Anksiyete&Panik Bozukluk

Ben de çıkacağım birazdan evde durdukça daha çok kafan da kuruyorsun ama sevdiğin insanlarla gün içerisinde geçireceğin bir kaç saat anlıkta olsa çok iyi geliyor :)
Çık çık güzelce vakit geçir sen de sevdiklerinle.
Çok iyi gelecek ikimize de biliyorum 🙏
 
Panik atak bende de var(dı). Vardı diyorum çünkü son zamanlarda atak gecirmiyorum ama ne zaman gecirecegi belli olmuyor insanın. Hele bir keresinde kesinlikle kalp krizi gecirdigimi dusunmustum.
Daha sonralari atak gelse bile bunun panik atak oldugunu, gercekten nefessiz kalmadigimi, kalp krizi gecirmedigimi kendime telkin ederek sakin kaldim. Simdi iyiyim.
Kendimi dinlersem de bir suru hastaligim cikiyor. Doktora gidecek mecalim yok gercekten. Ben de dinlemeyi biraktim kendimi.
Evet 2 gündür yaşadıklarım tam anlamıyla kalp krizi belirtileri oluyor
Ve daha önce çok atak geçirmiş olmama rağmen o an yaşadıklarımın yanlış alarm olduğunu bilemiyorum.Sonrasında da ikna olamıyorum bıktım hastaneye gitmekten gerçekten
Nasıl baş ediyorsun kendini dinleme konusuyla?
Bu konuda tavsiyeye ihtiyacım var
 
Evet 2 gündür yaşadıklarım tam anlamıyla kalp krizi belirtileri oluyor
Ve daha önce çok atak geçirmiş olmama rağmen o an yaşadıklarımın yanlış alarm olduğunu bilemiyorum.Sonrasında da ikna olamıyorum bıktım hastaneye gitmekten gerçekten
Nasıl baş ediyorsun kendini dinleme konusuyla?
Bu konuda tavsiyeye ihtiyacım var
""Şu an nefes alabiliyorum beynim bana oyun oynuyor. Dışarda hayat devam ediyor, kalp krizi geçirsem böyle olmazdım yığılır kalırdım"" falan diyorum. Tabi kolay olmuyor zaman istiyor. Bir de atak gecirmezken yani normalken kendimi telkin ediyorum. ""Her an atak gelebilir. Ama o anda aslinda nefes alabiliyorsun. Sakin korkma o zaman sakin ol"" falan diyorum. Hastaneye de asla gitmiyorum.
 
""Şu an nefes alabiliyorum beynim bana oyun oynuyor. Dışarda hayat devam ediyor, kalp krizi geçirsem böyle olmazdım yığılır kalırdım"" falan diyorum. Tabi kolay olmuyor zaman istiyor. Bir de atak gecirmezken yani normalken kendimi telkin ediyorum. ""Her an atak gelebilir. Ama o anda aslinda nefes alabiliyorsun. Sakin korkma o zaman sakin ol"" falan diyorum. Hastaneye de asla gitmiyorum.
Bir de ciddi anlamda cok cok acı bir olay yasadik. Yani o donem panik atak gecirme luksum yoktu. Gercek acıların yanında kafaya taktigimiz bazi seyler o kadar onemsiz geliyor ki..
 
