Anksiyete hastalığı

Merhaba, yaklaşık 3 senedir anksiyeteyle debeleniyorum. Kaygılarım,totemlerim,senaryolarım,beynimden git düşünceler diye ağladığım geceler oldu.
Doğru değil belki ama ben ilaç kullanmayı reddettim. Eğer başlarsam devamı gelecek ve bırakamayacaktım biliyorum.
Evlilik sebebiyle şehir değiştirdikten sonra çıktı bu rahatsızlık.
Evde oturunca,boş durunca hep tetikledi. Daha da ileriye gitti ağlattı,çıldırttı.
Psikoloğa gittim.Kesinlikle iyi geliyor ama önce iş sizde bitiyor.
Ne zaman birşeylerle uğraşmaya başlasam hep gitti başımdan düşünceler.
İşe başladım 2 aydır çalışıyorum şuan anksiyetenin a sı yok. Ama biliyorum işten çıkınca başıma bela olacak yine.
Ben şöyle teskin ettim düşünceler geldiği an.
Kitap okudum,ders çalıştım,hemen birilerini aradım,dans ettim.
Bir de dua ettim.
Dua etmek inanılmaz rahatlatıcı...
Şifanız bol olsun.
Kesinlikle bir uzmandan yardım alın.

teşhisi kendiniz koyamazsınız belki depresyondasınız ben 10 seneye yakındır anksiyeteliyim anksiyete de günlerce haftalarca düşünceler sıkıntılıdır.vücudunuz tepkiler veriyorsa panik ataktır.psikiyatr ilaçları kullanmak zorunda da değilsiniz..gerekli eğitimleri alır farkındalığınız artarsa kendiniz de gelen süreçleri hafifletir silebilirsiniz..ilaçlar öteler ömür boyu kullanmak gerekir,siz geçti zannederken seneler sonra tekrar nüksedebilir zira bu bir hastalık değil duygu durum bozukluğudur.
gideceğiniz psikiyatr sizi doğru düzgün dinlemeden ilacı basar deneme yanılma metodu ile doğru ilacı sizi tabiri caizse duvara vura vura bulur..

ilk aşamada bir psikoloğa gidip önce sizdeki durumun ne olduğunu öğrenmeye çalışın ,psikoloğunuz gerek görürse ilaç takviyesine komplike olarak psikiyatr ile de devam edin.

Bende anksiyete hastalığını cok ama cok agır atlattım tam 7 sene mı yesı 21 yasından 28 yasına kadar...aklına gelecek düşünceleri savuramasın miden bulanır başın döner tıtrersin sonra agzın yuzun ellerın uyuşmaya başlar sonra tum vucudunu ateş basar kalbin yerinden cıkar nabzımın 140 olduğu gunleri bilirim..ya allaha dua eder beklersın ya da acillik olursun..ben tam 7 sene ilac kullandım paxil 20 mg evledım ve cocuk sahıbı olmak istedim ama kullandıgım ilaç ile imkansızdı tabbı ve ben ilacı bıraktım zor oldumı oldu ama bıraktım mı bıraktım emdr pıskoterapi yonetmi ile haa hiç olmuyomı oluyo tabnı dun gözüm şişti aklom cıkto elim ayagım başladı titremeye ama gectı ilacı bıraktım kendınıze inanım güvenin ben bıraktıysam eger hepınız bırakırsınız allahın izni ile ....diyecegim şu ki ilaçtan önce terapi ile atlatmaya çalışın çünkü genç yaşta ilaca başlayınca cok zor oluyor bırakmak hele bebek düşünecegınız zaman maddi manevi cok zor o yuzden ilactan önce terapi derim ...

