Aynıymışız, sanırım ilk başta işime yarayan iş şuan beni bunaltmaya başladı, çünkü ataklarım işyerinde de gelmeye başladı. Kontrol edemeyeceğim gibi değil ama geliyor yine de. Tatile çıktığımda sevdiğim şeyleri yapacağım hep. O biraz neşelenmemi sağlıyor. Yine de dün bu dünyanın sanal olduğu hissi ile ufak bir atak geçirdim.Süreç maalesef kolay bir süreç değil ama sizi anlıyorum.İlk 2 ay hiçbir şey değişmedi,o yüzden ilacı bırakmayı düşündüm ama ilaçtan başka çaremde yoktu.Terapi birkaç defa gitmiştim ve pahalı gelmişti.Bırakmak zorunda kaldım.Sizin gibiydim.Delirme korkusu,bu dünyanın sanal olduğunu düşünme hali vs.vardı ve sürekli kustugum için hızla kilo veriyordum.En son 39 kiloya bile düşmüştüm.Bu süreçte ilacı düzenli kullandım,bol bol yürüyüş yaptım,bol bol sevdiğim ne varsa(hoşuma gitmese bile kendimi zorlayarak)yaptım.Normal neşeli halime kavusmam 8-9 ayımı buldu.
Merhaba canım, çok sevinirim. İlaç 4 aydır kullanıyorum. Ama hala tam olarak iyileşebilmiş değilim.Ben de seninle aynı durumdayım kafamda hep olumsuz düşünceler var. Umursamiyorum gitmiyor gitsin diye uğraşıyorum iyicene sıkıntı basıyor dertlesebiliriz istersen ilaç kullanıyor musun
Yapacağınız şeyleri ertelemeyin,gün içinde mutlaka sevdiğiniz şeylere vakit ayırın.Maalesef atakların yeri ve zamanı olmuyor,her an her yerde olabiliyor.İlaçlarınızı ihmal etmeyin ve doktor kontrolüne de gidin mutlaka.Aynıymışız, sanırım ilk başta işime yarayan iş şuan beni bunaltmaya başladı, çünkü ataklarım işyerinde de gelmeye başladı. Kontrol edemeyeceğim gibi değil ama geliyor yine de. Tatile çıktığımda sevdiğim şeyleri yapacağım hep. O biraz neşelenmemi sağlıyor. Yine de dün bu dünyanın sanal olduğu hissi ile ufak bir atak geçirdim.
Eve gider gitmez yattığım bile oluyor, çok yorgun hissediyorum bazen. Sevdiğim şeylere vakit ayıramamak beni kötü etkiliyor zaten... Haftasonu gelse de boş boş takılsam yorgunluğumu atsam diye bekliyorum. Stresten biraz olsun uzaklaşmam lazım. Ama çok boş kalınca da bu hastalık nüksediyor işin kötüsü.Yapacağınız şeyleri ertelemeyin,gün içinde mutlaka sevdiğiniz şeylere vakit ayırın.Maalesef atakların yeri ve zamanı olmuyor,her an her yerde olabiliyor.İlaçlarınızı ihmal etmeyin ve doktor kontrolüne de gidin mutlaka.
Burda yeniyim pek bilemiyorum ama ekleyeyim seni. Bende 6 aydan beri kullanıyorum bir ara çok yoğun kaygı yaşamaya başlayınca ilaçlarımı yazdırmaya gidememistim özel çok pahalı kenarımda birikimim yokMerhaba canım, çok sevinirim. İlaç 4 aydır kullanıyorum. Ama hala tam olarak iyileşebilmiş değilim.
Canım sana özelden yazdım, ara ara konuşmak çok iyi gelecektir.Burda yeniyim pek bilemiyorum ama ekleyeyim seni. Bende 6 aydan beri kullanıyorum bir ara çok yoğun kaygı yaşamaya başlayınca ilaçlarımı yazdırmaya gidememistim özel çok pahalı kenarımda birikimim yok
Allah yardımcınız olsun,dualarım sizinleEve gider gitmez yattığım bile oluyor, çok yorgun hissediyorum bazen. Sevdiğim şeylere vakit ayıramamak beni kötü etkiliyor zaten... Haftasonu gelse de boş boş takılsam yorgunluğumu atsam diye bekliyorum. Stresten biraz olsun uzaklaşmam lazım. Ama çok boş kalınca da bu hastalık nüksediyor işin kötüsü.
Çok sağ olun <3Allah yardımcınız olsun,dualarım sizinle
Dusunmuceksiniz herşey kafada biter.Merhaba arkadaşlar,
1 yıl önce babamı kaybettim, babamdan 20 gün önce evlat gibi baktığım köpeğimi kaybetmiştim. Daha sonrasında bende bir takım sıkıntılar baş gösterdi. Babamı kaybettikten 3-4 ay sonra ilk panik atağımı geçirip kendimi acilde buldum. Sonrasında panik atak nefes alamama vs.gibi semptomlarla değil düşüncelerle geldi. Farklı şeyler yaşıyordum, anlam veremiyordum. Mesela sevdiklerime zarar verir miyim? Kendime zarar verir miyim korkuları oldu. Delirme korkusu da yaşıyordum. Bu şekilde neredeyse korkumdan yerimde duramıyor, anneme söyleyip ağlıyordum. Psikiyatra gittim. Bana cipram 20 mg, abilify 1 ml verdi. Hala kullanıyorum, yaklasık 4 ay oldu. 4 aydır da çalışıyorum. İşlerimi ve günlük yaşantımı bu obsesif düşünceler etkilemiyor ama kafamdan atamamak, eskisi gibi neşeli, mutlu olamamak beni yoruyor. Ne yapsam, nereye gitsem tam tadını çıkaramıyorum, eğlenemiyorum. Kafamda saçma sapan düşünceler hep. Engellemeye de çalışmıyorum ama bazen istemsiz yapıyorum sanırım. Ayrıca kafam sersem gibi. Bazen çok bitkin oluyorum. Bunları yaşayanlar ve aşanlar var mı? Dertleşelim.
O şekilde kolay değil maalesef, eğer öyle olsaydı yatarak tedavi olanlar olmazdıDusunmuceksiniz herşey kafada biter.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?