Evet yalnız değilim biliyorum ve bencilce seviniyorum. İnsan bunu hissetmek istiyor. Fakat beynim susmuyor. Az önce yine göğsüm anlık sıkıştı terledim burnuma kadar uyuştum. Şimdi geçti ve kmlerce koşmuşum gibi bi yorgunluk,sakinlik var.
Siz ne durumdasınız şu an ve belirtileriniz nasıl ortaya çıkıyor?
Aslında psikologlar semptomlarımızı artıracağı endişediyle araştırmamayı öneriyor.Ama forumu okudukça evet bak Bibli yalnız değilsin,bak geçecek diyebiliyorum.Berbat bir kısır döngü içindeyim.
Hepimize şifa diliyorum 🙏
Ben de şifa diliyorum herkese. 6 yıl önce başladı ilaç kullanıyorum. Dönem dönem tekrarladığı oluyor ve çok uzun sürüyor benimki. Hamileyim diye bırakmıştım ilacı İki buçuk ay önce tekrarladı. İlaca geri başladım ama hala toparlamakta sıkıntı yaşıyorum. Benim belirtim ortada hiç bir şey yokken oturduğum yerde oluyor. Önce tam göğsümün ortasına bir ateş düşüyor sonra kötü hissediyorum sürekli bitmek bilmeyen bir kötü his. Icime kara bulutlar çöküyor. Ellerim kollarim uyuşuyor,midem bulanıyor, kusuyorum,sonra halsizlik çöküyor ama asla yerimde oturamıyorum sürekli titriyorum evin içinde dolanmaya başlıyorum. Asla uyuyamıyorum iki saniye gözümü kapatsam korkarak açıyorum. Böyle günler geçiyor bende..😔
 
""Şu an nefes alabiliyorum beynim bana oyun oynuyor. Dışarda hayat devam ediyor, kalp krizi geçirsem böyle olmazdım yığılır kalırdım"" falan diyorum. Tabi kolay olmuyor zaman istiyor. Bir de atak gecirmezken yani normalken kendimi telkin ediyorum. ""Her an atak gelebilir. Ama o anda aslinda nefes alabiliyorsun. Sakin korkma o zaman sakin ol"" falan diyorum. Hastaneye de asla gitmiyorum.
Gidip gitmeme konusunda kararsızım hastaneye
Bi yanım için rahatlar diyor bi yanım döngüden çık artık gitme diyor.söylediklerini deneyeceğim
 
Bir de ciddi anlamda cok cok acı bir olay yasadik. Yani o donem panik atak gecirme luksum yoktu. Gercek acıların yanında kafaya taktigimiz bazi seyler o kadar onemsiz geliyor ki..
Bu işte benim olay da bu.
O kriz anı geçince de atak geliyor. Unutturmuyor
 
Ben de şifa diliyorum herkese. 6 yıl önce başladı ilaç kullanıyorum. Dönem dönem tekrarladığı oluyor ve çok uzun sürüyor benimki. Hamileyim diye bırakmıştım ilacı İki buçuk ay önce tekrarladı. İlaca geri başladım ama hala toparlamakta sıkıntı yaşıyorum. Benim belirtim ortada hiç bir şey yokken oturduğum yerde oluyor. Önce tam göğsümün ortasına bir ateş düşüyor sonra kötü hissediyorum sürekli bitmek bilmeyen bir kötü his. Icime kara bulutlar çöküyor. Ellerim kollarim uyuşuyor,midem bulanıyor, kusuyorum,sonra halsizlik çöküyor ama asla yerimde oturamıyorum sürekli titriyorum evin içinde dolanmaya başlıyorum. Asla uyuyamıyorum iki saniye gözümü kapatsam korkarak açıyorum. Böyle günler geçiyor bende..😔
Offf kendimi gördüm. Uyuşmalar göğüs ağrısı bulantı titreme baş dönmesi derken sonra çöken o yorgunluk...
Çok geçmiş olsun sizede
 
Offf kendimi gördüm. Uyuşmalar göğüs ağrısı bulantı titreme baş dönmesi derken sonra çöken o yorgunluk...
Çok geçmiş olsun sizede
Çok teşekkür ederim size de. Rabbim bu durumu yaşayan herkese bir an önce şifa versin
 
Zaten terapiye başlayınca her şeyin gün yüzüne çıkmaya başladığı, son derece rahatsız edici bir evre başlıyor. Ve sanırım o evrede ara vermek zorunda kaldınız bu da sizi aynı döngüye sürükledi. Mayıs ayına kadar ara vermişsiniz ama terapi için bu uzun bir süre. Özellikle panik atak ve anksiyete yaşarken hayatın normal akışı etkileniyor , keşke başka birisiyle devam etseydiniz. Bekleyecekseniz de bu süre içerisinde psikiyatrist desteği alıp gerekirse kaygı giderici kullanmak normal hayata daha kolay devam etmeyi sağlar. Bazen hiç gelmeyecek gibi olan ataklar birden gelince insanın kendine olan inancı da tükeniyor sanki, üstesinden gelemiyorum duygusu çok kötü.
 