5 sene ilaç kullandım sonra 3 sene bıraktım ama bende aşırı uyku bozukluğu yapıyordu anskiyete ve sonra uyuyamama korkusu başlıyordu. uyuyamayınca korkuyordum bana birşey olacak diye busefer de elim ayağım yanmaya çarpıntılarım olmaya başlıyordu. ağlıyordum,titriyordum. sonra tekrar cit..s 5 mg a başladım doktor çok düşük doz etki etmez 10 mg kullanman lazım dedi çünkü gerçekten çok hafif bir ilaç ve etkin doz 10 mg. ama ben 5 ile bile çok iyiyim şuan,uyuyorum artık çıkmaza girmiş gibi hissettiğim an daha kolay rahatlıyorum. ağlama krizlerim az oluyor. önümüzdeki ay ilacı tamamen bırakmayı düşünüyorum zaten 5 mg fazla bir fark yaratmayacaktır. ilaç ve terapi beraber deneyin bence. ama ilacı lütfen çok hafif olanlardan alın çünkü bazı ilaçlar çok zor bırakılıyor.

Psikolog iyi gelecek. Bana cok iyi geldi. Ilac kullanmadim. Konusarak terapi seklinde gitti surec. Iyiki gitmisim iyiki

esra92li .!.:

Psikolog iyi gelecek. Bana cok iyi geldi. Ilac kullanmadim. Konusarak terapi seklinde gitti surec. Iyiki gitmisim iyiki

Genişletmek için tıkla...

Geçmiş olsun canım terapitw bir kere gittim sanki konuşmak işe yaramocak gibi geldi bıraktım belki de devam etmem gerekirdi. Nasıl.işliyoe süreç onu merak ediyorum.

Konusmak bana cok iyi geldi. Ilk seansta bende dedim acaba ise yaramayacak mi? Hep ben konustum psikolog dinledi. Sonra baktim ki dusuncelerimin ardinda bazi gercekler varmis. Ben farkedememistim. Onlari gunyuzune cikardi. Dusunce sistemimi olumladi.

esra92li .!.:

Konusmak bana cok iyi geldi. Ilk seansta bende dedim acaba ise yaramayacak mi? Hep ben konustum psikolog dinledi. Sonra baktim ki dusuncelerimin ardinda bazi gercekler varmis. Ben farkedememistim. Onlari gunyuzune cikardi. Dusunce sistemimi olumladi.

Genişletmek için tıkla...

Denemeye değer yani

Merhaba arkadaşlar lütfen bana bir yol gösterin bende daha önce psikoloğa yada psikiyatra gitmedim. Benim sizin anlattığınız gibi kriz anlarım olmuyor daha uzun süreli sıkıntı yaşıyorum.hep kötü birşey olacak düşüncesiyle mutlu bir ana sevinmeye bile korkuyorum (özellikle yakınlarımda bir hastalık çıkacak ve onları kaybedeceğim şeklinde) ve bu korku o kadar yoğunki artık gündüz düşündüklerimi hemen hemen her gece rüyamda görüp ağlayarak uyanıyorum((

blackblue84 .!.:

Merhaba arkadaşlar lütfen bana bir yol gösterin bende daha önce psikoloğa yada psikiyatra gitmedim. Benim sizin anlattığınız gibi kriz anlarım olmuyor daha uzun süreli sıkıntı yaşıyorum.hep kötü birşey olacak düşüncesiyle mutlu bir ana sevinmeye bile korkuyorum (özellikle yakınlarımda bir hastalık çıkacak ve onları kaybedeceğim şeklinde) ve bu korku o kadar yoğunki artık gündüz düşündüklerimi hemen hemen her gece rüyamda görüp ağlayarak uyanıyorum((

Genişletmek için tıkla...

