- 20 Şubat 2024
- 856
- 1.080
- 27
Ben özel bir psikoloğa gideceğim sanirim. Tabi maddi durumu düzeltince
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Anksiyete&Panik Bozukluk
- Konu Sahibi -Bibli
- Başlangıç Tarihi
Olur canım öylede deneyebilirsin ama ilaç ve psikolog bence çok etkili ve kendine bir hobi edin bi ara ben yürüyüş yapıyordum baya iyi gelmişti bana suan nefes kesilmem geçse çünkü ben bişeyi yaşayınca hep o olacak diye korkuyorum ve yaşıyorum da
- 20 Şubat 2024
- 856
- 1.080
- 27
Yine olur mu diye korkuyor insan doğru.
Evet hep bu yüzden tekrarlıyor
- 20 Şubat 2024
- 856
- 1.080
- 27
Sen evde tek misin ne yapıyorsunEvet hep bu yüzden tekrarlıyor
Evet tekim iş bakıyorum şuna bayram öncesi işten çıkarıldık biz 5 arkadaş evde zamanda geçmiyor bi işe girip öyle gebelik düşüneceğimi 4 ay çalışmam lazım işssizlik maaşı alabilmem için
- 20 Şubat 2024
- 856
- 1.080
- 27
Hayırlısı olsun inşallah
Amin inşalllah
- 24 Şubat 2021
- 1.064
- 1.883
Bu durumu çözmeden düşünmüyorum ben hamile kalmayı. En sağlıklı ruh hali ile yaşamak isterim hamileliğide çünkü
Doğru söylüyorsunuz
Merhaba aynı seyleri bende yasıyorum sürekli biri bitmeden diğeri baslıyor.. saglık anksiyetesi yasıyorum bende artık şunu fark ettim ki girdiğim hic bir ortamda mutlu değilim ve bulunduğum ortamda sadece fiziken varım aklım hep kötü senaryolarda. Öyle ki bu bittikten sonra hangi kötü düşünce beni bulacak diye bekliyorum. 27 yasındayım evlensemde ben bu haldeyken cok uzun sürmez bununda farkındayım sadece yalnız değilsin bunu bilmen icin yazdm..
Ahh neşem, ben bu anksiyete ile 12 yıl önce falan tanıştım sanırım. Dönem dönem artıyor dönem dönem dönem kayboluyordu. 3.5 yıllık evliyim ve pkos sebebiyle bebeğim olmadı. Tedavi görüyorum 2 yıldır ve inan bu süreç o kadar yıpratıcı ki benim için. Bir sürü hormon takviyesi vs derken bilmiyorum hormon etkisinden midir artık yıprandığım için midir şu sıralar yine ataklarım yokluyor. En stres yapmamam gereken dönemde o kadar yoruldumki üstüne anksiyete ataklarım yoklar oldu. Ama pes etmeyi düşünmüyorum tedavim beni yıpratsada devam edeceğim inşallah. Evet kaygılı olabiliriz, anksiyetemiz diğer insanlara göre çok fazla olabilir ama bu anne olmamıza engel olmamasın. Bu beynimizin bize bir oyunu bunun farkındayız, ama ona teslim olup güzelim annelik duygusundan mahrum mu kalalım? Evet belki diğerlerine göre daha zor bir süreç atlatıcaz bilmiyoruz ki belkide annelik duygusu yaralarımızı saracak çok daha iyi hissedeceğiz. Bunu bilemeyiz. Ben zorda olsa tedavilerime devam edeceğim aynı zamanda da bir terapiste gitmeyi düşünüyorum bu süreci en sağlıklı nasıl atlatabilirim diye. Seninde öyle bir düşüncen varsa kaygılarının sana engel olmasına müsade etme. Yarın belki çok daha güzel olur. Sevgiyle sağlıkla kalBende öyleyim bi döngünün içerisindeyim bugün resmen öldüm geri geldim gibi oldum ve ne eşim ne ailem detaylı ne biliyor ne anlıyor beni eşim yanımda destek ama oda sıkılcak yorulacak zamanla bende gebelik düşünüyorum sen kaç haftalık hamilesin umarım iyi olacağız yeneceğiz bunu dönem dönem artıyor bu sıkıntılar ama geçiyor geçecek biliyorum ama o an çok kötü hissediyor insan
- 6 Ocak 2018
- 106
- 48
- 35