Herkes derdini güzel güzel yazmış ne güzel. Bence destek için bunlar çok önrmli. Bu arada gerçekten yalnız değilsin.. Birkaç gündür kafamı acaba durduk yere kilo mu veriyorum a taktım her gün 15 defa tartıldım her saat başı 100 gr. Hesağlamalarıma bak sen. Ve sonunda ne oldu biliyor musun? Çok afedersin öküz gibi yemek yiyen ben dün geceden itibaren ağızıma bir şey süremedim. Çok ilginç bişey, içim almıyo, tatları farklı geliyo, midemi bulandırıyo. Yani şöyle anlatayım sanki çok sevdiğin birinden sonsuza dek ayrılmışsın ya da hamilelikte bazı şeyleri yemek istemiyosun gibi bişey. Ve evet diğer arkadaşım o kurma olayı bende de var malesef dr da tahlil sonucu beklerken kendime 10000 tane son yazıyorum, ağlıyorum çaresiz hissediyorum. Sabahtan beri bir kez yüzüm gülmedi ve hala bişey yemedim
 
Ben de şifa diliyorum herkese. 6 yıl önce başladı ilaç kullanıyorum. Dönem dönem tekrarladığı oluyor ve çok uzun sürüyor benimki. Hamileyim diye bırakmıştım ilacı İki buçuk ay önce tekrarladı. İlaca geri başladım ama hala toparlamakta sıkıntı yaşıyorum. Benim belirtim ortada hiç bir şey yokken oturduğum yerde oluyor. Önce tam göğsümün ortasına bir ateş düşüyor sonra kötü hissediyorum sürekli bitmek bilmeyen bir kötü his. Icime kara bulutlar çöküyor. Ellerim kollarim uyuşuyor,midem bulanıyor, kusuyorum,sonra halsizlik çöküyor ama asla yerimde oturamıyorum sürekli titriyorum evin içinde dolanmaya başlıyorum. Asla uyuyamıyorum iki saniye gözümü kapatsam korkarak açıyorum. Böyle günler geçiyor bende..😔
Aynı şeyi yaşadım 1 ay önce. Ateş gibi oldum soğuk soğuk terledim kustum vr aynı anda başım çatlıyodu
 
Az önce eşim hadi dışarı çıkalım açılırsın biraz dedi ama yoook. Cesaretim yok.
Sosyal anksiyetem yok bildiğim kadarıyla.Ama kafamda bir şey takılı iken normalde de başka bir işe yoğunlaşıp dört dörtlük yapamam.(Her şey dört dörtlük olmalı hayatımda) Ve gram keyif alamam. Reddettim. Evdeyim daha çok bunalıyorum böyle de.
Dışarıya çıkmanizi ve yürüyüş yapmanizi oneririm. Veya ayak altina masaj.
O esnada hastaliginizdan degil farkli alakasiz bir mevzuyu konuşmayi deneyin.
Eşimin atak donemlerini boyle atlatiyoruz.
Panik atak nefes tekniklerini de uygulayın.
 
