Anksiyete bozukluğu ve evlilik

ruyalaralemindenbircicek .!.:

Arkadaşlae merhaba.
Nasıl nereden başlasam bilmiyorum. Travmalar ile dolu bir çocukluk geçirdim ve bu durum yaşım ilerledikçe anksiyeteye dönüştü. Anksiyete olduğunu bilmeden yıllarca ufak tefek olaylara endişeleniyordum fakat hayatımi çok etkilemiyordu.
Ancak geçen sene tam düğünüme 2 ay kala apandisit ameliyatı oldum ve internette "apandisit ameliyatı olanların tüpleri yapışık olabilir" yazısıyla adeta dünyam başıma yıkıldı 7 senelik beraber olduğum adamla evleniyordum ve ya benim yüzümden çocuğumuz olmazsa diye öyle buyuk bir depresyona girdim ki resmen hayat bitmişti benim için ne yemek yiyebiliyordum ne birisiyle konusabiliyordum deli gibi internetten hastalık arastiriyordum kaç doktor gezdim bilmiyorum bile aile evinde son günlerimi çok zor geçirdim o dönemde eşime bu soruları sorduğumda ben seninle çocuk için evlenmiyorum olur ya da olmaz ucunda ölüm yok ya diyordu bu beni telkin ediyordu ama içten içe ya benimle evlendiğinde ileride pisman olursa diye 6 kilo vermiştim

sonrasında bu böyle olmayacak dedim ve psikiyatriye gittim bana ilaç yerine terapi almam gerektiğini söyledi ama imkanım yoktu daha da içime kapanmaya başladım sonra internette iyi hissetmek adlı bı kitap gördüm ve aldım o kadar çaresiz hissediyordum ki yine de bir umut okuyayım dedim

iyi ki almışım iyi ki okumuşum o kitabı düşüncelerimin çarpıtma olduğunu aslında ölüm hariç her şeyin bir çözümü olabileceğini öğrendikten sonra kendime gelmeye başlamıştım yemek yemeye insanlarla sohbet etmeye evden cikabilmeye o kadar rahatlamıştım ki yine yaşıyordum ancak kontrol altında tutabiliyordum

ve çok şükür sevdiğim adamla evlendim 1 yıldır evliyiz çocuk hâlâ yok ama düşündüğüm kadar felaket yaşanmadı

ancak şu sıralar tekrar tetiklenmeye başladı bu kadar stresliyken ya kanser olursam ya hasta olursam ya delirirsem ya kocam bu yüzden benden nefret ederse ya hayatı ona zulüm edersem cocugumuzda olmadı kesin stresten olmuyor ya hiç anne baba olamazsak vs vs geçen sene ki kadar yoğun değil ama huzursuzum yani farkındayım en azından bu düşüncelerin aslında mantık dışı olduğunun yani geçerli olsa bile çözümu olan şeyler olduğunu biliyorum ancak eski günlerime dönerim diye korkuyorum

terapi için şuan gerçekten maddi açıdan uygun değiliz düğün borçları araba borçları biraz rahatlasın öyle gitmeyi düşünüyorum

sormak istediğim şu terapi alana kadar ilaç kullansam olur mu bu ilaçlar bağımlı yapar mı o kadar çok yorum görüyorum ki ilaclardan kurtulamiyorum diye bu bile endişe yaratıyor

belki beni anlayanlar çıkar diye buraya yazmak istedim okuduğunuz için çok teşekkür ederim önerilerinizi bekliyorum

Genişletmek için tıkla...

• Her gün yürüyüşe çık veya spor yap.
• Her gün en az 5 sayfa kitap oku.
• Her gün eşinle birer kahve içip sohbet etmeye çalış.

• Haftada bir sevdiğin birini ara sohbet et veya fiziksel olarak buluş.
• Ellerinle uğraştığın bir hobi edin ( resim- örgü - çiçeklerle uğraşmak gibi)

Cherry92 .!.:

Seni asla kırmak istemem ama bu şekilde şuan olmaması daha hayırlı olabilir.

Sen çocukla bir çok şeyin düzeleceğine inanıyorsun ama çocuk olunca bu seferde başka şeylere takarsın. Veya çok pimpirikli bi anne olursun.

Terapi almalısın bir şekilde.

Önce içindeki bu durumu düzeltip ondan sonra hayatına yön vermelisin.

Kendince bi rutin oluştur:

• Her gün yürüyüşe çık veya spor yap.
• Her gün en az 5 sayfa kitap oku.
• Her gün eşinle birer kahve içip sohbet etmeye çalış.

• Haftada bir sevdiğin birini ara sohbet et veya fiziksel olarak buluş.
• Ellerinle uğraştığın bir hobi edin ( resim- örgü - çiçeklerle uğraşmak gibi)

Genişletmek için tıkla...

Cherry92 .!.:

Seni asla kırmak istemem ama bu şekilde şuan olmaması daha hayırlı olabilir.

Sen çocukla bir çok şeyin düzeleceğine inanıyorsun ama çocuk olunca bu seferde başka şeylere takarsın. Veya çok pimpirikli bi anne olursun.

Terapi almalısın bir şekilde.

Önce içindeki bu durumu düzeltip ondan sonra hayatına yön vermelisin.