Ben de çarpıntı, içimdeki seslerin susmaması günlük hayatı idare edememe zamanı doğru kullanamama ağlama nöbetleri gibi sorunlar var ve artık başa çıkamayacak duruma gelince ocean 5 htp diye bi takviyesi var arkadaşım önerdi rahatlatıp serotonini artırıyormuş alıp denedim iki gündür kullanıyorum ve kendimi çok dingin çok huzurlu hissediyorum evet mevcut problemlerim bitmedi hala çok mutlu sayılmam ama en azından hiçbiri abartılacak şeyler değil herşey doğal akışında ve herşey normal seyrinde ilerliyormuş gibi hissediyorum
Çok teşekkür ederim bende kendimi çok kötü hissediyorum bende anne olmam istiyorum umarım buradan güzel haberler alırız Suan bebeği bıraktım kendime odaklandım biraz toparlanayım öyle düşüneceğim uyku ilacı ve antidepresana başladım senin için dua edeceğim umarım çok güzel şeyler olur gelecekle ilgili olmamış şeyleri kafamızda kurup üstüne bide stresini yaşıyoruz halbuki ne gerek var ama elimizde değil işteAhh neşem, ben bu anksiyete ile 12 yıl önce falan tanıştım sanırım. Dönem dönem artıyor dönem dönem dönem kayboluyordu. 3.5 yıllık evliyim ve pkos sebebiyle bebeğim olmadı. Tedavi görüyorum 2 yıldır ve inan bu süreç o kadar yıpratıcı ki benim için. Bir sürü hormon takviyesi vs derken bilmiyorum hormon etkisinden midir artık yıprandığım için midir şu sıralar yine ataklarım yokluyor. En stres yapmamam gereken dönemde o kadar yoruldumki üstüne anksiyete ataklarım yoklar oldu. Ama pes etmeyi düşünmüyorum tedavim beni yıpratsada devam edeceğim inşallah. Evet kaygılı olabiliriz, anksiyetemiz diğer insanlara göre çok fazla olabilir ama bu anne olmamıza engel olmamasın. Bu beynimizin bize bir oyunu bunun farkındayız, ama ona teslim olup güzelim annelik duygusundan mahrum mu kalalım? Evet belki diğerlerine göre daha zor bir süreç atlatıcaz bilmiyoruz ki belkide annelik duygusu yaralarımızı saracak çok daha iyi hissedeceğiz. Bunu bilemeyiz. Ben zorda olsa tedavilerime devam edeceğim aynı zamanda da bir terapiste gitmeyi düşünüyorum bu süreci en sağlıklı nasıl atlatabilirim diye. Seninde öyle bir düşüncen varsa kaygılarının sana engel olmasına müsade etme. Yarın belki çok daha güzel olur. Sevgiyle sağlıkla kal
Umarım daha iyi olursun bende aynı durumdayım hayatım durdu sanki heran ölecek gibiyim
- 22 Aralık 2021
- 1.762
- 2.371
Merhaba
12 yaşında bir oğlum var. Bazen küçük şeyleri büyütüp panik oluyor. Örneğin bir oyuncakcida bedeli çok da yüksek olmayan bir oyuncağa bakarken minik bir yerini kırmış ama korkudan orda söylememişti .Eve gelince çok ağlamış ve "utandığımdan mağaza sahibine söyleyemedim" demisti, ama titreye titreye ağlıyor, zor rahatlattim. (Eşimde de anksiyete/ evham var, şimdi eskiye nazaran daha iyi durumda) "Mağazaya gidip durumu anlatıp, ücretini ödemeliyiz hem bu seni de rahatlatır" dedim, nitekim mağazaya önden gidip durumu anlattım, sonrasında da oğlumu götürdüm, çok anlayışlı davranıp, önemli olmadığını söylediler ama oğlum ısrarla parasını ödemek istedi, almalarını rica ettim. Buna benzer bir olay daha yaşamıştık. Şimdi; ben açıkçası ilerde başedemeyeceği bir sorunla karşılaşırsa yonetememesinden ve panik vb bir bozukluk oluşmasından çekiniyorum o yüzden şimdiden bir uzmandan destek almanın fayda sağlayabileceğini düşünüyorum..Siz de önceleri (çocukluk b bir dönemde) benzeri kaygilardan geçtiniz mi acaba, yoksa birden mi oluştu. Teşekkürler