En iyisi psikiyatri ya da psikolog a gitmek canım

Kızlar anksyete hastalığı derken? Böyle bir tanı psikolojide aslında yok ki. Tabi anksyete hastalıkları var ama bu bir genellemedir yani anksyete hastalıkları bilmem kaç hastalığa bölünür burda okuduğum çoğu kişi sanırım panik atak hastası ya da genel anksyete bozukluğu hastası yani bende şeker var der gibi herkes bende anksyete var diyor :) halbuki anksyete dediğin aslında herkeste var bu bir belirtidir hastalık değil. Herkes de atlamış hemen evet anksyete var sende ilaç kullan diye....Konuyu başlatan arkadaş krizden bahsetmişsin ne tür bir kriz bu mesela göğsün sıkışıyor mu yani fizyolojik birşey mi yoksa daha çok düşünceler seni boğuyor gibi mi oluyor yani beyninde böyle bir endişe fırtınası gibi bir şey mi nasıl?

blackblue84 .!.:

Merhaba arkadaşlar lütfen bana bir yol gösterin bende daha önce psikoloğa yada psikiyatra gitmedim. Benim sizin anlattığınız gibi kriz anlarım olmuyor daha uzun süreli sıkıntı yaşıyorum.hep kötü birşey olacak düşüncesiyle mutlu bir ana sevinmeye bile korkuyorum (özellikle yakınlarımda bir hastalık çıkacak ve onları kaybedeceğim şeklinde) ve bu korku o kadar yoğunki artık gündüz düşündüklerimi hemen hemen her gece rüyamda görüp ağlayarak uyanıyorum((

Genişletmek için tıkla...

Genelde sabahları kendini en kötü hissettiğin an oluyor mu? Sonra akşama doğru biraz toparlıyorsun. Öyle ise bu depresyon bile olabilir (ve belirti olarak aşırı kaygı). Bir psikolog ile konuşabilirsin ama önce terapiye yoğunlaş sakın hemen ilaca başlama ilaç en son çare ya da gerçekten şikayetlerin dayanılmaz boyutya ise. Turkiyede maalesef girer girmez hastalara direk reçete yazılıyor halbuki terapi daha etkili.

Ben de yıllardır 'yaygın anksiyete bozukluğu' ile uğraşıyorum. Bunun gerçekten çok üzerine gittim. Görmezden gelmeye çalışmadım hiç. Hem terapi hem ilaç tedavisine devam ettim. İlaçlarımın dozları hep arttırıldı. O işe yaramadı başka ilaç, o yaramadı başka.. yanına ilave ilaçlar derken iyi kötü bir düzlüğe çıkmıştım. Ancak hamile kalmak istediğimde ilaçlarımı doktor kontrolünde bıraktım. Daha sonra hem psikiyatrist hem de terapi uygulayan bir hekim ile yeniden terapilere başladım. İlaç hala kullanmıyorum bıraktığımdan beri. Terapileri de bıraktım çünkü gram fayda görmedim ve maddi olarak da çok yıprandım. Anksiyetem ise artık önümde kocaman bir dağdan farksız. Hiç geçmeyecekmiş gibi geliyor. Resmen ömrümden ömür alıyor.
Ayrıca illa ki sadece düşüncelerinde olacak veya illa ki vücüduna yansıyacak diye bir şey yok. Yaşayanlar bilir ki, o düşünceler, endişe ve korku halleri öylesine güçlü oluyor ki, beyniniz size öyle oyunlar oynuyor, öyle kanıtlarla çıkıyor ki karşınıza,, ve o an düşündüğünüz şeyin sanki gerçekten olacağına öyle inanıyorsunuz ki, buna vücudun tepki vermemesi imkansız olur zaten. Kolumda uyuşmalar, başka bir şey düşünememe ve odaklanamama, aniden ateş basması ve terleme, elimin ayağımın boşalması , bunlar benim yaşadıklarım.
Doktorsuz olmaz diyemeyeceğim, çünkü yıllarca gittim geldim hepsi boşa...! Belki işinde iyi birine denk gelmedim hiç. Sadece ilaç kullandığım dönem biraz iyiydim. Doğru ilacı bulana kadar da deneme tahtasına döndüm ayrıca. Zaten bu tarz ilaçlara başlayınca hemen etkisini göstermiyor ve vücut alışana kadar bir çok yan etkisini yaşıyorsunuz.
Doktorsuz olur da diyemiyorum ama, çünkü kendi kendime de üstesinden gelemiyorum. Bunlar benim tecrübelerim.
Allah yardımcımız olsun, gerçekten zor bir durum.

