Ankara
hangi şehre gitsem arkamda yalnızlıklarım
hangi düne baksam pişmanlıklarım
bir Ankara terk etmedi beni
ne zaman dönsem geri
sessizce çağırırdı, birlikte a ğ l a r d ı k...
ve ben eski sevgilim doğduğum şehri
ah! ne çok aldattım, ben ne çok ağlattım
yağmurlar yağardı ben giderken
ben ıslanmazdım, vermezdi izin
yürüdükçe yol verirdi b u l u t l a r...
ve ben deli bir aşka açtığımda sevdamı
dağılırdı kalabalıklar, çökerdi caddeye yüzüm
ne zaman olsa elimde eşyalarım
hep, yanlış adreslere yolculuklarım v a r d ı...
Ali Hakan Düz