Kendince bi rutin oluştur:

• Her gün yürüyüşe çık veya spor yap.
• Her gün en az 5 sayfa kitap oku.
• Her gün eşinle birer kahve içip sohbet etmeye çalış.

• Haftada bir sevdiğin birini ara sohbet et veya fiziksel olarak buluş.
• Ellerinle uğraştığın bir hobi edin ( resim- örgü - çiçeklerle uğraşmak gibi)

Genişletmek için tıkla...

ucanpayanda .!.:

Emdr yapan bir sürü psikolog var bulunduğunuz şehirde arastırırsanız mutlaka vardır uygulayan

Genişletmek için tıkla...

nesrinerturk .!.:

rica ederim. inşallah en kısa zamanda iyi olursunuz. valla çeken bilir zor gerçekten zor. İnşallah sizde iyi olacaksınız

Genişletmek için tıkla...

cecege .!.:

Kesın çözum mi bu dediğiniz bazı kişiler ise yaramadığını söylemiş sayıları da bı hâyli fazla youtube de falan

Genişletmek için tıkla...

cecege .!.:

Çok teşekkür ederim amin inşallah

Genişletmek için tıkla...

ucanpayanda .!.:

Kesin çözüm diye bir sey yoktur psikolojide. Terapi bir süreçtir. Bu yöntem de en hızlı ve en kökten sonuç alınan terapi yöntemlerinden birisi. Bilinçaltı temizliği yapılıyor..

Genişletmek için tıkla...

karabagg .!.:

Merhaba 36, yaşımda iki çocuk annesi yım annemi kaybettim dideral secita risperdal kullanıyorum hiçbir şey bakasim yapasim gelmiyor ve uyku halinde oluyorum doktora dedim ama ilaç uyku yapmaz dedi ne yapcam bilmiyorum

Genişletmek için tıkla...

ruyalaralemindenbircicek .!.:

Arkadaşlae merhaba.
Nasıl nereden başlasam bilmiyorum. Travmalar ile dolu bir çocukluk geçirdim ve bu durum yaşım ilerledikçe anksiyeteye dönüştü. Anksiyete olduğunu bilmeden yıllarca ufak tefek olaylara endişeleniyordum fakat hayatımi çok etkilemiyordu.
Ancak geçen sene tam düğünüme 2 ay kala apandisit ameliyatı oldum ve internette "apandisit ameliyatı olanların tüpleri yapışık olabilir" yazısıyla adeta dünyam başıma yıkıldı 7 senelik beraber olduğum adamla evleniyordum ve ya benim yüzümden çocuğumuz olmazsa diye öyle buyuk bir depresyona girdim ki resmen hayat bitmişti benim için ne yemek yiyebiliyordum ne birisiyle konusabiliyordum deli gibi internetten hastalık arastiriyordum kaç doktor gezdim bilmiyorum bile aile evinde son günlerimi çok zor geçirdim o dönemde eşime bu soruları sorduğumda ben seninle çocuk için evlenmiyorum olur ya da olmaz ucunda ölüm yok ya diyordu bu beni telkin ediyordu ama içten içe ya benimle evlendiğinde ileride pisman olursa diye 6 kilo vermiştim

sonrasında bu böyle olmayacak dedim ve psikiyatriye gittim bana ilaç yerine terapi almam gerektiğini söyledi ama imkanım yoktu daha da içime kapanmaya başladım sonra internette iyi hissetmek adlı bı kitap gördüm ve aldım o kadar çaresiz hissediyordum ki yine de bir umut okuyayım dedim

iyi ki almışım iyi ki okumuşum o kitabı düşüncelerimin çarpıtma olduğunu aslında ölüm hariç her şeyin bir çözümü olabileceğini öğrendikten sonra kendime gelmeye başlamıştım yemek yemeye insanlarla sohbet etmeye evden cikabilmeye o kadar rahatlamıştım ki yine yaşıyordum ancak kontrol altında tutabiliyordum

ve çok şükür sevdiğim adamla evlendim 1 yıldır evliyiz çocuk hâlâ yok ama düşündüğüm kadar felaket yaşanmadı

ancak şu sıralar tekrar tetiklenmeye başladı bu kadar stresliyken ya kanser olursam ya hasta olursam ya delirirsem ya kocam bu yüzden benden nefret ederse ya hayatı ona zulüm edersem cocugumuzda olmadı kesin stresten olmuyor ya hiç anne baba olamazsak vs vs geçen sene ki kadar yoğun değil ama huzursuzum yani farkındayım en azından bu düşüncelerin aslında mantık dışı olduğunun yani geçerli olsa bile çözümu olan şeyler olduğunu biliyorum ancak eski günlerime dönerim diye korkuyorum

terapi için şuan gerçekten maddi açıdan uygun değiliz düğün borçları araba borçları biraz rahatlasın öyle gitmeyi düşünüyorum

sormak istediğim şu terapi alana kadar ilaç kullansam olur mu bu ilaçlar bağımlı yapar mı o kadar çok yorum görüyorum ki ilaclardan kurtulamiyorum diye bu bile endişe yaratıyor

belki beni anlayanlar çıkar diye buraya yazmak istedim okuduğunuz için çok teşekkür ederim önerilerinizi bekliyorum

Genişletmek için tıkla...