35smyrna35 .!.:

Merhaba, yaklaşık 3 senedir anksiyeteyle debeleniyorum. Kaygılarım,totemlerim,senaryolarım,beynimden git düşünceler diye ağladığım geceler oldu.
Doğru değil belki ama ben ilaç kullanmayı reddettim. Eğer başlarsam devamı gelecek ve bırakamayacaktım biliyorum.
Evlilik sebebiyle şehir değiştirdikten sonra çıktı bu rahatsızlık.
Evde oturunca,boş durunca hep tetikledi. Daha da ileriye gitti ağlattı,çıldırttı.
Psikoloğa gittim.Kesinlikle iyi geliyor ama önce iş sizde bitiyor.
Ne zaman birşeylerle uğraşmaya başlasam hep gitti başımdan düşünceler.
İşe başladım 2 aydır çalışıyorum şuan anksiyetenin a sı yok. Ama biliyorum işten çıkınca başıma bela olacak yine.
Ben şöyle teskin ettim düşünceler geldiği an.
Kitap okudum,ders çalıştım,hemen birilerini aradım,dans ettim.
Bir de dua ettim.
Dua etmek inanılmaz rahatlatıcı...
Şifanız bol olsun.
Kesinlikle bir uzmandan yardım alın.

Genişletmek için tıkla...

Ben de 2 yıldır uğraşıyorum anksiyeteyle. Ben de aynen sizin gibi düşündüm ilaca başlamak istemedim. Size katılıyorum kendimi meşgul etmeye başlayınca düşünceleri engelleyebiliyorum. Buradaki mağdur arkadaşlara da tavsiyem anksiyetenin geldiğini anlar gibi olursanız sakın düşüncelerinize izin vermeyin hemen başka bir şeyle meşgul olun. örneğin yanınızda biri varsa o an onunla konuşun bir şey sorun filan olun veya izlediğiniz bir film/diziyi, okuduğunuz bir kitabı düşünün örneğin ‘şu kitaptaki adam acaba neden öyle yaptı’ ya da ‘kitabın sonunda ne olacak’ herhangi bir şey olabilir yeterki ankiseyetenin düşüncelere müsade etmeyin o an. Örneğin bu ankiseyeteli düşünceler bana yemekten sonra gelir gibi oldu hemen ‘çok yedim ya fazla geldi birazdan rahatlarım’ deyip hemen masayı topluyorum veya başka bir şey yapıyorum. Çünkü biliyorum beynimi susturmazsam devam edecek. Kendimi daha iyi hisetmessem hemen Allahtan güç kuvvet istiyorum (La havle vela kuvvete ...). Gün içersindede Allahı zikretmeye çalışıyorum salavat getiriyorum filan. Umarım başkalarınada yardımcı olur.

Matilda- .!.:

Kızlar anksyete hastalığı derken? Böyle bir tanı psikolojide aslında yok ki. Tabi anksyete hastalıkları var ama bu bir genellemedir yani anksyete hastalıkları bilmem kaç hastalığa bölünür burda okuduğum çoğu kişi sanırım panik atak hastası ya da genel anksyete bozukluğu hastası yani bende şeker var der gibi herkes bende anksyete var diyor :) halbuki anksyete dediğin aslında herkeste var bu bir belirtidir hastalık değil. Herkes de atlamış hemen evet anksyete var sende ilaç kullan diye....Konuyu başlatan arkadaş krizden bahsetmişsin ne tür bir kriz bu mesela göğsün sıkışıyor mu yani fizyolojik birşey mi yoksa daha çok düşünceler seni boğuyor gibi mi oluyor yani beyninde böyle bir endişe fırtınası gibi bir şey mi nasıl?

Genişletmek için tıkla...