12 yaşında bir oğlum var. Bazen küçük şeyleri büyütüp panik oluyor. Örneğin bir oyuncakcida bedeli çok da yüksek olmayan bir oyuncağa bakarken minik bir yerini kırmış ama korkudan orda söylememişti .Eve gelince çok ağlamış ve "utandığımdan mağaza sahibine söyleyemedim" demisti, ama titreye titreye ağlıyor, zor rahatlattim. (Eşimde de anksiyete/ evham var, şimdi eskiye nazaran daha iyi durumda) "Mağazaya gidip durumu anlatıp, ücretini ödemeliyiz hem bu seni de rahatlatır" dedim, nitekim mağazaya önden gidip durumu anlattım, sonrasında da oğlumu götürdüm, çok anlayışlı davranıp, önemli olmadığını söylediler ama oğlum ısrarla parasını ödemek istedi, almalarını rica ettim. Buna benzer bir olay daha yaşamıştık. Şimdi; ben açıkçası ilerde başedemeyeceği bir sorunla karşılaşırsa yonetememesinden ve panik vb bir bozukluk oluşmasından çekiniyorum o yüzden şimdiden bir uzmandan destek almanın fayda sağlayabileceğini düşünüyorum..Siz de önceleri (çocukluk b bir dönemde) benzeri kaygilardan geçtiniz mi acaba, yoksa birden mi oluştu. Teşekkürler
- 20 Şubat 2024
- 856
- 1.080
- 27
Benim çocukluğum travmalarla,kaygılar korkularla geçti maalesef. Şimdi de anksiyete hastasıyımMerhaba
12 yaşında bir oğlum var. Bazen küçük şeyleri büyütüp panik oluyor. Örneğin bir oyuncakcida bedeli çok da yüksek olmayan bir oyuncağa bakarken minik bir yerini kırmış ama korkudan orda söylememişti .Eve gelince çok ağlamış ve "utandığımdan mağaza sahibine söyleyemedim" demisti, ama titreye titreye ağlıyor, zor rahatlattim. (Eşimde de anksiyete/ evham var, şimdi eskiye nazaran daha iyi durumda) "Mağazaya gidip durumu anlatıp, ücretini ödemeliyiz hem bu seni de rahatlatır" dedim, nitekim mağazaya önden gidip durumu anlattım, sonrasında da oğlumu götürdüm, çok anlayışlı davranıp, önemli olmadığını söylediler ama oğlum ısrarla parasını ödemek istedi, almalarını rica ettim. Buna benzer bir olay daha yaşamıştık. Şimdi; ben açıkçası ilerde başedemeyeceği bir sorunla karşılaşırsa yonetememesinden ve panik vb bir bozukluk oluşmasından çekiniyorum o yüzden şimdiden bir uzmandan destek almanın fayda sağlayabileceğini düşünüyorum..Siz de önceleri (çocukluk b bir dönemde) benzeri kaygilardan geçtiniz mi acaba, yoksa birden mi oluştu. Teşekkürler
- 22 Aralık 2021
- 1.762
- 2.371
- 2 Ekim 2023
- 2.547
- 10.070
Merhaba
12 yaşında bir oğlum var. Bazen küçük şeyleri büyütüp panik oluyor. Örneğin bir oyuncakcida bedeli çok da yüksek olmayan bir oyuncağa bakarken minik bir yerini kırmış ama korkudan orda söylememişti .Eve gelince çok ağlamış ve "utandığımdan mağaza sahibine söyleyemedim" demisti, ama titreye titreye ağlıyor, zor rahatlattim. (Eşimde de anksiyete/ evham var, şimdi eskiye nazaran daha iyi durumda) "Mağazaya gidip durumu anlatıp, ücretini ödemeliyiz hem bu seni de rahatlatır" dedim, nitekim mağazaya önden gidip durumu anlattım, sonrasında da oğlumu götürdüm, çok anlayışlı davranıp, önemli olmadığını söylediler ama oğlum ısrarla parasını ödemek istedi, almalarını rica ettim. Buna benzer bir olay daha yaşamıştık. Şimdi; ben açıkçası ilerde başedemeyeceği bir sorunla karşılaşırsa yonetememesinden ve panik vb bir bozukluk oluşmasından çekiniyorum o yüzden şimdiden bir uzmandan destek almanın fayda sağlayabileceğini düşünüyorum..Siz de önceleri (çocukluk b bir dönemde) benzeri kaygilardan geçtiniz mi acaba, yoksa birden mi oluştu. Teşekkürler
Ben çocukken çok büyük iki travma yaşadım maalesef. Dolayısıyla görüştüğüm hekim, o yıllarda psikiyatrik ve psikolojik destek almış olsam da apayrı bir travma ile tekrar su yüzüne çıkmış olmalarını normal karşıladı.
