sorun yok.En son bi nöroloji doktoru panik atak geçiriyorsun psikiyatriye gitmelisin deyince serüven başladı.
İlaç ismi vermeyeceğim bu süreçte birçok ilacı kullandım Dr kontrolünde azalttım ya da bıraktım.Seneler boyunca da öyle tekrarı olmadı o atağın,daha az şiddetlisi bile.
Fakat babamın kanser teşhisi,tedavi süreci,kalp krizleri ve hatırlayınca bile gözlerimi daldıran bir çok travmatik aile içi olayın etkisiyle anksiyete ile tanıştım.Evet atak yoktu ama mütemadiyen kaygı,endişe durumu vardı.(Katlanarak arttı)
O dönem neden destek almadın demeyin.Bazen öyle bi girdapta olursun ki kendin için çıkış yolu bulmak yerine sevdiklerin için onları karanlıktan çıkarmaya çalışmayı tercih edersin gibi bi hem haklı hem haksız açıklamam var.
Böyle böyle bu zamana geldim.Atak yine yok denecek kadar az oluyor.Doktorun patolojik bulguya rastlayamadığı hazımsızlık,şişkinlik,iştahsızlık şikayetlerim var 1 buçuk senedir.En son huzursuz bağırsak denildi.
Özellikle nemli ve rüzgarlı havalarda artan kas ağrılarım var fibromiyalji şüphesi var fakat tam tanı almadım henüz onun için.Kaygı durumu gün geçtikçe arttı arttı arttı ve geçen yaz ev süpürürken kalbim sıkıştı.Apar topar kardiyoloji yolunu tuttum.
Tüm tetkikler yapıldı ve doktor anksiyete bozukluğu dedi.Bir ilaç verdi hala kullanıyorum ilacı.Dedim artık yeter.Psikolog araştırdım ve geçen yaz Temmuz ayından beri bilişsel davranışçı terapi yöntemini izleyerek bir psikolog ile terapiye başladım...Yol kattettik...
Öyle ki rüyalarım,anılarım,travmalarım belirginleşmeye başladı.Fakat psikoloğumdan kaynaklı bir sebeple ara vermek zorunda kaldık.Mayısta devam edebileceğiz inşallah.
Gelelim bugüne
Katlanarak artan kaygı,kalp titremesi ve hızlı kalp atımı,sindirim sorunları derkennn dün eşime yine atak dönemindeyim ben dedim.
Bugün sosyal medyada gezerken birden çenem uyuştu.30 saniye sonra geçti ve yerini ağrıya bıraktı.sonra 10 15 dk sonra tekrar uyuştu.Devamında mide bulantısı,nefes açlığı,karında belirgin şişkinlik ve ağlama hissi geldi.
Çaresiz hissediyorum...Ne istiyorsun demeyin, bilmiyorum.
Belki geçecek denilmesi,belki ben atlattım denilmesi,belki iyi gelecek bi tavsiye. Beynim oyun oynuyor biliyorum...
Atak geçirdim bu hep oldu geçecek diyebilmem için atak olduğuna ikna olmam lazım. Bi kabulleniyorum yani ikna oluyorum hadi kızım kalk ayağa çık yürü bi kitaba başla vs vs diyorum abartısız 2 dk sonra ya kalptense?bu zamana kadar kalp hastalığını beyin hastalığını kanseri düşündün korktun hep panik atak çıktı altından.Ama ya bu sefer atak sandığın şey kalpse???susmuyor.Beynim susmuyor...
Bayram gününü yorganın altında düşünerek ağlayarak geçirdim. Var mı bir diyeceğiniz bana?
Vakit ayıran herkese şimdiden teşekkürler