Düşünceler boğuyor, endişeleniyorum sonra titreme terleme mide bulantısı oluyor. Bir kaç dakikaya ve ya bazen bir saate geçiyor. Bu aralar iyiyim ama çok şükür.

derya_fenerbahce12 .!.:

Ben de 2 yıldır uğraşıyorum anksiyeteyle. Ben de aynen sizin gibi düşündüm ilaca başlamak istemedim. Size katılıyorum kendimi meşgul etmeye başlayınca düşünceleri engelleyebiliyorum. Buradaki mağdur arkadaşlara da tavsiyem anksiyetenin geldiğini anlar gibi olursanız sakın düşüncelerinize izin vermeyin hemen başka bir şeyle meşgul olun. örneğin yanınızda biri varsa o an onunla konuşun bir şey sorun filan olun veya izlediğiniz bir film/diziyi, okuduğunuz bir kitabı düşünün örneğin ‘şu kitaptaki adam acaba neden öyle yaptı’ ya da ‘kitabın sonunda ne olacak’ herhangi bir şey olabilir yeterki ankiseyetenin düşüncelere müsade etmeyin o an. Örneğin bu ankiseyeteli düşünceler bana yemekten sonra gelir gibi oldu hemen ‘çok yedim ya fazla geldi birazdan rahatlarım’ deyip hemen masayı topluyorum veya başka bir şey yapıyorum. Çünkü biliyorum beynimi susturmazsam devam edecek. Kendimi daha iyi hisetmessem hemen Allahtan güç kuvvet istiyorum (La havle vela kuvvete ...). Gün içersindede Allahı zikretmeye çalışıyorum salavat getiriyorum filan. Umarım başkalarınada yardımcı olur.

Genişletmek için tıkla...

Canım kendimizi meşgul etmek güzel tabi ama öyle yaptıkça da kaygılardan korkulardan kaçmış oluyoruz.üzerine gitmekte lazım.ötelemek çoğu zaman kaygıyı kemikleştiriyor.mesela benim acayip korkularım vardı.korktuğum bir olaydan sonra anksiyete bozukluğu oluştu.uykumda eşim sözde bi şaka yaparak korkutmuştu insanlardan korkuyordum eşimde dahil.bi zaman herkesten kaçtım.ama beni daha beter etti.korku sebebim insanların içine görünmeyen varlık girmiş gibi düşünmemdi.üzerine nasıl gidecektim bilmiyordum.terapide öğrendim.şuan çok daha iyiyim çoğu korkumu aştım ama bence bu hastalık tamamen geçmiyor.korkularıyla başetmeyi öğrenince kabullenip onunla yaşamayı öğreniyoruz

Yaklaşık 12 yıldır bu hastalıkla yaşıyorum sürekli ilaç kullanıyorum ama ilaçlarında faydası olmuyor inanın çok yoruldum artık

Sürekli içimde bir sıkıntı oluyor huzursuzluk içim daralıyor boğuluyorum sanki ağlama hissi oluyor

derya_fenerbahce12 .!.:

Düşünceler boğuyor, endişeleniyorum sonra titreme terleme mide bulantısı oluyor. Bir kaç dakikaya ve ya bazen bir saate geçiyor. Bu aralar iyiyim ama çok şükür.

Genişletmek için tıkla...

Evet anksyete atağı gibi anlattıkların. Ama altında mutlaka bir sebep vardır yani sorunu kökünden çözmen için bir psikoloğa gitmeni tavdiye ederim. Insallah daha da iyi olursun. Geçmiş olsun.

Hep keşke depresyon hastası olacagıma anksiyete hastası ya da panik atak hastası olsaydım diye saçma sapan düşünürdüm çünki anksiyete hastası arkadaşım var ve ben dışarı dahi çıkmak istemezken o çıkardı ben ölmek isterken o ölümden korkardi ki bu da benim için güzel bir şeydi ölümden korkuyor demek ki yaşamayı çok seviyor derdim ama bu yorumlardan görüyorum ki anksiyete de zor bir hastalıkmış her insana kendi yaşadığı en zor geliyor demek ki Allah hepimizin yardımcısı olsun