Zaten terapiye başlayınca her şeyin gün yüzüne çıkmaya başladığı, son derece rahatsız edici bir evre başlıyor. Ve sanırım o evrede ara vermek zorunda kaldınız bu da sizi aynı döngüye sürükledi. Mayıs ayına kadar ara vermişsiniz ama terapi için bu uzun bir süre. Özellikle panik atak ve anksiyete yaşarken hayatın normal akışı etkileniyor , keşke başka birisiyle devam etseydiniz. Bekleyecekseniz de bu süre içerisinde psikiyatrist desteği alıp gerekirse kaygı giderici kullanmak normal hayata daha kolay devam etmeyi sağlar. Bazen hiç gelmeyecek gibi olan ataklar birden gelince insanın kendine olan inancı da tükeniyor sanki, üstesinden gelemiyorum duygusu çok kötü.
Öncelikle yeni dönüş yapabiliyorum kusura bakmayın.
Evet,terapiye ara vermem tetikledi beni bunu çok hissediyorum.Fakat psikoloğum 3 ay sonunda bana bilinçaltınız çok karmaşık,daha yeni başlıyoruz demişti.
Dolayısıyla ara verdiğimde başka biriyle devam etmek hem beni çok daha yorup başa sarma hissi ile kötü etkileyebilirdi hem de o uzun süreci yeniden başlatmaktan kaçınabilirdim diye düşünüyorum.
Her defasında yenik düşme hissi o ataktan daha çok sarsıyor beni inanın. Kendimi zayıfsın diye çok hırpaladım. Yanlış biliyorum.
 
Herkes derdini güzel güzel yazmış ne güzel. Bence destek için bunlar çok önrmli. Bu arada gerçekten yalnız değilsin.. Birkaç gündür kafamı acaba durduk yere kilo mu veriyorum a taktım her gün 15 defa tartıldım her saat başı 100 gr. Hesağlamalarıma bak sen. Ve sonunda ne oldu biliyor musun? Çok afedersin öküz gibi yemek yiyen ben dün geceden itibaren ağızıma bir şey süremedim. Çok ilginç bişey, içim almıyo, tatları farklı geliyo, midemi bulandırıyo. Yani şöyle anlatayım sanki çok sevdiğin birinden sonsuza dek ayrılmışsın ya da hamilelikte bazı şeyleri yemek istemiyosun gibi bişey. Ve evet diğer arkadaşım o kurma olayı bende de var malesef dr da tahlil sonucu beklerken kendime 10000 tane son yazıyorum, ağlıyorum çaresiz hissediyorum. Sabahtan beri bir kez yüzüm gülmedi ve hala bişey yemedim
Hiç yabancı gelmiyor yazılanlar bana. Ne üzücü ki aynılarını yaşıyorum. Yalnız olmadığıma bencilce seviniyorum ama bir yandan da üzülüyorum hepimiz için.
KK bana her düştüğümde muazzam ışık saçan bir yol oldu.Çok güzel insanlar tanıdım. Çok seviyorum bu yönünü.
 
Dışarıya çıkmanizi ve yürüyüş yapmanizi oneririm. Veya ayak altina masaj.
O esnada hastaliginizdan degil farkli alakasiz bir mevzuyu konuşmayi deneyin.
Eşimin atak donemlerini boyle atlatiyoruz.
Panik atak nefes tekniklerini de uygulayın.
Nefes egzersizlerini uyguluyorum iyi hissettiriyor.Mayışma durumu ile tatlı bir uykuya da geçiyorum.
Eşim de çok yıpranıyor bu süreçte.Sizinde eşiniz panik atakmış,sizede kolaylık dilerim.Zor gerçekten
 
Sizi o kadar iyi anlıyorum ki.. yakın zamanda konu başlığı açmıştım tüm süreçlerimi kısmen özetleyen.. hala şikayetlerim geçmedi. Bir ümitle uyanıyorum her gün… sizin şişkinlik hazımsızlık dediğiniz nasıl oluyordu? Böyle bir ağırlık vsr gibi midemde, geğirince nispeten rahatlama oluyor. Bazen yemek sonrası bazen sebepsiz bir anda. ama nedense öğlenleri geliyor. Bazen takmadığımda hemen geçiyor bazen saatlerce sürüyor. Tam tarif edemiyorum bu şikayeti, paranoyaklıktan şikayetleri tanımlamayı unuttum artık o derece.
 
X